கடன், அவசரத்தேவைக்கு விற்பனை: இந்தியர்கள் சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்கு எவ்வாறு பணம் செலுத்துகின்றனர்

"சிகிச்சையின் தரத்தில் டாடா [மும்பையில் உள்ள மெமோரியல் மருத்துவமனை] சிறந்தது என்பதை நாங்கள் அறிந்தோம், ஆனால் எங்கள் தந்தைக்கு நல்ல தரமான அதே நேரம், மலிவான சிகிச்சை மறுக்கப்படுவதை நாங்கள் விரும்பவில்லை" என்று, இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கசாலா கூறினார். 2020 ஜனவரியில் இம்ரானை அந்தச் சகோதரிகள் மும்பைக்கு அழைத்து வந்தனர், அந்த நேரத்தில் குடும்பத்தினரிடம் இருந்த தங்கம் அனைத்தையும் எடுத்து வந்திருந்தனர்.

அடுத்த இரண்டு மாதங்களில், அவர்கள் தங்களுடைய தங்கம் முழுவதையும் விற்றனர் (அந்த வருடத்தின் பிற்பகுதியில் கஜாலாவின் சகோதரியின் திருமணத்திற்காகவும்) மற்றும் இம்ரானின் சிகிச்சைக்கு பணம் செலுத்த ஜார்க்கண்டில் ஒரு கதா (ஜார்கண்டில் பயன்படுத்தப்படும் அளவீட்டு அலகு தோராயமாக 1,742 சதுர அடி) நிலத்தை விற்றனர். நிலத்தின் மதிப்பு குறைந்தபட்சம் ரூ. 900,000 ஆகும், ஆனால் அவர்களுக்கு தேவையான அனைத்து ஆவணங்களையும் சரியான நேரத்தில் வழங்க முடியவில்லை மற்றும் அவசரமாக பணம் தேவைப்பட்டதால் ரூ.200,000 மட்டுமே கிடைத்தது.

சமீபத்திய தேசிய குடும்ப சுகாதார கணக்கெடுப்பு தரவுகளின்படி, 41% இந்திய குடும்பங்கள் மட்டுமே குறைந்தபட்சம் ஒரு குடும்ப உறுப்பினருக்கு உடல்நலக் காப்பீட்டை கொண்டிருப்பதாகக் கூறியுள்ளனர். கஜாலாவின் குடும்பம் தங்களுக்குச் சொந்தமான வீட்டில் வசிப்பதால், டாடாநகரில் உள்ள அதிகாரிகள் அவர்களுக்கு ஆயுஷ்மான் பாரத் அட்டையை வழங்கவில்லை - இந்த காப்பீடானது ஒரு குடும்பத்திற்கு ரூ. 5 லட்சம் காப்பீட்டுத் தொகையை வழங்குகிறது - என்கிறார் கஜாலா.

கஜாலா தனது தந்தையின் சிகிச்சைக்காக கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் 7 லட்ச ரூபாய்க்கு மேல் செலவு செய்துள்ளார். கொல்கத்தாவில் அறுவை சிகிச்சை செய்வதன் மூலம் அவர், அந்தத் தொகையில் சிலவற்றைச் சேமித்திருக்கலாம், ஆனால் அது நீண்ட கால்ம் காத்திருப்பை உள்ளடக்கியிருக்கும். "டாடா மருத்துவமனை கூட 2020 ஏப்ரல்-மே வரை ஆபரேஷன் தியேட்டர்கள் (OT) இல்லை என்று எங்களிடம் கூறியது, எனவே அவர்கள் கர்கரில் உள்ள அவர்களுக்குச் சொந்தமான மருத்துவமனையில் அறுவை சிகிச்சையைத் தேர்வுசெய்யுமாறு பரிந்துரைத்தனர். நாங்கள் காத்திருந்திருந்தால், ஒரு விசித்திரமான நகரத்தின் ஊரடங்கில் நிச்சயமாக நாங்கள் சிக்கியிருப்போம், ”என்று கஜாலா கூறினார். நவி மும்பையில் உள்ள புற்றுநோய்க்கான சிகிச்சை, ஆராய்ச்சி மற்றும் கல்விக்கான டாடா மெமோரியல் மருத்துவமனை மேம்பட்ட மையத்தில் இம்ரானுக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டது.

கடந்த 2014 ஆம் ஆண்டில், அதாவது தரவுகள் கிடைக்கப்பெற்ற ஆண்டில், ஒரு மருத்துவமனையின் உள்நோயாளிகளுக்கான சராசரி செலவு நகர்ப்புறங்களில் ரூ.26,475 ஆகவும், கிராமப்புறங்களில் ரூ.16,676 ஆகவும் இருந்தது.

சொந்த பணமில்லாத செலவினங்களின் வரையறை நீட்டிக்கப்பட வேண்டும்: நிபுணர்கள்

பொருளாதார ஒத்துழைப்பு மற்றும் மேம்பாட்டிற்கான அமைப்பின் கூற்றுப்படி, உடல்நலப் பொருள் அல்லது சேவையின் முழுச் செலவையும் காப்பீடு ஈடுசெய்யாதபோது நோயாளியால் நேரடியாகச் செலுத்தப்படும் செலவுகள் அதாவது அவுட்-ஆஃப்-பாக்கெட் எக்பெண்டிசர் (Out-of-pocket expenditure - OOPE) அடங்கும். சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்கான நிதியுதவி OOPE-ஐச் சார்ந்து இருந்தால், அதன் சுமை சேவைகளைப் பயன்படுத்துபவர்களுக்கு மாற்றப்படும், "ஒருவேளை அதிக வருமானம் பெறுபவர்கள் முதல் குறைந்த வருமானம் பெறுபவர்கள் வரை, அங்கு சுகாதாரத் தேவைகள் அதிகமாக இருக்கும்".

இந்தியாவில், பொருளாதார ஆய்வு 2022 இன் படி, சுகாதாரத்திற்கான அரசாங்கத்தின் செலவினத்தை விட (40.6% உடன் ஒப்பிடும்போது 48.2% என்படு) ஆரோக்கியத்திற்கான OOPE அதிகமாக இருந்தது.

கதீஜா பானோ (46), தானேவில் உள்ள மும்ப்ராவில் வசிக்கும் வீட்டு வேலை செய்பவர். 2019 ஆம் ஆண்டில், அவர் புற்றுநோய்க்கான சிகிச்சையின் ஒரு பகுதியாக மார்பக சுழற்சியை மேற்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. டாடா மெமோரியலுக்குப் பதிலாக அவர் BYL நாயர் அறக்கட்டளை மருத்துவமனையைத் தேர்ந்தெடுத்தார், ஏனெனில் "அறுவை சிகிச்சைக்குப் பிந்தைய பராமரிப்பு உட்பட முழு செயல்முறைக்கும் நாயரில் எனக்கு ரூ. 15,000 செலவாகும்" என்று அவர், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்.

அவர் 2020 இல் கீமோதெரபியை முடித்தார், இப்போது புற்றுநோய் இல்லாதவர். அவர் முனிசிபல் மருத்துவமனையைத் தேர்ந்தெடுத்ததால், சிகிச்சைக்காக கடன் வாங்க வேண்டிய அவசியமில்லை என்று அவர் கூறுகிறார். இருப்பினும், அவர் டாடா மெமோரியலுக்குச் செல்ல வேண்டிய ஸ்கேன் உட்பட நாயரிடம் வழங்கப்படாத சோதனைகள் மற்றும் மருந்துகளுக்காக கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக நான்கு மாதங்களுக்கு ஒருமுறை ரூ.12,000-13,000 செலவழித்து வருகிறார்.

"இப்போது எனக்கு மல்டிவைட்டமின்கள் மற்றும் புரதம் நிறைந்த உணவுகள் தேவை, வழக்கமான டிரான்ஸ்அப்டோமினல் மற்றும் கம்ப்யூட்டர் டோமோகிராபி (CT) ஸ்கேன்களைத் தவிர," என்று அவர் கூறினார். மூன்று பேர் கொண்ட அவரது குடும்பத்தில் சம்பாதிக்கும் ஒரே உறுப்பினர், அவர் ஒரு மாதத்தில் 9,100 ரூபாய் சம்பாதிக்கிறார், அதில் பாதி வாடகை மற்றும் பயன்பாட்டுக்காக செலவிடுகிறார்.

கதீஜா தனது சிகிச்சை மற்றும் கோவிட்-19 லாக்டவுன் காரணமாக கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடமாக வேலையைத் தவறவிட்டார். யுனிசெஃப் இந்தியாவின் பொருளாதார நிபுணரும் ஆலோசகருமான ஜே தேவ் துபேயின் கூற்றுப்படி, தேசிய புள்ளியியல் அலுவலகம் சேகரித்த சுகாதார செலவினத் தரவுகளில் இந்த வருமான இழப்பு மற்றும் அவரது அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின் சிகிச்சைக்கான செலவு ஆகியவை பதிவு செய்யப்படவில்லை.

சிறு வணிக உரிமையாளரான கஜாலாவின் தந்தை, லாக்டவுனுக்கு முன்னும் பின்னும் நஷ்டத்தை சந்தித்தார், அது அவரை கிட்டத்தட்ட பணமில்லாமல் ஆக்கியது என்பதை கஜாலா நினைவு கூர்ந்தார். அவர் கோவிட்-19 நோயைப் பெற்ற பிறகு, குடும்பம் சிகிச்சைக்கு பணம் இல்லாமல் இருந்தது, மேலும் நண்பர்கள் மற்றும் குடும்பத்தினரிடம் உதவி கேட்க வேண்டியிருந்தது.

கணக்கெடுப்பாளர்களால் பயன்படுத்தப்படும் கேள்விகளின் படி, வேறு மாநிலத்திற்கு பயணம் செய்வது ஒரு சுகாதாரச் செலவாக பதிவு செய்யப்படுகிறது. "புற்றுநோயாளிகள் மற்றும் அவர்களது உதவியாளர்களுக்கு ரயில்வே சலுகைக் கட்டணத்தை வழங்குகிறது, ஆனால் அதற்கான படிவம் மருத்துவமனையில் உள்ளது. இங்கிருந்து மும்பைக்கான பயணத்திற்கான முழு கட்டணத்தையும் நான் செலுத்த வேண்டியிருந்தது, ஆனால் திரும்பும் வழியில், சலுகையைப் பெற முடிந்தது, ”என்று கஜாலா கூறினார்.

சுகாதாரத் திட்டங்களின் கீழ் போதுமான பலன்கள் இல்லை, சிகிச்சைக்காக நகரங்களுக்குச் செல்வதைத் தவிர வேறு வழியில்லை

கிராமப்புற இந்தியாவில், 2021-22 கிராமப்புற சுகாதார புள்ளி விவரங்களின்படி, மாவட்ட மருத்துவமனைகளில் அனுமதிக்கப்பட்ட மருத்துவர் பணியிடங்களில் 84.7% மற்றும் துணை மாவட்ட மருத்துவமனைகளில் 79.4% பணியிடங்கள் மட்டுமே நிரப்பப்பட்டுள்ளன. புற்றுநோயியல் நிபுணர்கள் போன்ற நிபுணர்களைக் கண்டுபிடிப்பது கடினம் என்று உத்தரபிரதேசத்தில் உள்ள உஞ்சஹார் அருகே உள்ள கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஹீனா* (50) கூறினார், அவர் 2022 ஆம் ஆண்டில் டெல்லியில் 6 மாதங்கள் தங்கியிருந்து டெல்லி ராஜீவ் காந்தி புற்றுநோய் நிறுவனம் மற்றும் ஆராய்ச்சி மையத்தில் லுகேமியாவுக்கு சிகிச்சை பெற வேண்டியிருந்தது.

ஹீனாவுக்கு எலும்பு மஜ்ஜை மாற்று அறுவை சிகிச்சை தேவைப்பட்டது, மேலும் அவர் தனது சகோதரியில் பொருத்தமான நன்கொடையாளரைக் கண்டுபிடித்தார். செயல்முறைக்கான செலவு காப்பீட்டால் மூடப்பட்டது. இருப்பினும், இந்த செயல்முறை அவருக்கு ஒரு அரிய மருந்தை உட்செலுத்த வேண்டியிருந்தது (அவருடைய பெயரை அப்பெண்ணால் நினைவுபடுத்த முடியவில்லை). டில்லியில் நீண்ட காலம் தங்கியிருந்ததால், ஊசி மருந்துக்கான செலவானது, அவரது தாயார் உத்தரப்பிரதேசத்தில் உள்ள குடும்பத்தின் நிலத்தில் சிலவற்றை விற்று, 2.5 லட்ச ரூபாய்க்குத் தேவையான தொகையைத் திரட்ட வேண்டியிருந்தது.

“நான் முதலில் [மும்பையில் உள்ள] டாடா மெமோரியலுக்குச் சென்றேன், அங்கு அவர்கள் என்னிடம் அறுவை சிகிச்சை தேவை என்று சொன்னார்கள், அதற்காக அவர்கள் 2023ம் ஆண்டின் பிற்பகுதியில் எனக்கு அப்பாயிண்ட்மெண்ட் கொடுத்தார்கள். நான் நீண்ட நேரம் காத்திருந்தால் என் உடல்நிலை மோசமடைய வாய்ப்புகள் அதிகம் இருந்ததால், வேறு இடத்தில் சிகிச்சை பெற வேண்டும் என்று எனது குடும்பத்தினர் வற்புறுத்தினார்கள்,” என்று இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்.

கஜாலாவின் தந்தை இம்ரான், ஜாம்ஷெட்பூரில் அணுகிய மருத்துவர்களால் ஒரு மாதம் ஊசி போடும்படி கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டார், அவரால் 2020 இல் பொது முடக்கத்தால் மும்பைக்கு பயணிக்க முடியாமல் போனது. அவருக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்தால் இந்த ஊசிகள் தேவைப்படாது என்று மும்பையில் உள்ள மருத்துவர்கள் தன்னிடம் கூறியதாகவும், ஆனால் வேறு எந்த சிகிச்சையையும் மேற்கொள்ள மறுத்துவிட்டனர் என்றும் அவர் கூறினார். ஒவ்வொரு மாதமும் ஊசி போடுவதற்கு 17,000-18,000 ரூபாய் செலவாகும் என்பதால், அவர் மறுத்துவிட்டு, டாடா மெமோரியலில் உள்ள மருத்துவர்களை ஆன்லைனில் கலந்தாலோசிக்க முடிவு செய்தார், அதற்கு பதிலாக ஒவ்வொரு மாதமும் ரூ. 500 ஆலோசனைக் கட்டணமாக, ஊசி தேவையற்றது என்று அவருக்கு உறுதியளித்தார்.

அரசால் வழங்கப்படும் உடல்நலக் காப்பீடு எவ்வாறு செயல்படும் என்பது பற்றிய தெளிவற்ற யோசனை கஜாலாவுக்கு இருந்தாலும் ("நாங்கள் அவ்வளவு படித்தவர்கள் அல்லது அறிந்தவர்கள் அல்ல" என்று அவர் இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்), ஹீனா தனது கணவரின் உடல்நலக் காப்பீட்டின் கீழ் உள்ளார். அவர் ஒரு மத்திய அரசு ஊழியர் என்பதால், அவரும் அவரைச் சார்ந்தவர்களும் அரசு மருத்துவமனைகளிலும், அரசாங்கத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட மருத்துவமனைகளிலும் பணமில்லா மருத்துவப் பராமரிப்புக்கு உரிமை உண்டு.

கதீஜாவுக்கு சுகாதாரக்காப்பீடு என்றால் என்ன என்று தெரியவில்லை, மேலும் அவர் எந்தப் பலன்களுக்கும் தகுதியானவரா என்று தெரியவில்லை. ஒரு வீட்டுப் பணிப்பெண்ணாக, அவளுக்கு சமூகப் பாதுகாப்பு இல்லை, அப்பெண் சேமிப்பை தனதுசிகிச்சைக்காகப் பயன்படுத்தினார்.

உயர் OOPE (மொத்த சுகாதார செலவினத்தில் 29% க்கும் அதிகமானது) வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழே உள்ளவர்களின் எண்ணிக்கையை 1.8% அதிகரிக்கிறது என்று பல்கலைக்கழக புத்ரா மலேசியாவின் பொருளாதார வல்லுநர்கள் இந்த ஆய்வறிக்கையில் தெரிவிக்கின்றனர். 63 மில்லியனுக்கும் அதிகமான இந்தியர்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் சுகாதாரச் செலவுகள் காரணமாக வறுமையை எதிர்கொள்கின்றனர் என்கிறது அரசாங்க மதிப்பீடு.

"காப்பீடு உண்மையில் OOPE ஐக் குறைக்க உதவவில்லை. உடல்நலக் காப்பீடு மூலம் பயனாளிகளை சுரண்டுவதற்கு இடமில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்த எங்களுக்கு கூடுதல் கட்டுப்பாடுகள் தேவை,” என்று, சுகாதாரப் பாதுகாப்பைப் பாதுகாப்பதில் பணிபுரியும் பிரயாஸ் என்ற அமைப்பின் ஆர்வலர் சாயா பச்சௌலி கூறினார்.

“சிகிச்சைக்கு சுகாதார வசதிகள், மருத்துவர்கள் மற்றும் மருத்துவ பராமரிப்பாளர்கள், மருந்து விநியோகம் போன்றவை தேவை. காத்திருப்பு காலம் (இதில் காப்பீடு செய்யப்பட்ட நபர் க்ளைம் தாக்கல் செய்ய முடியாது), நகல் செலுத்துதல் (ஒரு பயனாளி தனது பாக்கெட்டில் இருந்து செலுத்த வேண்டிய தொகை) மற்றும் விலக்கு (தொகை) போன்ற காப்பீட்டு தொகுப்புகளின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் மறைக்கப்பட்ட விதிமுறைகள் மற்றும் நிபந்தனைகள் அதற்குக் கீழே காப்பீட்டு நிறுவனம் சிகிச்சைச் செலவுகளை ஈடுசெய்யாது) ஏழை மற்றும் குறைந்த படித்தவர்களுக்கு மிகவும் உதவியாக இல்லை. நான் ஒரு பெரிய அரசாங்கப் பங்கிற்கு ஆலோசனை கூறுவேன்,” என்று துபே கூறினார்.

இந்தியாவில் OOP சுகாதாரச் செலவுகள் அனைத்தும் பேரழிவு தரக்கூடியவை: நிபுணர்கள்

அரசுசாரா அமைப்புகளின் தரவுகள் அடிப்படையில் தேசிய பொது நிதி மற்றும் கொள்கை நிறுவனத்தின் பொருளாதார வல்லுனர்களின் இந்த ஆய்வறிக்கையின்படி, சுகாதாரச்செலவுகள் காரணமாக அனைத்து இந்திய குடும்பங்களில் 8-9% வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழே தள்ளப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், இதில் மருத்துவமனையில் சேர்க்கும் செலவுகள் பற்றிய தரவு மட்டுமே அடங்கும்.

“எனது தரவுகளின் பகுப்பாய்வின்படி, மொத்த நுகர்வுச் செலவில் சுகாதாரச் செலவுகள் 10% (பேரழிவுச் செலவினங்களுக்கான பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வரம்பு) க்கு மேல் உள்ளன. சுகாதாரச் செலவுகளைச் சேர்த்து வறுமைக் கோடு மறுவரையறை செய்யப்பட்டால், வறுமையில் வாடும் மக்களின் பங்கில் பெரிய முன்னேற்றம் ஏற்படும்,” என்று கட்டுரையின் ஆசிரியர்களில் ஒருவரான துபே கூறினார்.

2021 ஆம் ஆண்டு தனது தந்தைக்கு கோவிட்-19 தொற்று ஏற்பட்ட சிறிது நேரத்திலேயே, தனது சகோதரிக்காக அவர்கள் நடத்திய சோகமான திருமணத்தை கசாலா நினைவு கூர்ந்தார். அதற்குள் அந்தக் குடும்பத்தின் சேமிப்பு எல்லாம் தீர்ந்து விட்டது. “அவளை நகைகள் ஏதுமில்லாமல் அவளது மாமியாரிடம் அனுப்ப வேண்டியிருந்தது. மணமகன் குடும்பத்தினர் என் அம்மாவின் நண்பர்கள் என்பதால், எங்கள் நிலைமையை அவர்கள் அறிந்திருந்தனர். அது நிச்சயமாக உதவியது,”என்று அவர், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்.

பள்ளி ஆசிரியையாக பணிபுரியும் கஜாலா, தனது தந்தையின் மருந்துகளை வாங்குவதற்காக ஒவ்வொரு மாதமும் அவரது நண்பர்கள் ஏற்பாடு செய்யும் பணத்துடன் தனது சம்பளத்தை கூடுதலாக்குகிறார். அவர் குறைவாக தொகை வரும் மாதங்களில், பரிந்துரைக்கப்பட்ட உணவு சப்ளிமெண்ட்ஸை விட்டுவிடுகிறார். "நாங்கள் முன்னுரிமை கொடுக்க வேண்டும், மேலும் அவரது கீமோதெரபி மருந்துகள் ஊட்டச்சத்தை விட முன்னுரிமை பெறுகின்றன" என்றார்.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.