இந்தியாவில் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் தடை விதித்த 3 மாதங்களான நிலையில் அது தோல்வியடைந்துள்ளது

உலகிலேயே அதிக பிளாஸ்டிக் கழிவுகளை உற்பத்தி செய்யும் நாடுகளில் இந்தியா ஐந்தாவது இடத்தில் உள்ளது. பிரதமர் நரேந்திர மோடி 2019 சுதந்திர தின உரையில், இந்தியாவை ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக்கை ஒழிக்க வேண்டும் என்று மக்களுக்கு வேண்டுகோள் விடுத்தார். ஜூலை 1, 2022 முதல், பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ராக்கள் போன்ற குறைந்த பயன்பாடு கொண்ட, ஆனால் அடிக்கடி குப்பையாக இருக்கும் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் பொருட்களை இந்தியா தடை செய்தது. இந்த தடையின் நோக்கம் பிளாஸ்டிக் மாசுபாட்டைக் கட்டுப்படுத்துவதாகும், ஏனெனில் ஒருமுறை பயன்படுத்தப்படும் பிளாஸ்டிக், நிலம் மற்றும் நீர்வாழ் சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.

அக்டோபர் 1 ஆம் தேதியுடன் தடை அமலுக்கு வந்து மூன்று மாதங்கள் ஆன நிலையில், களத்தில் கொஞ்சமும் பலன் தரவில்லை. டெல்லி மற்றும் மும்பையில் உள்ள சந்தை இடங்கள், உணவகங்கள் மற்றும் பிற பொதுஇடங்களில், தடைசெய்யப்பட்ட பல்வகை பிளாஸ்டிக் பொருட்களை, இந்தியா ஸ்பெண்ட் கண்டறிந்தது, மேலும் சில பெங்களூருவிலும் புழக்கத்தில் இருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்த தயாரிப்புகளைப் பயன்படுத்துவதை நிறுத்துவதற்கு எந்தவிதமான தண்டனை நடவடிக்கையோ அல்லது ஆலோசனையோ எதுவும் இல்லை என்றும், உண்மையில், இந்த தயாரிப்புகள் வழக்கம் போல் மொத்தமாக கிடைக்கும் என்றும் விற்பனையாளர்கள் தெரிவித்தனர்.

மொத்த பிளாஸ்டிக் கழிவுகளை மிகக் குறைவாக உள்ளடக்கியதற்காக தடை அதன் தொடக்கத்திலிருந்தே விமர்சிக்கப்பட்டது. இந்தியாவில் உற்பத்தியாகும் பிளாஸ்டிக் கழிவுகளில் 2%-3%க்கும் குறைவாகவே இந்த தடைசெய்யப்பட்ட ஒருமுறை பயன்படுத்தப்படும் பிளாஸ்டிக் பொருட்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் பிளாஸ்டிக் பங்கு என்று தொழில்துறை மதிப்பிடுகிறது. மேலும், ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்தக்கூடிய அனைத்து பிளாஸ்டிக்குகளையும் இந்தியா தடை செய்யவில்லை என்று நிபுணர்கள் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். பிளாஸ்டிக் தொழில்துறையின் மிகச்சிறிய பிரிவினருக்கு எதிராக இந்த தடை வளைக்கப்பட்டுள்ளது என்று அவர்கள் வாதிடுகின்றனர், இது ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்தப்படும் பிளாஸ்டிக்கிலிருந்து மாறுவதற்கு அதிகபட்ச கைப்பிடி தேவைப்படும் ஒன்றாகும். பிளாஸ்டிக் மாசுபாட்டின் பங்கிற்கு பெரிய நிறுவனங்களை இந்தியா பொறுப்பேற்க வேண்டும் என்று நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர்.

இந்தியா ஸ்பெண்ட், மத்திய மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியம் மற்றும் மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சகத்தை அணுகி தடையின் மோசமான அமலாக்கம் மற்றும் கருத்தாக்கம் மற்றும் விற்பனையாளர்கள், உற்பத்தியாளர்கள் மற்றும் நிபுணர்கள் எழுப்பிய கவலைகள் பற்றிய கேள்விகளை அணுகியது. அவர்கள் பதிலளிக்கும்போது இந்தக் கதை புதுப்பிக்கப்படும்.

எவற்றுக்கெல்லாம் தடை

கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம் மற்றும் சாண்டா பார்பரா மற்றும் பிற ஆராய்ச்சியாளர்களின் ஆய்வில், 1950 ஆம் ஆண்டு – பெரிய அளவிலான உற்பத்தி தொடங்கிய காலம் முதல்– 2015 ஆம் ஆண்டு வரை, உலகம் சுமார் 8.3 பில்லியன் மெட்ரிக் டன் பிளாஸ்டிக் உற்பத்தி செய்துள்ளது என்று மதிப்பிட்டுள்ளது. இதில் 6.3 பில்லியன் மெட்ரிக் டன்கள் அல்லது 80% பிளாஸ்டிக் கழிவுகள்.

இந்த பிளாஸ்டிக் கழிவுகளில், 9% மட்டுமே மறுசுழற்சி செய்யப்பட்டுள்ளது. பிளாஸ்டிக் கழிவுகளின் பெரும்பகுதி நிலப்பரப்புகளில் அல்லது உலகின் பெருங்கடல்கள் மற்றும் பிற நீர்நிலைகளில் முடிவடைகிறது. பிளாஸ்டிக் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண வேண்டியதன் அவசியத்தில் உலகளாவிய ஒப்பந்தம் உள்ளது, மேலும் 2019 இல் நடைபெற்ற 4வது ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சுற்றுச்சூழல் மாநாட்டில், ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் மாசுபாடு குறித்து இந்தியா ஒரு தீர்மானத்தை முன்வைத்தது.

ஆகஸ்ட் 2021 இல் பிளாஸ்டிக் கழிவு மேலாண்மை திருத்த விதிகளை இந்தியா அறிவித்தது, ஒரு வருடம் கழித்து தடை அமலுக்கு வந்தது. ஜூலை 1, 2022 முதல், பின்வரும் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் பொருட்களை இந்தியா தடை செய்தது: பிளாஸ்டிக் குச்சிகள் கொண்ட காது மொட்டுகள், பலூன்களுக்கான பிளாஸ்டிக் குச்சிகள், பிளாஸ்டிக் கொடிகள், மிட்டாய் குச்சிகள், ஐஸ்கிரீம் குச்சிகள், அலங்காரத்திற்கான பாலிஸ்டிரீன் (தெர்மாகோல்), பிளாஸ்டிக் தட்டுகள், கோப்பைகள், கண்ணாடிகள், ஃபோர்க்ஸ், ஸ்பூன்கள், கத்திகள் போன்ற கட்லரிகள்; வைக்கோல், தட்டுகள், ஸ்வீட் பாக்ஸ்கள், அழைப்பிதழ் அட்டைகள், சிகரெட் பாக்கெட்டுகள், 100 மைக்ரானுக்கு குறைவான பிளாஸ்டிக் அல்லது பிவிசி பேனர்கள் ஆகியவற்றைச் சுற்றி ஃபிலிம் பேக்கிங் செய்தல்.

75 மைக்ரானுக்கும் குறைவான தடிமன் கொண்ட கேரி பேக்குகளுக்கு ஏற்கனவே தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது, டிசம்பர் 31, 2022 முதல் 120 மைக்ரான் வரையிலான பைகளுக்கும் தடை விதிக்கப்படும். மேலும், குட்கா, புகையிலை மற்றும் பான் மசாலா போன்றவற்றை சேகரிக்கவும், பேக்கிங் செய்வதற்கும் அல்லது விற்பனை செய்வதற்கும் பயன்படுத்தப்படும் பிளாஸ்டிக் பைகளுக்கு, முற்றிலும் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது.

எல்லாம் நன்றாக இருக்கிறது ஆனால்…

நரேந்திரன் (அவரது வேண்டுகோளின்படி, பெயர் மறைக்கப்பட்டுள்ளது) மும்பையில் உள்ள ஒரு வங்கியில் பணிபுரிந்து வந்தார். தொற்றுநோய் பரவல் காலத்தில் அவர் தனது வேலையை இழந்தார், மேலும் மும்பையின் லோயர் பரேல் ரயில் நிலையத்திற்கு வெளியே இளநீர் விற்க முடிவு செய்தார். "ஒரு பாக்கெட் பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ரா 18 ரூபாய் மற்றும் 60-70 ஸ்டிராக்கள் இருக்கும்," என்று அவர் கூறுகிறார். "இதேபோன்ற பேப்பர் ஸ்ட்ரா பேக் 30-40 ரூபாய்க்குள் இருக்கும். இளநீர் ஏற்கனவே 60 ரூபாய்க்கு விற்கப்படுவதால், இந்த அதிகரித்த செலவை வாடிக்கையாளருக்குக் கூட கொடுக்க முடியாது. அப்படிச் செய்தால் வாடிக்கையாளர்கள் வாங்க முன்வர மாட்டார்கள்" என்றார்.

டெல்லியில் உள்ள விற்பனையாளர்கள் இந்தியா ஸ்பெண்ட்டிடம் பேசுகையில், மிட்டாய் குச்சிகள், பிளாஸ்டிக் கன்டெய்னர்கள் மற்றும் பேக்கிங் பிலிம் போன்ற ஒருமுறை பயன்படுத்தக்கூடிய பிளாஸ்டிக் பொருட்கள், உற்பத்தியாளர்களால் தொடர்ந்து விநியோகிக்கப்படுவதாகவும், அவற்றை தங்களால் மறுக்க முடிவதில்லை என்றும் கூறினார்.

டெல்லியில் உள்ள வசுந்தரா என்கிளேவில் உள்ள வாராந்திர சந்தையின் கடைக்காரர் ராம் கோபால், அங்கு இந்தியா ஸ்பெண்ட் , பிளாஸ்டிக் குச்சிகள் கொண்ட இயர்பட்களைக் கண்டுபிடித்தது, "நான் இந்த (இயர்பட்களை) மொத்த விற்பனையாளரிடமிருந்து பெற்றேன், அவர்கள்தான் இவற்றை விற்கிறார்கள். இந்த தயாரிப்புக்கு மாற்று உள்ளதா? எனக்கு எதுவும் தெரியாது" என்றார்.

புதுடெல்லியில் உள்ள சாகேட் பகுதியில் ஜூஸ் கார்னர் கடை வைத்திருக்கும் முன்னா சிங், ஆசாத்பூர் மண்டியில் பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ராக்கள் எப்படி எளிதாகக் கிடைக்கின்றன என்பதைப் பற்றிப் பேசினார். "பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ராக்கள் எங்களுக்கு ஒரு வசதியான விருப்பமாகும், ஏனெனில் அவை மிகவும் மலிவானவை" என்று சிங் கூறினார். "நாங்கள் ஸ்டிரா பற்றி யோசிப்போம் ஆனால் அது எங்கள் முன்னுரிமை அல்ல. தொற்றுநோயால் வணிகம் ஏற்கனவே படுத்துவிட்டது. நாங்களும் உயிர்வாழ வேண்டும்" என்றார்.

நொய்டாவின் செக்டார் 18-ல் சீன உணவு மற்றும் ஷேக்ஸ் விற்று வரும் பியூஷ் சவுத்ரி, தானும் பேப்பர் ஸ்ட்ராவை நோக்கி நகர்ந்ததாக கூறினார். ஆனால் பிளாஸ்டிக் கட்லரிகள் மற்றும் கண்ணாடிகளுக்கான மாற்றீடுகள் விலை உயர்ந்தவை, அதனால்தான் அவர் இன்னும் பிளாஸ்டிக் பயன்படுத்துகிறார்.

நொய்டா செக்டார் 34ன் வாரச் சந்தையில், பிளாஸ்டிக் கவர்களால் மூடப்பட்ட பாக்கெட்டுகளில் ஆயத்த ஆடைகளை விற்பனை செய்யும் சதீஷ் குமார் கேட்ட கேள்விகளுக்கு பல நிபுணர்கள் கேட்ட கேள்விக்கு அரசு இன்னும் பதிலளிக்கவில்லை. "நீங்கள் ஏன் பெரிய கடைக்காரர்களிடம் (பிளாஸ்டிக் பயன்பாடு பற்றி) கேட்பதில்லை?," என்று குமார் கேட்டார். "நாங்கள் ஏழைகள். சுற்றுச்சூழலைக் காப்பாற்ற வேண்டிய பொறுப்பும், சுமையும் ஏன் ஏழைகளான எங்கள் மீது சுமத்தப்படுகிறது?" என்று கேட்டார்.

இதுபற்றி, டெல்லி மற்றும் மகாராஷ்டிராவின் மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியங்களை (PCBs) அணுகி தடை செய்யப்பட்ட பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் ஏன் புழக்கத்தில் உள்ளன, இதுவரை அவற்றை தடை செய்ய என்ன நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டுள்ளது, கள ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டதா மற்றும் தடை விதிகளின்படி உரிமங்கள் ரத்து செய்யப்பட்டதா? என்று, இந்தியா ஸ்பெண்ட் கேட்டது. இதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, மகாராஷ்டிரா மாசுகட்டுப்பாட்டு வாரிய பிராந்திய அதிகாரி நந்த்குமார் குரவ் கூறுகையில், விதிகளை மீறுபவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்கவும், விழிப்புணர்வை அதிகரிக்கவும் உள்ளாட்சி அமைப்பு அதிகாரிகளுக்கு உத்தரவிட்டுள்ளதாகக் கூறினார். இக்கேள்விகளுக்கு டெல்லி மாசுகட்டுப்பாட்டு வாரியம் பதிலளிக்கும்போது, இந்தக் கட்டுரை புதுப்பிக்கப்படும்.

பெங்களூரு கக்கதாஸ்புராவில் இருந்து சி.வி. ராமன் நகர் பகுதியில் தடை செய்யப்பட்ட பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் குறைவாகவே புழக்கத்தில் உள்ளது. இந்த பகுதியில் இளநீர் விற்பனையாளர் காகித ஸ்டிராவுக்கு மாறினார், ஆனால் செலவை ஈடுகட்ட இளநீரின் விலையை அவர் உயர்ந்த வேண்டியதாயிற்று.

"தடை காரணமாக என்னால் பிளாஸ்டிக் ஸ்டிராக்கள் எனக்கு எளிதில் கண்டறிய முடியவில்லை. பேப்பர் ஸ்ட்ராக்கள் பிளாஸ்டிக்கை விட (ரூ. 10 என்பது ரூ. 50) விலை அதிகம், ஆனால் சட்ட கெடுபிடிகள் காரணமாக எனக்கு வேறு வழியில்லை," என்று பெயர் வெளியிட விரும்பாத அந்த வியாபாரி கூறினார்.

அதே நேரம், சில்லறை விற்பனைக்கடைகளில், பிளாஸ்டிக் இயர்பட்கள் விற்பதைக் கண்டோம்.

இது குறித்து வினவியபோது, ​​அத்தகைய ஒரு கடையின் ஊழியர் ஒருவர், "சில இயர்பட்கள் பிளாஸ்டிக்காக இருக்கலாம், ஆனால் அவை அவ்வாறு தயாரிக்கப்படுகின்றன. அதற்கு நான் என்ன பொறுப்பேற்க முடியும்?" என்றார்.

பல லட்சம் டன் பிளாஸ்டிக் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது

கடந்த 2020-21 ஆம் ஆண்டில், 35 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் வழங்கிய விவரங்களின்படி, இந்தியா கிட்டத்தட்ட 3.5 மில்லியன் டன் பிளாஸ்டிக்கை உருவாக்கியது. இதில் மகாராஷ்டிரா 13%, தமிழ்நாடு (12%) மற்றும் பஞ்சாப் (12%) ஆகியவை உள்ளன. இதற்கிடையில், இந்தியாவின் மறுசுழற்சி திறன், ஆண்டுக்கு 1.56 மில்லியன் டன்கள், மொத்த பிளாஸ்டிக் உற்பத்தியில் பாதி மட்டுமே. பிராண்டுகள் தங்கள் விரிவாக்கப்பட்ட உற்பத்தியாளர் பொறுப்பின் (EPR) ஒரு பகுதியாக ஆண்டுக்கு சுமார் 800,000 டன்களை மறுசுழற்சி செய்யும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

மொத்த பிளாஸ்டிக் உற்பத்தியில், இப்போது தடைசெய்யப்பட்ட ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக்கின் பங்கு - நாம் சொன்னது போல், 2-3% -- சிறியது. எனவே, தடை சிறப்பாக செயல்பட்டிருந்தாலும், பிளாஸ்டிக் கழிவு உற்பத்தியில் ஏற்படும் பாதிப்புகள் மிகக் குறைவு.

இருப்பினும், தடையானது துணை உகந்ததாக கூட செயல்படவில்லை என்பதே உண்மை. மத்திய மாசுகட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் மொபைல் செயலியான 'SUP-CPCB' பற்றிய ஆய்வு, குடிமக்கள் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக்கைப் பற்றிய புகார்களைத் தெரிவிக்கும் வகையில், பல தென்னிந்திய நகரங்களில் மிகக் குறைவான புகார்கள் இருப்பதைக் காட்டுகிறது. டெல்லியில் இருந்து 605 புகார்கள் வந்துள்ளன, அதில் செப்டம்பர் 27, 2022 நிலவரப்படி 378 புகார்கள் மட்டுமே தீர்க்கப்பட்டுள்ளன. காஜியாபாத்தில் 168 புகார்கள் இருந்தன.

புனேவில் (138), கட்லரி பற்றிய புகார்கள் அதிகம், 46 புகார்கள் தீர்க்கப்பட்டன. வதோதராவில் பிளாஸ்டிக் கட்லரிகள் (67) மற்றும் மொத்தம் 133 புகார்கள் உள்ளன, அவற்றில் 43 மட்டுமே தீர்க்கப்பட்டுள்ளன. லக்னோ (106), ஹிசார் (64), மற்றும் பிஜாப்பூர் (63) போன்ற பல இந்திய நகரங்கள், செயலியில் (ஆப் டாஷ்போர்டில் உள்ள தரவுகளின் அடிப்படையில்) ஒரு புகார் கூட கேட்கப்படவில்லை. செப்டம்பர் 21 அன்று மும்பையில் ஒரு பிளாஸ்டிக் வைக்கோல் பற்றி இந்தியாஸ்பெண்ட் இந்த செயலியில் புகார் அளித்தது, அதன் நிலை இன்னும் 'நிலுவையில்' உள்ளது.

நுகர்வோர் மீது தாக்கம்

அதற்கு எதிராக, தடையானது பிளாஸ்டிக் தொழிலின் மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடிய பிரிவுகளை பாதிக்கிறது மற்றும் பொருளாதார சேதத்தையும் வேலை இழப்பையும் ஏற்படுத்துகிறது என்பது உண்மைதான். கோடக் இந்தியா தனது ஜூலை அறிக்கையில் கண்டறிந்தபடி, இது நுகர்வோரையும் நேரடியாகப் பாதிக்கிறது.

தடை செய்யப்பட்ட பொருட்களில், பிளாஸ்டிக்கில் இருந்து காகிதத்திற்கு மாறுவதால், குறைந்த மதிப்புள்ள பழச்சாறுகள் மற்றும் இதர பானங்களின் விலை யூனிட்டுக்கு ரூ.0.25-0.30 முதல் ரூ.1-1.25 வரை அதிகரிக்கலாம் என்று கோடக் இந்தியா அறிக்கையின் தொழில்துறை மதிப்பீடுகள் தெரிவிக்கின்றன. இந்த குறைந்த-மதிப்பு பொதிகள் ஒட்டுமொத்த தொகுதிகளில் 30% க்கும் அதிகமாக உள்ளன, மேலும் மாற்றுகளுக்கு மாறுவது பேக்கேஜிங் செலவுகளை அதிகரிக்கலாம், குறிப்பாக சாச்செட்டுகளின் விஷயத்தில். "இதனால், நடுத்தர காலத்தில் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் மீதான எந்தவொரு பரந்த அடிப்படையிலான தடையும், தொகுதிகள் மற்றும் துறையின் லாபத்தை பாதிக்கும்" என்று அறிக்கை எச்சரிக்கிறது.

மொத்தத்தில், இந்த அறிக்கையானது ஒரு அடுக்கு தாக்கத்தை சுட்டிக்காட்டுவதில் தொழில் வல்லுநர்களுடன் ஒத்துப்போகிறது. சிறிய விலை-புள்ளி பொருட்களுக்கு பிளாஸ்டிக்கை மாற்றுவது செலவை அதிகரிக்கிறது; விலை உயர்வு இறுதி நுகர்வோரை குறைவாக வாங்க வைக்கிறது; இது தொழிலை பாதிக்கிறது.

"பெரிய பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் உற்பத்தியாளர்கள் நிலையான மாற்றீடுகளை தயாரிப்பதற்காக தங்கள் செயல்பாடுகளை பல்வகைப்படுத்துவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது" என்று, தொழில்களைக் கண்காணிக்கும் ஒரு தனியார் ஆராய்ச்சி நிறுவனமான குளோபல் டேட்டாவின் நுகர்வோர் ஆய்வாளர் பாபி வர்கீஸ் கூறினார். "இருப்பினும், இந்த மாற்றுகளின் அதிக விலை - சராசரியாக ஒரு செலவழிப்பு வைக்கோலுக்கு ரூ. 1 முதல் ரூ. 5 வரை [பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ராக்களுடன் ஒப்பிடுகையில்] - வாங்குபவர்களைத் தடுக்கிறது. ஒரு பேக் விலையை ரூ. 10க்கு நங்கூரமிடுவதற்குப் பதிலாக, பான உற்பத்தியாளர்கள் பிளாஸ்டிக் ஸ்ட்ராக்களின் சுற்றுச்சூழல் விலையைப் பற்றி நுகர்வோருக்குக் கற்பிக்கலாம் மற்றும் சுற்றுச்சூழலுக்கு ஏற்ற பேக்கேஜிங்கிற்கு இன்னும் கொஞ்சம் பணம் செலுத்த அவர்களை ஊக்குவிக்கலாம்" என்றார்.

தடை என்ன பலன் தந்தது?

இருப்பினும், வாடிக்கையாளருக்கு கல்வி கற்பது ஒரு நீண்ட கால செயல்முறையாகும். குறுகிய காலத்தில், தடை ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் பயன்பாட்டை கணிசமாக பாதிக்கவில்லை என்பது மட்டுமல்லாமல், தொழில்துறையின் ஒரு பகுதி கடையை மூடுவதற்கு காரணமாக அமைந்தது, இது நிதி நெருக்கடி மற்றும் வேலை இழப்புகளுக்கு வழிவகுத்தது.

அகில இந்திய பிளாஸ்டிக் உற்பத்தியாளர்கள் சங்கத்தின் (AIPMA) முன்னாள் தலைவரும், அதன் சுற்றுச்சூழல் குழுவின் தலைவருமான ஹிடென் பேடா, தடையால் சிறு உற்பத்தியாளர்கள் அழிந்துவிடுவார்கள் என்று அஞ்சுகிறார். "மறுசுழற்சி செய்தற்கு எளிதான மோனோலேயர் பேக்கேஜிங்கை முதன்மையாக வழங்கும் இந்தத் தொழிலின் கீழ் பிரிவு மிகவும் பாதிக்கப்படுகிறது, அதேசமயம் பெரிய பிராண்டுகளால் பயன்படுத்தப்படும் பல அடுக்கு பிளாஸ்டிக்குகள், மறுசுழற்சி செய்வதற்கும், சுற்றுச்சூழலில் இருந்து மீட்டெடுப்பதற்கும் கடினமாக உள்ளது," என்று பேடா கூறுகிறார். "பிந்தையது புலப்படும் மாசுபாட்டிற்கு முக்கிய பங்களிப்பாளர்கள் மற்றும் ஆழமான கார்பனின் தடம் விட்டுச்செல்கிறது. "Polluter Pays" கொள்கையின் அடிப்படையிலான கொள்கை இதை அங்கீகரிக்கத் தவறியது எப்படி நியாயம்?" என்றார்.

பிரமிட்டின் அடிப்பகுதியில் உள்ள சிறிய உற்பத்தி அலகுகள், மிகப்பெரிய வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்கும் திறன் கொண்டவர்கள் தங்கள் தவறுக்காக தண்டிக்கப்படுகிறார்கள் மற்றும் தற்போதைய விதிகளின் கீழ் உயிர்வாழ வாய்ப்பில்லை என்று பேடா கூறுகிறார்.

உற்பத்தியாளர்கள், இறக்குமதியாளர்கள் மற்றும் பிராண்ட் உரிமையாளர்கள் தயாரிப்புகளின் பேக்கேஜிங்கில் பயன்படுத்தப்படும் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக்கை உற்பத்தி செய்யும் விரிவாக்கப்பட்ட உற்பத்தியாளர் மீதான பொறுப்பில் (EPR) உள்ள பிரச்சனைகளை பெடா குறிப்பிடுகிறார்.பிஸ்கட், உடனடி நூடுல்ஸ், மினரல் வாட்டர் போன்றவை, அவை உற்பத்தி செய்யும் அளவை மறுசுழற்சி செய்வதாக உறுதியளிக்கும் வரை தடையை எதிர்கொள்ளாது. இந்த நிறுவனங்கள் பிளாஸ்டிக் மாசுபாட்டின் மற்ற பெரிய ஆதாரங்களை உற்பத்தி செய்கின்றன: தொழில்நுட்ப ரீதியாக மறுசுழற்சி செய்ய முடியாத பல அடுக்கு பிளாஸ்டிக்.

டெல்லியில் உள்ள அறிவியல் மற்றும் சுற்றுச்சூழலுக்கான சிந்தனைக்குழுவின் மையத்தின் திட்ட இயக்குநர் (நகராட்சி திடக்கழிவு) அதின் பிஸ்வாஸ், இந்தியா அமல்படுத்தியிருப்பது உண்மையில் ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் தடை அல்ல, ஏனெனில் இந்த பொருட்களில் மிகச் சிறிய துண்டு மட்டுமே உள்ளது என்று சுட்டிக்காட்டினார். தடைக்கான இந்த குறிப்பிட்ட பொருட்களை தேர்வு செய்ததன் அடிப்படையில் அவர் மேலும் கேள்வி எழுப்பினார்.

"இந்த தடை செய்யப்பட்ட பொருட்கள் தடை செய்யப்படாததை விட மிகவும் சிக்கலானவை என்று முடிவு செய்ய போதுமான ஆதாரங்கள் இல்லை" என்று பிஸ்வாஸ் கூறினார். "ஒரு உயர் அதிகாரம் கொண்ட குழு ஒரு மதிப்பெண் அடிப்படையிலான முறையை உருவாக்கியது, அங்கு அவர்கள் பிளாஸ்டிக் பொருட்களை பயன்பாட்டுக் குறியீடு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் தாக்கத்தின் அடிப்படையில் மதிப்பீடு செய்தனர். இதோ கேட்ச்; பேக்கேஜிங்கில் இருந்து வரும் 60% பிளாஸ்டிக் கழிவுகள் 30-35 பிராண்டுகளால் தயாரிக்கப்படுகின்றன. இந்த கழிவுகளில் பெரும்பாலானவை ஒருமுறை பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் பாட்டில் தண்ணீரும் கூட. இந்த பொருட்கள் தடையில் இடம்பெறாதது எப்படி?" என்றார்.

தடையின் வளைந்த தன்மையை பிஸ்வாஸ் மட்டும் சுட்டிக்காட்டவில்லை. "எந்தவித சூழ்ச்சித் திறனும் இல்லாத ஒரு பிரிவை நீங்கள் குறிவைத்துள்ளீர்கள்," என்கிறார் நிதிப் பொறுப்புக்கூறல் மையத்தின் குழுத் தலைவர் ஸ்வாதி ஷேஷாத்ரி. "வியாபாரிகள் மற்றும் விற்பனையாளர்களுக்கு, 2-4 ரூபாய் மார்க்அப் விலை இருந்தால், காகித ஸ்ட்ராக்களை எப்படி வாங்குவார்கள்? இவை அவர்கள் விற்கும் எம்ஆர்பி தயாரிப்புகள் அல்ல, எனவே மக்களும் அவர்களுடன் பேரம் பேசுகிறார்கள். அந்த விற்பனையாளர்கள் மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடியவர்கள்" என்றார்.

இந்த பகுதியளவு தடை கூட பலனைத் தர வேண்டுமானால், தொழில்துறையின் மிகக் குறைந்த அடுக்கு ஆரம்ப கட்டத்தில் கணிசமான கைப்பிடி தேவைப்படும் என்பதைச் சுட்டிக்காட்டிய ஷேஷாத்ரி, "குறைந்தபட்சம் பேப்பர் ஸ்ட்ராக்களுக்கு மானிய விலையில் விற்பனை செய்யும் இயந்திரத்தையாவது வைத்திருக்க வேண்டும். அவர்களுக்கு நிவாரணம் வழங்காமல் நேரடியாக தண்டனை நடவடிக்கையை பயன்படுத்தினால், இது இரட்டை தண்டனை. பெரிய நிறுவனங்களின் தேசிய சுற்றுச்சூழல் கொள்கைகள் மன்னிக்கப்படுகின்றன, ஆனால் ஒரு விற்பனையாளருக்கு மானியத்துடன் கூடிய மாற்றுகளை உங்களால் வழங்க முடியாதா?"

பிளாஸ்டிக் மாசுபாட்டை முடிவுக்குக் கொண்டு வருவதில் அரசாங்கம் தீவிரமாக இருந்தால், அது முதலில் பெட்ரோ கெமிக்கல் தொழிலை (பிளாஸ்டிக்கான மூலப்பொருளை வழங்கும்) இலக்காகக் கொள்ள வேண்டும், விற்பனையாளர்களை அல்ல என்று ஷேஷாத்ரி நம்புகிறார்.

(ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்தும் பிளாஸ்டிக் தடை மற்றும் அதன் பின்விளைவுகள் பற்றிய இந்தியா ஸ்பெண்ட் ஆய்வின் முதல் பகுதி இது. பின்வரும் பகுதி இரண்டில், விரிவாக்கப்பட்ட உற்பத்தியாளர் மீதான பொறுப்பு (EPR) மற்றும் பல அடுக்கு பிளாஸ்டிக் பிரச்சனைகளை ஆராய்வோம்).