இந்தியாவின் பழமையான அணைகள் பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தலாக உள்ளன: ஆய்வு

பழைய அணைகள் அதிக பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்களை ஏற்படுத்துகின்றன, பராமரிப்பு அடிப்படையில் அதிக செலவு மற்றும் வண்டல் காரணமாக செயல்பாடுகள் குறைந்து வருகின்றன என்று கனடாவை சேர்ந்த, ஐ. நா. நீர், சுற்றுச்சூழல் மற்றும் சுகாதார பல்கலைக்கழக நிறுவனம் நடத்திய ஆய்வில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. காலநிலை மாற்றமும் அணைகளின் வயதை துரிதப்படுத்துவதற்கான வாய்ப்புள்ளது.

இந்தியா தனது பழைய அணைகள் குறித்த நிதிச்செலவு-பயன் பகுப்பாய்வை மேற்கொள்ள வேண்டும், அவற்றின் செயல்பாட்டு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதற்காக சரியான நேரத்தில் பாதுகாப்பு மதிப்பீடுகளை நடத்த வேண்டும். அத்துடன் அணைப்பகுதிகளில் வசிப்பவர்களின் பாதுகாப்பையும் உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்று நிபுணர்கள், இந்தியாஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தனர்.

முக்கிய கண்டுபிடிப்புகள்

உலகம் முழுவதும், 20 ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்ட பல பெரிய அணைகள் அதன் வயதான அறிகுறிகளைக் காட்டத் தொடங்கக்கூடும். மேலும் பல ஏற்கனவே அவற்றின் வடிவமைப்பு ஆயுட்காலம் கடந்து, அல்லது அதற்கு அப்பால் இயங்கக்கூடும் என்று ஆய்வு தெரிவித்துள்ளது. இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, 2025 ஆம் ஆண்டு பெரிய ஒரு ஆண்டாக அமைக்கப்பட்டுள்ளது, ஏனெனில் அப்போதுதான் 1,000 க்கும் மேற்பட்ட அணைகள் சுமார் 50 ஆண்டுகள் அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட வயதுடையதாக மாறும்.

ஐம்பது ஆண்டுகள் என்பது அனைத்து அணைகளுக்கும் வரையறுக்கப்பட்ட வயது அல்ல, ஏனெனில் வடிவமைப்பு ஆயுட்காலம், கட்டுமானம் மற்றும் பராமரிப்பு போன்ற காரணிகளைப் பொறுத்தது, நன்கு கட்டப்பட்ட மற்றும் நன்கு பராமரிக்கப்படும் அணை 100 ஆண்டுகள் வரை செல்லக்கூடும் என்று ஆய்வு கூறியுள்ளது. இருப்பினும், 50 என்பது ஒரு அணை வயதாகி விட்டது என்ற அறிகுறிகளைக் காட்டத் தொடங்கும் வயது. சில சந்தர்ப்பங்களில், வாயில்கள் மற்றும் மோட்டார்கள் போன்ற அணைக் கூறுகள் 30 முதல் 50 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு மாற்றப்பட வேண்டியிருக்கும்.

எனவே, கட்டமைப்பை மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும், தேவைப்பட்டால், அணை நீக்கப்பட வேண்டும் என்று ஆய்வு கூறுகிறது.

அணைகளுக்கு ஆயுட்காலம் உள்ளதா?

உலகின் அணைகளில் 55% இந்தியா உட்பட நான்கு ஆசிய நாடுகளில் உள்ளன. "நீர் வழங்கல், எரிசக்தி உற்பத்தி, வெள்ளக் கட்டுப்பாடு மற்றும் நீர்ப்பாசனம் ஆகியவற்றில் அணைகள் குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டுள்ளன" என்று ஐக்கிய நாடுகள் பல்கலைக்கழகத்தை சேர்ந்தவர்களும், ஆய்வின் ஆசிரியர்களுமான துமிந்த பெரேரா மற்றும் விளாடிமிர் ஸ்மக்தின் ஆகியோர், இந்தியாஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தனர். "இருப்பினும், நீர் சேமிக்கும் அணைகள் பெரும்பாலானவை பழையதாகி வருவதை நாங்கள் கண்டறிந்தோம், இது இந்த ஆய்வை மேற்பரப்பில் கொண்டு வர வழிவகுத்தது. வளர்ந்து வரும் இத்தகைய அச்சுறுத்தலை உலக அளவில் விவாதிக்க வேறு ஆய்வுகள் எதுவும் இல்லை" என்றார்.

அணையின் ஆயுட்காலத்தில் எந்த கட்டத்திலும் கட்டமைப்பு சிக்கல்கள் ஏற்படலாம், ஆனால் வழக்கமான ஆய்வுகள் மற்றும் பழுது இல்லாமல், அணையின் வயதானது அபாயங்களை அதிகரிக்கிறது என்று பெரேரா மற்றும் ஸ்மாக்டின் கூறினார். "எங்கள் அறிக்கையில், வயதான அறிகுறிகளைக் காண்பிக்க, அணைக்கான ஒரு தன்னிச்சையான வயதாக 50 ஆண்டுகள் என்பதை தேர்ந்தெடுத்தோம்," என்று அவர்கள் கூறினர். கட்டுமானத்தில் பயன்படுத்தப்படும் கட்டமைப்பு பொருட்களின் சிதைவு, வாயில்கள் மற்றும் மதகுகள் போன்ற பிற கூறுகளின் வயது, மற்றும் வண்டல் போன்ற -- காலப்போக்கில் அணைப்பகுதியில் வண்டல் மண் படியும் போது அணையின் சேமிப்பு திறன் குறையும்-- பல வகையான வயது தொடர்பான பிரச்சினைகள் வளரக்கூடும். பெரும்பாலான ஆய்வுகள் அணை கட்டுமானத்தின் காரணமாக சுற்றுச்சூழல் சீரழிவு -- பல்லுயிர் மற்றும் சுற்றுச்சூழலில் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட கட்டமைப்புகளின் எதிர்மறையான தாக்கம்-- குறித்து கவனம் செலுத்தியுள்ளன, வயதான அணைகளின் பாதுகாப்பில் அல்ல என்று அவர்கள் தெரிவித்தனர்.

பெரிய அணைகள் தொடர்பான சர்வதேச ஆணையம் (ICOLD - ஐ.சி.ஓ.எல்.டி) பரிந்துரைத்த நடைமுறைகளை கவனமாக நடைமுறைப்படுத்துதல் மற்றும் ஒழுங்குபடுத்துவதன் மூலம், அணைகளின் கட்டமைப்புகள் நூறு முதல் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் வரை நீடிக்கும் என்று அணை மறுவாழ்வு மற்றும் மேம்பாட்டு திட்டத்தின் (DRIP - டி.ஆர்.ஐ.பி) இயக்குநர் பிரமோத் நாராயண் தெரிவித்தார். "முறையான பொறியியல், நல்ல கட்டுமானம் மற்றும் சீரிய தொடர் பராமரிப்பு மூலம், இன்று நாம் வடிவமைத்து கட்டும் அணைகள் தொடர்ந்து பல தலைமுறைகளுக்கு சேவை செய்ய முடியும்," என்று அவர் கூறினார். 1980 களின் பின்னர் கட்டப்பட்ட நவீன உயர் ஆபத்து அணைகள் 'சாத்தியமான அதிகபட்ச' வெள்ளம் மற்றும் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளில் ஒன்றின் நிகழ்தகவு கொண்ட 'அதிகபட்ச நம்பகமான' பூகம்பங்கள் போன்ற தீவிர நிகழ்வுகளுக்கு ஏற்ப வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. மேலும், இந்திய அணைகளின் சராசரி வயது 42 ஆண்டுகள் ஆகும், இது வேறு சில முன்னணி நாடுகளுடன் ஒப்பிடும்போது மிகவும் வயது குறைவு" என்றார்.

இந்தியாவின் நீர்

இந்தியாவில் 4,407 பெரிய அணைகள் உள்ளன, இது சீனா (23,841) மற்றும் அமெரிக்கா (9,263) க்கு அடுத்தபடியாக உலகின் மூன்றாவது அதிக எண்ணிக்கையாகும். 2025 ஆம் ஆண்டில் 1,115 க்கும் மேற்பட்ட பெரிய அணைகள் சுமார் 50 வயது கொண்டதாக இருக்கும். 30 ஆண்டுகளுக்குள், 2050 ஆம் ஆண்டில், 4,250 க்கும் மேற்பட்ட பெரிய அணைகள் 50 வயதைக் கடக்கும், இதில் 64 பெரிய அணைகள் 150 ஆண்டுகள் பழமையானவை என்று, தி எகனாமிக் அண்ட் பொலிடிகல் வீக்லி இதழில் வெளியான 2019 ஆய்வறிக்கையை மேற்கோள் காட்டி, ஆய்வில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

கடந்த 2018 ஆம் ஆண்டில், ஐ.சி.ஓ.எல்.டி அதன் "பெரிய அணைகள்" என்ற வரையறையை மாற்றியமைத்தது, ஆனால் முந்தைய வரையறையை இந்தியா தொடர்ந்து பயன்படுத்துகிறது. எனவே, ஆய்வில் கருதப்பட்ட அணைகள் - ஐ.சி.ஓ.எல்.டி.யின் அணைகளின் உலக பதிவேட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டது - இது இந்திய அரசால் பட்டியலிடப்பட்ட எண்ணிக்கையின் துணைக்குழு ஆகும். ஜல் சக்தி அமைச்சின் மத்திய நீர் ஆணையத்தின் 2019 தரவுகளின்படி, இந்தியாவில் 5,334 பெரிய அணைகள் உள்ளன.

இந்தியாவின் அணைகள் மோசமடைந்து மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடியவை, ஏனென்றால் அவற்றில் பெரும்பகுதி மண் - பூமியின் தொடர்ச்சியான அடுக்குகளைச் சுருக்கினால் கட்டப்பட்டவை, கான்கிரீட் அல்ல - எனவே அதிக வயதுக்கு வாய்ப்புள்ளது என்று அணைகள், ஆறுகள் மற்றும் மக்கள் பற்றிய தெற்காசிய வலையமைப்பின் (SANDRP) ஒருங்கிணைப்பாளர் ஹிமான்ஷு தாக்கர் கூறினார். "இரண்டாவதாக, கிடைக்கக்கூடிய மழைக்கு மாறாக ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு நாடு செறிவூட்டப்பட்ட மழையைப் பெறுகிறது, இது அணைகளின் பாதிப்புக்கு பங்களிக்கிறது. மூன்றாவதாக, நீர்த்தேக்கத்தின் பின்னால் சேறு மற்றும் குப்பைகள் குவிந்து கிடக்கும் மணல் பரப்பு, அணைகளின் சேமிப்புத் திறனைக் குறைக்க வழிவகுக்கிறது. அணைகளின் உண்மையான மணல் தேங்கும் விகிதம், திட்டங்களில் மதிப்பிடப்பட்டதை விட அதிகமாக உள்ளது. அணைப்பரப்பு மணல் விகிதங்கள் ஒரு அணையின் செலவுகள் மற்றும் நன்மைகளைத் தீர்மானிப்பதால், செலவுகளை குறைத்து மதிப்பிடுவதோடு, பொருளாதாரத் தடைகளுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கும்போது, அணை பராமரிப்பாளர்கள் அதன் நன்மைகளை மிகைப்படுத்த முனைகிறார்கள். கிருஷ்ணா நதியில் ஸ்ரீசைலம் திட்டம் குறித்து மத்திய நீர் ஆணையம் சமீபத்திய ஆய்வில், மண்ணின் விளைவாக அணையின் சேமிப்பு திறன் குறைந்துள்ளது தெரிய வந்தது. உண்மையான மணல் தேங்கும் விகிதங்களானது, மதிப்பிடப்பட்டதை விட பல மடங்கு அதிகம் என்பதை இன்னும் பல ஆய்வுகள் தெளிவாகக் காட்டுகின்றன,"என்று தக்கர் கூறினார்.

மேலும், இந்தியாவில், அணை மீறல் இல்லாமல் கூட கீழ்நிலை பகுதிகள் பெரும்பாலும் வெள்ள பேரழிவுகளுக்கு ஆளாகின்றன, இதில் ஒரு அணையின் விரைவான அரிப்பு காரணமாக ஒரு அணையில் தண்ணீர் திறக்கப்படுகிறது. அணைகளில் இருந்து மீறப்படாத வெள்ளம் அவை சரியாக இயங்காதபோது நிகழ்கிறது. "பருவமழை என்பது அணைகள் நிரம்பும் காலம். வழக்கமாக நடப்பது என்னவென்றால், மழைக்காலத்தின் தொடக்கத்தில் அணைகள் திட்ட மதிப்பீடுக்கு மாறாக அதிகம் நிரப்பப்படுகின்றன, அதாவது அணையின் நீர்ப்பிடிப்பு பகுதி மற்றும் கீழ்ப்பகுதிகளில் அதிக மழை பெய்தால், அணை நீரை கீழ்நோக்கி விடுவிக்க, அங்கு வெள்ளப்பெருக்கு ஏற்படுகிறது, "என்று தக்கர் மேலும் கூறினார். "இந்தியாவின் அணைகளின் பாதுகாப்பு செயல்திறன், ஐக்கிய நாடுகள் பல்கலைக்கழக அறிக்கை குறிப்பிட்டதைவிட, மோசமான நிலையில் உள்ளது" என்றார்.

இந்தியாவில் வெள்ளம், 44% அணைகளில் பழுது அடைவதற்கு காரணமாகின்றன. மீதமுள்ளவை போதிய கசிவுத்திறன், குழாய் பதித்தல் மற்றும் மோசமான பணித்திறன் உள்ளிட்ட பிற காரணிகளால் ஏற்பட்டதாக மத்திய நீர் ஆணையம் தெரிவித்துள்ளது.

மற்றொரு முக்கியமான பரிமாணம், காலநிலை மாற்றம் உள்ளிட்டவை, வயதான அணைகளை எவ்வாறு பாதிக்கிறது என்பதுதான். மாறிவரும் மழையின் வடிவங்கள் மற்றும் ஏற்ற இறக்கங்கள் என்பது அணைகளுக்குள் தண்ணீர் வேகத்தை வருவதை கணிக்க முடியாது. இது, அணை வடிவமைப்பின் போது கருதப்பட்டதை விட இது மிகவும் வித்தியாசமாக இருக்கலாம் என்று , பங்கேற்பு சுற்றுச்சூழல் நிர்வாகத்தை ஊக்குவிக்கும் சொசைட்டியின் மூத்த சகா மற்றும் நீர் சச்சரவு மன்றத்தின் அமைப்பாளர் கே.ஜே. ஜாய் எச்சரித்தார். "அணை பாதுகாப்பைப் பொறுத்தவரை, முந்தைய வடிவமைப்பு அளவுருக்கள் இனி இருக்காது" என்று அவர் மேலும் கூறினார்.

கேரளாவில், பெரியாறு ஆற்றின் குறுக்கே கட்டப்பட்ட, தமிழகத்திற்கு பலன் தரக்கூடிய 126 ஆண்டுகள் பழமையான முல்லை பெரியாறு அணையை, ஐ.நா. அறிக்கையில் உதாரணமாக காட்டப்பட்டுள்ளது. 152 அடி முழு நீர்த்தேக்க அளவைக் கொண்ட இந்த ஈர்ப்பு அணை, குறிப்பிடத்தக்க கட்டமைப்பு குறைபாடுகளைக் காட்டுகிறது மற்றும் கேரளாவிற்கும் தமிழ்நாட்டிற்கும் இடையிலான மாநில மோதல்களுக்கு வழி வகுக்கிறது; இதில் கேரளாவோ அணையில் அதிக தண்ணீரை சேமிக்கக்கூடாது; அதனால் தனக்கு அபாயம் எனவும், அணை பாதுகாப்பாக உள்ளதால் முழு கொள்ளளவை சேமிக்க வேண்டும் என்று தமிழ்நாடும் கோர, இரு தரப்புக்கும் இடையே பிரச்சனை உருவானது. ஈர்ப்பு அணை என்பது தண்ணீரை அதன் சொந்த எடை மற்றும் எதிர்ப்பால் தாங்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. அடித்தளத்தின் எடை மற்றும் அகலம் அடர்த்தியான நீரின் சக்திக்கு உட்படுத்தப்படும்போது அணையை திரும்புவதை தடுக்கிறது.

கேரள அரசு 2006 மற்றும் 2011 க்கு இடையில் நீரியல் ஆய்வுகளை மேற்கொண்டது, முல்லை பெரியாறு அணை மதிப்பிடப்பட்ட அதிகபட்ச தண்ணீர் சேமிப்பு வரம்பை கடந்தால், பாதுகாப்பற்றது என்று அது முடிவு செய்தது. இருப்பினும், மத்திய நீர் ஆணையம் கேரள அறிக்கையை ஆராய்ந்து, அது நன்கு நிறுவப்படவில்லை என்று அறிவித்தது. மண் அணைகளின் பாதிப்பு மறுபரிசீலனை செய்யப்பட வேண்டும் என்று தக்கர் கூறினார்.

முல்லை பெரியாறு அணை இந்தியாவின் நில அதிர்வு மண்டல வரைபடத்தால் மண்டலம் III (மிதமான ஆபத்து) இல் வகைப்படுத்தப்பட்ட நில அதிர்வு செயலில் உள்ள பகுதியில் நிற்கிறது என்று, புவி அறிவியல் ஆய்வுகளுக்கான தேசிய மையத்தின் முன்னாள் தலைமை விஞ்ஞானி ஆர். அஜயகுமார் வர்மா கூறினார். "அணைப்பகுதி இந்த பிராந்தியத்தில் ஏராளமான பெரிய தவறுகளுக்கு அருகில் உள்ளது, அவற்றில் சில செயல்பாட்டில் உள்ளன, மற்றவை செயலில் ஈடுபடுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் உள்ளன" என்று வர்மா இந்தியாஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தார். "இது மத்திய நீர் ஆணையத்தால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட அளவுகோல்களின்படி அதிக அபாயகரமான அணை மற்றும் பிராந்தியத்தின் உறுதியற்ற தன்மையைக் கருத்தில் கொண்டு அதன் பேரழிவு திறன் மிக அதிகமாக உள்ளது. இந்த சூழலில், அணையின் கட்டமைப்பு ஸ்திரத்தன்மையை சரிபார்ப்பது மிகவும் அவசியம்… குறிப்பாக முல்லை பெரியாறு, நூற்றாண்டு பழமையான பலவீனமான அணை என்பதால்" என்றார்.

இது தவிர, தெஹ்ரி அணை உட்பட சில இமயமலை பிராந்திய அணை அமைப்புகள் ஒரு தீவிர நில அதிர்வுப் பகுதியில் உள்ளன, இமயமலை மலை அமைப்பு தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே வருகிறது, மேலும் பல கண்டத்திட்டு நகர்வுகளுக்கு வழிவகுக்கிறது என்று ஜாய் கூறினார். மகாராஷ்டிராவில் உள்ள கொய்னா அணை மற்றும் கிருஷ்ணாவின் துணை நதியான வார்னா நதி படுகையில் வார்னா அணை ஆகியவை மிகவும் உணர்திறன் வாய்ந்த பகுதியில் உள்ளன. 1967 ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட ஒரு பெரிய பூகம்பம், பரவலான சேதத்திற்கு வழிவகுத்தது, கொய்னா நீர்த்தேக்கத்தால் தூண்டப்பட்ட நில அதிர்வுக்கான ஒரு ஆய்வு புள்ளியாக மாறியது.

அணைகளை அகற்றுதல்

அணையை அகற்றுதல் அல்லது இடிப்பது என்பது, நதியை அதன் இயற்கையான பாதையில் செல்ல அனுமதிப்பது ஆகும். ஒரு அணை கட்டமைப்பு குறைபாடுகளால் பாதிக்கப்படுகையில், அதன் பராமரிப்பு செலவுகள் பெருகும்போது, ​​பொது பாதுகாப்பைப் பற்றி கவலைப்படும்போது அல்லது சுற்றுச்சூழல் அபாயங்களை ஏற்படுத்தும் போது, அணை அகற்றுதல் என்பது பெரும்பாலும் மேற்கொள்ளப்படுகிறது.

இந்தியாவில், அணைகளை அகற்றுவது என்பது, புனிதத்தை கெடுக்கும் செயலாக கருதப்படுவதால், இத்தகைய கருத்துக்கு ஆதரவில்லை என்று, ஜாய் கூறினார். "இது பெரும்பாலும் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் மற்றும் ஆர்வலர்கள் போன்ற சிவில் சமூகக்குழுக்களுக்கு மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்ட விவாதமாகும்" என்று ஜாய், இந்தியாஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தார். "அனைத்து அணைகளும் அவற்றின் நோக்கத்தை மீறிவிட்டன என்று ஒரு அறிக்கை வெளியிடுவது சரியானதல்ல. 50-60 வயதை எட்டிய அணைகளை மறுஆய்வு செய்வதன் மூலம் ஒரு வழக்கு வாரியாக மதிப்பீடு செய்யப்பட வேண்டும், மேலும் தகவல் கொண்ட முடிவை எடுக்க வேண்டும்" என்றார்.

இருப்பினும், ஒரு அணையை அகற்றுவது பல சமூக-பொருளாதார தாக்கங்களையும் கொண்டுள்ளது. "அணை அகற்றுவதற்கான செலவு பல தள-குறிப்பிட்ட காரணிகளால் பாதிக்கப்படுகிறது. அணையில் திரண்டுள்ள வண்டலை செறிவூட்டுதல், நீரோடை மறுசீரமைப்பு மற்றும் வெள்ளக் கட்டுப்பாடு, நீர் வினியோகம், மின்சாரம் போன்ற செயல்பாட்டு நன்மைகளை இழக்க வேண்டியிருக்கும்" என்று டிரிப் அமைப்பின் நாராயண் கூறினார். "விதிவிலக்குகள் இருக்கும்போது, நமது தொழில்துறையின் அனுபவம் பெரும்பாலும் வழக்கமான புதுப்பித்தல் மற்றும் நல்ல பராமரிப்புகள் சமுதாயத்திற்கு மிகவும் பயனளிக்கும். அது, அணை அகற்றுவதை விட குறைந்த விலை கொண்டதாக இருக்கும்" என்றார்.

அதன் பொருளாதாரம் தவிர, அணை அகற்றம் போன்ற இடர் மேலாண்மை முடிவும் பொது பாதுகாப்பு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் காரணிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. அணை வயதைவிட பெரிய வளர்ந்து வரும் ஆபத்து என்னவென்றால், அச்சுறுத்தல் அதிகரிப்பைக் கருத்தில் கொள்ளாமல் கட்டுப்பாடற்றவகையில் அணையில் கீழ்ப்பகுதி மேம்பாடு அதிகரிப்பது ஆகும் என்று நாராயண் எச்சரித்தார். "வளர்ச்சி ஆதாயங்களை தனியார்மயமாக்குவதற்கும், மேம்பாட்டு அபாயங்களை சமூகமயமாக்குவதற்கும் சமூகம் விரைவாக உள்ளது. அதாவது, வெள்ள-வெற்று வளர்ச்சியின் இலாபங்கள் டெவலப்பர்களால் வைக்கப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் அறியப்பட்ட வெள்ள அபாயப் பகுதிகளில் வளர்வதால் ஏற்படும் சேதங்கள் காப்பீட்டின் தயவிலும், இழப்புகளை அரசாங்கம் திருப்பிச் செலுத்துவதிலும் விடப்படுகின்றன,"என்று அவர் மேலும் கூறினார்.

அணை மற்றும் பொது பாதுகாப்பை உறுதி செய்தல்

தீவிர பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்களை ஏற்படுத்தும் திட்டங்கள் பட்டியலிடப்பட்டு பின்னர் அனைத்து தரப்பினரின் ஒருமித்த கருத்தின் மூலம், ஒவ்வொரு கட்டமாக அணை அகற்றப்பட வேண்டும் என்று ஜாய் பரிந்துரைத்தார்.

அணை பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதில் மிக முக்கியமான அம்சம், உண்மையான பங்குதாரர்கள் - அதாவது மிகவும் ஆபத்தான குழுக்களாக கருதப்படும் அணையின் கீழ்ப்பகுதியில் இருப்பவர்களின் கருத்துக்களைக் கருத்தில் கொண்டு பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை இருக்க வேண்டும் என்றார் தக்கர். "ஒவ்வொரு அணைக்கான நிர்வாகக்குழுக்கள் நமக்கு தேவை, அங்கு அரசு நிறுவனங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட முழுமையான சுயாதீனமான குரல்கள் மற்றும் வல்லுநர்கள் மற்றும் பாதிக்கப்படக்கூடிய கீழ்நிலை சமூகங்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துபவர்கள் அணை பாதுகாப்பு கொள்கை முன்னுதாரணத்தில் சொல்ல வேண்டும்" என்றார்.

செயல்பாட்டு பாதுகாப்பைப் பொறுத்தவரை, ஒரு அணை எவ்வாறு இயக்கப்பட வேண்டும் மற்றும் ஒரு அணை முன்மொழியப்படும்போது எவ்வாறு உருவாக்கப்பட வேண்டும் என்பதை தீர்மானிக்கும் விதி வளைவு, சுற்றுச்சூழல் மாற்றங்களான மணல் தேங்குதல் மற்றும் மழை முறை போன்றவற்றின் அடிப்படையில் சீரான இடைவெளியில் மேம்படுத்தப்பட வேண்டும். இவை அணையில் உள்வரும் வெள்ளத்தின் அதிர்வெண் மற்றும் தீவிரத்தன்மையையும், கசிவுத் திறனையும் மாற்றும், ஜாய் மற்றும் தக்கர் இருவரும் ஒப்புக்கொண்டனர். "விதி வளைவு பொது களத்தில் இருக்க வேண்டும், இதனால் மக்கள் அதன் சரியான செயல்பாட்டை சரிபார்க்க முடியும் மற்றும் அது இல்லாத நேரத்தில் கேள்விகளை எழுப்ப முடியும்" என்று தக்கர் மேலும் கூறினார்.

இந்தியாவில் ஒவ்வொரு நதியிலும் அதன் பாதையில் பல அணைகள் உள்ளன, எனவே ஒவ்வொரு அணையின் மேற்பகுதி மற்றும் கீழ்ப்பகுதி என, ஒட்டுமொத்த மதிப்பீடு நடவடிக்கைகளின் அடிப்படையில் அணையின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்ய வேண்டும் என்றார்.