‘மும்பையின் படுக்கை திறனை மீறி சிரமப்படும் கோவிட் வெளி நோயாளிகள், எனினும் நகரம் தயாராகவே உள்ளது’
மும்பை: இந்தியாவில் மொத்த கோவிட்19 வழக்குகள் இப்போது 50 லட்சத்தை கடந்துள்ளது. மும்பையில் இப்போது 8,200 க்கும் மேற்பட்ட இறப்புகளுடன் 1,75,000 க்கும் அதிகமாக பாதிப்பு உள்ளது. நகரத்தில் உள்ள மருத்துவமனை படுக்கைகள், குறிப்பாக தீவிர சிகிச்சை பிரிவுகள், சில வாரங்களுக்கு முன்பு வரை இருந்ததை விட தற்போது அதிக நெருக்கடியில் இருப்பதாக தெரிகிறது. இது ஏன் நடக்கிறது? இதை நிர்வாகம் எவ்வாறு கையாள்கிறது?
தெற்கு மும்பையில் உள்ள பம்பாய் மருத்துவமனையில் பொது மருத்துவம் மற்றும் தொற்றுநோய்கள் பிரிவு நிபுணரான கவுதம் பன்சாலியுடன், நாம் பேசவிருக்கிறோம்ம். படுக்கைகளை நிர்வகிப்பதற்காக மும்பை மாநகராட்சி, குடிமை அமைப்பு மற்றும் நகரத்தின் தனியார் மருத்துவமனைகளுக்கு இடையே தலைமை ஒருங்கிணைப்பாளராகவும் உள்ளார்.
திருத்தப்பட்ட பகுதிகள்:
சில மாதங்களுக்கு பின், தீவிர சிகிச்சைப்பிரிவுகள் உட்பட மருத்துவமனைகள், படுக்கைகளுக்கு திடீர் தேவையும் நெருக்கடியும் காணப்படுவது ஏன்?
ஜூலை மற்றும் ஆகஸ்ட் மாதங்களில் நாம் மிகச்சிறந்த நிலையில் இருந்தோம். செப்டம்பர் மாதத்தில், வழக்குகளின் எண்ணிக்கையில் ஒரு பெரிய எழுச்சியை நிச்சயம் கண்டோம். அதற்கு இரண்டு அல்லது மூன்று காரணங்கள் உள்ளன: ஒன்று, ஊரடங்கு கிட்டத்தட்ட முற்றிலும் தளர்த்தப்பட்டுள்ளது, மேலும் மக்கள் மற்ற இடங்களில் இருந்து சிகிச்சைக்கு வருகிறார்கள். இதன் காரணமாகவே இது இரண்டாவது அலை போன்றதாக நீங்கள் கூறலாம் - மும்பையில் வழக்குகள் அதிகரித்துள்ளன. ஆனால் ஊரடங்கு ஏன் செயல்படுத்தப்பட்டது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இது மக்களுக்கு கல்வி கற்பித்தல், கோவிட் 19 ஐ எதிர்த்துப் போராட என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது குறித்த விழிப்புணர்வை பரப்புகிறது. இது ஒரு புதிய நோய், புதிய சவால் மற்றும் அனைவருக்கும் ஒரு புதிய கற்பித்தலானது. இதற்கிடையில், நாம் சுகாதார உள்கட்டமைப்பைத் தயாரிக்க வேண்டியிருந்தது. மார்ச் மாதத்தில் இந்த நோய் நம்மைத் தாக்கியபோது நமது சுகாதார உள்கட்டமைப்பு தயாராக இல்லை. ஐ.சி.யு.கள் மற்றும் வார்டில் எதிர்மறை அழுத்தத்தை உருவாக்க, வெவ்வேறு நுழைவு மற்றும் வெளியேறும் புள்ளிகளை [கோவிட் மற்றும் கோவிட் அல்லாத நோயாளிகளுக்கு] அமைக்க வேண்டும்.
இப்போது வழக்குகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ளது, நாம் போதிய படுக்கைகளுடன் ஆயாத்தமாக இருக்கிறோம். இடையில், படுக்கைகளுக்கு கொஞ்சம் பற்றாக்குறை இருந்தது. சில நர்சிங் ஹோம்களை ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு மூடிவிட்டோம், ஏனென்றால் - அதிக கட்டணம் வசூலித்தல் மற்றும் அதிக இறப்பு விகிதம் என அங்கே சில சிக்கல்கள் இருந்தன . அவை கிட்டத்தட்ட தீர்த்து வைக்கப்பட்டுள்ளன.
கோவிட் பணியில் இருந்து நீக்கப்பட்ட அந்த 73 மருத்துவமனைகளை பற்றி நீங்கள் பேசுகிறீர்கள். இவற்றில் 27 இப்போது மீண்டும் திறக்கப்பட்டுள்ளன. அது சரியானதா?
நேற்று [செப்டம்பர் 14], நாங்கள் நகராட்சி ஆணையர் மற்றும் முதல்வருடன் ஒரு சந்திப்பை நடத்தினோம் - வழக்குகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ளதால், இந்த எண்ணிக்கை மேலும் அதிகரிக்கப் போகிறது என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். கூடுதலாக, மற்ற இடங்களிலிருந்தும் நோயாளிகளின் வருகை உள்ளது - சாங்லி, துலே, கோலாப்பூர், நாசிக், புனே போன்றவற்றிலிருந்து. மும்பைக்கு மாநிலம் முழுவதிலும் இருந்து வழக்குகள் வருகின்றன. மும்பையில் சிறந்த சுகாதார உள்கட்டமைப்பு, சிறந்த மருத்துவர்கள், திறமையான சுகாதார வல்லுநர்கள் இருப்பதாகவும், அவர்கள் சிறந்த சிகிச்சையைப் பெறுவார்கள் என்றும் கருதுவதால் மக்கள் மும்பையில் சிகிச்சை பெற விரும்புகிறார்கள். எனவே, நாங்கள் 27 மருத்துவ இல்லங்களைத் திறந்தோம், அவை ஒவ்வொன்றும் 25 க்கும் மேற்பட்ட படுக்கைகளைக் கொண்டுள்ளன. அவர்கள் நன்கு ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டவர்கள், எம்.டி மருத்துவர்கள் [மேம்பட்ட மருத்துவ பட்டங்களுடன்] மற்றும் முக்கியமான பராமரிப்பு நிபுணர்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
நேற்று [செப்டம்பர் 14], நாங்கள் மாநகராட்சி ஆணையர் மற்றும் முதலமைச்சரை சந்தித்தோம் - வழக்குகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ளதால், இந்த எண்ணிக்கையும் மேலும் அதிகரிக்கப் போகிறது என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். கூடுதலாக, மற்ற இடங்களில் இருந்தும்- சாங்லி, துலே, கோலாப்பூர், நாசிக், புனே போன்றவற்றிலிருந்து நோயாளிகள் வருகின்ற்னர். மும்பைக்கு மாநிலம் முழுவதிலும் இருந்து நோயாளிகள் வருகின்றனர். மும்பையில் சிறந்த சுகாதார உள்கட்டமைப்பு, சிறந்த மருத்துவர்கள், திறமையான சுகாதார வல்லுநர்கள் இருப்பதாகவும், அவர்கள் சிறந்த சிகிச்சையைப் பெறுவார்கள் என்றும் கருதுவதால் மக்கள் மும்பையில் சிகிச்சை பெற விரும்புகிறார்கள். எனவே, நாங்கள் 27 மருத்துவ இல்லங்களைத் திறந்தோம், அவை ஒவ்வொன்றும் 25 க்கும் மேற்பட்ட படுக்கைகளைக் கொண்டுள்ளன. அவை நன்கு ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டவர்கள், எம்.டி மருத்துவர்கள் [மேம்பட்ட மருத்துவ பட்டங்களுடன்] மற்றும் முக்கியமான பராமரிப்பு நிபுணர்களைக் கொண்டுள்ளன.
உங்களிடம் 100 படுக்கைகள் இருந்தால், உதாரணமாக, அவற்றில் இப்போது எத்தனை பேர் மும்பைக்கு வெளியில் இருந்து வந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள்?
இந்த மருத்துவமனைகளில் - நர்சிங் ஹோம்ஸ் மற்றும் பெரிய தனியார் மருத்துவமனைகள்- அனுமதிக்கப்பட்டவர்களில் சுமார் 30% முதல் 40% பேர் (மும்பை பெருநகரப் பகுதிக்கு வெளியே இருந்து - அதாவது பிவாண்டி, தானே, கல்யாண், டோம்பிவ்லி, நவி மும்பை, உல்ஹாஸ் நகர் போன்றவற்றில் இருந்து வந்தவர்கள் .
கோவிட்டுக்கு முந்தைய நேரங்களில் அந்த எண்ணிக்கை என்னவாக இருந்திருக்கும் - உதாரணமாக, கடந்தாண்டு இந்த நேரத்தில்?
நாடு முழுவதும் இருந்தும், பிற நாடுகளில் இருந்தும் கூட மக்கள் சிகிச்சைக்காக மும்பைக்கு வருகிறார்கள், மும்பை சிறந்த சுகாதார உள்கட்டமைப்பை குறிப்பாக தனியார் மருத்துவமனைகளில் கொண்டுள்ளது. எனவே, மும்பை ஒரு மருத்துவச்சுற்றுலாவுக்குரிய இடமாகும். எனவே, கடந்த ஆண்டு இந்த நேரத்தில், சுமார் 60% முதல் 70% நோயாளிகள் நாட்டின் பிற பகுதிகளில் இருந்தும் வெளிநாடுகளில் இருந்தும் வந்திருப்பார்கள்.
ஆனால் இப்போது, கோவிட்டுடன் நாம் வேறுபட்ட சூழ்நிலையை எதிர்கொள்கிறோம், அதற்கு வெவ்வேறு படுக்கை ஏற்பாடு, மேலாண்மை தேவைப்படுகின்றன, அதனால்தான் மும்பைக்கு வெளியில் இருந்து 30% முதல் 40% கோவிட் படுக்கைகள் ஆக்கிரமிக்கப்படும்போது இது ஒரு பிரச்சினையாக உள்ளது.
மருத்துவமனைத்துறையைத் தவிர, அனைத்து தொழில்களும் வீழ்ச்சியடைந்துவிட்டன என்ற தவறான கருத்து உள்ளது - இது செழித்துக் கொண்டிருக்கிறது என [மக்கள் நினைக்கிறார்கள்]. ஆனால் மருத்துவமனைகள், முக்கியமாக தனியார் மருத்துவமனைகள் பெரும் இழப்பை சந்தித்துள்ளன - கோவிட் சூழல் காரணமாக, இந்த விகிதம் அரசால் தடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதற்கு மேல் கட்டணம் வசூலிக்க முடியாது. கோவிட் அல்லாத நோயாளிகள் அதிகம் இல்லை.
எனவே இன்று விகிதாசாரத்தில், மும்பைக்கு வெளியில் இருந்து வரும் நோயாளிகளின் விகிதத்தை நீங்கள் அதிகமாகக் கொண்டுள்ளீர்கள், இது அமைப்பில் ஒரு சுமையை வைக்கிறது, ஏனெனில் நியாயமான எண்ணிக்கையிலான படுக்கைகள் கோவிட்டுக்கு மட்டுமே ஒதுக்கபப்ட்டுள்ளது. அது சரியானதா?
சரிதான். உதாரணமாக, பம்பாய் மருத்துவமனையில், எங்களிடம் இரண்டு கட்டிடங்கள் உள்ளன - ஒன்று கோவிட்டுக்கு, மற்றொன்று கோவிட் அல்லாதவைக்காக. கோவிட் கட்டிடம் எப்போதும் நிரம்பியுள்ளது. கோவிட் அல்லாத கட்டிடத்தில், மக்கள் இப்போதுதான் வரத் தொடங்கியுள்ளனர். முன்னதாக, அவர்கள் பீதியில் இருந்தனர்; கோவிட் தொற்றிக் கொள்ளும் என்ற பயத்தில் மருத்துவமனைக்கு பொதுமக்கள் செல்ல விரும்பவில்லை. மக்கள் இப்போது வரத் தொடங்கிவிட்டார்கள். ஆனால் இன்னும் அவசரகால அறுவை சிகிச்சைகள் மட்டுமே நடக்கிறது; ஒரு சில தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அறுவை சிகிச்சைகள் நடந்து வருகின்றன.
எனவே, ஒரு கோவிட் அல்லாத நோயாளிக்கு தேவைப்பட்டால், மும்பையில் ஒரு ஐ.சி.யு. வில் படுக்கையைப் பெற வாய்ப்புள்ளதா?
ஆமாம். கோவிட் அல்லாதவற்றிற்கும் முற்றிலும் திறந்திருக்கிறது. படுக்கைகள் உள்ளன. கோவிட் அல்லாத நோயாளிகளுக்கு படுக்கைகள் கிடைப்பதில் எந்த பிரச்சனையும் இல்லை.
மும்பையில் உள்ள தனியார் மருத்துவமனைகளுக்கான இடத்தில் நீங்கள் நிர்வகிக்கும் மொத்த படுக்கைகளின் எண்ணிக்கை என்ன?
இப்போது, 33 பெரிய தனியார் மருத்துவமனைகளில் - அதாவது பம்பாய் மருத்துவமனை, ப்ரீச் கேண்டி, இந்துஜா, லீலாவதி, ஜாஸ்லோக் போன்றவை - 2,600 கோவிட் படுக்கைகள் உள்ளன. இவற்றில் 1,600 ஆக்சிஜனேற்ற வசதியுள்ள படுக்கைகள், 590 ஐ.சி.யூ படுக்கைகள். நாங்கள் நேற்று திறந்த 27 நர்சிங் ஹோம்களில், 390 ஐசியு படுக்கைகள் மற்றும் 1,700 ஆக்ஸிஜனேற்ற படுக்கைகள் சேர்த்துள்ளோம். அரசு மருத்துவமனைகளில், கோவிட் படுக்கைகளின் திறனைக் குறைத்தோம், ஏனெனில் கோவிட் அல்லாத பகுதியையும் திறந்தோம். உதாரணமாக, நாயர் மருத்துவமனை முற்றிலும் ஒரு பிரத்யேக கோவிட் மருத்துவமனையாக இருந்தது. இப்போது, 50% படுக்கைகள் கோவிட்டுக்கும், 50% படுக்கைகள் கோவிட் அல்லாதவைக்கும் உள்ளன.
ஆனால் எங்களது பெரிய வசதிகளில் திறனை அதிகரித்துள்ளோம். இந்த வசதிகளில் எங்களிடம் 11,000 ஆக்ஸிஜனேற்ற படுக்கைகள் உள்ளன - என்.எஸ்.சி.ஐ வொர்லி, பி.கே.சி, நெஸ்கோ, தஹிசார், முலுண்ட் போன்றவை. ஜம்போ வசதிகள் தனிமைப்படுத்தல் அல்லது தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மையங்கள் அல்ல. அவை முழு அளவிலான மருத்துவமனைகள், ஆக்ஸிஜனேற்றப்பட்ட படுக்கைகள், வென்டிலேட்டர்கள், பை-பேப் இயந்திரங்கள், நாசி சிகிச்சை இயந்திரம், எக்ஸ்ரே, சோனோகிராபி, 2 டி எக்கோ மற்றும் ஒவ்வொரு வசதியிலும் ஒரு நோயியல் ஆய்வகம். அவர்களிடம் எல்லா வகையான மருந்துகளும் உள்ளன - [ரெமிட்சிவிர், டோசிலிசுமாப் போன்றவை] - இது முற்றிலும் இலவசம்.
மக்கள் ஏன் வரவில்லை என்பதைப் புரிந்துகொள்ள ஜம்போ வசதிகளை ஆய்வு செய்தோம். இவை தனிமைப்படுத்தப்பட்ட அல்லது தனிமைப்படுத்தும் மையங்கள் மட்டுமே என்ற கருத்து உள்ளது. நான் சொன்னது போல், அவை முழு அளவிலான மருத்துவமனைகள். இரண்டாவதாக, மருத்துவர்கள் நன்றாக இருக்க மாட்டார்கள் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். அனைத்து ஜம்போ வசதிகளும் இப்போது அரசு மருத்துவக்கல்லூரி மற்றும் மருத்துவமனை ஊழியர்களால் நடத்தப்படும் - சியோன், நாயர் மற்றும் கேஇஎம் மருத்துவமனைகள் போன்றவை. அவர்கள் ஏற்கனவே தலா இரண்டு அலகுகளை அனுப்பியுள்ளனர் - ஒவ்வொரு அலகுக்கும் 40-50 மருத்துவர்கள் உள்ளனர். மேலும், அனைத்து ஜம்போ வசதிகளும் பெரிய தனியார் மருத்துவமனைகளால் கண்காணிக்கப்படும் - பம்பாய் மருத்துவமனை மற்றும் ப்ரீச் கேண்டி ஆகியவை என்.எஸ்.சி.ஐ வொர்லி டோம் கண்காணிக்கும். சிறந்த நிபுணர் மருத்துவர்களைக் கொண்ட லீலாவதி மற்றும் இந்துஜா, பி.கே.சி ஜம்போ மையத்தை கவனிப்பார்கள். கோஸ்கிலாபென் மற்றும் நானாவதி மருத்துவமனைகளால் நெஸ்கோ கோரேகான் மையம் கவனிக்கப்படும். முலண்ட் மையம், ஃபோர்டிஸ் மருத்துவமனையால் கவனிக்கப்படும். அத்தகைய ஏற்பாட்டை இன்று [செப்டம்பர் 15 அன்று] செய்துள்ளோம்.
தனியார் மருத்துவமனைகள், மருத்துவ இல்லங்கள் மற்றும் ஜம்போ மையங்களில் நோயாளிகளை நிர்வகிக்க போதுமான மருத்துவர்கள் மற்றும் செவிலியர்கள் இருக்கிறார்களா?
ஆமாம், தனியார் மருத்துவமனைகள் மற்றும் மருத்துவ மனைகளில், மருத்துவர்கள் பற்றாக்குறை இல்லை. அரசு [எம்.சி.ஜி.எம் அல்லது கிரேட்டர் மும்பை மாநகராட்சி] மருத்துவமனைகளிலும், மருத்துவர்கள் மற்றும் செவிலியர்களுக்கு பஞ்சமில்லை. நாங்கள் எதிர்கொண்ட ஒரே ஊழியர்கள் மற்றும் மனிதவள பற்றாக்குறை ஜம்போ மையங்களில் மட்டுமே இருந்தது. அதனால்தான் மருத்துவக்கல்லூரி மற்றும் மருத்துவமனை ஊழியர்களை இந்த மையங்களில் நிறுத்தினோம். மேலும், ஐ.சி.யு பராமரிப்புக்காக தனியார் மருத்துவமனைகளில் இருந்து சிறந்த நிபுணர் மருத்துவர்களை நியமித்தோம். எனவே நேற்று முதல், ஜம்போ மையங்களிலும் எந்த ஊழியர்களுக்கும் பஞ்சமில்லை.
நோயாளியின் ஓட்டத்தைப் பார்த்து, அவர்கள் இன்று மருத்துவமனைக்கு வரும் நிலையில், இந்த நோயை நிர்வகிப்பதில் நாங்கள் எங்கிருக்கிறோம் என்பதில், ஒரு தொற்றுநோய் நிபுணராக உங்களது உணர்வு என்ன?
இது ஒரு புதிய நோய், தினமும் புதிய சவால்களும் கற்றல்களும் உள்ளன. ஒவ்வொரு நாளும், நாங்கள் எங்கள் வழிகாட்டுதல்களை மாற்றுகிறோம். சில நேரங்களில் 50 வயதுக்கு மேற்பட்ட நோயாளிகள் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறுகிறோம். சில நேரங்களில் மீண்டும், அறிகுறியற்ற நோயாளிகளுக்கு, வீட்டு தனிமையே சிறந்தது என்று நாங்கள் கூறுகிறோம்.
இந்த நோயின் வைரஸ் வீரியம் குறைந்துவிட்டதை நாம் காண்கிறோம். இப்போது, நோயாளிகள் ஏப்ரல்-ஜூன் மாதங்களில் இருந்ததைப் போல மிக மோசமான கட்டத்தில் இல்லை. அது ஒரு பயங்கரமான நேரம். ஒருவேளை நோயாளிகள் போதுமான அளவு படித்திருக்கலாம், அவர்கள் நீரிழிவு நோயைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள், போதுமான முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள் - இப்போது, ரெம்டெசிவிர் போன்ற மருந்துகள் போதுமானளவு கிடைக்கின்றன. அது நிச்சயமாக நமக்கு நிறைய உதவுகிறது - இது வைரஸை நிறுத்தாது, ஆனால் வைரஸ் சுமையை குறைக்கிறது. எனவே மருந்துகள், படுக்கைகள் மற்றும் ஆக்ஸிஜன் கிடைப்பதால், [நாங்கள் சிறப்பாக நிர்வகிக்க முடிகிறது]. வென்டிலேட்டரை விட ஆக்ஸிஜன் முக்கியமானது. ஒவ்வொரு நோயாளிக்கும் வென்டிலேட்டர் தேவையில்லை.
மும்பைக்கு வெளியில் இருந்து வரும் நோயாளிகள் தான், குறிப்பாக ஐ.சி.யு-களில் நாம் காணும் கூடுதல் சுமை என்று நீங்கள் சொல்கிறீர்கள். அது குறையவோ அதிகரிக்கவோ வாய்ப்புள்ளதா? மே அல்லது ஜூன் மாதங்களில் இருந்ததைப் போன்ற நிலைக்கு நாம் திரும்பி வருகிறோம், நோய் தானாகவே பரவவில்லை என்றாலும், நோயாளியின் சுமை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது?
நோயாளியின் சுமை செப்டம்பர் இறுதி வரை தொடர்ந்து உயரும் என்று நான் நினைக்கிறேன். அதன் பிறகு, விஷயங்கள் தீர்ந்துவிடும். அக்டோபர் முதலாவது வாரத்திற்குப் பிறகு, வழக்குகளின் எண்ணிக்கை குறையக்கூடும் என்று நினைக்கிறேன். ஆனால் அது அதிகரித்தால், நாங்கள் அதற்கேற்ற மையங்களுடன் தயாராக இருக்கிறோம். எங்களுக்கு [போதுமான] படுக்கைகள் உள்ளன. ஜம்போ மையங்களில் 30-40% படுக்கைகள், தனியார் மருத்துவமனைகளில், 10-20% படுக்கைகள், ஐ.சி.யுகளில், 1-3% படுக்கைகள் காலியாக உள்ளன. அவை எல்லா நேரத்திலும் காலியாக இருப்பதாக அர்த்தமல்ல; நிலையான வரத்து உள்ளது.
முன்னதாக, மும்பையில் ஒருநாளைக்கு 4,000 சோதனைகள் மட்டுமே செய்து கொண்டிருந்தோம். மருத்துவரின் பரிந்துரை இல்லாமல் சோதனைகளை அனுமதிக்கும் முதல் நகரம் மும்பை. இப்போது தினமும், நாங்கள் 15,000 முதல் 16,000 சோதனைகளை செய்கிறோம். நாங்கள் வைரஸை விரட்டுகிறோம். எண்ணிக்கை பற்றி கவலைப்படவில்லை. இறப்பு விகிதத்தை குறைக்க விரும்புகிறோம், அதை குறைக்க முடியும்.
உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.