தாவரி கோசாவி பெண்களின் இரட்டைச் சுமை: பிறரின் அவமதிப்பு மற்றும் பழங்குடியினருக்குள் ஆணாதிக்கம்

ப்ரியா, 26, தாவரி கோசாவி, பகுதி நாடோடி பழங்குடியினரைச் சேர்ந்தவர், அவர்கள் வரலாற்று ரீதியாக பல்லடார்கள், அலைந்து திரிதல் மற்றும் யாசகம் கேட்பது போன்ற பாரம்பரிய தொழில்களைக் கொண்டுள்ளனர். இன்று, பெரும்பாலானோர் உலகளவில் அனுபவம் கொண்டுள்ளனர், அதே நேர்ம கல்வி கற்க போராடுகிறார்கள், குறிப்பாக பெண்கள். ப்ரியா, 11 குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு சமைத்து சுத்தம் செய்கிறார், அதன் பின்னர் அவர் தனது தேர்வுகளுக்கு படிக்க வேண்டும். "திருமணத்திற்குப் பிறகும் படிப்பைத் தொடர அனுமதிக்க வேண்டும் என்பது கணவருக்கு விடுக்கும் பெரிய வேண்டுகோள், எனவே அந்த வகையில் நாங்கள் நிச்சயமாக அதிர்ஷ்டசாலிகள்" என்று, சாங்லியில் உள்ள பாபாசாகேப் தேஷ்முக் கல்லூரியில் மராத்தியில் இளங்கலை பட்டப்படிப்பில் சேர்ந்துள்ள பிரியா கூறினார்.

ஷிண்டே குடும்பம் மற்றும் அவர்களின் கல்வி, வாழ்வாதாரம் மற்றும் கண்ணியத்திற்கான போராட்டம்--இந்தியாவின் பல நாடோடி மற்றும் பழங்குடியின சீர்மரபினரின் (NT-DNTs) இக்கட்டான நிலை பற்றிய இரண்டு பகுதி தொடர்களில் இது இரண்டாவது. முதல் பகுதியானது, காளிதாஸ் ஷிண்டேவின் கதையைச் சொன்னது, அவர் தனது சுமார் 800,000-மக்கள் கொண்ட ஒரு சமூகத்தில் பிஎச்டி பெற்ற இரண்டாவது நபராக ஆனார். இந்த இரண்டாம் பகுதியானது, சமூகத்தின் பெண்கள் எதிர்கொள்ளும் குறிப்பிட்ட சவால்கள் மற்றும் சமூகத்தின் இளைஞர்கள் தங்கள் எதிர்காலத்தைப் பற்றி எவ்வாறு சிந்திக்கிறார்கள் என்பதைப் பற்றியது.

நாடோடி பழங்குடியினப் பெண்களின் அல்லது குறிப்பாக தாவரி கோசாவிப் பெண்களின் கல்வி நிலை குறித்த, குறிப்பிட்ட தரவுகள் இல்லை என்றாலும், குடியிருப்புப் பள்ளிப்படிப்பை அணுகும் நாடோடி மற்றும் பழங்குடியின சீர்மரபினரில் (NT-DNT) இருந்து ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் இடையே பாலின வேறுபாடு உள்ளது. சமூக மேம்பாட்டு கவுன்சிலின் (CSD-SRC) 2017 அறிக்கையின்படி, 2008 ஆம் ஆண்டில், ஆரம்ப நிலையில் 224 ஆண்களும், உயர் தொடக்க நிலையில் 220 ஆண்களும் இருந்த நிலையில், நான்கு பெண்கள் மட்டுமே விடுதிகளில் வசித்து வந்தனர்.

டெல்லியில் உள்ள நாடோடி மற்றும் பழங்குடியின சீர்மரபினரில் (NT-DNT) இருந்து கணக்கெடுக்கப்பட்ட பெண்களில், கிட்டத்தட்ட 62% பேர் கல்வியறிவற்றவர்கள் என்று டெல்லியைச் சேர்ந்த சர்தக் என்ற தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனத்தால், 2016 ஆம் ஆண்டு தேசிய மகளிர் ஆணையத்திடம் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட அறிக்கை தெரிவிக்கிறது. அதாவது, 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவில் பெண்களின் சராசரி கல்வியறிவு விகிதத்தை விட (53.7%) கல்வியறிவு விகிதம் குறைவாக உள்ளது.

திருமண விழா ஒன்றில் புகைப்படத்திற்கு போஸ் கொடுத்து நிற்கும் பிரியா காளிதாஸ் ஷிண்டே.

புகைப்பட உதவி: சிறப்பு ஏற்பாடு.

/பெண்களுக்கு எப்போதும் 'ஆண் பாதுகாவலர்' இருக்க வேண்டும்

பிரியா தனது மைத்துனி பிரதிக்ஷா ஷிண்டேவுடன் சேர்ந்து படிக்கிறார், அவர் வயது 19. அதே கல்லூரியில் படித்தால் தான் படிக்க முடியும், இல்லையேல் பெற்றோர் அனுமதிக்க மாட்டார்கள்.

பெண்கள் எல்லா நேரங்களிலும் ஆண் பாதுகாவலரின் கீழ் இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. "முதலில் அவளது தந்தை, பிறகு அவளது கணவர், பிறகு அவள் மகன்... நாம் நமது சொந்த மக்கள் இல்லையா?" என்று பிரியா கேட்டாள்.

"பெண்களை பள்ளிக்கு அனுப்புவது இன்னும் தடை செய்யப்பட்டுள்ளது," என்று சோலாப்பூர் மாவட்டத்தின் துணைக் காவல் கண்காணிப்பாளர் மசீந்திர சவான் கூறினார், அவர் தாவரி கோசாவி சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஆர்வலரும் ஆவார். "பெரும்பாலான பெற்றோர்கள், ஒரு பெண் 13 வயதிற்குள் திருமணம் செய்துகொண்டு வீட்டை நடத்த வேண்டும் என்று நம்புகிறார்கள்" என்றார்.

சமூக மேம்பாட்டு கவுன்சிலின் (CSD-SRC) 2017 அறிக்கையின்படி, தாவரி கோசாவி சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் பெற்ற கல்விக் கடன்களில் 9% மட்டுமே பெண் குழந்தைகளுக்கானது.

பெண்களின் சமூக சுதந்திரம் மற்றும் உரிமைகளை கட்டுப்படுத்துவதில் சாதி பஞ்சாயத்துகளுக்கும் பங்கு உண்டு. அவை, பொதுவாக சமூகத்தை சேர்ந்த முதியவர்களால் வழிநடத்தப்படுகின்றன. மேலும் சமூகத்தின் பெரிய கூட்டம் இருக்கும் இடங்களில், திருமணம், பிறப்பு விழாக்கள் அல்லது இறுதிச் சடங்குகளின் போது இது நடத்தப்படலாம்.

சாதி பஞ்சாயத்துகள் அவற்றின் நோக்கத்தில் இயல்பாகவே எதிர்மறையானவை அல்ல என்று, சவாண் இந்த பஞ்சாயத்துகளின் "அழகை" விளக்கினார், "இது நீதிக்கான எங்கள் இயற்கை பாதை போன்றது. ஐபிசி எனப்படும் இந்திய தண்டனைச் சட்டம் [IPC] அல்லது குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் [CrPC] இருப்பதற்கு பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே, சச்சரவுகளை மத்தியஸ்தம் செய்வதிலும், சமூகத்தில் நல்லிணக்கத்தை உறுதி செய்வதிலும் அவை முக்கியமானவை" என்றார்.

இருப்பினும், நவீனமயமாகி வரும் தாவரி சமூகத்தில் உள்ள ஆணாதிக்க மனப்பான்மை, பெண்களின் விருப்பத்திற்காக அவர்களைக் கண்டிக்கும் மற்றும் தண்டிக்கும் மன்றங்களாக இந்தப் பஞ்சாயத்துகளை அடிக்கடி மாற்றியுள்ளன.

"ஒரு பெண், துணை ஜாதிக்கு அப்பாற்பட்ட ஆண்களுடன் பேசுவதைக் கண்டாலோ அல்லது குடிபோதையில் தங்கள் கணவர்கள் கொடுமைப்படுத்துவதாக புகார் அளித்தாலோ, அந்தப் பெண்ணின் குடும்பம் பஞ்சாயத்து மூலம் வெளியேற்றப்படும்" என்று பிரியா விளக்கினார்.

கணவன் உயிருடன் இருக்கும் வரை பெண்களை விவாகரத்து செய்யவோ அல்லது மறுமணம் செய்யவோ பஞ்சாயத்து உத்தரவுகள் அனுமதிப்பதில்லை. பஞ்சாயத்துகள் தங்களின் சிறப்புரிமையை தவறாகப் பயன்படுத்திய ஆண்கள் மீது கடுமையான தீர்ப்புகளை வழங்கவில்லை என்று பிரியா கோபத்துடன் குறிப்பிட்டார். "அவர்கள் இரண்டாவது மனைவியை வீட்டிற்கு அழைத்து வரவோ அல்லது தங்கள் மனைவிகளையும் குழந்தைகளையும் கைவிடவோ சுதந்திரமாக உள்ளனர். எங்கள் நலனை யார் கவனிப்பது?" என்றார் ஆவேசத்துடன்.

சாதி பஞ்சாயத்துகளில், சில சமயங்களில் கருத்து தெரிவிக்கும் தாவரி சமூகத்தின் பெரியவரான பாபுராவ் சவாண், ஒரு பெண் தனது துணை ஜாதிக்கு வெளியே திருமணம் செய்து கொண்டால், அது அவள் மட்டுமல்ல, அவளுடைய பெற்றோரும் "பாவம்" செய்தவர்கள் என்று கூறினார். "பெண்கள் வேறொரு சாதியில் திருமணம் செய்துகொள்வது என்பது எங்கள் பாதிக்கப்படக்கூடிய குழுவில் ஒரு உறுப்பினர் குறைவாக இருப்பதாக அர்த்தம். எண்ணிக்கையில் பலம்...," என்று அவர் மேலும் கூறினார். இருப்பினும், பாபுராவ் சவான் சில சமயங்களில் இந்த பஞ்சாயத்துகளில் இருந்து விலகி இருக்கிறார். ஆண்கள் தங்கள் மனைவிகளை மரியாதையுடன் நடத்த வேண்டும் என்றும், பெண்கள் தங்கள் கணவர்களுக்காக துன்பப்படக்கூடாது என்றும் அவர் கருதுகிறார்.

அரசு ஆதரவு இல்லாதது பெண்களுக்கு, இது இன்னமும் கடினமாக்குகிறது. உதாரணமாக, தாய்மார்கள் மற்றும் குழந்தைகளுக்கு தடுப்பூசிகள் மற்றும் சமைத்த உணவை வழங்கும் அங்கன்வாடி மையங்கள், பொதுவாக கிராமங்களின் புறநகரில் இருக்கும் நாடோடி பழங்குடியினரின் குடியிருப்புகளுக்கு அருகில் அமைந்திருக்காது. இதன் விளைவாக, 2008 இல் இருந்து ரேனேக் கமிஷன் அறிக்கையின்படி, 28% நாடோடி சமூகங்கள் மட்டுமே அங்கன்வாடி மையங்களை பயன்படுத்தும் வாய்ப்பினை பெற்றனர்.

இது தொடர்பாக, நாங்கள் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சகத்தை தொடர்பு கொண்டுள்ளோம், அவர்கள் பதில் அளிக்கும் போது இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

தேவிதாஸ் ஷிண்டேவின் மகளான அவரது மைத்துனரான திபாலி, தான் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சனையை பிரியா பகிர்ந்து கொண்டார். அவர் 14, வகுப்பு IX இல் படிக்கிறார். "அவள் பருவமடைந்துவிட்டதால், அவளைப் பள்ளிக்கு அனுப்புவதில் அவளுடைய பெற்றோருக்கு சற்று சந்தேகம் இருக்கிறது," என்று பிரியா கூறினார்.

பிரியாவின் கணவர் காளிதாஸ் ஷிண்டே, தேவிதாஸை படிக்க வைக்கும்படி சமாதானப்படுத்த முயற்சிக்கிறார். இது என் மகள் ஸ்ரேயாவுக்கு நல்ல முன்மாதிரியாக அமையும்,'' என்றார். ஸ்ரேயா, ஐந்து வயதாகிறது. தனது பெயரைக் கேட்டவுடன் உற்சாகமாக கை அசைத்தார், உடைந்த பால் பற்கள் வெளியே தெரிய கபடமின்றி சிரித்தார்.

பிரியா, ஒரு ஆசிரமப் பள்ளியில் பகல்நேரப் படிப்பாளியாகப் படித்தார். ஆசிரமப் பள்ளிகள் 1990-91 ஆம் ஆண்டு முதல், செயல்பட்டு வரும் குடியிருப்புப் பள்ளிகளாகும், மேலும் பழங்குடியினர் விவகார அமைச்சகத்தால் பழங்குடியினர் துணைத் திட்டப் பகுதிகளில் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. "இந்த ஆசிரமப் பள்ளிகளில் ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஊழியர்களால் பலாத்காரம் மற்றும் அத்துமீறல் புகார்கள் கூறப்படுகின்றன", என்று பிரியா கூறினார். இந்த காரணங்களால் தான், பிரியாவை அப்பள்ளிக்கு அனுப்ப பெற்றோர் தயங்கினர்.

இது தொடர்பாக, பழங்குடியினர் விவகார அமைச்சகத்திற்கு மின்னஞ்சல் அனுப்பியுள்ளோம், அவர்கள் பதிலளிக்கும் போது இக்கட்டுரை புதுப்பிக்கப்படும்.

சாதிக் கொடுமைகள்

தாவரி கோசாவிகள் போராட வேண்டியது, ஆணாதிக்கம் மற்றும் வறுமை மட்டுமல்ல. அவர்கள் சாதிக் கொடுமைகளுக்குm ஆளாகிறார்கள், குறிப்பாக அவர்களின் பாரம்பரிய வாழ்வாதாரத்தை தொடரும் போது, இது நடக்கிறது.

"நாங்கள் ஒரு திருமண விழாவில் யாசகம் எடுக்கச் சென்றிருந்தபோது, ​​என் அம்மா செங்கற்களால் அடிபட்டு தலையில் இருந்து ரத்தம் வழிவதை நான் பார்த்திருக்கிறேன். திருமணக் குழுவினர் அவரைத் தாக்கி, அடித்தனர்" என்று பிரியாவின் மைத்துனர் தேவிதாஸ் ஷிண்டே விவரித்தார்.

70 வயதான தனது தாத்தா, யாசகம் கேட்கும் போது ஆதிக்க சாதியினரால் திருட்டு பட்டம் பொய்யாக சுமத்தப்பட்டதாக, பிரியா கூறினார். போலீசார் அவர்களது கூடாரத்தை சூறையாடி, அவளது தாத்தாவை அடித்து விரட்டி கொடூரமாக தாக்கினர். இந்த வழக்கு 13 ஆண்டுகள் பழமையானது என்பதால், காரத் காவல் நிலையத்தில் உள்ள தற்போதைய காவல்துறை அதிகாரிக்கு, இந்த வழக்கு நினைவில் இல்லை என்று அவர்கள், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தனர்.

இது ஏன் நடந்தது என்று போலீஸ் அதிகாரி சவான் விளக்கினார். நாடோடி பழங்குடியினர் தற்காலிகமாக புதிய மாவட்டத்திற்கு மாறும்போதெல்லாம் காவல் நிலையங்களில் "ஹசிரி" (வருகைப்பதிவு) கொடுப்பது வழக்கம். சில சமயங்களில் காவல்துறை இந்த அறிவைப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறது. "அப்பகுதியில் குற்றம் நடந்தால், அவர்கள் அப்பாவி பழங்குடியினரை சுற்றி வளைத்து விசாரிக்கின்றனர்" என்றார்.

ஜனவரி 19, 2022 அன்று, துலே மாவட்டத்தில் உள்ள சக்ரி கிராமத்தில் தேர்தலில் தாராபாய் ஜக்தாப்பின் மருமகள் மோகினி நிதின் ஜாதவ், சிவசேனா கட்சி சார்பில் போட்டியிட்டார். ஜக்தாப் தோல்வியடைந்த பிறகு, சிவசேனாவிற்கும் பாரதிய ஜனதா கட்சியினருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட தேர்தல் மோதலில் காயமடைந்து இறந்தார். ஜாதவ், தாவரி கோசாவி சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர். மக்களின் நலனுக்கான சமூக அமைப்பில் தொடர்புடைய வழக்கறிஞர் ரேகா சவான், மறுநாள் உண்மை கண்டறியும் பயணமாக கிராமத்திற்குச் சென்றார். மோகினி, பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டதாக ஆறு சாட்சிகள் என்னிடம் தெரிவித்தனர். போலீசார் இந்த வழக்கை பெரிதாக விசாரிக்கவில்லை'' என்றார். இந்த வழக்கில் நான்கு பேரை கைது செய்துள்ளோம், ஆனால் பிரேத பரிசோதனை அறிக்கைக்காக காத்திருப்பதாக துலேயின் கூடுதல் கண்காணிப்பாளர் பிரசாந்த் பச்சாவ், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தார். அவர்கள் எந்த தவறான விளையாட்டையும் சந்தேகிக்கிறார்கள், மேலும் இறந்தவர் "அவசர கதியில் மத்தியில் வழுக்கி விழுந்து இறந்தார்," என்று அவர் கூறினார்.

நாடோடி மற்றும் டினோடிஃபைட் பழங்குடியினர்களை சேர்ந்த மக்களுக்கு எதிரான வன்முறை கொடுமை, 1989 ஆம் ஆண்டு பட்டியல் சாதிகள் மற்றும் பழங்குடியினர் (வன்கொடுமைகள் தடுப்பு) சட்டத்தின் கீழ் சரிசெய்ய முடியாது. நாடோடி மற்றும் பழங்குடியினர் சீர்மரபின (NT-DNT) மக்களை பாதுகாக்க தனியான சட்டம் எதுவும் இல்லை மற்றும் தேசிய குற்ற ஆவணக் காப்பகம் (NCRB), நாடோடி மற்றும் டினோடிஃபைட் பழங்குடியினத்தவர்களுக்கு எதிரான கொடுமை பற்றிய தரவுகளை தனித்தனியாக பதிவு செய்யவில்லை. 2020 ஆம் ஆண்டில், எஸ்டிகளுக்கு எதிரான வன்கொடுமை வழக்குகளுக்கான தண்டனை விகிதம் 28.5% ஆகவும், நீதிமன்ற நிலுவைத் தொகை 96.6% ஆகவும் இருந்தது என, தேசிய குற்ற ஆவணக் காப்பகம் அறிக்கை குறிப்பிட்டது. நாடோடி மற்றும் பழங்குடியின சீர்மரபினர் (NT-DNT) மக்களுக்கு எதிரான கொடுமைகலுக்கு தனிச்சட்டத்தை கோருவதாக சமூகத்தை சேர்ந்த உறுப்பினர்கள் கூறுகின்றனர்.

தனிச் சட்டம் மற்றும் நாடோடி மற்றும் பழங்குடியின சீர்மரபின மக்களுக்கு எதிரான கொடுமைகள் பற்றிய தரவுகளுக்காக, நாங்கள் சமூக நீதி மற்றும் அதிகாரமளித்தல் அமைச்சகம், சட்டம் மற்றும் நீதி அமைச்சகம் மற்றும் பழங்குடியினர் விவகார அமைச்சகம் ஆகியவற்றை தொடர்பு கொண்டுள்ளோம். பதில் கிடைக்கப் பெறும்போது இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

படித்த இளைஞர்கள் மாற்றத்திற்காக காத்திருக்கிறார்கள்

உலகம் தற்போது சமூகத்திற்கு வழங்குவதை விட படித்த இளைஞர்களின் லட்சியங்கள் பெரியவை. காளிதாஸ் ஷிண்டேவின் உறவினரா 32 வயதான அருண் லாஹு ஷிண்டே, கடந்த காலத்தில் பத்திரிகையாளராகப் பணியாற்றியவர். இப்போது, ​​அவர் ஒரு கோவிலுக்கு வெளியே ஒரு பசுவுடன் அமர்ந்திருக்கிறார், பக்தர்கள் அதற்கு உணவளித்து அவருக்கு இந்த சேவைக்காக பணம் செலுத்துவார்கள் என்று நம்புகிறார், ஏனெனில் இந்துக்கள் பசுக்களுக்கு உணவளிப்பதை தொண்டு என்று கருதுகின்றனர். தகவல்தொடர்பு இதழியலில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றிருந்தாலும், அருண் வேறு வேலையின்றி தவிக்கிறார்.

ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு வரை, அவர் பெரு வணிக நிறுவனமான ஜொமோட்டாவில் (Zomato) டெலிவரி செய்பவராக பணி புரிந்தார். டெலிவரி செய்து 12 மணி நேர ஷிப்டில் ரூ.400 சம்பாதித்தேன். நான் ஒரு நண்பரிடம் ஒரு பைக்கை கடன் வாங்கினேன், ஆனால் அவருக்கு அது திரும்பத் தேவைப்பட்டது," என்று அவர் கூறினார்.

வெவ்வேறு காலகட்டங்களில், அருண் தினசரி கூலித் தொழிலாளியாகவும், தனது கல்விக்கு நிதியளிக்க காவலாளியாகவும் பணியாற்றியுள்ளார். பட்டம் பெற்ற பிறகு, உள்ளூர் மராத்தி செய்தித்தாள்களில் பத்திரிகையாளராக பணியாற்றினார். "உள்ளூர் செய்தித்தாள்களில் உள்ள எனது முதலாளிகள் பயணச் செலவுகளுக்கு எனக்கு பணம் கொடுக்கவில்லை... அது சுரண்டுவதாக இருந்தது" என்றார். தொற்றுநோய் காலத்தின் போது, அவர் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தித்தாளில் மார்க்கெட்டிங் நிர்வாகியாக பணியாற்றினார். இந்த வேலை கிடைப்பது கடினமாக இருந்தது; ஆனால் அது அவரது செலவை ஈடுகட்டவில்லை. "நான் செய்தித்தாள்களின் விற்பனையை கண்காணிக்கும் களத்தில் இருக்க வேண்டியிருந்தது, அதன் புழக்கத்தை அதிகரிக்க முயற்சிக்கிறேன்," என்று அவர் கூறினார். மாத இறுதியில், அவரால் 1,000 ரூபாய் கூட சேமிக்க முடியவில்லை.

அருண் ஷிண்டே, 2015ம் ஆண்டில் தனது கல்லூரி நாட்களில் எடுத்தது.

ஷிண்டே குடும்பத்தின் கதைகள் மற்ற தாவரி கோசாவி மற்றும் இன்றைய இந்தியாவில் நாடோடி மற்றும் டினோடிஃபைட் பழங்குடியின மக்களின் வரையறைகளை செதுக்குகின்றன.

அருண் தனது நிலையை, இவ்வாறு சுட்டிக் காட்டுகிறார்: ஒரு காலத்தில் மக்களின் பிரச்சனைகள் பற்றி செய்தி அறிக்கைகளை எழுதிக்கொண்டிருந்தார். இப்போது தன்னுடைய பிரச்சனைகள் எழுதப்படுகின்றன. "அது நல்லதா கெட்டதா என்று எனக்குத் தெரியாது, ஆனால் எனக்கு ஒரு மரியாதைக்குரிய வேலை தேவை, அது நிச்சயம்" என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.