2030ம் ஆண்டுக்குள் நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடையும் பாதையில் உலகம் இல்லை: அறிக்கை
இந்தியா ஏற்கனவே மலேரியாவிற்கான நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடைந்துள்ளது, ஆனால் ஊட்டச்சத்து குறைபாடு மற்றும் சுகாதாரத்திற்கான இலக்குகளை அடைவதில் பின்தங்கிவிடும்.
பெங்களூரு: 17 நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை (SDGs) அடைவதற்கான லட்சிய இலக்கை, 193 நாடுகள் ஏற்று ஏழு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, "உலகம் கிட்டத்தட்ட எந்த இலக்குகளையும் அடையவில்லை" என்று, பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் (BMGF) கோல்கீப்பர்கள் அறிக்கை 2022 தெரிவிக்கிறது.
கோல்கீப்பர் அறிக்கையின் கணிப்புகள், இந்தியாவும் வரும் 2030ஆம் ஆண்டுக்குள் பல நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடையாது என்பதைக் காட்டுகிறது. வளர்ச்சி குன்றிய நிலை, தாய் இறப்பு, குழந்தை இறப்பு, பிறந்த குழந்தை இறப்பு மற்றும் காசநோய் (டிபி) ஆகியவற்றுக்கான இலக்கை இந்தியா தவறவிடும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது. 2021 ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவின் புதிய மலேரியா நோயாளிகள் எண்ணிக்கை, ஏற்கனவே 2030ஆம் ஆண்டு இலக்கை விட குறைவாக இருந்தன.
உலகளவில், நாளொன்றுக்கு $1.9-க்குக் குறைவாக அல்லது தீவிர வறுமையில் வாழும் மக்களின் சதவீதம், 2019 இல் 8.4% ஆக இருக்கும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் இது 2022 ஆம் ஆண்டில் 8.3% ஆக வெறும் 0.1 சதவீதம் குறைந்து 8.3% ஆக உள்ளது. ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் (UN)- 2022 நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகள் அறிக்கையின்படி, இரண்டு தசாப்தங்களில் கோவிட்-19 இன் தாக்கம் காரணமாக வேலையில் இருந்தாலும் வறுமையில் வாழ்பவர்களின் எண்ணிக்கை முதன்முறையாக உயர்ந்துள்ளது.
நிதி ஆயோக்கின் தேசிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடு, இந்திய மக்கள்தொகையில் கால் பகுதியினர் (2016 இல் திட்டமிடப்பட்ட மக்கள்தொகையில் 322.5 மில்லியன்) "பல பரிமாணங்களில்" ஏழைகள் என்று மதிப்பிடுகிறது-- 2015-16 ஆம் ஆண்டில் வருமானம், கல்வி மற்றும் சுகாதாரம் ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, ஏப்ரல் 2022 இல் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை வெளியிட்டிருந்தது.
நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை நோக்கிய இந்தியாவின் முன்னேற்றம் குறித்த கருத்துகளை, நிதி ஆயோக்கின் மூத்த அதிகாரிகளிடம், இந்தியா ஸ்பெண்ட் கருத்து கேட்டுள்ளது. அவர்களிடம் இருந்து பதிலைப் பெறும்போது, இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.
"உலகளாவிய நெருக்கடிகளால் ஏற்படும் குறிப்பிடத்தக்க பின்னடைவுகள் இருந்தபோதிலும், அறிக்கை நம்பிக்கையானது, வறுமையை முடிவுக்குக் கொண்டு வருதல், சமத்துவமின்மையை எதிர்த்துப் போராடுதல் மற்றும் காலநிலை மாற்றத்தின் தாக்கங்களைக் குறைப்பதற்கான வாய்ப்புகளை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது" என்று பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் (BMGF) அறிக்கை கூறியது.
அறிக்கை எவ்வாறு முன்னேற்றத்தைக் கணக்கிடுகிறது
அறிக்கையானது, மூன்று காலகட்டங்களுக்கான தரவைத் திட்டமிடுகிறது: முதலாவது 1990 முதல் 2021 ஆம் ஆண்டு வரையிலான கோவிட்-19க்கு முந்தைய காலம். இரண்டாவது, 2020 மற்றும் 2022 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு இடையில், கோவிட்-19 தொற்றுநோய் உலகை அதிகம் பாதித்த காலத்திற்கானது, மூன்றாவது 2023 முதல் 2030 வரையிலான எதிர்கால கணிப்பு ஆகும்.
தரவு ஆதாரங்களில் பொதுத்தரவு, ஆய்வுகள், மக்கள்தொகை நகர்வுத் தரவு, அரசுகள் மற்றும் உலக சுகாதார அமைப்பின் நிர்வாகத்தரவு மற்றும் கோவிட்-19 வழக்குத் தரவு ஆகியனஅடங்கும், இவை இன்ஸ்டிடியூட் ஃபார் ஹெல்த் மெட்ரிக்ஸ் மதிப்பீட்டால் (IHME) பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டன.
அறிக்கையிலிருந்து நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளின் தேர்வு இங்கே உள்ளது, இது இந்தியாவின் தரவை உலகளாவிய சூழ்நிலையுடன் ஒப்பிடுகிறது மற்றும் 2030 ஆம் ஆண்டளவில் நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடைய இந்தியா எவ்வாறு வைக்கப்பட்டுள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது.
தாய் மற்றும் குழந்தை இறப்பு
உலகளவில், 2020ஆம் ஆண்டில் 1,00,000 பிரசவங்களில் 157 இறப்புகள் என்பதுடன் ஒப்பிடுகையில், 2021 இல் தாய் இறப்பு விகிதம் (MMR) 100,000 பிறப்புகளுக்கு கிட்டத்தட்ட 159 இறப்புகளாக அதிகரித்துள்ளது. பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் (BMGF) கோல்கீப்பர்ஸ் அறிக்கையின்படி, 2030 ஆம் ஆண்டில் 100,000 பிரசவங்களுக்கு 140.9 இறப்புகள், 100,000 பிறப்புகளுக்கு 70 தாய்மார்கள் இறப்புகள் என்ற, நிலையான வளர்ச்சி இலக்கை விட இருமடங்காகும்.
2021 ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவில் 100,000 பிறப்புகளுக்கு 125 மகப்பேறு இறப்புகள் பதிவாகியுள்ளன. 2017 ஆம் ஆண்டில் உலகின் மகப்பேறு இறப்புகளில் இந்தியா 12% ஆகும், நைஜீரியாவிற்கு (23%) இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது என்று, ஏப்ரல் 2022 இல் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது.
100,000 பிரசவங்களில் 82 இறப்புகள் கணிக்கப்பட்டுள்ள நிலையில், 2030 ஆம் ஆண்டளவில் இந்தியாவின் தாய்வழி இறப்புப் பாதையானது, 100,000 க்கு 70 இறப்புகள் என்ற இலக்கை நாடு நெருங்கிவிட்டதைக் காட்டுகிறது, ஆனால் இன்னும் குறையும்.
இந்திய சராசரி மாநில அளவிலான ஏற்றத்தாழ்வுகளையும் மறைக்கிறது. ஜூலை 2022, நிதி ஆயோக் The Indian Model of SDG Localisation அறிக்கையின்படி, 100,000 பிரசவங்களுக்கு 30 இறப்புகள் என்ற அளவில் கேரளாவில் மிகக் குறைவான தாய்வழி இறப்பு உள்ளது, அஸ்ஸாமில் 205 என்றளவில் மோசமாக உள்ளது.
"செயல்திறன் தரவரிசையில் கீழே உள்ள மாநிலங்களை விட முன்னேறிய மாநிலங்களின் செயல்திறன் குறைந்தது 4-5 மடங்கு அதிகமாக இருக்கும் இத்தகைய மாறுபட்ட வளர்ச்சி நிலைக்கு பதிலளிப்பதில், நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடைவதற்கான தேசிய அளவில் மட்டுமே திட்டமிடல் திறனற்றதாக இருக்கும்" என்று அறிக்கை கூறியது.
இதேபோல், இந்தியாவின் ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளின் இறப்பு விகிதம் 2021 இல் 33 இல் இருந்து 2030 இல் 1,000 பிறப்புகளுக்கு 27 ஆக குறையும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது. நிலையான வளர்ச்சி இலக்கானது, ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளின் தடுக்கக்கூடிய மரணங்களை முடிவுக்குக் கொண்டு வருவதாகும், 2030 ஆம் ஆண்டிற்குள் ஐந்து வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகளின் இறப்பு விகிதம் 1,000 க்கு குறைந்தது 25 ஆகக் குறைப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
அனைத்து மாநிலங்களிலும், உத்தரப் பிரதேசம் (ஒவ்வொரு 1,000 பிறப்புகளுக்கு 60 குழந்தைகள் இறப்பு), பீகார் (56.4/1,000) மற்றும் சத்தீஸ்கர் (50.4/1,000) ஆகியவை இந்தியாவில் ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட இறப்பு விகிதத்தில் அதிகளவில் உள்ளன.
இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் உள்ள இலங்கை (1,000 பிறப்புகளுக்கு 5 குழந்தை இறப்பு), வங்காளதேசம் (21), நேபாளம் (19) மற்றும் பூட்டான் (22) ஆகியவை 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள், நிலையான வளர்ச்சி இலக்கை அடையும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஊட்டச்சத்து குறைபாடு
ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக் குறைவு (வயதுக்கேற்ப வளர்ச்சியின்மை) மற்றும் வளர்ச்சிக்குறைபாடு (உயரத்திற்கேற்ப எடையின்மை) ஆகியவற்றில் சர்வதேச அளவில் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட இலக்குகளை 2025ஆம் ஆண்டுக்குள் அடைவது உட்பட அனைத்து வகையான ஊட்டச்சத்துக் குறைபாட்டையும் முடிவுக்குக் கொண்டு வருவதே இலக்கு. 2021 ஆம் ஆண்டு வரை, ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளில் 35% வளர்ச்சி குன்றியதாகப் பதிவாகியிருந்தது, அதாவது இந்தியாவில் அவர்கள் வயதைக் காட்டிலும் குறைவாகவே உள்ளனர், மேலும் 2030 ஆம் ஆண்டில் இது 15% என்ற இலக்குடன் ஒப்பிடும்போது 2 சதவீதப் புள்ளிகள் மட்டுமே குறையும் என்று கணிப்புகள் தெரிவிப்பதாக, பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின்(BMGF) கோல்கீப்பர்ஸ் அறிக்கை கூறியது.
சாதிப் பாகுபாடு மற்றும் பிற வகையான சமூகப் புறக்கணிப்பு ஆகியவை, தாய் மற்றும் குழந்தை ஆரோக்கியத்திற்கான சமூகங்களின் அணுகலைக் குறைக்கின்றன, மேலும் வளர்ச்சி குறைபாடு நிகழ்வுகளுக்கு வழிவகுக்கும் என்று, செப்டம்பர் 2021 இல் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது. குழந்தைப் பருவத்தில் வளர்ச்சி குறைபாடு, வயது வந்தோரின் உயரத்தில் 1% இழப்பு என்பது, பொருளாதார உற்பத்தியில் 1.4% இழப்புடன் தொடர்புடையது, மேலும் வளர்ச்சி குறைபாடுள்ள குழந்தைகள் பெரியவர்களானதும், வழக்கத்தைவிட 20% குறைவாக சம்பாதிக்கிறார்கள் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
அறிக்கையானது, சிறந்த மற்றும் மோசமான நிலை கணிப்புகளுடன் வருகிறது. 2030 ஆம் ஆண்டளவில் வளர்ச்சி குறைபாடு உள்ளவர்களின் வளர்ச்சியானது குன்றிய நிலையிலேயே இருக்கும் என்பது, இந்தியாவிற்கான ஒரு மோசமான கணிப்பு.
வரும் 2030 ஆம் ஆண்டில், ஆப்கானிஸ்தானின் 33% குழந்தைகள் வளர்ச்சி குறைபாடுள்ளவர்களாக இருப்பார்கள், இது பாகிஸ்தானில் 29% மற்றும் பங்களாதேஷில் 24% பேர் என்று, பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் கோல்கீப்பர் அறிக்கை திட்டங்கள் தெரிவிக்கின்றன. இலங்கை ஏற்கனவே 15% என்ற நிலையான வளர்ச்சி இலக்கை அடைந்துள்ளது.
காசநோய் மற்றும் மலேரியா
உலகின் காசநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் வேறெங்கும் இல்லாதபடி இந்தியாவில் அதிகமாக 27% உள்ளனர், இது சீனாவில் 866,000 நோயாளிகள் என்றளவில் காணப்படுகிறது.
ஜனவரி 1 மற்றும் செப்டம்பர் 1, 2022 க்கு இடையில், இந்தியாவில் நாடு முழுவதும் 1.63 மில்லியன் காசநோய் நோயாளிகள் பதிவாகியுள்ளனர், 2021 ஆம் ஆண்டில் பதிவுசெய்யப்பட்ட 1.4 மில்லியனுக்கும் அதிகமாகவும், 2020 ஆம் ஆண்டில் இதே காலகட்டத்தில் பதிவான வழக்குகளை விட சுமார் 32% அதிகமாகவும் உள்ளது. தொற்றுநோய்களின் போது காசநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளது, குறைவான மக்கள் நோயால் பாதிக்கப்பட்டதால் அல்ல, மாறாக நோயாளிகள் குறித்த அறிவிப்புகள் குறைந்ததால் என்று, மார்ச் 2022 இல் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது.
பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் (BMGF) கோல்கீப்பர்ஸ் அறிக்கையின்படி, உலகளவில், 2021 இல் 100,000 பேருக்கு 107 காச நோயாளிகள் என்றிருந்தது வரும் 2030 இல் 100,000 பேருக்கு 95 ஆக குறையும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இந்தியா 2030 இல் 100,000 பேருக்கு 155 என்ற எண்ணிக்கை பதிவாகும் என்று கணிக்கப்பட்டுள்ளது, இது 100,000 பேருக்கு 20 என்ற இலக்கை விட எட்டு மடங்கு அதிகமாகும்.
கடந்த 2020 ஆம் ஆண்டில், மொத்த மலேரியா இறப்புகளில் 82% மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியாவில் பல நோயாளிகள் இந்தியாவில் இருந்தபோதும், அது ஏற்கனவே நிலையான வளர்ச்சிஇலக்கை எட்டியுள்ளது. 2021 ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவில் 1,000 பேருக்கு 5 புதிய நோயாளிகள் என்பது பதிவாகியுள்ளன, இது 1,000 பேருக்கு 9 என்ற இலக்கை விடக் குறைவு. 1,000 பேருக்கு 2 பேர் என்ற அளவில், இந்தியாவின் மலேரியா வழக்குகள் இலக்கை விடக் குறைவாகவே இருக்கும்.
இந்தியாவால் மலேரியாவை ஒழிக்க முடிந்தால், 2020 ஆம் ஆண்டு வரை கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக ஒரு மலேரியா வழக்கு கூட பதிவாகாத ஈரான், மலேசியா உள்ளிட்ட நாடுகளுடனும், 2021 ஆம் ஆண்டில் மலேரியா இல்லாததாக அறிவிக்கப்பட்ட சீனா மற்றும் எல் சால்வடார் நாடுகளுடனும் இணையும் என, செப்டம்பர் 2022 இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது.
உலகளாவிய சுகாதார பாதுகாப்பு
அனைவருக்கும் உலகளாவிய சுகாதார பாதுகாப்பு வழங்க வேண்டும் என்ற லட்சிய இலக்கானது, 2021 ஆம் ஆண்டில், உலகளவில் இன்னும் 40 சதவீத புள்ளிகளால் இலக்கை விட பின்தங்கியிருந்தது. இந்தியாவின் பயனுள்ள உலகளாவிய பாதுகாப்பு - 2021 இல் 52% ஆக இருந்தது மற்றும் 2030 இல் 60% ஆக அதிகரிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது, இது தற்போதைய உலகளாவிய பாதுகாப்பாகும்.
ஆயுஷ்மான் பாரத்-பிரதான் மந்திரி ஜன் ஆரோக்கிய யோஜனா செப்டம்பர் 2018 இல் தொடங்கப்பட்ட மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இந்தத் திட்டத்தால் அதன் மிக முக்கியமான நோக்கங்களில் ஒன்றைப் பூர்த்தி செய்ய முடியவில்லை--பராமரிப்பு நேரத்தில் நோயாளிகளுக்கு 'பணமில்லா மற்றும் காகிதமில்லா' சுகாதார அணுகலை வழங்குவது, ஆகஸ்ட் 2021 இல் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்தது.
2017-18ல் இந்தியாவின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் (ஜிடிபி) 1.35% ஆக இருந்த சுகாதாரத்திற்கான அரசின் செலவு 2018-19ஆம் ஆண்டில் 1.28% ஆகக் குறைக்கப்பட்டது.
பொது சுகாதார அமைப்பில் முதலீடு செய்யாமல், உலகளாவிய சுகாதார பாதுகாப்பு – இந்தியா தனது சொந்த இலக்காக அங்கீகரித்துள்ளது– என்ற இலக்கை பின்பற்றி அனைவருக்கும் சமமான மற்றும் உள்ளடக்கிய சுகாதார சேவையை வழங்க எந்த நாடும் திறம்பட நிர்வகிக்கவில்லை," என்று சிந்தனைக்குழுவின் கொள்கை ஆராய்ச்சி மையத் தலைவர் மற்றும் தலைமை நிர்வாக அதிகாரி யாமினி ஐயர் கூறினார்.
ஆண், பெண் சமத்துவம்
பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் கோல்கீப்பர் அறிக்கையின்படி, உலகளவில் பெண்கள், ஆண்களை விட 3.2 மடங்கு அதிக மணிநேரம் வீட்டு மற்றும் பராமரிப்பு வேலைகளைச் செய்கிறார்கள்.
இந்தியாவில் ஆண்களை விட பெண்கள் 7.8 மடங்கு அதிக மணிநேரம் வீட்டு மற்றும் பராமரிப்பு வேலைகளில் செலவிடுகின்றனர். தெற்காசிய பிராந்திய சராசரி 7.1 ஆகும். கஜகஸ்தானைத் தவிர, உலகளவில் எந்த நாட்டிலும் இல்லாத வகையில், இந்தியப் பெண்கள் அதிக ஊதியம் இல்லாத பராமரிப்பு மற்றும் வீட்டு வேலைகளைச் செய்கிறார்கள்--இந்தியாவை விட 94% குறைவான ஜிடிபி கொண்ட நாடு ($163 பில்லியன் vs இந்தியாவின் $2.6 டிரில்லியன்).
வீட்டு மற்றும் பராமரிப்பு வேலைகளின் இந்த அதிகச்சுமை, பெண்களை வேலையில் சேரவிடாமல் தடுக்கிறது. பெண்கள் பணியிடத்தில் சேர்வதிலும் தொடர்வதிலும் எதிர்கொள்ளும் சவால்கள் குறித்த இந்தியா ஸ்பெண்ட் வெளியிட்ட பணியிடத்தில் @ பெண்கள் என்ற தொடரைப் படிக்கவும்.
சுகாதாரம்
கடந்த 2014 ஆம் ஆண்டில், அனைத்து கிராமப்புற வீடுகளுக்கும் கழிப்பறைகள் இருப்பதை உறுதி செய்யவும், திறந்தவெளியில் மலம் கழிப்பதை நிறுத்தவும், ஸ்வச் பாரத் மிஷன் (தூய்மை இந்தியா) என்ற திட்டத்தை மத்திய அரசு மேற்கொண்டது. அதன்படி, ஐந்து ஆண்டுகளில் அரசாங்கம் 100% சுகாதாரப் பாதுகாப்பை அறிவித்தது; இருப்பினும் தரவுகள் போட்டியிட்டன.
நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளின் நோக்கம், "பாதுகாப்பாக நிர்வகிக்கப்படும்" சுகாதாரத்தை உறுதி செய்வதாகும், இதில் மேம்படுத்தப்பட்ட கழிப்பறை வசதிகள் மற்றும் கழிவுப்பொருட்கள் பாதுகாப்பாக அகற்றப்படுவதை உறுதி செய்வதாகும். இது செயல்படும் கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு திட்டத்திற்கான கழிவுநீர் இணைப்புகள் மற்றும் கழிவுகளை பாதுகாப்பாக நிர்வகிக்கும் குறைந்த விலை தொழில்நுட்பங்களை உள்ளடக்கியது.
பில் & மெலிண்டா கேட்ஸ் அறக்கட்டளையின் அறிக்கையின்படி, அதிக வருமானம் பெறும் நாடுகளைத் தவிர, 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் 90%க்கும் அதிகமான மக்கள்தொகையைப் பாதுகாப்பாக நிர்வகிக்கும் துப்புரவு அணுகலைப் பெற்றதாக வேறு எந்தப் பகுதியும் தெரிவிக்கவில்லை. இந்தியாவின் கவரேஜ் 2021 இல் 39% இல் இருந்து 2030 இல் 51% ஆக அதிகரிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது, அதே காலகட்டத்தில் உலகளாவிய மாற்றம் 58% இலிருந்து 65% ஆக இருந்தது.
உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.