ஷிவ்புரி புலம்பெயர்ந்தோருக்கு தயக்கத்தை போக்கி தடுப்பூசி போட சமுதாயம் எவ்வாறு உதவியது

இணையச்சேவை இல்லாத மற்றும் உடைந்த தொலைபேசியால், ராகேஷ் தனது ஒப்பந்தக்காரரின் தகவலையே நம்பி இருந்தார், தொழில் நிறுவனம் அல்லது அரசால் உத்தரவு ஆணை வழங்கப்படாவிட்டாலும், தனது தொழிலாளர்களுக்கு தடுப்பூசி போடுவதை, முறைசாரா முறையில் அந்த ஒப்பந்ததாரர் கட்டாயமாக்கினார். போச்சன்பூருக்கு அருகிலுள்ள கட்டுமான குடியிருப்புகளில், பல புலம்பெயர்ந்த குடும்பங்கள் தடுப்பூசி தகவலுக்காக தங்கள் ஒப்பந்தக்காரர்கள் மற்றும் முதலாளிகளையே நம்பியிருந்தன.

தடுப்பூசி போட விரும்பும் தொழிலாளர்கள் எதிர்கொள்ளும் மிகப்பெரிய தடைகளில் ஒன்று, தடுப்பூசி போடுவதற்கு டிஜிட்டல் பதிவு என்று, ஜூன் 2021 இல் தெரிவித்தோம். CoWin இணையதளத்தை அணுகுவதில் தொழிலாளர்கள் போராடியது மட்டுமின்றி, தடுப்பூசிகளும் எப்போதும் கிடைக்காது--இந்தியா முழுவதும் தடுப்பூசி பற்றாக்குறையால் தடுப்பூசி போடுவது குறைந்துள்ளது என்று, இந்தியா ஸ்பெண்ட் ஏப்ரல் 2021 கட்டுரை தெரிவித்தது.

மே மாத இறுதிக்குள், ஆன்லைனில் இருந்து ஆன்-சைட் பதிவு மற்றும் நேரடியாக தடுப்பூசி மையத்திற்கு செல்லும் முறைக்கு மாறியது வரவேற்கத்தக்க மாற்றத்தைக் கொண்டுவரும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது. ஆனால் சிக்கல்கள் தொடர்ந்தன, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு, தடுப்பூசிகள் கிடைக்கும் ஆதாரம், செல்லுமிடம் போன்றவை அவற்றை கடினமாகின்றன என்பது, ஏராளமான புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் மற்றும் சிவில் சமூக தன்னார்வலர்களை மே முதல் ஆகஸ்ட் வரை பேட்டி கண்டதில் தெரிய வந்தது.

இருப்பினும், அதிக அளவில் புலம்பெயர்ந்தவர்கள் உள்ள மத்தியப் பிரதேசத்தின் (MP) ஷிவ்புரி மாவட்டத்தில், சமூக அளவில் தடுப்பூசி அதிகம் போட்டுக் கொள்வதை மேம்படுத்த, முதலாளிகள் மற்றும் சிவில் சமூகத் தன்னார்வத் தொண்டர்கள் போன்றவர்கள் உதவினார்கள். இந்த வழக்கு ஆய்வின் உதவியுடன், விரைவாக தனியார்மயமாக்கப்படும் நலவாரிய அமைப்பில், விளிம்புநிலை தொழிலாளர்களுக்கான தடுப்பூசி அணுகலை, சிவில் சமூகம் எவ்வாறு உறுதிப்படுத்த முடியும் என்பதை நாம் ஆராய்வோம்.

வரையறுக்கப்பட்ட கிராமப்புற பொது சுகாதாரத்திறன்

கிராமப்புற மற்றும் பழங்குடியின பகுதியான ஷிவ்புரியில், பெரும்பாலும் ஒற்றை ஆண்களும் குடும்பங்களும், தினக்கூலி வேலை தேடி, டெல்லி மற்றும் குஜராத்தின் அண்டை மாநிலங்களுக்கு இடம்பெயர்வதைக் காண்கிறது.

கோவிட் -19 இன் இரண்டாவது அலை தொடங்கியவுடன், இந்தியாவின் பல பகுதிகளைப் போலவே, ஷிவ்புரியின் பிச்சோர் நகரமும், மத்திய அரசின் ஜனதா ஊரடங்கு உத்தரவை எதிர்கொண்டது. எல்லை தாண்டிய நடமாட்டத்தை கட்டுப்படுத்துவதன் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்த, உள்ளூர் நிர்வாகம் 'மேரா காவ்ன், மேரி சுரக்ஷா'வை பிரபலப்படுத்தியது. இரண்டாவது அலையின் பயம், ஊரில் ஊரடங்கு உத்தரவு மற்றும் அதிகமுள்ள மாநிலங்களில் ஊரடங்கு ஆகியன, தினசரி கூலித் தொழிலாளர்கள் தங்கள் வீடுகளுக்கு விரைவாகத் திரும்புவதற்கு காரணமானது, அங்கும் அவர்கள் வந்தவுடன் 14 நாட்கள் தனிமைப்படுத்தப்பட்டனர்.

சுமார் 180,000 மக்கள்தொகை கொண்ட கிராமப்புற பிச்சோரில், ஒரு சமூக சுகாதார மையம் மற்றும் சிறிய தனியார் கிளினிக் உள்ளது. "ஊரடங்கு உத்தரவு தொடங்கியவுடன், மக்கள் விரைவாக வீட்டிற்கு திரும்பிச் சென்று தடுப்பூசிகளைத் தேடினர்; ஆனால், ஒரு கிளினிக் இவ்வளவு பேரை எப்படி கையாள முடியும்?" என்று சாலோ நெட்வொர்க்கின் சமூக முகவர் கூறினார், இந்த அமைப்பு, ஏஜென்ட் நெட்வொர்க் மூலம், புலம்பெயர்ந்த குடும்பங்களுக்கு கடைக்கோடி வரை நிதிச் சேவைகளை வழங்குகிறது.

கடந்த மே மாதம், தனியார் கிளினிக்குகள் குறைந்த சான்றுகளை பெற்றிருந்ததாலும், தடுப்பூசிகளை சேமிப்பதற்கான உள்கட்டமைப்பு இல்லாததாலும், அப்பகுதியில் உள்ள அரசு சுகாதார மையங்களுக்கு மட்டுமே தடுப்பூசி இயக்கங்களை நடத்த அதிகாரம் அளிக்கப்பட்டது.

கொள்திறன் சிக்கலைச் சமாளிக்க, சமூக சுகாதார மையம் சாலோ நெட்வொர்க் ஏஜெண்டுகள் மற்றும் சமூக அமைப்பான கிராம் வாணி -- அடிமட்ட தகவல்களை மேம்படுத்தும் வகையில் செயல்படுகிறது-- ஆகியவற்றுடன் இணைந்து, அப்பகுதியில் பல தடுப்பூசி முகாம்களை அமைத்தது.

தடுப்பூசி தயக்கம்

இது தடுப்பூசி சேவைகளின் விநியோகத்தை மேம்படுத்தியது, ஆனால் தடுப்பூசிகளின் பக்க விளைவுகள் பற்றிய தவறான தகவல், சமூகத்தினர் மத்தியில் தடுப்பூசி தயக்கத்தை உருவாக்கியது மற்றும் பலரை தயங்க வைத்தது. ஷிவ்புரியில் உள்ள புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளி ரஞ்சன் குமார், தடுப்பூசிக்குப் பிறகு பக்கத்து வீட்டுக்காரர் நோய்வாய்ப்பட்டதால், ஊசி போடுவதற்கு அவரது குடும்பத்தினர் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர்.

சாலோ நெட்வொர்க் மேற்பார்வையாளரான தர்மேஷ் துபே கூறுகையில், குறைந்த அளவிலான டிஜிட்டல் அணுகல் மற்றும் தடுப்பூசிகள் பற்றிய தகவல்கள் இல்லாததால், மாற்று பாரம்பரிய நடைமுறைகளுக்குப் பிறகு (உதாரணமாக, கோவிட்-19 ஐத் தடுக்க/சிகிச்சை அளிக்க பாரம்பரிய வைத்தியர்களை (நுஸ்காக்களுக்கான பாபாக்கள்) பார்வையிடுதல்) பல உள்ளூர்வாசிகளுக்கு அனுப்பப்பட்டது. "திரும்ப வந்த புலம்பெயர்ந்தவர்களிடம், இந்த எதிர்ப்பு, பயத்துடன் இணைந்தது; சமூகத்தில் மேலும் அந்நியப்படுவதைத் தவிர்ப்பதற்காக, தடுப்பூசிக்கு கட்டாயப்படுத்தப்படுவார்கள் என்ற அச்சத்தின் காரணமாக, அவர்கள் தங்களை டெல்லியில் இருந்து வந்த தொழிலாளர்கள் என்று கூறிக்கொள்வதை நிறுத்தினர்" என்றார்.

அதிகரித்து வரும் தடுப்பூசி சந்தேகத்தைத் தணிக்கும் முயற்சியாக, ஷிவ்புரியில் உள்ள சாலோ நெட்வொர்க், தடுப்பூசியின் சிறப்புகளைப் பற்றிய விழிப்புணர்வைப் பரப்ப, சமூக முகவர்கள் மற்றும் தலைவர்களைப் பயன்படுத்தியது.

மருத்துவ சுகாதார வல்லுநர்கள் மற்றும் அங்கன்வாடி பணியாளர்களுடன் ஒத்துழைப்பதன் மூலம், சி.எஸ்.ஓ தன்னார்வலர்கள், தடுப்பூசி பற்றிய உரையாடலைத் தொடங்கி, சரிபார்க்கப்பட்ட தகவல்களுடன் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தினர். தன்னார்வத் தொண்டர்கள் உள்ளூர் நியாய விலைக்கடைகளுடன் ஒத்துழைத்து, தங்கள் உணவுப்பொருட்களை சேகரிக்க வந்த மக்களிடையே ஆத்ரவு பெறவும், தவறான தகவல்களுக்கு எதிராக சமூகத்தை அணிதிரட்டவும் தான் என்று, சாலோ முகவர்கள் இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தனர்.

டிஜிட்டல் அணுகல் மற்றும் ஆவணப்படுத்தலில் உள்ள தடைகள்

சாலைத் தடைகள் இன்னும் இருந்தன. நிதிச் சேவை வழங்குவதற்காக பிச்சோரில் பணிபுரியும் மற்றும் பெயர் வெளியிட விரும்பாத சமுதாய வங்கி நிருபர் முகவர் ஒருவர் எங்களிடம் கூறினார்: "கடந்த சில மாதங்களில், மக்கள் மெதுவாக தடுப்பூசி போட்டுக் கொள்ள தயாராகி வருகின்றனர், ஆனால் நிலையான இணையம் அல்லது கோவின் பயன்பாட்டில் பதிவு செய்ய உதவும் சாதனங்களுக்கான அணுகல் [இல்லாதது] காரணமாக தடுக்கப்பட்டது. பல சந்தர்ப்பங்களில், கோவிட் அல்லாத காலங்களைப் போலவே, தடுப்பூசியைப் பெற அனுமதிக்கும் ஆதார் போன்ற ஆவணங்கள் மக்களிடம் இல்லை.

முறைசாரா உரையாடல்களில், ஒரு சாலோ சமூக தன்னார்வலர், தொற்றுநோய்க்கு முன்னர், பல உள்ளூர்வாசிகள் தங்கள் ஆவணங்களைப் பெறுவதற்கு இடைத்தரகர்களுக்கு ரூ.600 முதல் ரூ.1,200 வரை லஞ்சம் கொடுக்க வேண்டியிருந்தது என்று கூறினார். கோவிட்க்குப் பிறகு, தடுப்பூசிக்கான ஆவணங்களின் தேவை அதிகரித்ததால், லஞ்சம் அதிகரித்தது.

இந்தச் சிக்கலை எதிர்கொள்வதற்காக, பிச்சோரில், சிவில் சமூக முகவர்கள் புலம்பெயர்ந்தோர் மற்றும் கிராமப்புற சமூகத்திற்கு ஆவணங்கள் மற்றும் கோவின் பதிவு ஆகியவற்றை எளிதாக்குவதன் மூலம், தங்கள் சேவைகளை விரிவுபடுத்தினர். தடுப்பூசி சான்றிதழ்கள் தொலைபேசியிலும், பிரிண்ட் அவுட்டாகவும் வழங்கப்படுவதையும் அவர்கள் பின்பற்றினர். "ஆரம்பத்தில் மக்கள் பிரமன் பத்திரம் [தடுப்பூசி சான்றிதழ்] பெறுவது எப்படி என்று தெரியவில்லை. தடுப்பூசி போடப்பட்ட இரண்டு மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு சான்றிதழுக்காக நாங்கள் அவர்களைப் பின்தொடரத் தொடங்கியபோது, ​​​​அது காகிதப்பணிக்கு உதவவில்லை. ஆனால் நம்பிக்கையை உருவாக்கியது மற்றும் தடுப்பூசி போடுவதற்கு அதிகமான மக்களை ஊக்குவிக்க அவர்களுக்கு உதவியது" என்று சமூக வங்கி நிருபர் முகவர் கூறினார்.

முதலாளிகளால் தடுப்பூசி வலுவூட்டல்

அணுகல் மற்றும் தயக்கம் பற்றிய பிரச்சினைகள் கிராமப்புற சமூகத்தில் பரவலாக இருந்தன. ஆனால் நகரங்களுக்கு இடம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களிடையே வேலை மற்றும் வருமானத்தை இழக்க நேரிடும் என்ற பெரும் பயம், அவர்களை பகுதி நகர்ப்புறங்களில் அல்லது பருவகால விவசாயத்தில் வேலை செய்ய கட்டாயப்படுத்தியது. ராஜேஷ், 24, போன்ற தொழிலாளர்கள், "திரும்பும்போது ஒரே மாதிரியானவற்றை எதிர்கொள்வதோடு, நகரங்களில் விலக்குதல் மற்றும் ஓரங்கட்டப்படுதல் - நகரங்களில் இருந்து கோவிட் கொண்டு வந்த ஒருவர் என்ற பழியை எதிர்கொண்டதன் இரட்டை அதிருப்தியை வெளிப்படுத்தினர்".

தடுப்பூசி தயக்கத்தை போக்க, முதலாளிகள் தங்கள் தொழிலாளர்களுக்கு தடுப்பூசி இயக்கங்களை நடத்துவதற்கு, சிவில் சமூக அமைப்புகள் (CSOs) மற்றும் சுகாதார மையங்களுடன் இணைந்துள்ளனர்.

"பிச்சோரில், சேவா பாரதி மற்றும் கெயில் லிமிடெட் போன்ற நிறுவனங்கள் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் ஆர்வத்தை ஊக்குவிக்க தடுப்பூசி இயக்கங்களை அமைத்தன. தடுப்பூசி இயக்கத்திற்கு வரும் தொழிலாளர்களுடன் நாங்கள் பேசுவோம், தடுப்பூசிக்குப் பிறகு அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து அவர்களுக்கு நம்பிக்கையை வழங்குவோம்" என்று சாலோ மேற்பார்வையாளர் துபே கூறினார்.

இலக்கு பகுதிகளில் உள்ள சிக்கல்கள்

டெல்லி-என்.சி.ஆர் மற்றும் மும்பையின் நகர்ப்புறங்களில், புலம்பெயர்ந்தோர் வேறுபட்ட பிரச்சினைகளை முன்னிலைப்படுத்தினர். "நான் வீட்டிற்குத் திரும்பியதைப் போல டெல்லியில் எனக்கு அணுகல் வசதி இல்லை... இங்கே எல்லாவற்றுக்கும் நான் தேகேதாரை [ஒப்பந்தக்காரரை] சார்ந்திருக்க வேண்டும்; அது ரேஷன் பெறுவது, காகித வேலை செய்வது அல்லது பணியிடத்திற்கு அருகில் உள்ள தனியார் கிளினிக்கிற்குச் செல்வது," என்று டெல்லியில் தினசரி கூலித் தொழிலாளி மகிந்தர் சிங் கூறினார்.

முறைசாரா பொருளாதாரத்தில், துணை ஒப்பந்தத் தொழிலாளியான அவர், தொற்றுநோய்களின் போது அறிவிக்கப்பட்ட நலவாரிய பலன்களை தன்னால் அணுக முடியவில்லை என்றும், அவரது ஊதியம் ஒழுங்கற்ற முறையில் வழங்கப்படுவது அவரது பாதுகாப்பின்மை உணர்வை வலுப்படுத்தியது என்றும் கூறினார். அவரைப் போன்ற பல தொழிலாளர்கள், தங்கள் சொந்த ஊருக்கு "உறவினர் பாதுகாப்பு உணர்விற்கு" திரும்பினர், தடுப்பூசி போடும்போது "ஏதாவது நடந்தால்" குடும்பத்தினருடன் அவர் கூறினார்.

நீண்ட காலமாக ஒரே இடத்தில் தங்கியிருந்த புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் ஒப்பீட்டு நிதிப் பாதுகாப்பு மற்றும் ஸ்திரத்தன்மை ஆகியன, முன்னரே தடுப்பூசியை அணுகுவதற்கு அவர்களுக்கு உதவியது. ஆனால் பொருளாதார ரீதியாக ஆபத்தான, வட்ட மற்றும் குறுகிய கால புலம்பெயர்ந்தோர் தினசரி கூலித் தொழிலாளர்களாக பணிபுரிவது அதிக தயக்கத்தைக் காட்டியது - பக்கவிளைவுகளின் பயம் மற்றும் சாத்தியமான வருமான இழப்பு ஆகியவை தடுப்பூசி போடுவதைத் தடுக்கின்றன என்று மனேசரில் உள்ள கிராம வாணி உறுப்பினர்கள் தெரிவித்தனர்.

கோவிட் அதிர்வு மற்றும் நிறுவன அவநம்பிக்கை

புலம்பெயர்ந்தோர் செல்லும் பகுதிகளில், இரண்டாம் அலையின் அச்சம் பல மாநிலங்களுக்கு இடையேயான தொழிலாளர்களை வாட்டி வதைத்தது. டெல்லி-என்.சி.ஆரில் புலம்பெயர்ந்த தினசரி கூலி தொழிலாளியான அஜய், 29, ஊரடங்கின்போது தனது பொருளாதார உறுதியற்ற தன்மை அதிகரித்தது மட்டுமல்லாமல், சுகாதார நெருக்கடி அதன் உச்சத்தில் உள்ள சுகாதார நிறுவனங்களின் மீதான அவநம்பிக்கையையும் அதிகரித்தது. "பணக்காரர்கள் மருத்துவமனையில் படுக்கை வசதியில்லாமல் இருக்கும்போது, ​​நகரத்தில் யாரும் இல்லாத எங்களை யார் கவனிப்பார்கள்?" என்றார் அவர்.

தென்மேற்கு டெல்லியில் பணிபுரியும் மத்தியப் பிரதேசத்தின் உமாரியாவில் இருந்து புலம்பெயர்ந்த வீட்டுப் பணிப்பெண்ணான நிது தேவி, வேலை இழப்பு மற்றும் மூன்று குடும்ப உறுப்பினர்களின் மரணம், அரசு அமைப்பு மீதான நம்பிக்கையை எவ்வாறு உலுக்கியது என்பதை விவரித்தார். டெல்லியில் உள்ள பட்டியலிடப்பட்ட கோவிட்-19 மருத்துவமனைகளுக்கு சரியான நேரத்தில் அணுகல் இல்லாததால், " நமக்கான அமைப்பு உடைந்திருப்பதை உணர்ந்தேன். எங்களது வாழ்க்கை இங்கே யாருக்கும் முக்கியமில்லை என்பது போல் உணர்ந்தேன்" என்று அவர் கூறினார். தலைநகரில் உள்ள முதலாளிகள் மற்றும் குடியுரிமை நலச் சங்கங்கள், வீட்டுப் பணியாளர்களுக்கு தடுப்பூசி போடுவதை விரைவாகக் கட்டாயப்படுத்தியதால், நிது போன்ற தொழிலாளர்கள் தடுப்பூசி போடுவதில் "மனச்சோர்வு, தயக்கம் மற்றும் அழுத்தத்தை" அனுபவித்தனர், குறிப்பாக அவர்களது சொந்த குடியிருப்பு வட்டாரங்கள், தடுப்பூசி மீதான அச்சத்தையும் அதிருப்தியையும் வெளிப்படுத்தின.

பொருளாதாரம் மற்றும் தடுப்பூசியை மீண்டும் திறப்பது

சீலம்பூர், மனேசர் மற்றும் மும்பை போன்ற தொழில்துறை பகுதிகளில், முதலாளிகளின் கோரிக்கையின் காரணமாக, தடுப்பூசிகள் அதிகரித்ததாக தொழிலாளர்கள் குறிப்பிட்டனர், ஆனால் தடைகள் இருந்தன. மே மாதத்தில், மனேசரில் உள்ள புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களான சுரேஷ் மற்றும் ஜாம் சிங் ஆகியோரின் நேர்காணல்கள், இரண்டாம் அலையின் போது சில வேலைகள் தொடர்ந்தாலும், முதலாளிகள் தொழிலாளர்களுக்கு தடுப்பூசியை கட்டாயப்படுத்தினர். இந்த காலகட்டத்தில், CoWin செயலியில் தடுப்பூசிகள் கிடைக்காதது மற்றும் ஸ்லாட் ரத்து செய்வதில் உள்ள சிக்கல்கள் ஆகியவை, தடுப்பூசிக்கான தொழிலாளர்களின் அணுகலைச் சீர்குலைத்தன. "ஆன்லைன் பதிவு செய்வதற்கான தேவை நீக்கப்பட்டாலும், தடுப்பூசிகள் குறைவாகவே கிடைத்ததால், பணித்தளத்தில் உள்ள தொழிலாளர்கள் அண்டை மாவட்டங்களான ரேவாரி மற்றும் ஃபரூக்நகர் பகுதிகளுக்கு சென்று தடுப்பூசி போட வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. நாங்கள் ஒரு நாள் விடுப்பு எடுத்தோம், மேலும் தடுப்பூசி போடுவதற்காக பணம் செலவழித்தோம்," என்று சுரேஷ் கூறினார்.

இதற்கு நேர்மாறாக, ஜூலை மாதம் புதுடெல்லி மற்றும் மும்பையில் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுடனான நேர்காணல்கள், அதிகரித்து வரும் முதலாளி மற்றும் அரசு ஆணைகள் காரணமாக, தடுப்பூசி போடுவதற்கான தேவையும் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் அதிகரித்து வருவதை எடுத்துக்காட்டுகிறது. பொது கட்டிடங்கள், பொது போக்குவரத்து மற்றும் அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளில் நுழைவதற்கு தடுப்பூசி சான்றிதழுக்கான அதிகரித்து வரும் தேவை, வாழ்வாதாரத்தை நிலைநிறுத்துவதற்காக பல தொழிலாளர்கள் தடுப்பூசி பற்றிய அச்சத்தை போக்க வழிவகுத்தது.

இருப்பினும், தடுப்பூசியை ஏற்றுக்கொள்வது, அணுகலுக்கான வாய்ப்பாக மாற்றப்படவில்லை - குறைந்த டிஜிட்டல் கல்வியறிவு மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் ஆவணப்படுத்துவதற்கு, ஆதார் மீதான தடுப்பூசி நிர்வாகிகளின் வலியுறுத்தல் இன்னும் உள்ளது. "நான் தங்கியிருந்த இடத்தில் மக்கள் தடுப்பூசியை எதிர்த்தனர்; பலர் அதற்கு எதிராக எனக்கு அறிவுறுத்தினர், ஆனால் நான் தடுப்பூசி பெறவில்லை என்றால் சமூகம் என்னை நுழைய அனுமதிக்காது என்று என் முதலாளி (மெம்சாஹிப்) என்னிடம் கூறினார்," என்று, தென்மேற்கு டெல்லியில் ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் வீட்டு வேலை செய்யும் ரேகா தேவி கூறினார்.

இடைத்தரகர் ஈடுபாட்டிற்கான சாத்தியம்

ஹரியானாவின் மானேசரில் குடியேறிய சமூகங்களுடன் பணிபுரியும் கிராம வாணி பிரதிநிதியான ரஃபி, மக்கள் தொகை அதிகம் உள்ள குடியிருப்புகளில் தடுப்பூசிகள் பற்றிய பொதுவான தவறான எண்ணங்கள் மற்றும் தவறான தகவல்களைத் தவிர்ப்பதற்கு, அடிமட்டத்தில் விழிப்புணர்வு பிரச்சாரங்களின் அவசியத்தை வலியுறுத்தினார்.

கிராமப்புற சி.எஸ்.ஓ., -முதலாளிகளின் முன்முயற்சிகளைப் போலவே, தடுப்பூசி முகாம்கள் மற்றும் விழிப்புணர்வு இயக்கங்களுக்கு உதவுவதற்காக சமூக தன்னார்வலர்கள் மற்றும் சி.எஸ்.ஓ.க்கள் சுகாதார அமைப்புகளுடன் இணைந்து , கட்டாய தடுப்பூசி ஆணையில் இருந்து மாற்றுவதன் மூலம், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான இந்தியாவின் தடுப்பூசி கவரேஜில் உள்ள இடைவெளிகளை நிரப்ப முடியும்.

நகர்ப்புற சுகாதார அமைப்பு வேகமாக தனியார்மயமாக்கப்பட்டு, அரசின் திறன் குறைவாக இருக்கும் நேரத்தில், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களை நடத்தும் நகரங்களில், முதலாளிகள் மற்றும் சிவில் சமூகம் தொழிலாளர்களின் சுகாதார மற்றும் தடுப்பூசிக்கான அணுகலை செயல்படுத்த முடியும்.

மத்திய தொழிலாளர் மற்றும் வேலைவாய்ப்புத் துறை அமைச்சரின் அலுவலகத்தையும், மத்தியப் பிரதேச அரசின் சுகாதாரச் செயலாளரையும் தொடர்பு கொண்டு, இது குறித்து இந்தியா ஸ்பெண்ட் கருத்து கேட்டது. அவர்களின் பதில் கிடைத்ததும் இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.