புதுடெல்லி: கோவிட் -19 ஊரடங்கு விதிகளை மீறியதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்ட வியாபாரிகள் பி.ஜெயராஜ், அவரது மகன் ஜே பென்னிக்ஸ் ஆகியோர் தென் தமிழகத்தின் தூத்துக்குடி மாவட்டத்தில் உள்ள சாத்தான்குளம் காவல் நிலைய போலீசாரால் கைது செய்யப்பட்டு காவலில் வைக்கப்பட்டனர். மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு, மருத்துவமனையில் பென்னிக்ஸ் இறந்தார், அடுத்த நாள் ஜெயராஜின் மரணம் நிகழ்ந்தது. அவர்கள் பல மணிநேரம் காவல்துறையினரால் அடித்து சித்திரவதை செய்யப்பட்டனர். இவ்வழக்கில், செப்டம்பர் 26ம் தேதி, மத்திய புலனாய்வு பிரிவு சி.பி.ஐ. குற்றப்பத்திரிகையை தாக்கல் செய்தது, ஜெயராஜ் மற்றும் பென்னிக்ஸ் ஆகியோரைக் கொலை செய்ததாகக் கூறப்படும் ஒன்பது தமிழக காவல்துறையினர் பெயர்கள் இதில் இடம் பெற்றிருந்தன.

போலீஸ் காவலில் உள்ளவர்களுக்கு எதிரான வன்முறை என்ற வகைப்பாட்டில் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் (NHRC - என்.எச்.ஆர்.சி) ஆவணப்படுத்தியுள்ள ஒரு வழக்கு என்றால் அது இது மட்டுமே. தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்தின் தரவுகளின் அடிப்படையில் ஜூலையில் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்தபடி, 2020 ஜூலை வரையிலான முதல் ஏழு மாதங்களில் 51 க்கும் மேற்பட்டோர் போலீஸ் காவல் மரணங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. அக்டோபர் 12ம் தேதிக்குள், தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் இத்தகைய மேலும் 16 வழக்குகளை பதிவு செய்தது. போலீஸ் காவலில் உள்ள நபர்களை சித்திரவதை செய்வதற்கும் கொலை செய்வதற்கும் எதிரான போதிய சட்டங்கள் மற்றும் தற்போதுள்ள சட்டங்களின் கீழ் காவல்துறையினரைத் தண்டிப்பதற்கு முன்பு அரசின் அனுமதி தேவைப்படுவது. நாங்கள் ஏற்கனவே கட்டுரையில் குறிப்பிட்டபடி, நீதி கிடைப்பதற்கு இது ஒரு தடையாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.

கடந்த பத்தாண்டுகளில் இந்தியாவில் போலீஸ் காவலில் நிகழ்ந்த இறப்பு பற்றிய தரவுகளை, தேசிய குற்றப் பதிவுகள் பணியகத்தின் (என்.சி.ஆர்.பி), வருடாந்திர இந்தியாவின் குற்றங்கள் (சி.ஐ.ஐ) அறிக்கைகளை, குற்றவியல் பதிவுகளை பராமரிக்கும் மத்திய உள்துறை அமைச்சகத்திற்கு அனைத்து மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் (UT) வழங்கிய இத்தகைய புள்ளிவிவரங்களின் தொகுப்புகளை பகுப்பாய்வு செய்யும் இக்கட்டுரை, இரண்டு பகுதித் தொடர்களில் முதலாவது ஆகும். தெளிவற்ற மற்றும் தரப்படுத்தப்பட்ட வரையறைகள் என்.சி.ஆர்.பிக்கு மாநிலங்கள் / யூனியன் பிரதேசங்களின் அறிக்கையை மேம்படுத்தலாம், இது போலீஸ் காவலில் இறப்புகளுக்கான பொறுப்புணர்வை அதிகரிப்பதற்கான முதல் படியாகும். இந்த தொடரின் இரண்டாவது மற்றும் நிறைவுப்பகுதியானது பொறுப்புக்கூறல் நடவடிக்கைகளுக்கு இணங்குவதற்கான புள்ளிவிவரங்களை ஆராயும்.

கடந்த 10 ஆண்டுகளில் போலீஸ் காவலில் இறந்தவர்களில் கிட்டத்தட்ட பாதி பேர், மகாராஷ்டிரா, ஆந்திரா மற்றும் குஜராத் ஆகிய மூன்று மாநிலங்களை சேர்ந்தவர்கள். இருப்பினும், இதுபோன்ற மரணங்கள் அனைத்தும் பதிவு செய்யப்படாமல் இருக்கலாம். 2019ம் ஆண்டில் தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் மற்றும் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்தின் தரவுகளுக்கு இடையில் இதுபோன்ற இறப்பு வழக்குகளின் எண்ணிக்கையில் ஒரு பொருத்தமின்மை உள்ளது, இது இறப்புகள் குறித்த கூடுதல் அறிக்கைகளை பெற்றது.

சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரம் (NCAT - என்.சி.ஏ.டி) ஆவணப்படுத்திய வழக்குகள், தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் மற்றும் மாநிலங்கள் / யூனியன் பிரதேசங்களிடம் இருந்து பெற்ற வழக்குகளை விட அதிகம். ஊடக அறிக்கைகளை ஆய்வு செய்ததன் மூலம் போலீஸ் காவலில் அதிகமான இறப்பு வழக்குகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன, அவை சில மாநிலங்கள் தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்திற்கு தெரிவிக்கப்படும் எண்ணிக்கையை பிரதிபலிக்கவில்லை. 2018 மற்றும் 2019ம் ஆண்டுகளில் போலீஸ் காவல் மரணங்களை உத்தரபிரதேசம் காட்டவில்லை, இருப்பினும் ஊடக அறிக்கைகள் அதே காலகட்டத்தில் குறைந்தது 10 வழக்குகள் இருந்ததாக சுட்டிக் காட்டியுள்ளன, மேலும் 2019ம் ஆண்டில் மட்டும் 14 ஆவணங்களை சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரம் ஆவணப்படுத்தியுள்ளது. அதிகப்படியான போலீஸ் நடவடிக்கைகளைத் தடுக்கும் நோக்கில் கைது செய்யப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குள், மாஜிஸ்திரேட் முன் நீதிமன்றத்தில் கைதானவர் ஆஜர்படுத்தப்படுத்த வேண்டும் என்று அரசியலமைப்பில் கூறப்பட்டுள்ள நிலையில், போலீஸ் காவலில் 63% இறப்புகள் நிகழ்ந்துள்ளதை தரவு காட்டுகிறது.

போலீஸ் காவலில் உள்ள இறப்புகள் குறித்த அறிக்கை

சிஐஐ அறிக்கையின்படி, கடந்த 10 ஆண்டுகளில் 1,000-க்கும் மேற்பட்டோர் போலீஸ் காவலில் இறந்துள்ளனர். இந்த இறப்புகளில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு (21.5%) மகாராஷ்டிராவிலும், ஆந்திரா (13%), குஜராத் (11%) என பதிவாகியுள்ளன. இந்த மூன்று மாநிலங்களும் சேர்ந்து கடந்த 10 ஆண்டுகளில் பதிவான அனைத்து போலீஸ் காவலில் இறந்தவர்களில் கிட்டத்தட்ட 1,004 பேரில் 460 பேர் உள்ளனர்.

போலீஸ் காவலில் அதிக இறப்புகளை பதிவுசெய்த ஐந்து மாநிலங்களில் உத்தரபிரதேசம் மற்றும் மகாராஷ்டிரா ஆகியன, தசாப்தத்தின் பிற்பகுதியில் தீவிரமான சரிவைக் காட்டுகின்றன. இந்த இரண்டு மாநிலங்களில் நடந்த 298 போலீஸ் காவலில், முதல் ஐந்து ஆண்டுகளில் 70% (209 இறப்புகள்) பதிவாகியுள்ளன. 2018 மற்றும் 2019 ஆம் ஆண்டிற்கான சிஐஐ அறிக்கைகள் உத்திரப்பிரதேசத்தில் இருந்து போலீஸ் காவலில் எந்த மரணத்தையும் பதிவு செய்யவில்லை. எவ்வாறாயினும், இந்த காலகட்டத்தில் உத்தரப்பிரதேசத்தில் போலீஸ் காவலில் குறைந்தது 10 பேர் இறந்ததாக ஊடகங்களின் செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன.

அவற்றுள் பின்வருவன அடங்கும்: ஏப்ரல் 2018ல் உன்னாவ் மாவட்டத்தில் பாலியல் பலாத்காரத்திற்கு ஆளானவரின் தந்தை; செப்டம்பர் 2018ல் சீதாபூரில் கோவிந்த்; நவம்பர் 2018ல் கான்பூரில் பவன் திவாரி; 2018 டிசம்பரில் அம்ரோஹாவில் பால்கிஷன்; மே 2019ல் கண்ணாஜில் ரவீந்திர குமார்; ஜூலை 2019ல் மெயின்பூரியில் சோட்டு என்ற வினய், சோன்பத்ராவில் சிவம்; ஆகஸ்ட் 2019ல் அமேதியில் ராம் அவ்தார் மற்றும் 2019 அக்டோபரில் அமேதியில் சத்ய பிரகாஷ் சுக்லா, ஹப்பூரில் பிரதீப் தோமர் மற்றும் பிரயாகராஜில் தீபக் மிஸ்ரா ஆகியோர். ரவீந்திர குமார் வழக்கில், உத்தரப்பிரதேசத காவல் டிஜிபிக்கு தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் நோட்டீஸ் அனுப்பியது. ஊடக கட்டுரைகளின் விரிவான ஆய்வு, இது போன்ற அதிக நிகழ்வுகளைத் தூண்டக்கூடும். சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரக்குழு தனது India: Annual Report On Torture 2019 என்ற அறிக்கையில் ஆவணப்படுத்தியுள்ளது, அதன்படி அனைத்து மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் மிக அதிக எண்ணிக்கையாக, 2019ம் ஆண்டில் உத்தரப்பிரதேசத்தில் போலீஸ் காவலில் 14 மரண வழக்குகள் என்றிருந்தது. எவ்வாறாயினும், தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்திற்கு உத்தரப்பிரதேசத்தின் அதிகாரப்பூர்வ புள்ளிவிவரங்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன, இருப்பினும் இந்த இறப்புகளில் எதுவும் கணக்கில் எடுக்கப்படவில்லை.

மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களிடம் இருந்து பெறப்பட்ட தரவுகளின் அடிப்படையில், கடந்த 10 ஆண்டுகளில் 18 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் போலீஸ் காவலில் 10 அல்லது அதற்கும் குறைவான இறப்புகளையே தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் காட்டுகிறது. அந்தமான் & நிக்கோபார் பகுதிகள், போலீஸ் காவலில் ஒரே ஒரு மரணத்தை மட்டுமே காட்டின; சிக்கிம், சண்டிகர், தாத்ரா & நகர் ஹவேலி, டாமன் & டையூ மற்றும் லட்சத்தீப் கடந்த தசாப்தத்தில் இதுபோன்ற போலீஸ் காவல் மரணங்கள் ஏதும் ஏற்படவில்லை. இவை இந்தியாவின் குறைந்த மக்கள் தொகை கொண்ட ஆறு மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள். இந்த ஆறில் எந்தவொரு வழக்கையும் 2019ல் சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரக்குழு ஆவணப்படுத்தவில்லை.

எவ்வாறாயினும், அதிக மக்கள்தொகை குறிகாட்டிகளைக் கொண்ட இரண்டு மாநிலங்களும் கடந்த தசாப்தத்தில் தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்திற்கு போலீஸ் காவலில் 10 அல்லது அதற்கும் குறைவான இறப்புகளை காட்டின. மக்கள்தொகை அடிப்படையில் உலகின் இரண்டாவது பெரிய நகரமான டெல்லி, கடந்த பத்தாண்டுகளில் இதுபோன்ற நான்கு இறப்புகளைக் காட்டியது (இந்திய மொத்த சராசரியில் 0.4%), கோவா, மேகாலயா மற்றும் நாகாலாந்தை விடக் குறைவானது (ஐந்து வழக்குகள் மற்றும் மொத்தத்தில் 0.5%, ஒவ்வொன்றும்). எவ்வாறாயினும், 2019ம் ஆண்டில், இந்த மாநிலங்கள் டெல்லியை விட மிகக் குறைவான நபர்களைக் காவலில் வைத்திருக்கின்றன. கோவாவில் 4,038 பேர், மேகாலயா 4,477, நாகாலாந்து 1,972 பேர் கைது செய்யப்பட்டதாக சிசிஐ 2019 தெரிவித்துள்ளது. மூன்று மாநிலங்களையும் விட 11 மடங்கு அதிகமாக டெல்லி பதிவாகியுள்ளது, அங்கு 2019ல் மொத்தம் 126,138 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். ஊடக அறிக்கைகளின் சுருக்கமான ஆய்வு, 2019ல் மட்டும் டெல்லியில் குறைந்தது நான்கு இறப்புகளைக் காட்டுகிறது. மே மாதத்தில் பால்ராஜ் சிங், ஜூன் மாதத்தில் கோவிந்தா யாதவ் மற்றும் விபின் அகா சுமித் மாஸ்ஸி மற்றும் ஜூலை மாதம் முகேஷ் குமார் ஆகியோரின் மரணங்கள் இதில் அடங்கும். பால்ராஜ் சிங் வழக்கிலும், தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் டெல்லி போலீஸ் கமிஷனருக்கு நோட்டீஸ் அனுப்பியது. 2019ம் ஆண்டில் டெல்லியில் போலீஸ் காவலில் ஏழு மரண வழக்குகளை சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரக்குழு ஆவணப்படுத்தியது, ஆனால் கோவாவில் எதுவும் இல்லை.

இந்தியாவின் மூன்றாவது பெரிய மாநிலமான பீகார், கடந்த தசாப்தத்தில் 10 இறப்புகளைக் காட்டியது, இது, 11 இறப்புகளை கொண்ட இமாச்சல பிரதேசத்திற்கு அடுத்ததாக உள்ளது. 2019ம் ஆண்டில், பீகார் 255,797 நபர்களை கைது செய்தது, இது இமாச்சலப்பிரதேசத்தின் மொத்த கைது எண்ணிக்கையான 18,805ஐ விட 13 மடங்கு அதிகம். பீகார் 2019ம் ஆண்டில் போலீஸ் காவலில் ஒரு மரணத்தை மட்டுமே பதிவு செய்தது. எவ்வாறாயினும், இந்த மூன்று இறப்புகளின் அறிக்கைகள் பிரஸ் டிரஸ்ட் ஆஃப் இந்தியா (PTI பி.டி.ஐ) செய்தி பதிவகங்கலில் மட்டும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, இதில் மார்ச் மாதத்தில் சீதாமாரியில் இரண்டு மற்றும் ஆகஸ்ட் மாதத்தில் ரோஹ்தாஸில் ஒன்று அடங்கும். நாலந்தாவில் போலீஸ் காவலில் இருந்த ஒரு உள்ளூர் அரசியல்வாதியின் மரணத்திற்குப் பிறகு, ஜூலை 2019ல் பீகார் டிஜிபிக்கு தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் நோட்டீஸ் அனுப்பியது. 2019ம் ஆண்டில் பீகாரில் மட்டும் ஒன்பது மரண வழக்குகளை சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரக்குழு ஆவணப்படுத்தியது; இது உத்தரப்பிரதேசம், பஞ்சாப் (11) மற்றும் தமிழ்நாடு (11) ஆகியவற்று பின்னால் உள்ளது; இமாச்சல பிரதேசத்தில் ஒரு வழக்கு மட்டுமே பதிவானது.

கைதான 24 மணி நேரத்திற்குள் பெரும்பாலான மரணங்கள்

செப்டம்பர் 28 ம் தேதி, மத்தியப்பிரதேசத்தின் சட்னா மாவட்டத்தில் உள்ள சிங்பூர் காவல் நிலையத்தில், ராஜ்பதி குஷ்வாஹா, 45, என்பவர் போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டரின் ரிவால்வரில் இருந்து குண்டு பாய்ந்து இறந்ததாக பி.டி.ஐ செய்தி தெரிவித்தது. திருட்டு வழக்கு தொடர்பாக முந்தைய நாள் இரவு அவர் போலீஸ்காரரால் "அழைத்துச் செல்லப்பட்டார்" என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கைது செய்யப்பட்ட ஒவ்வொரு நபருக்கும் மேலே கூறியது போல் 24 மணி நேரத்திற்குள் ஒரு மாஜிஸ்திரேட் முன் தன்னை ஆஜர்படுத்த வேண்டும் என்ற அரசியலமைப்பு உரிமை உண்டு. எவ்வாறாயினும், இத்தகைய முதலாவது மேற்பார்வை தொடங்குவதற்கு முன்பு கடந்த பத்து ஆண்டுகளில் பெரும்பாலான மரணங்கள் குஷ்வாஹாவை போலவே நிகழ்ந்ததாக, என்.சி.ஆர்.பி தரவு காட்டுகிறது.

சிஐஐ அறிக்கைகளில் பதிவு செய்யப்பட்ட, 10 ஆண்டுகளில் போலீஸ் காவலில் 1,004 இறப்புகளில், காவல்துறையினரால் கைது செய்யப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குள் பெரும்பான்மையான நபர்கள் - அதாவது 63% - இறந்தனர் (‘ரிமாண்ட் செய்யப்படாத நபர்கள்’ பட்டியல் கீழே). 1973ம் ஆண்டு குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் (சிஆர்பிசி) பிரிவு 57ல் பரிந்துரைக்கப்பட்டபடி, 633 பேர் மாஜிஸ்திரேட் நீதிமன்றங்களில் ஆஜர்படுத்தப்படுவதற்கு முன்பே இறந்தனர்.

குஜராத், உத்தரபிரதேசம், தமிழ்நாடு, பஞ்சாப் மற்றும் மகாராஷ்டிராவில், போலீஸ் காவலில் பதிவான நான்கில் மூன்று பங்கு இறப்புகளானது, கைது செய்யப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குள் நிகழ்ந்தது. குஜராத்தில் இதுபோன்ற 87% இறப்புகள் கைது செய்யப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குள் பதிவாகியுள்ளன. தமிழ்நாட்டில், 10 ஆண்டுகளில் இதுபோன்ற நிகழ்வுகள் அதிகரித்தன. கடந்த ஆறு ஆண்டுகளில் (2014-2019), தமிழகத்தில் போலீஸ் காவலில் இறந்ததாகக் கூறப்படும் 46 (96%) நபர்களில் 44 பேர் கைது செய்யப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குள் இறந்தனர்.

கடந்த தசாப்தத்தில் இருந்த முறைக்கு ஏற்ப, 2019ம் ஆண்டில் போலீஸ் காவலில் இறந்ததாகக் கூறப்படும் 62% மக்கள் 24 மணி நேரத்திற்குள் இறந்துவிட்டனர். 2013ம் ஆண்டில், இந்த எண்ணிக்கை 73% ஆக இருந்தது, இது தசாப்தத்தில் மிக உயர்ந்த விகிதம் ஆகும்.

பிரிவு 167ன் படி நீதிமன்றங்களுக்கு ஆஜர்படுத்தப்பட்ட பின்னர் பொலிஸ் காவலில் இறந்த கைது செய்யப்பட்டவர்கள், சிஆர்பிசி வழக்குகளில் மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கும் குறைவாகவே உள்ளது.

கடந்த 2010-2013ம் ஆண்டு முதல், 66 மரணங்கள் நீதிமன்றத்தில் ஆஜர்ப்படுத்தச் செல்லும்போது அல்லது நீதிமன்ற விசாரணை அல்லது விசாரணையுடன் தொடர்புடைய காலத்தில் நடைபெற்றன. இந்த இறப்புகளில் சுமார் 86% (57) ஆந்திரா, தமிழ்நாடு, மகாராஷ்டிரா, மத்தியப்பிரதேசம் மற்றும் உத்தரப்பிரதேசம் ஆகிய ஐந்து மாநிலங்களில் நிகழ்ந்துள்ளன.

கடந்த 2013ம் ஆண்டுக்கு பிறகு, "நீதிமன்றத்தில் விசாரணை / நடவடிக்கைகளின் போது / விசாரணையுடன் இணைக்கப்பட்ட காலத்தில்" போலீஸ் காவலில் இறப்புகளை தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் பதிவு செய்வதை நிறுத்தியது. போலீசாரால் நீதிமன்றத்திற்கும் விசாரணைக்கும் கொண்டு செல்லப்பட்டபோது கைது செய்யப்பட்டவர்களில் எத்தனை பேர் இறக்கின்றனர் என்பதை வெளிப்படுத்தும் தரவு புள்ளியை இது நீக்கியது.

கான்பூர் ரவுடி விகாஸ் துபே 2020ம் ஆண்டு ஜூலை 10ல் உத்தரப்பிரதேசத போலீசாரின் காவலில் இருந்தபோது மரணம் அடைந்தார்; தெலுங்கானா காவல்துறையின் போலீஸ் காவலில் இருந்த போது, டிசம்பர் 6, 2019 அன்று ஹைதராபாத்தில் பலாத்கார புகாருக்கு ஆளான நான்கு கொல்லப்பட்டனர். இந்த வகைப்படுத்தலில் அது நிறுத்தப்படாவிட்டால் நிகழ்வுகளில் இவை சேர்க்கப்பட்டிருக்கும்.

சிவில் சமூக தரவுகளுடன் என்.எச்.ஆர்.சி பொருந்தவில்லை

தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்தின் சி.ஐ.ஐ அறிக்கைகள், மாநிலங்கள் / யூனியன் பிரதேசங்கள் முழுமையான தரவை வழங்கினால் மட்டுமே இந்தியா முழுவதும் போலீஸ் காவலில் இருக்கும் சித்திரவதைகளின் அளவைக் குறிக்க முடியும். உதாரணமாக, மேற்கு வங்கம் 2019ம் ஆண்டிற்கான தரவை சரியான நேரத்தில் சமர்ப்பிக்கவில்லை, இதனால், தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் தனது அறிக்கையில் 2018 தரவையே மீண்டும் காட்டியதாக, சிஐஐ 2019 அறிக்கை தெரிவித்துள்ளது.

போலீஸ் காவலில் இறப்புகளை தெரிவிக்க, தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் மாநில அரசுகள் மற்றும் யூனியன் பிரதேச நிர்வாகங்களை சார்ந்துள்ளது, ஆனால் அவை அவ்வாறு வழங்குவதில்லை. போலீஸ் காவலில் உள்ள இறப்புகள் குறித்த தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் மற்றும் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்தின் தரவுகளுக்கு இடையே வேறுபாடுகள் இருப்பதை பகுப்பாய்வு காட்டுகிறது.

போலீஸ் காவலில் உள்ள ஒவ்வொரு மரணமும் மாவட்ட மாஜிஸ்டிரேட் மற்றும் காவல்துறை கண்காணிப்பாளர்களால் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணைய பொதுச்செயலாளருக்கு 24 மணி நேரத்திற்குள் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும் என்ற வழிமுறை உள்ளது. ஒவ்வொரு மாதமும், இது மாநிலங்களில் இருந்து அறிக்கை மற்றும் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்தில் நேரடியாக அளிக்கப்பட்ட புகார்களின் அடிப்படையில் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் போலீஸ் காவலில் இறப்பு பற்றிய புள்ளி விவரங்களை வெளியிடுகிறது.

கடந்த 2019ம் ஆண்டில் போலீஸ் காவலில் 85 மரண வழக்குகளை தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகம் பதிவு செய்தது. இருப்பினும் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் அதே ஆண்டில் 117 போலீஸ் காவல் இறப்பு வழக்குகளை பதிவு செய்தது - இது 38% அதிகம். ஆகஸ்ட் 2018ல், உள்துறை அமைச்சகம் பாராளுமன்றத்தில் அளித்த தகவலில்,"தரவுகளுக்கும் தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்தின் தரவிற்கும் குறிப்பிடத்தக்க வேறுபாடு இல்லை" என்று தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் கண்டறிந்ததாக தெரிவித்தது. எனினும், "ஹரியானா மற்றும் மத்தியப்பிரதேச மாநிலங்களில் இருந்து தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்திற்கு சில தகவல்கள் இருப்பதை தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் கவனித்திருந்தது, மேலும் இந்த விஷயம் அந்தந்த மாநில அரசுகளிடமும் தேசிய குற்றப்பதிவுகள் பணியகத்திடன்மும் மறுசமரசம் மற்றும் ஒருங்கிணைப்புக்காக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது". தேசிய தேசிய குற்றப் பதிவகத்திற்கு அனுப்பிய இறப்புத் தரவு தொடர்பாக, 2018ம் ஆண்டில் மனித உரிமைகள் ஆணையம், ஒடிசா தலைமைச் செயலாளருக்கு போலீஸ் காவல் மரணம் தொடர்பாக விளக்கம் கேட்டு நோட்டீஸ் அனுப்பியது.

ஊடக அறிக்கைகளில் இருந்தும், மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களின் குறைவான அறிக்கையை ஒப்பிடுவது இந்த வேறுபாட்டிற்கு காரணமாக இருக்கலாம், காவல்துறையினரைத் தவிர வேறு காவலில் இறப்பு வழக்குகளில் நிலையான வரையறைகள் இல்லாதது, ஆனால் போலீஸ் காவலில் வன்முறை காரணமாக இருக்கலாம். (போலீஸ் மற்றும் நீதித்துறை காவலில் உள்ள வேறுபாட்டைப் பற்றி இங்கே படியுங்கள்).

சிவில் சமூக அமைப்புகள் வழக்குகளின் எண்ணிக்கையை இன்னும் அதிகமாக்குகின்றன. 2019ம் ஆண்டில் இந்தியாவில் போலீஸ் காவலில் இருந்த 124 பேரின் இறப்புகள், சித்திரவதைக்கு எதிரான தேசிய பிரச்சாரத்தால் (என்.சி.ஏ.டி) அதன் India: Annual Report On Torture 2019 அறிக்கையில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த இறப்புகளில் நான்கில் மூன்று பகுதி காவல்துறை, உறவினர்கள் மற்றும் உள்ளூர்வாசிகளின் சித்திரவதை அல்லது மோசமான செயலால் ஏற்பட்டதாக கூறப்படுகிறது.

Deaths In Police Custody In 2019
Sources NCRB’s Crime in India, 2019 NHRC NCAT’s compilation
Deaths in Police Custody 85 117 124

Sources: Crime in India report, 2019, National Crime Records Bureau; National Human Rights Commission; National Campaign Against Torture

தெளிவற்ற வகைப்பாடுகள் மற்றும் வரையறைகள்

சி.ஐ.ஐ அறிக்கைகள் ‘போலீஸ் காவலில் உள்ள மரணங்கள்’ என்ன வகையான இறப்புகளாக சேர்க்கப்பட்டுள்ளன என்பதை தெளிவாகக் குறிப்பிடவில்லை.

போலீஸ் காவலில் இருப்பது என்றால் என்ன என்பதை இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் வரையறை செய்துள்ளது, ஒரு போலீஸ் நிலையம் அல்லது வாகன எல்லைகளில் இருந்து, ஒரு நபரின் நடமாட்டங்கள் காவல்துறையினரால் கட்டுப்படுத்தப்படும் போதெல்லாம் அதை விரிவாக்கிறது. இது ஒரு நபர் போலீஸ் காவலில் இருக்கக்கூடிய வெவ்வேறு இடங்களுக்கும், காவலில் இருக்கும்போது அவர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் பல்வேறு சூழ்நிலைகளுக்கும் இடமளிக்கிறது. சிஐஐ அறிக்கைகளில் ‘ரிமாண்டில்’ உள்ள நபர்கள் இறப்பு வழக்குகளில் நீதித்துறை காவலுக்கு அனுப்பப்பட்ட உடனேயே இறந்திருக்கலாம் அல்லது காவல்துறையின் காவலில் சிறைக்கு கொண்டு செல்லப்படலாம், ஆனால் 2014ம் ஆண்டுக்கு பிந்தைய தெளிவான வகைப்பாடு இல்லாத நிலையில், இதுபற்றி உறுதியாகத் தெரியவில்லை.

போலீஸ் காவல் முடிந்த உடனேயே ஒரு நபரின் மரணத்தை வகைப்படுத்துவது குறித்த தெளிவின்மை உள்ளது. ‘உடனடியாக’ என்பதற்கு தெளிவாக வரையறுக்கப்பட்ட நிலையான கால அளவு தேவை. திறமையான இந்திய சட்டங்களால் இந்த தெளிவான வரையறைகள் இல்லாத நிலையில், கைது செய்யப்பட்ட நபர்களின் மரணங்களுக்கு பொறுப்பேற்பதில் தெளிவற்ற தன்மையே நீடிக்கும். பிற நாடுகள் மரணங்கள் எந்த பிரிவில் சேர்த்தல் மற்றும் விலக்கு தருதல் என்பதை தெளிவாகக் குறிக்க, உரிய கட்டமைப்பை உருவாக்கியுள்ளன. உதாரணமாக, இங்கிலாந்தில் போலீஸ் நடத்தைக்கான சுதந்திர அலுவலகம் 2018ம் ஆண்டில் “போலீஸ் காவலில் அல்லது அதற்குப் பின் இறப்புகள்” என்பதன் வரையறையை விவரிக்கும் வழிகாட்டுதலை வெளியிட்டது மற்றும் வெவ்வேறு காட்சிகள் ஏன் சேர்க்கப்பட்டன என்பதற்கான காரணத்தை விளக்கி இருக்கிறது.

(ராஜா பாகா, காமன்வெல்த் மனித உரிமைகள் முயற்சியில் (சி.எச்.ஆர்.ஐ.) போலீஸ் சீர்திருத்த திட்டத்திற்காக பணியாற்றுகிறார், அவரை raja@humanrightsinitiative.org வாயிலாக அணுகலாம். சி.எச்.ஆர்.ஐ.யின் போலீஸ் சீர்திருத்த திட்டத்தின் தலைவர் தேவிகா பிரசாத், இந்த கட்டுரைக்கு பங்களிப்பு செய்தார்).

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம்.கருத்துகளை respond@indiaspend.org.என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம்.மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.

Raja Bagga