இந்தியாவின் மிகப்பெரிய லித்தியம் கண்டுபிடிப்பு உள்ளூர் மக்களுக்கு ஏன் கவலையளிக்கிறது

இமயமலைப் பகுதியில் அமைந்துள்ள சலால் கிராமத்தில், லித்தியம் இருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டதால் பரபரப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. 11வது தலைமுறை விவசாயி சிங் கூறுகிறார், "இந்த பரபரப்பு அசாதாரணமானது, நாங்கள் ஏதோ போருக்குத் தயாராகி வருகிறோம் என்பது போல் உள்ளது” என்றார்.

ஜம்மு & காஷ்மீரின் குளிர்காலத் தலைநகரான ஜம்மு நகரத்தில் இருந்து சுமார் 80 கி.மீ தொலைவில் இருக்கும் சலால் கிராமத்தில், 2011 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, சுமார் 3,198 மக்கள் வசிக்கின்றனர். இது செனாப் ஆற்றங்கரையில் உயர்ந்த மலைச் சிகரங்களின் அடிவாரத்தில் அமைந்துள்ளது. பிப்ரவரி 9, 2023 அன்று, இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையம் (GSI - ஜிஎஸ்ஐ) சலாலில் 5.9 மில்லியன் டன் 'அனுமானிக்கப்பட்ட' லித்தியம் இருப்பதாக அறிவித்தது.

ஜம்மு காஷ்மீர் அரசின் சுரங்கத்துறை செயலர் அமித் சர்மா, இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறுகையில், “முன்பு, இந்தியா இறக்குமதி செய்யப்பட்ட லித்தியத்தை நம்பியிருந்தது. இந்த கண்டுபிடிப்பு நமக்கு ஒரு புதிய சாளரத்தைத் திறந்துள்ளது. தற்போது பலனளிக்கும் ஆய்வு நடந்து வருகிறது. ஆய்வகங்களில் நல்ல அளவு தாது பரிசோதனை செய்யப்படுகிறது. இந்த ஆய்வு பொருளின் உண்மையான அளவை தீர்மானிக்கும்" என்றார்.

தற்போது மின்னணு ஏல ஆவணங்களை தயாரிக்கும் பணியில் அரசு ஈடுபட்டுள்ளது. "இந்த ஆவணங்களில். லித்தியம் பிரித்தெடுப்பதற்கான அனைத்து விதிமுறைகள், நிபந்தனைகள், வழிகாட்டுதல்கள் மற்றும் விதிமுறைகள் இருக்கும்" என்று சர்மா கூறினார்.

ஆசிய பிராந்தியத்தில் கனிம வளங்களில் இந்திய மேலாதிக்கத்திற்கான சாத்தியத்தை உருவாக்குவதைத் தவிர, இந்த கண்டுபிடிப்பு லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகள் மற்றும் மின்சார வாகனங்களின் உற்பத்தி யூனிட்டுகளில் உற்சாக மனநிலையைத் தூண்டியுள்ளது, மேலும் இது தூய்மையான எரிசக்தி துறையில் ஒரு கேம் சேஞ்சராகக் காணப்படுகிறது.

2022-23 ஆம் ஆண்டில், நாடாளுமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட தரவுகளின்படி, இந்தியா, ரூ.18,554 கோடி மதிப்புள்ள லித்தியம்-அயன் (மின்சாரக் குவிப்பான்கள்) இறக்குமதி செய்தது. இதில் அதிகபட்சமாக சுமார் 76%, சீனாவிலிருந்தும், 11% ஹாங்காங்கிலிருந்தும் வந்தது. அதே காலகட்டத்தில், இந்தியா சுமார் 208 கோடி ரூபாய் மதிப்புள்ள லித்தியத்தை (முதன்மை செல்கள் மற்றும் பேட்டரிகள்) இறக்குமதி செய்துள்ளது, இதில் சுமார் 30% சீனாவிலிருந்தும் 25% ஹாங்காங்கிலிருந்தும் ஆகும்.

ஜம்மு காஷ்மீரில் லித்தியம்

சலால் கிராமத்தின் துணை ஊராட்சித் தலைவர் ராஜேந்தர் சிங், இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையத்தின் சுரங்க வல்லுநர்கள் கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக துளையிடுதல் மற்றும் சோதனைகளை நடத்திய இடங்களில் ஒன்றைக் கடந்து, எங்களை அழைத்துச் சென்றார். அரசாங்கம் இப்பகுதியில் ஏதோ ஒரு பெரிய திட்டத்தில் வேலை செய்வதை கிராமம் அறிந்திருந்தது. "கடந்த இரண்டு அல்லது மூன்று ஆண்டுகளில், நாடும் உலகமும் கோவிட் -19 தொற்றுநோய் மற்றும் அதன் பின் விளைவுகளுடன் போராடிக்கொண்டிருந்தபோது, பல இடங்களில் வழக்கமான துளையிடுதல் மற்றும் சோதனைகளை நடத்துவதற்கு ஒரு, இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையக்குழு, சலால் கிராமத்தில் நிறுத்தப்பட்டது," என்கிறார் ராஜேந்தர்.

சலால் கிராமத்தின் தலைவிதியையும், முழு நாட்டினதும் தலைவிதியை மாற்றும் வகையில் தாங்கள் செயல்படுவதாக இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையக்குழு ராஜேந்தரிடம் பகிர்ந்து கொண்டது. "அவர்கள் எனது வீட்டை இரண்டு வருடங்களாக வாடகைக்கு எடுத்தார்கள், தினமும் காலையில், அவர்கள் வயல்களுக்குச் சென்று, புள்ளிகளைக் குறிப்பது மற்றும் சில இடங்களில் துளையிடுவது" என்றனர்.

இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையம், தேர்வு மற்றும் துளையிடுதலை நடத்திய சலால் கிராமத்தின் மொட்டை மாடி நிலப்பரப்பு, பிராந்தியத்தின் மற்ற பகுதிகளில் காணப்படும் வழக்கமான பச்சை மலைகளிலிருந்து வேறுபட்டது. சலால் என்பது கரடுமுரடான, துருப்பிடித்த-ப ழுப்பு நிற பாறை நிலப்பரப்பாகும், சில இடங்களில் மண்ணின் அடுக்குடன் மூடப்பட்டிருக்கும், கிராமவாசிகள் கோதுமை மற்றும் மக்காச்சோளத்தை வளர்க்கிறார்கள். கற்கள் மற்றும் பாறைகள் பந்து தாங்கி வடிவ பொருட்களால் மூடப்பட்டிருக்கும்.

கடந்த காலங்களில், அப்பகுதியில் உள்ள மூத்த குடிமக்கள் எங்களிடம் கூறியதாவது, இந்த பந்து தாங்கி வடிவ பொருள் இந்த பாறைகளில் செதுக்கப்பட்டு, அவர்கள் வேட்டையாட பயன்படுத்திய துப்பாக்கிகளில் வெடிமருந்துகளாக பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்த மலைகள் அருகிலுள்ள மற்ற பகுதிகளில் இருந்து சற்று வித்தியாசமாக இருப்பதை அவர்கள் அனைவரும் அறிந்திருப்பதாக உள்ளூர்வாசிகள் கூறுகின்றனர். இப்போது இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையம், அதிகாரப்பூர்வமாக 'வெள்ளை தங்கம்' என்ற புதையல் இந்த சலால் மலைகளுக்கு அடியில் இருப்பதாக அறிவித்துள்ளது.

ஜம்மு பல்கலைக்கழகத்தின் புவியியல் துறையின் பேராசிரியர் பங்கஜ் ஸ்ரீவஸ்தவா கூறுகையில், "நாங்கள் ஆரம்ப கட்டத்தில் இருக்கிறோம், மேலும் லித்தியத்தை பிரித்தெடுப்பதற்கு முன் இன்னும் இரண்டு கட்ட ஆய்வுகள் செய்யப்பட உள்ளன. நாம் G2 (பொது ஆய்வு) கட்டத்தை செய்ய வேண்டும், அங்கு வடிவம், அளவு மற்றும் தரத்தை மதிப்பிடுவதற்கு அதிக ஆய்வுகள் செய்யப்பட வேண்டும். இதைத் தொடர்ந்து G1 நிலை (விரிவான ஆய்வு), டெபாசிட்டின் பண்புகள் அதிகளவு துல்லியத்துடன் நிறுவப்படும்" என்றார்.

ஆய்வு என்பது மிகவும் விலையுயர்ந்த மற்றும் ஆபத்தான செயலாகும். "அடுத்த இரண்டு ஆய்வுகளுக்கு நமக்கு நேரமும் பணமும் தேவை, அப்போதுதான் உலோகம் பிரித்தெடுக்கப்படுகிறதா இல்லையா என்ற முடிவுக்கு வர முடியும்," என்று அவர் கூறுகிறார். பிரித்தெடுப்பதற்கு எந்த வகையான தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதைக் கண்டறிவதே இப்போதைய ஒரே சவாலாக உள்ளது.

இந்தியாவில் கையிருப்பு 5.9 மில்லியன் டன்கள் வரை பிரித்தெடுக்கப்பட்டால், பொலிவியா, அர்ஜென்டினா, அமெரிக்கா, சிலி, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் சீனாவுக்கு அடுத்தபடியாக லித்தியம் இருப்பில் 7வது பெரிய நாடாக இந்தியா மாறும்.

"பொலிவியாவில் 21 மில்லியன் டன்கள் உள்ளன, ஆனால் அங்கு உற்பத்தி பூஜ்ஜியமாக உள்ளது. இதற்கு எதிராக, லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகளின் உற்பத்தியில் 94% ஆசிய நாடுகளான சீனா, தென் கொரியா மற்றும் ஜப்பானில் உள்ளது. மேலும் சீனா மட்டும் 44% சந்தைப் பங்கைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் உற்பத்தித் துறையைக் கட்டுப்படுத்துகிறது” என்று இந்தியாவின் உலக வள நிறுவனத்தில் எலக்ட்ரிக் மொபிலிட்டியின் மூத்த திட்ட மேலாளர் பர்வீன் குமார் கூறுகிறார். லித்தியம் பிரித்தெடுக்க இந்தியாவில் நல்ல தொழில்நுட்பம் உள்ளது, ஆனால் செயலில் உள்ள பொருள் அல்லது செல்கள் தயாரிப்பதில் இடைவெளி உள்ளது என்று குமார் கூறுகிறார்.

சலாலின் கசப்பான அனுபவம்

சலால் கிராமத்தில் பலர் பாரதிய ஜனதா ஆதரவாளர்கள் என்பதை நாங்கள் கண்டறிந்தோம், மேலும் சமீபத்திய கண்டுபிடிப்பால் முழு கிராமமும் பயனடையும் என்று நம்புகிறோம். அவர்கள் ரியாசியில் உள்ள தங்கள் கிராமத்திற்கு அருகில் எங்காவது இடம் மாற்றப்படுவார்கள் என்றும், பள்ளிகள், ஆரம்ப சுகாதார நிலையங்கள், குடிநீர், சாலைகள் மற்றும் விவசாயத்திற்கான நிலம் போன்ற அடிப்படை வசதிகள் கிடைக்கும் என்றும் அவர்கள் எதிர்பார்க்கிறார்கள்.

யூனியன் பிரதேச அரசாங்கத்தின் அதிகாரிகள் கிராம மக்களுக்கு பயனளிக்கும் வகையில் உள்ளூர் மக்களை இடமாற்றம் செய்வதற்கான கொள்கை வகுக்கப்படும் என்று உறுதியளித்துள்ளனர். இருப்பினும், கடந்த காலங்களில் வளர்ச்சித் திட்டங்களின் தாக்கங்கள், இன்னும் கிராம மக்களை பாதிக்கிறது.

35 வயதான ரன்பீர் சிங் கூறுகையில், “எங்கள் பெரியவர்கள் அரசை மிக எளிதாக நம்புகிறார்கள். "முன்னதாக, 1970-ம் ஆண்டுகளில் நீர் மின்சக்திக்காக சலால் அணை கட்டப்பட்டபோது, உள்ளூர் மக்களுக்கு சொர்க்கமாக மாற்றப்படும் என்று வாக்குறுதி அளிக்கப்பட்டது, ஆனால் செனாப் ஆற்றின் அருகே நிலம் மற்றும் இயற்கை வாழ்விடத்தை இழந்தது. அரசாங்கம் அனைத்து முடிவுகளிலும் உள்ளூர் மக்களை அழைத்துச் செல்லாத வரை நாங்கள் இப்போது இடமாற்றம் செய்ய தயாராக இல்லை” என்றார்.

செனாப் நதி, ரியாசி மாவட்டம்.

தேசிய நீர்மின்சாரக் கழகத்தில் பணிபுரியும் முன்னாள் ராணுவ வீரர் கரண் சிங் கூறுகையில், அணை கட்டப்பட்டதை அடுத்து, உள்ளூர் மக்கள் தங்கள் விவசாய நடைமுறைகளை மாற்ற வேண்டியிருந்தது, இது அவர்களின் வாழ்வாதாரத்தையும் உணவுப் பழக்கத்தையும் கூட பாதித்தது. செனாப் ஆற்றின் அருகாமையைப் பயன்படுத்தி உள்ளூர் மக்கள் நெல் பயிரிட்டனர்.

எவ்வாறாயினும், கட்டுமானம் தொடங்கியபோது, ​​சலால் மக்கள் நீர் இருப்புகளிலிருந்து வெகு தொலைவில் இடம்பெயர்ந்தனர், இதன் காரணமாக அவர்கள் தண்ணீர் தேவையில்லாத கோதுமை மற்றும் மக்காச்சோளத்தை வளர்க்க வேண்டியிருந்தது. கிராமமும் குடிநீர் பற்றாக்குறையால் அவதிப்பட்டு வந்தது.

55 வயதான பர்காஷோ தேவி, ஒரு பிளாஸ்டிக் வாளியை எடுத்துக்கொண்டு, நான்கு குழந்தைகளுடன் பிளாஸ்டிக் பாட்டில்களை எடுத்துக்கொண்டு, குடிநீர் எடுக்க, அருகில் உள்ள கிணற்றை நோக்கி நடந்தார். "அரசாங்கம் எப்போதும் தனது சொந்த நலன்களுக்காக ரியாசியை சுரண்டியுள்ளது," என்று அவர் புலம்பினார். “அவர்கள் சலால் உள்ளூர் மக்களின் கவலைகளை கருத்தில் கொள்ளாமல் அணையை கட்டினார்கள். அணை கட்டுவதற்காக எங்கள் தனியார் நிலங்களை அவர்களுக்கு நாங்கள் கொடுத்தோம், சரியான தண்ணீர் மற்றும் வழக்கமான மின்சாரம் இல்லாமல் நாங்கள் தவிக்கிறோம்” என்றார்.

கிராமத்தில், இளைஞர்கள் மற்றும் முதியோர்களின் சிறு குழுக்கள், கடைத் தோரணங்கள், சிறிய தாபாக்கள் மற்றும் உள்ளூர் உணவகம் ஆகியவற்றில் இந்த பிரச்சினைகளைப் பற்றி விவாதிப்பதைக் காணலாம், மேலும் இந்த நேரத்தில் அரசாங்கத்தின் எந்த அழுத்தத்தையும் கைவிட மாட்டேன் என்று சபதம் செய்கிறார்கள்.

தூய்மையான எரிசக்திக்கான இந்தியாவின் போட்டி

நிபுணர்களின் கூற்றுப்படி, லித்தியத்தின் கண்டுபிடிப்பு, சுத்தமான எரிசக்தி துறையில் இந்தியாவின் முயற்சிகளின் அடித்தளமாகும்.

சீனா மற்றும் அமெரிக்காவிற்கு அடுத்தபடியாக உலகில் மூன்றாவது பெரிய கரியமில வாயுவை வெளியேற்றும் நாடு இந்தியா. மேலும், இந்தியா உலகின் ஐந்தாவது பெரிய ஆட்டோமொபைல் சந்தையை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது, மேலும் இது உலகின் மிகப்பெரிய மூன்று சக்கர வாகனம், இரண்டாவது பெரிய இருசக்கர வாகனம் மற்றும் மூன்றாவது பெரிய பயணிகள் வாகன உற்பத்தியாளராக உள்ளது.

நாடு பெருமளவில் எண்ணெய் இறக்குமதியை சார்ந்துள்ளது. பெட்ரோலிய திட்டமிடல் மற்றும் பகுப்பாய்வு பிரிவின் (பெட்ரோலியம் மற்றும் இயற்கை எரிவாயு அமைச்சகம்) ஏப்ரல் 2023 அறிக்கையின்படி, 2019-20ல் இந்தியாவின் எண்ணெய் இறக்குமதி சார்பு 85% என்று குறிப்பிடுகிறது. 2020-21ம் ஆண்டில் 84.4% மற்றும் 2022-23ல் 87.3% ஆக உயரும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

இதன் பின்னணியில், COP-26 உச்சிமாநாட்டில் பிரதமர் நரேந்திர மோடி, வரும் 2070-ம் ஆண்டுக்குள் நிகர பூஜ்ஜிய உமிழ்வை இந்தியா இலக்காகக் கொண்டிருப்பதாக உறுதி அளித்தார், மேலும் இந்தியா 2030-ம் ஆண்டுக்குள் அதன் உமிழ்வு தீவிரத்தை 45% குறைக்கும் என்றும் கூறினார்.

மின்சார வாகனங்கள் இலக்கை அடைய உதவும் என்று வல்லுநர்கள் நம்புகிறார்கள், ஏனெனில் இந்தியாவின் ஆற்றல் தேவைகளில் 80% தற்போது நிலக்கரி, எண்ணெய் மற்றும் பயோமாஸ் ஆகிய மூன்று எரிபொருட்களால் பூர்த்தி செய்யப்படுகிறது. மின்னணு வாகன வணிகத்தில் உள்ள வல்லுநர்கள், இந்திய அரசாங்கம் நாட்டில் மின்னணு வாகன விளம்பரத்தை நோக்கி நகர்வதற்கான முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று பெரிய நகரங்களில் உள்ள மாசுபாடு என்று மீண்டும் வலியுறுத்துகின்றனர்.

இந்தியாவின் உலக வளக் கழகத்தின் ஆய்வு, போக்குவரத்துத் துறையில், மின்சார இயக்கம் மாற்றம் என்பது தீவிரமான கார்பன் நீக்கத்திற்கு முக்கிய தூணாகும், ஏனெனில் இது புதுப்பிக்கத்தக்க சக்தியை எதிர்காலத்தில் குறிப்பிடத்தக்க குறைந்த விலை போக்குவரத்து எரிபொருளாக மாற்றும் ஆற்றலைக் கொண்டுள்ளது.

ஆனால் இந்த இலக்குகளை அடைவதற்கு முன், இந்தியா பல சவால்களை எதிர்கொள்ள வேண்டியுள்ளது. "வரையறுக்கப்பட்ட உள்நாட்டு பேட்டரி உற்பத்தி திறன்கள் மற்றும் இல்லாத விநியோகச் சங்கிலி ஆகியவை இந்திய அரசாங்கத்தின் 'மேக் இன் இந்தியா' கட்டமைப்பின் கீழ் மின்னணு வாகனங்களை உருவாக்குவதற்கு தடைகள்" என்று WRI ஆய்வு கூறுகிறது. "வணிக ரீதியாக கிடைக்கக்கூடிய பேட்டரி தொழில்நுட்பங்களுக்குத் தேவையான கனிமங்களின் விநியோகம் - லித்தியம், கோபால்ட் மற்றும் நிக்கல் - ஒரு சில நாடுகளால் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது என்பது சாலையில் மற்றொரு தடையாகும்."

புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் விருப்பங்களில் பசுமையான மின்சார இயக்கம் மற்றும் பசுமையான தீர்வுகளை அடைவதற்கான போட்டியில் பல நாடுகள் இருப்பதால், உலகம் முழுவதும் லித்தியத்திற்கான தேவை அதிகரித்துள்ளது. 2020 ஆம் ஆண்டில், உலக வங்கி ஒரு அறிக்கையில், கிராஃபைட், லித்தியம் மற்றும் கோபால்ட் போன்ற கனிமங்களின் உற்பத்தியை 2050 ஆம் ஆண்டில் கிட்டத்தட்ட 500% அதிகரித்து சுத்தமான எரிசக்தி தொழில்நுட்பங்களுக்கான தேவையை பூர்த்தி செய்ய முடியும் என்று கூறியது.

2022 முதல், இந்திய அரசின் புதிய மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி அமைச்சகம் ஆஸ்திரேலியா, பின்லாந்து, ஐக்கிய அரபு எமிரேட்ஸ் மற்றும் ஜெர்மனியுடன் புதிய மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி தொழில்நுட்பம் மற்றும் சுத்தமான எரிசக்தி தொடர்பான புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தங்கள் மற்றும் கூட்டுப் பிரகடனங்களில் கையெழுத்திட்டு உள்ளது.

புதிய மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி அமைச்சகத்தின் விஞ்ஞானி ஜீவன் குமார் ஜெதானி, ஜூன் 27 அன்று இந்தியா ஸ்பெண்டிற்கு அளித்த பதிலில், "லித்தியத்தின் குவாண்டம் மற்றும் தரம் பற்றிய மதிப்பீடு நடந்து கொண்டிருக்கிறது, எனவே இது குறித்து கருத்து தெரிவிப்பது மிக விரைவில்" என்று கூறினார். கண்டுபிடிப்பு எப்படி நாட்டுக்கு நன்மை பயக்கும். தற்போது இறக்குமதி செய்யப்பட்டுள்ள லித்தியம், மின்சார வாகனங்களுக்கான பேட்டரி ஆற்றல் சேமிப்பு பயன்பாடுகளுக்கும், மாறி புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி ஆதாரங்களை மின்சார கட்டத்துடன் ஒருங்கிணைப்பதற்கும் மூலப்பொருளாக பயன்படுத்தப்படுவதால், நாட்டிற்குள் கிடைக்கும் எந்த குவாண்டமும் குடிமக்களுக்கு பயனளிக்கும்.

மின்சார வாகன விற்பனை மற்றும் பாதுகாப்பு கவலைகள்

மின்சார வாகனங்களின் விற்பனை அதிகரித்து வருகிறது. வாகன் போர்ட்டலின் தரவுகளின்படி, 2022-23 நிதியாண்டில் இந்தியாவில் மின்சார வாகனங்கள் 1,171,944 ஆகவும், 2021-22 நிதியாண்டில் 458,746 ஆகவும் இருந்தது.

மின்சார வாகன உற்பத்தியாளர் சங்கத்தின் (SMEV) தரவுகளின்படி, ஜூன் 2023 வரை 1,255,684 யூனிட்கள் விற்பனை செய்யப்பட்ட இருசக்கர வாகனங்கள் முதலிடத்தில் உள்ளன. இருப்பினும், சமீபத்தில் கனரக தொழில்துறை அமைச்சகம், FAME-II திட்டத்தின் கீழ் மின்சார இரு சக்கர வாகனங்களுக்கான மானியத்தை ஒரு வாகனத்திற்கு 40% இல் இருந்து 15% ஆக குறைப்பதற்கான மாற்றங்களை சமீபத்தில் அறிவித்ததாக SMEV இன் அஜய் சர்மா கூறுகிறார்.

"ஜூன் 1, 2023 அல்லது அதற்குப் பிறகு பதிவுசெய்யப்பட்ட வாகனங்களுக்கு 15% மானியம் மட்டுமே வழங்கப்படும்" என்று சர்மா கூறினார். "இந்த நடவடிக்கை மின்சார வாகனம் தத்தெடுப்பில் சரிவைத் தூண்டும்" என்றார்.

மின்சார வாகனங்களை ஏற்றுக்கொள்வதை குறைக்கும் மற்றொரு காரணி பாதுகாப்பு. 2022 ஆம் ஆண்டில், டஜன் கணக்கான மின்சார இரு சக்கர வாகனங்கள் தீப்பிடித்து எரிந்தன. காஷ்மீரில் இந்த ஆண்டு மே மாதம் இதுபோன்ற ஒரு சம்பவத்தில், மின்சார ஸ்கூட்டரில் பொருத்தப்பட்ட பேட்டரி வெடித்ததில் இரண்டு பேர் காயமடைந்தனர்.

மலிவான சீன பேட்டரி செல்கள், பேட்டரிகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் இந்தியாவின் தீவிர வெப்ப நிலைகள் மற்றும் இதே போன்ற சிக்கல்கள் போன்றவை பல்வேறு குற்றச்சாட்டுகள் சுமத்தப்பட்டன. மின்சார வாகனங்களின் முதன்மை மென்பொருள் பகுதியான பேட்டரி மேலாண்மை அமைப்பு (பிஎம்எஸ்) தீப்பிடித்த பெரும்பாலான மின்சார வாகனங்களில் போதுமான அளவில் இல்லை என்று கண்டறியப்பட்ட ஆய்வுக்கு அரசாங்கம் உத்தரவிட்டது. மோசமான தரமான செல்கள் மற்றும் பிற தொழில்நுட்ப கோளாறுகளும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.

மின்சார வாகனங்களில் நிபுணரான காஷ்மீரைச் சேர்ந்த பொறியாளர் ஹனான் அஹ்மத், மின்சார வாகனங்களைப் பயன்படுத்தும் போது நுகர்வோர் வழிகாட்டுதல்களைப் பின்பற்ற வேண்டும் என்று கூறினார். "பேட்டரி தீர்ந்த பிறகு, அதை உடனடியாக சார்ஜ் செய்யக்கூடாது, ஏனெனில் பேட்டரி அதிக வெப்பநிலையில் இருக்கும் மற்றும் குறைந்தது 45 நிமிடங்களுக்கு குளிர்ச்சியாக இருக்க வேண்டும்," என்கிறார் ஹனான். போதுமான சார்ஜிங் நிலையங்கள் இல்லாததால், நுகர்வோர் முக்கியமாக தங்கள் வீடுகளில் இந்த பேட்டரிகளை சார்ஜ் செய்கிறார்கள், சரியான காற்றோட்டம் இல்லாத இடங்களிலும், மின்னழுத்தம் ஏற்ற இறக்கமாக இருக்கும் இடங்களிலும், பேட்டரிக்கு சேதம் ஏற்படுகிறது.

சார்ஜிங் ஸ்டேஷன்களின் வளர்ச்சிக்கு அரசாங்கத்திடமிருந்து பெரும் முதலீடு தேவைப்படுவது மட்டுமல்லாமல், வழக்கமான மின்சார விநியோகமும் தேவை என்று ஹனான் நம்புகிறார், இது நாட்டின் பெரும்பாலான பகுதிகளில், குறிப்பாக பெரும்பான்மையான மக்கள் வாழும் முக்கிய நகரங்கள் மற்றும் நகரங்களுக்கு வெளியே பற்றாக்குறையாக உள்ளது.

சர்வதேச எரிசக்தி முகமையால் நடத்தப்பட்ட ஆற்றல் திறன் குறித்த உலகளாவிய மாநாட்டின் எட்டாவது பதிப்பில், வல்லுநர்கள் 2030 ஆம் ஆண்டில், மின்சார வாகனங்களுக்கான (இரு/மூன்று சக்கர வாகனங்கள் உட்பட) உலகளாவிய மின்சாரத் தேவை 550 TeraWat/hour ஐ எட்டும், அதாவது சுமார் ஆறு. - 2019ல் இருந்து மடங்கு உயர்வு.

மின்சார வாகன உற்பத்தியில் இந்தியாவை தன்னிறைவு பெறச் செய்வதற்கான கொள்கைகள் மற்றும் திட்டங்கள்

2015 ஆம் ஆண்டில், இந்திய அரசாங்கம் மின்சார வாகனங்களின் விரைவான தத்தெடுப்பு மற்றும் உற்பத்தியைத் தொடங்கியது (FAME-I -இந்தியா), இதில் ஈய-அமில பேட்டரிகளால் இயக்கப்படும் மின்சார வாகனங்களுக்கும் ஊக்கத்தொகை வழங்கப்பட்டது. 2019 ஆம் ஆண்டில், மற்றொரு திட்டம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது – FAME -II- இதில் ஈய அமில பேட்டரி வாகனங்களுக்கு மானியம் விலக்கப்பட்டது. இது லித்தியம்- அயன் பேட்டரிகளுக்கான உண்மையான உந்துதலாக இருந்தது.

"இந்தியாவின் மொத்த மின்சார வாகன தத்தெடுப்பில் கிட்டத்தட்ட 95% மின்சார இரு மற்றும் மூன்று சக்கர வாகனங்கள்" என்று, டபிள்யூ. ஆர்.ஐ- இன் பிரவீன் குமார் கூறுகிறார். “அவர்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் பேட்டரி பேக்குகள் சீனாவிலிருந்தும் பிற நாடுகளிலிருந்தும் இறக்குமதி செய்யப்பட்டவை” என்றார்.

“இந்தியாவில் பேட்டரி தேவை அதிகரிக்கத் தொடங்கியபோது, இப்போது நாம் எண்ணெய் இறக்குமதியிலிருந்து பேட்டரி இறக்குமதிக்கு மாறுகிறோம் என்பதை கொள்கை வகுப்பாளர்கள் உணர்ந்தனர். இந்தியாவில் செல் உற்பத்தியை ஊக்குவிக்க ரூ.18,100 கோடி பட்ஜெட்டில் மேம்பட்ட வேதியியல் செல்-ஏசிசிக்கான உற்பத்தி இணைக்கப்பட்ட ஊக்கத்தொகை (பிஎல்ஐ) திட்டத்தை அறிவித்ததன் மூலம் விநியோக பாதிப்பு மற்றும் விலை ஏற்ற இறக்கங்களின் சவாலை அரசாங்கம் எதிர்கொண்டது.

கனரக தொழில்துறை அமைச்சகம் 25 மாநிலங்கள்/யூனியன் பிரதேசங்களில் உள்ள 68 நகரங்களில் 2,877 மின்சார வாகன சார்ஜிங் நிலையங்களையும், FAME இன் இரண்டாம் கட்டத்தின் கீழ் ஒன்பது எக்ஸ்பிரஸ்வேகள் மற்றும் 16 நெடுஞ்சாலைகளில் 1,576 சார்ஜிங் நிலையங்களையும் அனுமதித்துள்ளது.

மின்சார வாகனங்கள் மட்டும் இந்தியாவின் கார்பன் உமிழ்வு பிரச்சனையை தீர்க்கப்போவதில்லை, குறிப்பாக போக்குவரத்து பற்றி பேசும்போது. "எலக்ட்ரிக் மொபிலிட்டி மின்சார முச்சக்கர வண்டிகள், இரு சக்கர வாகனங்கள் மற்றும் கார்கள் வரை வேலை செய்ய முடியும், ஆனால் டிரக்குகள் மற்றும் பேருந்துகளின் கனரக வாகனத் துறையைப் பொறுத்தவரை, பேட்டரிகள் 500-க்கு மேல் செல்லும் போது குறைந்த ஆற்றல் அடர்த்தி காரணமாக பயன்படுத்த முடியாது. கி.மீ. மேலும், எங்களிடம் போதுமான சார்ஜிங் பாயிண்ட்டுகள் இல்லை, ”என்று பிரவீன் குமார் சுட்டிக் காட்டுகிறார்.

சலால் முன்புள்ள போராட்டம்

மின்சார வாகனங்களுக்கான தேசிய உந்துதல் மற்றும் தூய்மையான எரிசக்தி துறையில் கவனம் செலுத்தும் இந்த சூழலில், சலால் கிராமம் தனது உயிர்வாழ்வதற்கான போரில் தனியாக போராட வேண்டும். தேசிய அபிலாஷைகளும் வளர்ச்சியும் அவர்களின் சிறிய உலகத்தை மீண்டும் ஒருமுறை மூழ்கடிக்கக்கூடாது என்று உள்ளூர்வாசிகள் கூறுகிறார்கள்.

இப்பகுதியில் லித்தியத்தின் இந்த 'விதியை மாற்றும்' கண்டுபிடிப்பால் தூண்டப்பட்ட ஆரம்ப உற்சாகம் ஆவியாகும்போது, உள்ளூர்வாசிகள் கட்டாய இடப்பெயர்ச்சி, விவசாயம் சார்ந்த வாழ்வாதார இழப்பு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் சீரழிவு ஆகியவற்றுக்கு அஞ்சுகின்றனர். "இந்தப் பொக்கிஷம் எங்கள் வாழ்க்கையை மாற்றும் என்று நாங்கள் நினைத்தோம்," என்கிறார் ராஜேந்தர் சிங். "சில வாரங்களுக்கு முன்பு முழு கிராமமும் இனிப்புகளை விநியோகித்தது, ஆனால் இப்போது நாங்கள் ஏமாற்றமடைந்துள்ளோம்" என்றார்.

அரசு, கட்டுமானங்களை எல்லை நிர்ணயம் செய்யும் பணியை முடித்துவிட்ட போதிலும், குடியிருப்புவாசிகளின் மறுவாழ்வுக்கான கொள்கை இன்னும் வகுக்கப்படவில்லை என, உள்ளூர்வாசிகள் குற்றம் சாட்டுகின்றனர். "நாங்கள் அரசாங்கத்துடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த தயாராக இருக்கிறோம், ஆனால் எங்கள் கலாச்சாரம் மற்றும் அடையாளத்திற்காக நாங்கள் ஒன்றாக வாழ விரும்புகிறோம்". 70% லித்தியம் இருப்பு அரசாங்க நிலத்தின் கீழ் உள்ளது என்றும், 30% மட்டுமே கிராமவாசிகளுக்கு சொந்தமான நிலத்தின் கீழ் உள்ளது என்றும் சிங் கூறுகிறார். "அரசு குடியிருப்பாளர்களின் கவலைகளை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாததற்கு இதுவே காரணம்" என்றார் சிங்.

"ஆம், நாங்கள் வீடுகள் மற்றும் பிற கட்டமைப்புகளின் எல்லை நிர்ணயத்தை முடித்துவிட்டோம், தற்போது நாங்கள் மரங்களை எண்ணுகிறோம்" என்று ரியாசி வருவாய் அதிகாரி சுரேஷ் சிங் கூறுகிறார். "உள்ளூர் மக்களின் இடமாற்றம் குறித்து வருவாய்த் துறையிடம் எந்தத் தகவலும் இல்லை, அது தற்போது ரகசியத் தகவல் என்பதால் எல்லை நிர்ணயம் குறித்த விவரங்களை வெளியிட முடியாது" என்றார்.

செனாபின் குறுக்கே சலால் கிராம அணையின் இரண்டு பெரிய மேம்பாட்டுத் திட்டங்களால், சலால் கிராமத்தைச் சுற்றியுள்ள பகுதி ஏற்கனவே அதன் நீர் பாதுகாப்பில் மாற்றங்களைக் கண்டுள்ளது, மேலும் சலாலிலிருந்து 20 கிமீ தொலைவில் அருகில் உள்ள கிராமங்களான பக்கல் மற்றும் கவுரிக்கு இடையில் செனாப் ஆற்றின் மீது உலகின் மிக உயரமான ரயில் பாலம் உள்ளது.

பக்கல் மற்றும் கவுரி இடையே பாலம்

உள்ளூர் விவசாயத்தில் ஏற்படும் பாதிப்பை தவிர, இந்த திட்டங்களால் அப்பகுதியில் உள்ள வனவிலங்குகளும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. ரயில்வே பாலம் கட்டப்பட்டதால் ஏராளமான வனவிலங்குகள் இடம்பெயர்ந்ததாக ரன்பீர் சிங் கூறுகிறார். "இந்தப் பகுதியில் நாங்கள் வழக்கமாக காட்டு ஆடு, மயில், கருமான் மற்றும் நீலகாய் போன்றவற்றைப் பார்ப்பது வழக்கம், ஆனால் இப்போது அப்படி இல்லை" என்றார்.

அவர்களின் உடல் மற்றும் கலாச்சார ஒற்றுமைக்கு அச்சுறுத்தல் ஏற்படும் என்ற அச்சத்தைத் தவிர, லித்தியத்தின் கண்டுபிடிப்பு, ஏற்கனவே காலநிலை மாற்றத்தின் வெப்பத்தை எதிர்கொள்ளும் இமயமலை மலைகளில் சுற்றுச்சூழல் எச்சரிக்கையைத் தூண்டியுள்ளது.

"லித்தியம் சுரங்க செயல்முறை சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்ததல்ல" என்று ஜம்மு காஷ்மீரைச் சேர்ந்த சுற்றுச்சூழல் நிபுணர் அர்ஷித் ஜஹாங்கிர் கூறுகிறார். "இந்த செயல்முறை அதிக அளவு கார்பன் டை ஆக்சைடை சுற்றுச்சூழலுக்கு வெளியிடுகிறது. ஒரு டன் லித்தியத்திற்கு, சுமார் 2.2 மில்லியன் லிட்டர் தண்ணீர் தேவைப்படுகிறது” என்றார்.

லித்தியம் தாதுப் பிரித்தெடுப்பின் சமூக-சுற்றுச்சூழல் பாதிப்புகள் குறித்து இயற்பியல் நிறுவனம் (IOP) ஒரு ஆய்வு அறிக்கையை வெளியிட்டது. கடந்த 40 ஆண்டுகளில், ஆராய்ச்சி வளர்ச்சியடைந்துள்ளது, ஆனால் உள்ளூர்வாசிகள் மீதான லித்தியம் சுரங்கத் தாக்கங்கள் தொடர்பாக அதிகரித்த தொழில்நுட்பத் தத்தெடுப்பில் இருந்து உருவாகும் நிலைத்தன்மை சவால்களை எதிர்கொள்ளும் அளவுக்கு இவை அனைத்தையும் உள்ளடக்கியதாக இல்லை என்று அது குறிப்பிடுகிறது.

அதிகாரிகள் மற்றும் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் இந்த கண்டுபிடிப்பின் மூலம் மிகப்பெரிய வளர்ச்சி மாற்றத்தை எதிர்பார்க்கிறார்கள் என்றாலும், சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் ஜம்முவிலிருந்து சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த லித்தியம் பிரித்தெடுக்கும் நிலையில் இந்தியா இல்லை என்று கூறுகின்றனர்.

"உலக அளவில் ஆராய்ச்சி மற்றும் தொழில்நுட்பத்தில் இந்தியா மிகவும் பின்தங்கியுள்ளது" என்று, ஜம்முவை தளமாகக் கொண்ட சமூக மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகளில் பணிபுரியும் தன்னார்வ அமைப்பான இயற்கை-மனித மைய மக்கள் இயக்கத்தின் ரூப் சந்த் மக்னோத்ரா கூறினார். “இந்தியாவுக்கு ஆழமான அறிவும் தொழில்நுட்பமும் இருந்தால், ஜம்மு காஷ்மீரில் உள்ள அணை கட்டுமானங்களுக்கு ஆழமான துளையிடலை அரசாங்கம் அனுமதித்திருக்காது, ஏனெனில் அந்த பகுதி நில அதிர்வு மண்டலம்-5 க்கு உட்பட்டது. இந்த மண்டலத்தில், பிளவு கோடுகள் இப்போது மீண்டும் செயல்படுத்தப்படுகின்றன, இதனால் அடிக்கடி நில நடுக்கம் ஏற்படுகிறது. நாம் எவ்வளவு ஆரோக்கியமற்ற தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்துகிறோம் என்பதற்கு இது ஒரு எடுத்துக்காட்டு” என்றார்.

சுற்றுச்சூழல், வனம் மற்றும் காலநிலை மாற்ற அமைச்சகத்தை அணுகி, ரியாசியில் லித்தியம் எடுப்பதற்காக சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு ஆய்வு நடத்தப்பட்டுள்ளதா என்றும், உள்ளூர் மக்களின் கவலைகளை அரசாங்கம் எவ்வாறு கவனித்துக்கொள்கிறது என்பது குறித்தும் கேட்டுள்ளோம். பதிலைப் பெறும்போது இந்தக் கட்டுரையைப் புதுப்பிப்போம்.

மாற்றத்தின் தீபம் ஏற்றுபவர்கள்

55 வயதான விவசாயி மஹதம் சிங், சமீபத்தில் ஜம்மு நகரில் 80 கிமீ தொலைவில் உள்ள ஒரு திருமணத்தில் கலந்து கொண்டு, முந்தைய நாள் இரவு திரும்பிய இளைஞர்கள் குழுவைச் சுட்டிக்காட்டுகிறார். "நம்மைச் சுற்றியுள்ள காற்று, புத்துணர்ச்சி மற்றும் மரங்களின் வாசனையை நாங்கள் மிகவும் விரும்புகிறோம், ஒருநாள் கூட இந்த இடத்தை விட்டு வெளியேற நாங்கள் விரும்புவதில்லை," என்று அவர் கூறுகிறார். "பல இடங்களைப் போலல்லாமல், எங்கள் இளம் தலைமுறையினரும் பின்வாங்கி தங்கள் உரிமைகளுக்காக போராட விரும்புகிறார்கள்" என்றார்.

ரன்பீர் சிங், தனது முப்பதுகளில், சலால் கிராமத்துக்கு வருபவர்களுக்கு வீடியோவைக் காட்ட தனது மொபைல் ஃபோனைப் பயன்படுத்துகிறார். இந்த குளிர்காலத்தில் அவர் படமாக்கிய பனிப்பொழிவு வீடியோ. "ஒவ்வொரு மூன்று முதல் நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, சலாலில் சில அங்குல பனிப்பொழிவை நாங்கள் காண்கிறோம்" என்று ரன்பீர் கூறுகிறார். "அதனால்தான் நாங்கள் இந்தப் பகுதியை 'மினி காஷ்மீர்' என்று பிரபலமாக அழைக்கிறோம். ஆனால் இப்போது, நாம் அனைத்தையும் இழக்க நேரிடலாம்."

சுற்றுச்சூழல் சீரழிவின் வரலாறு இங்கு மீண்டும் வரக்கூடாது என்பதற்காக சலால் கிராம இளைஞர்கள் கைகோர்த்துள்ளனர் என்று ரன்பீர் கூறுகிறார். “வளர்ச்சி பேய் நம்மை விழுங்க விடமாட்டோம். நாங்கள் போதுமான இழப்பீடு மற்றும் மறுவாழ்வு பெற்ற பின்னரே லித்தியம் ஆய்வு மற்றும் பிரித்தெடுப்பதை அனுமதிப்போம்”.

புதுப்பிப்பு: ஜூன் 27 அன்று எங்களுக்கு அனுப்பப்பட்ட புதிய மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி அமைச்சகத்தின் கருத்துகளுடன் இக்கட்டுரையை புதுப்பித்துள்ளோம்.