தூத்பத்ரியின் பெண்கள்: இல்லத்தரசிகள் முதல், நிலையான வணிகர்கள் வரை

தூத்பத்ரி பெண்களின் இந்த நுண்ணிய முயற்சியானது, இந்தியாவில் அதிக பெண்களை பணியமர்த்துவதற்கான ஒரு வழியாகும், இசமீபத்திய தொழிலாளர் கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவில் பெண் தொழிலாளர் பங்கேற்பு விகிதம் உலகிலேயே மிகக் குறைவாக உள்ளது – ஜூலை முதல் செப்டம்பர் 2021 காலாண்டில் 20% ஆகும். இந்த பெண்கள், தங்கள் குழந்தைகளுக்கு சிறந்த வாழ்க்கை மற்றும் கல்வியை வழங்க முடியும், மேலும் கடினமான காலங்களில் சேமிக்க முடியும் என்று அவர்கள் கூறினர்.

"பெரும்பாலான நிறுவனங்களில், சுற்றுலாத் துறையானது ஆண்களால் வழிநடத்தப்படுகின்றன, மேலும் பெண்களின் பிரதிநிதித்துவம் குறைவாக உள்ளது, மேலும் காஷ்மீரில் தொழில்முனைவோராக பெண்கள் தொடர்வது என்பது கடினமான ஒன்று " என்று சர்வதேச வளர்ச்சியில் பணிபுரியும் லுப்னா காத்ரி கூறினார். "பெண்கள் வெளியே வந்து தற்காலிக உணவு மையங்களை அமைப்பது ஒரு முக்கியமான மைல்கல். இது அவர்கள் சொந்தமாக (பொதுவாக மைக்ரோ அளவிலான) சீசன் கால சுற்றுலா நிறுவனங்களை தொழில்முனைவோராக நடத்த உதவுகிறது, மேலும் ஆண்களால் மறைமுகமாக கட்டுப்படுத்தப்படாவிட்டால் நிதிக்கான அணுகலை அதிகரிக்கிறது" என்றார்.

தூத்பத்ரியில் உள்ள இந்தக் கடைகளில் பூஜ்ஜியக் கழிவுகள் இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது - அவை புதிதாகத் தயாரிக்கப்பட்ட உணவை மறுபயன்பாட்டு தட்டுகளில் விற்கின்றன, பாலிதீன் கழிவுகளைத் தடுக்க பேக்கேஜ் செய்யப்பட்ட உணவை விற்பனை செய்வதைத் தவிர்க்கின்றன, பெரும்பாலான மூலப்பொருட்களை தங்கள் பண்ணைகளிலிருந்து பெறுகின்றன. தேயிலை இலைகள் குழிகளில் அல்லது அவற்றின் வயல்களில் கொட்டப்படுகின்றன.

"நாங்கள் இங்கே பல விஷயங்களை முயற்சித்தோம். சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நாங்கள் இங்கு லேஸ் [உருளைக்கிழங்கு சிப்ஸ்] பாக்கெட்டுகளை விற்கத் தொடங்கினோம், ஆனால் சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, பாலிதீன் எல்லா இடங்களிலும் குவியத் தொடங்கியது," என்கிறார் நசீமா பானு. "நான் மற்ற ஸ்டால் உரிமையாளர்களுடன் கலந்தாலோசித்தேன், சுற்றுச்சூழலை மாசுபடுத்தும் எந்தவொரு பொருளையும் விற்க வேண்டாம் என்று நாங்கள் அனைவரும் ஒப்புக்கொண்டோம்" என்றார்.

இந்தியாவின் மக்கள்தொகையில் சுமார் 1% உள்ள ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர், 2016ம் ஆண்டில், ஒரு நாளைக்கு 3,134 டன் திடக்கழிவுகளை உருவாக்குகிறது - அல்லது ஒரு டிரக்கிற்கு 10 டன் வீதம் 300 டிரக் லோடுகள் என்று, முனிசிபல் திடக்கழிவு மேலாண்மைக்கான ஜம்மு காஷ்மீர் 2018 வரைவு செயல் திட்டம் தெரிவிக்கிறது. ஜம்மு காஷ்மீர் மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் 2019-2020 அறிக்கையின்படி, இந்த யூனியன் பிரதேசம் ஒரு நாளைக்கு 1,518 மெட்ரிக் டன் கழிவுகளை உற்பத்தி செய்கிறது. தரவுகள் பற்றிய தெளிவுபடுத்தல் மற்றும் ஒவ்வொரு நாளும் உருவாகும் கழிவுகளின் அளவு குறித்த சமீபத்திய தரவுகளுக்கு மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தை அணுகினோம், மேலும் அவர்கள் பதிலளிக்கும் போது, இக்கட்டுரையை நாங்கள் புதுப்பிப்போம்.

நகர்ப்புற உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் தரவுகளின்படி, காஷ்மீர் ஒரு நாளைக்கு சுமார் 827 மெட்ரிக் டன் திடக்கழிவுகளை உற்பத்தி செய்கிறது, இதில் புட்காம் மாவட்டம் 35.2 மெட்ரிக் டன்களை உற்பத்தி செய்கிறது, மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தின் தரவுகளைக் காட்டுகிறது.

நசீமா எப்படி தொழிலதிபர் ஆனார்

தூத்பத்ரி உணவுக் கடைகளை நடத்தும் பெரும்பாலான பெண்கள் மக்காச்சோளம் பயிரிடும் விவசாயக் குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவர்கள், மேலும் இந்த ஸ்டால்களின் பின்னணியில் ஒரு சுயமான, நிலையான வணிகத்தை நடத்த வேண்டும் என்று அவர்கள் இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தனர்.

"நான் நான்கு ஆண்டுகளாக இந்த ஸ்டாலை நடத்தி வருகிறேன். எனக்கு முன், என் கணவர் இதை நடத்தி வந்தார், ஆனால் வருமானம் குறைவாக இருந்தது," என்று நசீமா கூறினார். அவரது கணவர் பேக்கேஜ் செய்யப்பட்ட ரொட்டிகளை பரிமாறுவார், அது பெரும்பாலும் வீணாகி இருக்கும் என்று அவர் கூறினார். "நாங்கள் பல ஆண்டுகளாக மக்காச்சோளத்தை உற்பத்தி செய்வதால், வணிக ரீதியாக பேக்கேஜ் செய்யப்பட்ட மக்காய் சோளத்தை பயன்படுத்துவதற்குப் பதிலாக, அதை நாமே தயாரித்து, உற்பத்தி செலவைக் குறைத்து, பேரத்தில் கழிவுகளைக் குறைக்கலாம் என்று நினைத்தோம்" என்றார்.

"இது ஒப்பீட்டளவில் வளர்ச்சியடையாத பகுதி, ஆனால் ஆசை எங்களை இயக்க அனுமதிக்க முடியாது" என்று நசீமா கூறினார். "நாம் இந்த இடத்தை சுத்தமாக வைத்திருக்க முயற்சிக்க வேண்டும் மற்றும் சுயநல காரணங்களுக்காக அதை மாசுபடுத்தக்கூடாது" என்றார்.

ஜூலை 20, 2021 அன்று, தூத்பத்ரியின் மேற்பகுதி இது. இங்குதான் உள்ளூர்வாசிகள் கோடைக்காலத்தில் கால்நடைகளை வளர்க்கச் செல்கின்றனர். இந்தியா ஸ்பெண்டிற்காக, உமர் அகமது எடுத்த புகைப்படம்.

"காஷ்மீரில் அதிக அளவில் கழிவுகள் உற்பத்தியாகின்றன. காஷ்மீரின் பெரும்பாலான இடங்களில் சாலைகளிலும் ஆற்றங்கரைகளிலும் கழிவுகள் கிடக்கின்றன" என்று, சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர் ஷேக் குலாம் ரசூல் கூறினார்; அவர், குல்மார்க் மற்றும் பஹல்காம் போன்ற சுற்றுலாத் தலங்களை உதாரணம் காட்டினார். "தூத்பத்ரியில் கழிவுகள் இல்லாத உணவுக் கடைகள், உண்மையில் ஒரு நல்ல வளர்ச்சி... சுற்றுச்சூழல் சுற்றுலா என்பது இப்போது காலத்தின் தேவை" என்றார் அவர்.

தொடக்கத்தில், நசீமா தனது வட்டாரத்தில் ஒரு பெண் நடத்தும் நிலையான வணிகத்திற்கு ஒரு உதாரணமாக மாறப் போகிறோம் என்பது கூட தெரியவில்லை, வணிகத்தை நிர்வகிப்பது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். தன் கணவரிடம் இருந்து ஒரு பின்னடைவு வரும் என்று எண்ணி யோசனை செய்ய கூட தயங்கினார். "ஆனால், அவரது ஒரு புன்னகையால் பயம் அனைத்தும் போய், சம்மதத்துடன் தலையை ஆட்டினார்" என்றார்.

மூன்று குழந்தைகளின் தாயான நசீமா, அவர்களுக்கு சிறந்த கல்வியை வழங்க வேண்டும் என்று கனவு காண்கிறார். இவரது குழந்தைகள் புத்காமில் உள்ள தனியார் பள்ளியில் படிக்கின்றனர். "என் அம்மா இல்லாவிட்டால், நான் அரசு நடத்தும் பள்ளியில் படித்திருப்பேன் [தனியார் பள்ளிகளை விட தரம் குறைந்தவை அரசு பள்ளிகள் என்று உள்ளூர்வாசிகள் கருதுகின்றனர்] அல்லது வறுமை காரணமாக எனது படிப்பை கைவிட்டிருப்பேன்" என்று நசீமாவின் மூத்த மகனான ஆசிப், வயது 13, கூறினார். "என் அம்மா, அந்த பொறுப்பை தானே எடுத்துக்கொண்டு ஒரு தேநீர் கடையில் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தார். இது எங்கள் பொருளாதார நிலையை மேம்படுத்தியது மட்டுமல்லாமல், சிறந்த எதிர்காலத்தை எதிர்நோக்க எங்களுக்கு உதவியது" என்றார்.

தூத்பத்திரியில், நசீமா மட்டுமே பெண் கடை உரிமையாளர் அல்ல; மற்றவர்கள் அவரை பார்த்ததும் உத்வேகம் அடைந்து, அந்த பகுதியில் உள்ள தேநீர் கடைகளில் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தனர். முப்பத்தைந்து வயதான முகிலி பேகத்தின் கணவர் முஹம்மது அயூப், நசீமாவின் ஸ்டால் வாடிக்கையாளர்களால் சலசலப்பதைப் பார்த்து, தன்னுடன் தேநீர் கடையை நடத்தும்படி மனைவியிடம் கேட்டார். "நான் முதலில் சந்தேகப்பட்டேன், ஆனால் என் கணவர், நசீமாவை உதாரணமாகக் காட்டி, என்னை ஊக்கப்படுத்தினார்," என்று முகிலி கூறினார்.

வீட்டிற்குள் இருக்கும் பாலின வேலைப் பிரிவின் காரணமாக பெண்களுக்கு எப்படி சமைக்க வேண்டும் என்பது ஏற்கனவே தெரிந்திருப்பதால், உணவு மையத்தில் வேலை செய்வது எளிதானதாக இருக்கிறது என்று காத்ரி விளக்கினார். அத்துடன், பரந்த "பெண்களுக்கான திறன் பயிற்சி - மென்மையான திறன்கள், அடிப்படை கல்வியறிவு மற்றும் தொழில்முனைவு உட்பட - பாலின சமத்துவத்திற்கு இன்றியமையாதது"என்றார்.

பிரிவு 370 மற்றும் கோவிட்-19 பாதிப்பு

ஆகஸ்ட் 2019 க்கு முன், இப்பகுதியில் சுமார் 40-50 உணவு விற்பனை நிலையங்கள் இருந்தன. ஆனால், அரசியல் சாசனப்பிரிவு 370-க்கு பின்னர், மத்திய அரசாங்கம் தகவல் தொடர்புகளை முடக்கியது, அப்போது இவற்றில் பல திடீரென்று மூடப்பட்டன. கோவிட்-19 தொற்றுநோய்கள் அவற்றின் மீண்டும் மீண்டும் தாமதமாகிவிட்டன.

நசீமாவின் குடும்பத்திற்கு வருமானத்திற்கு வேறு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. அவர்கள் உணவு கடையின் வருமானமின்றி, குடும்பத்தினருக்கு உணவு அளிக்க தங்கள் சேமிப்புகளை பயன்படுத்தியதாக, அவர் கூறினார். "2020 ஆம் ஆண்டில் தொற்று ஏற்பட்ட போதிலும், எல்லா நெறிமுறைகளையும் பின்பற்றி, தொடர்ந்து டீக்கடைகளைத் நடத்தினோம், ஆனால் நாங்கள் ஒரு நாளைக்கு ரூபாய் 500 மட்டுமே கிடைத்தது" என்றார். முன்னதாக, ஆகஸ்ட் 2019 க்கு முன், அவர்கள் தினசரி 2,500 ரூ மற்றும் ரூ. 3,000 வரை சம்பாதித்தார்.

இப்போது நிலைமை சாதாரணமாக மீண்டும் வருவதாக, உள்ளூர்வாசிகள் கூறினார்.

கணவர் தனக்கு உதவும்படி கேட்டுக் கொண்ட பிறகு, முகிலி பேகம் அவரது உணவுக்கடையில் உதவிக்கு பணிபுரிந்தார். மார்ச் 26, 2022 இல் மிருதுவான மகாய் சோட் (சோள மாவு சுண்டல்) செய்து கொண்டிருந்தார். புகைப்படம்: உமர் அஹ்மத்.

ஒரு ஒழுங்குமுறை சாம்பல் பகுதி

"இந்த உணவு விற்பனை நிலையங்கள் நமது அனுமதியின்றி இயங்குகின்றன," என்று தூத்பத்ரி மேம்பாட்டு ஆணையகம் (DDA) சேர்ந்த பெயர் வெளியிட விரும்பாத அதிகாரி ஒருவர் கூறினார். "அவர்கள், தங்களது பகுதியில் மாசு ஏற்படுத்தாமல் வீட்டு பொருட்கள் விற்பனை செய்வதன் மூலம் உள்ளூர் கலாச்சாரத்தை ஊக்குவிப்பதால், நாங்கள் அவர்களுக்கு எதிராக எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை" என்றார் அவர்.

இப்பகுதியில் சுற்றுலா உள்கட்டமைப்பை வளர்ப்பதற்கு, தூத்பத்ரி மேம்பாட்டு ஆணையகம் வேலை செய்கின்றது, மேலும் ஸ்டால் உரிமையாளர்கள், தூத்பத்ரி மேம்பாட்டு ஆணையகத்திடம் கோரினால், அவர்கள் உத்தியோகபூர்வ அனுமதியை வழங்கப்படும் என்று, தூத்பத்ரி மேம்பாட்டு ஆணையகம் அதிகாரி கூறினார்.

இப்பகுதியில் சுற்றுலா வளர்ச்சியின் முன்னேறமானது, முன்பு மரக்கடத்தலில் ஈடுபட்டவர்கள் என்று, தூத்பத்ரி மேம்பாட்டு ஆணையக அதிகாரி தெரிவித்தார். "மரக்கடத்தலில் ஈடுபட்ட மற்றவர்கள், உணவு கடைகளைத் தொடங்கலாம் மற்றும் ஒரு கௌரவமான வாழ்க்கை சம்பாதிக்க முடியும்" என்றார்.

தூத்பத்ரி வனப பிரிவின் அதிகார வரம்பின் கீழ், உணவு விற்பனை நிலையங்கள் அமைந்துள்ளன. ஆயினும், வெளியேறும்படி தங்களிடம் அதிகாரிகள் கூறுவஹ்டாக, உள்ளூர் மக்கள் தெரிவித்தனர். "வன அதிகாரிகள் பெரும்பாலும் வளாகத்தை விட்டு வெளியேறும்படி எங்களை கேட்கிறார்கள், இந்த நிலத்தை நிரந்தரமாக ஆக்கிரமிப்போம் என்று கருதுகிறார்கள்," என்று நசீமா கூறினார்.

"காடுகளை விட்டு வெளியேற வன அதிகாரிகள் ஒருபோதும் சொல்லவில்லை," என்று பிரதேச வன அதிகாரி, முகம்மது அஷ்ரஃப் கூறினார். "சிலர் நிரந்தர கட்டமைப்புகளை கட்டியெழுப்ப முயன்றனர், நாங்கள் அனைத்து சட்டவிரோத கட்டமைப்புகளையும் இடித்தோம், குற்றவாளிகளுக்கு எதிராக [முதல் தகவல் அறிக்கைகள்] பதிவு செய்தோம்" என்றார்.

"இந்த ஸ்டால்கள் கவலைக்குரிய விஷயம் என்பதால், பிரதேச ஆணையர் இந்த விஷயத்தை கவனித்துக்கொள்வதற்கு ஒரு குழுவை உருவாக்கியிருந்தார், மேலும் அவர்களின் அறிக்கையில், வனப்பகுதியில் சீசன் காலங்களில் தற்காலிக கட்டமைப்புகள் உள்ளன என்று குழு கண்டறிந்தது" என்று அஷ்ராஃப் விளக்கினார். "வன நிலத்திற்குள் நிரந்தர கட்டமைப்புகளை நிர்மாணிக்காத வரை எங்களுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை … உணவு விற்பனை நிலையங்கள் உண்மையிலேயே ஒரு நிலையான வடிவத்தை ஊக்குவிக்க ஒரு நல்ல யோசனை" என்றார்.

சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலரான ஷேக் கூறுகையில், வனத்துறையானது கடை உரிமையாளர்களுக்கு உதவி செய்து, ஊக்குவிப்பதற்கு முன் வர வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார்.

பெண்கள், இந்த வகையான முன்முயற்சிகளை அரசால் ஆதரிக்க வேண்டும் என்று குவத்ரி கூறினார். "சுற்றுலா துறையில் பாலின சமத்துவம் கொள்கைகள் ... நிறுவனங்களுடனும் வரவு-செலவுத் திட்ட ஆதரவையும் ஆதரிக்கப்பட வேண்டும், இதனால் பெண்கள் அரசியல் ரீதியாகவும், சமூகமாகவும் சுற்றுலாத்தலமாகவும் சமூக ரீதியாகவும் அதிகாரம் அளிக்க முடியும்" என்றார்.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.