வீட்டு வேலைகளுக்கு பெண்களுக்கு பணம் வழங்கல்: நடைமுறைக்கு சாத்தியமா அல்லது பிற்போக்குத்தனமா?

தமிழகம், கேரளா, மேற்கு வங்கம் மற்றும் அசாம் மாநிலங்களில் சட்டசபைத் தேர்தல் வாக்குறுதிகள் 'கண்ணுக்குத் தெரியாத, ஊதியம் பெறாத வீட்டு மற்றும் பராமரிப்புப் பணிகளை' செய்யும் இல்லத்தரசிகளுக்கு 'பண ஊக்கத்தொகையை' வழங்குவதன் மூலம் அவர்களின் உழைப்பை அங்கீகரிக்க முயற்சிக்கின்றன. பெண்களின் ஊதியம் பெறாத வேலைக்கு தொகை நிர்ணயிக்கப்பட்டால், இதுபோன்ற கொள்கைகள் பாலின நிலைப்பாட்டை மாற்றுவதற்கான எந்த ஆதாரமும் இல்லாத நிலையில், அவை உலகின் முதல் திட்டமாக மாறும். சில ஆராய்ச்சியாளர்கள், பொருளாதார வல்லுநர்கள் மற்றும் பெண் குழுக்கள் இந்த கொள்கை பெண்களை வீட்டிற்குள் கட்டுப்படுத்தும் தற்போதைய பாலின விதிமுறைகளை மேலும் உறுதிப்படுத்தக்கூடும் என்று, இந்தியாஸ்பெண்டிடம் கூறினார். இந்தக் கொள்கையானது அதிக பெண்கள் உண்மையில் வீட்டிற்கு வெளியே ஊதியம் பெறும் வேலையில் பங்கேற்காமல், (பெண்கள் வீட்டிற்குள் வேலைக்கான ஊதியத்தை பெறுவதால்) தொழிலாளர் திறனில் பாலின இடைவெளியைக் குறைக்கக்கூடும்.

"இது மிகவும் நல்ல நோக்கம் கொண்ட கொள்கை, ஆனால் அது, இந்த விஷயத்தை தவறவிடுகிறது" என்று அசோகா பல்கலைக்கழகத்தின் பொருளாதார நிபுணரும் பேராசிரியருமான அஸ்வினி தேஷ்பாண்டே கூறினார். பெண்களின் ஊதியம் பெறாத உழைப்பை அங்கீகரிக்க வேண்டும் என்று தேஷ்பாண்டே மற்றும் வேறு சில பொருளாதார வல்லுநர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள், ஆனால் அத்தகைய கொள்கை தற்போதுள்ள பாலின விதிமுறைகளை நிலைநிறுத்துகிறது, பெண்கள் வீட்டிற்கு வெளியே வேலை செய்ய விரும்பாத குடும்பங்களுக்கு தவிர்க்க ஒரு வாய்ப்பாகவும், ஏற்கனவே இந்தியாவின் குறைந்த பெண் தொழிலாளர் பங்களிப்பை மோசமாக்கும் என்று நம்புகிறார்கள். அதற்கு பதிலாக அவர்கள் வீட்டு வேலைகளைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஆண்களையும் பெண்களையும் ஊக்குவிக்கும் திட்டங்கள், வேலைகளை அணுக பெண்களுக்கு ஆதரவை வழங்கும் கொள்கைகள், பாதுகாப்பான பணியிடங்கள் மற்றும் குழந்தை பராமரிப்புக்கான அணுகல் ஆகியவற்றை ஆதரிக்கின்றனர்.

லண்டன் கிங்ஸ் கல்லூரியில் சட்டம் மற்றும் நீதித்துறை பேராசிரியரான பிரபா கோடிஸ்வரன் போன்றவர்கள், வீட்டு வேலைகளுக்கு அரசு வழங்கும் ஊதியத்துடன் இதுபோன்ற கொள்கைகளையும் செயல்படுத்த வேண்டும் என்கின்றனர். தற்போதைய மாற்ற விகிதத்தில் -- 72 நாடுகளில் ஊதியம் பெறாத வேலைக்காக ஆண்களும் பெண்களும் செலவழித்த நேரத்தின் சராசரி பாலின இடைவெளி 1997 மற்றும் 2012 க்கு இடையில் ஏழு நிமிடங்கள் குறைக்கப்பட்டது -- வீட்டு வேலைகள் சமமாகப் பகிர 210 ஆண்டுகள் ஆகும் என்று, வீட்டு வேலைகளுக்கு பெண்களுக்கு பணம் கொடுப்பது பற்றிய விவாதத்தில் சமீபத்தில் அவர் கூறினார். "அதுவரை பெண்கள் காத்திருக்க வேண்டுமா?" என்று அவர் கேட்டார்.

ஒரு பெண்ணின் ஊதியம் பெறாத வேலையின் மதிப்பை துல்லியமாகக் கணக்கிடுவதிலும், அதிகாரங்கள் மாற்றத்தில் அத்தகைய ஒரு திட்டத்தையும் அதன் நிலைத்தன்மையையும் அரசியல் கட்சிகளாக இருந்து அரசால் செயல்படுத்த முடியுமா என்பதையும் பொருளாதார வல்லுநர்கள் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர்.

மற்றொரு பிரச்சினை என்னவென்றால், பெண்கள் செய்யும் வீட்டு வேலைகளுக்கு ஈடுசெய்வதே இந்தத் திட்டம் என்ற விழிப்புணர்வை அரசு உருவாக்காவிட்டால், அது குடும்பங்களுக்கு உதவுவதற்கான பணப் பரிமாற்றமாக மட்டுமே கருதப்படலாம். "நான் இதை என் குழந்தைகளின் பள்ளிப்படிப்புக்கு பயன்படுத்துவேன்" என்று ஷேக்கின் மனைவி நர்கிஸ் தனது கணவர் மற்றும் இரண்டு குழந்தைகளுக்கு தேநீர் தயாரித்துக் கொண்டே கூறினார்.

எந்தவொரு அரசோ அல்லது அரசியல் கட்சியோ பணம் கொடுத்தால், நிச்சயமாக நாங்கள் அதை எடுத்துக்கொள்வோம் என்று ஷேக் கூறினார். அவரது மனைவி வீட்டில் எடுக்கும் முயற்சிகள் காரணமாகவே பணம் வழங்கப்படும் என்பதை அவர் புரிந்து கொள்ளவில்லை. "விலைவாசி உயர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. உஜ்வாலா திட்டத்தின் கீழ் நாங்கள் இலவசமாகப் பெற்ற [சமையல்] எரிவாயு சிலிண்டர்கள் இப்போது ரூ.930 ஆக உள்ளன, எங்கள் வருமானம் உயரவில்லை. எங்களுக்கு எந்த பணம் கிடைத்தாலும் அது பயனுள்ளதாக இருக்கும்" என்றார். இந்தியாவின் மிக சமீபத்திய வறுமைக்கோடு அளவு, கிராமப்புறங்களில் ஒரு நபருக்கு மாதத்திற்கு ரூ. 972 ஆகவும், நகர்ப்புறங்களில் ஒரு நபருக்கு மாதத்திற்கு ரூ .1,407 ஆகவும் மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

ஆயினும்கூட, இத்தகைய திட்டங்கள் பாலின சமத்துவத்தின் இலக்கை மேலும் அதிகரிக்கிறதா இல்லையோ, இத்தகைய கொள்கைகள் 2016ன் படி மேற்கு வங்கத்தில் 48.3%, தமிழ்நாட்டில் 50.4%, கேரளாவில் 51.8% மற்றும் அசாமில் 48.3% வாக்காளர்களை உருவாக்கிய பெண் வாக்காளர்கள் மத்தியில் பிரபலமாக இருக்கக்கூடும்.

பெண்களின் அங்கீகரிக்கப்படாத ஊதியம்

ஒவ்வொரு நாளும், ஆறு வயது மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட பெண்கள் மற்றும் சிறுமியர், ஏழு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக சராசரியாக, வீட்டு மற்றும் பராமரிப்புப் பணிகளை மேற்கொள்கின்றனர், ஆண்கள் இந்தச் செயல்களுக்காக செலவிடும் மூன்று மணிநேரங்களுடன் ஒப்பிடுகையில் இது அதிகம் என்று, சமீபத்திய இந்தியா டைம் யூஸ்- 2019 என்ற கணக்கெடுப்பு கண்டறிந்தது. இது மக்களிடம் எழுப்பிய கேள்வி, கடந்த 24 மணிநேரத்தை அவர்கள் எவ்வாறு கழித்தார்கள் என்பதுதான் என நினைவில் கொள்க.

ஆண்களில் மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கும் குறைவானவர்கள் (கிராமப்புறங்களில் 28% மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் 23%) வீட்டு வேலைகளில் பங்கெடுக்கின்றனர், இது, நான்கில் மூன்று பங்கு பெண்களுடன் ஒப்பிடும்போது (நகர்ப்புறத்தில் 82% மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் 80%) என்று, ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

"பெண்கள் வீட்டு வேலைகளில் பெரும்பாலானவற்றைச் செய்வதால், பொருளாதாரத்தின் சக்கரங்கள் செயல்படுகின்றன, மேலும் குழந்தைகள் கல்வியைப் பெற முடியும்" என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார், "இன்னும் அவர்கள் மதிக்கப்படுவதில்லை, இது அங்கீகரிக்கப்படாத உழைப்பின் வடிவம்" என்றார்.

உலகளவில், 15 வயது மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட பெண்கள், தினமும் 12.5 பில்லியன் மணிநேரம் ஊதியம் பெறாத பராமரிப்புப் பணிகளுக்காக செலவிடுகிறார்கள், இது ஆண்டுதோறும் குறைந்தபட்சம் 10.8 டிரில்லியன் டாலர் மதிப்புடையது என்று, ஜனவரி 2020 ஆக்ஸ்பாம் அறிக்கை மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

"பிரசவம் மற்றும் தாய்ப்பால் கொடுக்கும் உடல் செயல் தவிர, ஒரு ஆணால் செய்ய முடியாத எதையும் ஒரு பெண் செய்கிறார்" என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார். சமையல்காரர்கள், இயற்கைக் கலைஞர்கள் மற்றும் தையல்காரர்கள் ஆகியோரின் உதாரணத்தை அவர் கொடுத்தார், அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஆண்கள்; சமையல், தோட்டக்கலை மற்றும் வீட்டிற்குள் தையல் ஆகியன ஒரு பெண்ணின் களமாகக் காணப்பட்டாலும். "அது பணமாக்கப்பட்ட நிமிடத்தில், அது ஒரு ஆணின் வேலையாக மாறும்" என்றார்.

இந்தியாவின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியை (GDP) கணக்கிடுகையில், குடும்ப நிறுவனங்களுக்கு பெண்களின் பங்களிப்பை முழுமையாக அளவிடாமல் அல்லது குடும்பத்தின் ஆண் உறுப்பினர்களுக்கு உதவுவதில் அவர்கள் செய்யும் பணியை முழுமையாக அளவிடாமல் பொருளாதாரத்திற்கு பெண்களின் பங்களிப்பை குறைத்து மதிப்பிடுகிறது என்று, பாலின ஆராய்ச்சி மற்றும் ஆலோசக அமைப்பான பொருளாதாரத்தில் பெண்கள் மற்றும் சிறுமியரை முன்னேற்றுவதற்கான முன்முயற்சிகள் (IWWAGE) அமைப்பின் தலைவரான சவுமியா கபூர் மேத்தா கூறினார். உதாரணமாக, கணவர் சந்தையில் விற்கும் கூடைகளை நெசவு செய்யும் ஒரு பெண், பெரும்பாலும் தேசிய ஆய்வுகளில் ஒரு தொழிலாளியாக பதிவு செய்யப்படுவதில்லை. பெண்களின் பங்களிப்பை இன்னும் துல்லியமாக அளவிடுவதன் மூலம் இந்த சிக்கலை தீர்க்க முடியும் என்று கபூர் மேத்தா கூறினார்.

இது, வீட்டில் உள்ள பெண்களின் ஊதியம் பெறாத வேலைகளான சுத்தம் செய்தல் மற்றும் சமையல் போன்றவற்றில் இருந்து வேறுபட்டது, இது வேலையாகக் கருதப்படுகிறது. ஆனால் ஒரு நாட்டின் தேசிய கணக்குகளில் இது கருதப்படுவதில்லை, இதனால் எந்த மதிப்பும் கொடுக்கப்படவில்லை. இந்த வேலையை அங்கீகரித்து மதிப்பிடுவதற்காகவே, அமெரிக்க சமூக ஆர்வலரான செல்மா ஜேம்ஸ் 1972 இல் வீட்டு வேலைகளுக்கான ஊதிய பிரச்சாரத்தைத் தொடங்கினார்.

"அக்கறையுள்ள வேலைக்கான ஊதியம் என்பது ஒரு அக்கறையுள்ள சமுதாயத்தைக் கொண்டிருப்பதற்கான நமது தேவையை முன்வைக்கும் ஒரு வழியாகும், அங்கு நாம் அனைவரும் நம் அனைவரையும் கவனித்துக்கொள்கிறோம், அதை நாம் உடல் ரீதியாகவும் சமூக ரீதியாகவும் செய்யக்கூடிய அளவிற்கு செய்கிறோம்" என்று ஜேம்ஸ் சமீபத்தில் ஊதியங்கள் குறித்த விவாதத்தில் கூறினார் வீட்டு வேலைகளுக்கு.

பெண்களின் ஊதியம் பெறாத உழைப்பை மதிப்பிடுதல்

வீட்டு வேலைகள் செய்யும் பெண்களுக்கு ஈடுசெய்யும் நிதி நன்மையை தற்போது எந்த மாநிலமும் வழங்கவில்லை. கேரளாவில், வீட்டு வேலைகளுக்கு குறைந்தபட்ச ஊதியம் கோருவதற்காக ஒரு குழு பெண்கள் ஒரு குழுவை உருவாக்கியதாக, இந்துஸ்தான் டைம்ஸ் 2009 மே மாதம் செய்தி வெளியிட்டது.

2012 ஆம் ஆண்டில், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சர் கிருஷ்ணா தீரத், பெண்கள் தங்கள் குடும்பங்களுக்கு செய்யும் வேலையின் மதிப்பைக் கணக்கிடவும், ஒரு வழிமுறையை வகுக்க வேண்டும் என்றும், அந்த மதிப்பின் அடிப்படையில் ஆண்கள் தங்கள் வருமானத்தில் ஒரு பகுதியை தங்கள் மனைவிக்கு வழங்க வேண்டும் என்றும் கூறியதாக, பிரஸ் டிரஸ்ட் இந்தியா செய்தி தெரிவித்தது. இந்த திட்டத்தை அரசு முன்னோக்கி எடுக்கவில்லை.

ஒரு வருடம் கழித்து, 2013 ஆம் ஆண்டில், வீட்டு வேலைக்கு குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை வழங்குவதற்காக, கேரளாவின் வயநாட்டை சேர்ந்த மகளிர் குரல் (Women's Voice) என்ற அமைப்பின் மனுவை கேரள உயர் நீதிமன்றம் நிராகரித்தது. மோட்டார் வாகன விபத்துக்கள் ஏற்பட்டால் இழப்பீடு வழக்குகள் தொடர்பான மனுதாரரிடம் இருந்து வரும் ஆதாரங்கள் இருப்பதாக நீதிபதி கூறினார். "தாய்மார்கள், மனைவி, சகோதரிகள், மகள்கள் மற்றும் பலவற்றின் வேலைக்கு ஒரு விலையை சொல்வது என்பது, பெண்ணுரிமைக்கு அவமதிப்பு மற்றும் தாய்மைக்கு அவமானம்" என்று நீதிபதி தீர்ப்பளித்தார்.

சில மாநிலங்கள் பெண்களுக்கு பணப்பயன் பரிமாற்றத்தை வழங்குகின்றன, ஆனால் வீட்டு வேலைகளுக்கான ஊதியத்தை விட வீட்டை கவனித்துக்கொள்வதில் பெண்களுக்கு ஆதரவளிப்பதை இணைக்கின்றன. உதாரணமாக, கோவாவில் கிருஹ ஆதார் என்று ஒரு திட்டம் உள்ளது. இதன் கீழ் குறைந்த வருமானம் கொண்ட குடும்பங்களுக்கு மாதந்தோறும் ரூ .1,500 வழங்கப்படுகிறது, "விலைவாசி உயர்வு பிரச்சினையை தீர்க்கவும், நடுத்தர, கீழ் நடுத்தர மற்றும் ஏழை பிரிவில் இருந்து 'குடும்ப இல்லத்தரசிகளுக்கு' ஆதரவை வழங்கவும் சமூகம், அவர்களின் குடும்பங்களுக்கு நியாயமான வாழ்க்கைத் தரத்தை பராமரிக்க" இது வழங்கப்படுகிறது. இதேபோல், அக்டோபர் 2020 முதல், அசாமின் ஓருனோடோய் (Orunodoi) திட்டம் 1.7 மில்லியன் குடும்பங்களில் உள்ள பெண்களுக்கு மாதத்திற்கு ரூ .830 சுகாதார மற்றும் உணவு செலவினங்களை வழங்குகிறது.

வீட்டு வேலைகளுக்கு ஒரு பண மதிப்பை நிர்ணயிப்பது மிகவும் கடினம், ஒவ்வொரு 'இல்லத்தரசி' வேலைக்கும் எவ்வளவு மதிப்பு இருக்கும் என்று சொல்வது அர்த்தமற்றது என்று, சாலை விபத்துக்களில் பெண்களுக்கான இழப்பீட்டை இந்திய நீதிமன்றங்கள் எவ்வாறு கணக்கிட்டன என்பது குறித்து சுமார் 200 வழக்குகளை ஆய்வு செய்த கோடிஸ்வரன், இந்தியாஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தார் . இந்த தொகைகள் ஒரு மாதத்திற்கு ரூ.1,200 முதல் ரூ .4,500 வரை இருந்தன, இது மாநிலத்தில் குறைந்தபட்ச ஊதியங்கள், கல்வி மற்றும் தகுதி அடிப்படையில் பெண்ணின் திறன் நிலை மற்றும் பல காரணிகளின் அடிப்படையில் நீதிமன்றங்கள் கணக்கிட்டன. [அரசியல் கட்சிகளால் முன்மொழியப்பட்டபடி] ரூ .1,000 அல்லது 1,500 ரூபாய் குறைவாக உள்ளது, ஆனால் தொழிலாள வர்க்க பெண்களுக்கு இந்த தொகைகள் பெரிதாக ஒன்றும் இல்லை என்று அவர் கூறினார்.

"அருமையான நேரத்திற்கு கட்டணம் ஒருபோதும் போதுமானதாக இருக்காது" என்று தேஷ்பாண்டே பதிலளித்தார். "அதன் ஏகபோகம் மற்றும் துயரத்தை நீங்கள் கணக்கிட முடியாது. இது ஒரு நன்றியற்ற வேலை. நீங்கள் [பெண்கள்] நாள் முழுவதும் வேலை செய்கிறீர்கள், இன்னும் எரிந்த காய்கறிக்காக அடிக்கப்படுகிறீர்கள்" என்றார்.

தண்ணீர் அல்லது விறகுகளை கொண்டு வரத்தவறிய பெண்களில் 42% மற்றும் குடும்பத்தில் ஆண்களுக்கு உணவு தயாரிக்கத்தவறிய 41% பெண்கள் உடல் ரீதியாக தாக்கப்பட்டதாக, பீகார், ஜார்க்கண்ட், உத்தரபிரதேசம் மற்றும் சத்தீஸ்கர் முழுவதும் ஆக்ஸ்பாம் நடத்திய 2019 கணக்கெடுப்பு கண்டறிந்தது. குழந்தை பராமரிப்பில் (33%) தோல்வியுற்றால், குடும்பத்தைச் சார்ந்த அல்லது நோய்வாய்ப்பட்ட வயது வந்த உறுப்பினரை (36%) பராமரிக்கத் தவறினால் ஒரு பெண்ணை அடிப்பது ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கது என்று பல பதிலளித்தவர்கள் தெரிவித்தனர். வீட்டு வேலைகளுக்கான கட்டணம் இத்தகைய பாலின நம்பிக்கைகளை மாற்ற வாய்ப்பில்லை என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார்.

தொகை வழங்கல் பெண் தொழிலாளர் பங்களிப்பைக் குறைக்கலாம்

பெண்களின் வீட்டு வேலைகளுக்கு ஒரு கற்பனையான மதிப்பு வழங்கப்பட்டால், நாட்டின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி எண்ணற்ற அளவில் அதிகரிக்கக்கூடும், ஆனால் களத்தில் எந்த மாற்றமும் இருக்காது என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார். இது தொழிலாளர் சந்தை பங்களிப்பில் பாலின இடைவெளி மறைந்துவிடும், ஏனெனில் சிலர் (பெரும்பாலும் பெண்கள்) வீட்டினுள் மற்றும் சிலர் வெளியில் வேலை செய்கிறார்கள் என்ற கருத்துக்கு நம்பகத்தன்மையை வழங்கும் என்று அவர் விளக்கினார்.

இந்தியாவின் பெண் தொழிலாளர் பங்களிப்பு மிகக் குறைவு. 2018-19 ஆம் ஆண்டில், 15 வயது மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட பெண்களில் 24.5% பெண்கள் தொழிலாளர் திறனின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர் - அதாவது 75.5% ஆண்களுடன் ஒப்பிடும்போது, அவர்கள் வேலை செய்கிறார்கள் அல்லது வேலை தேடுகிறார்கள் ​​என்று அரசின் பீரியாடிக் லேபர் போர்ஸ் ஆய்வு தெரிவிக்கிறது. இது 2017-18 ஆம் ஆண்டில் தொழிலாளர் திறனில் 23.3% பெண்களிடம் இருந்து அதிகரித்துள்ளது என்று தரவு காட்டுகிறது. ஆனால் கோவிட்-19 தொற்றுநோய் ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு பணிபுரிந்த அல்லது வேலை தேடியதை விட, 2% குறைவான ஆண்களுடன் ஒப்பிடும்போது, ​13% குறைவான பெண்களுடன் தொழிலாளர் பங்களிப்பை மோசமாக்கியுள்ளது, ​நவம்பர் 2020 இன் தரவு காட்டுகிறது. (எங்கள் பணியிடத்தில் @ பெண்கள் என்ற தொடரை இங்கே படியுங்கள்.)

"முக்கிய அம்சம் என்னவென்றால், தேசிய புள்ளிவிவரங்களில் மட்டுமல்லாமல், உற்பத்தி நடவடிக்கைகளாகக் கருதப்படும் நடவடிக்கைகள் உள்ளன; இவை நமக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரும் நடவடிக்கைகள், நமது ஆளுமைகளுடன் ஒத்துப்போகின்றன, சிந்திக்கவும், உருவாக்கவும், மகிழ்ச்சியையும் தோழமையையும் காணவும் அனுமதிக்கின்றன, "என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார். "ஒரு உள்நாட்டு கோளம் மற்றும் பொதுக் கோளம் உள்ளது மற்றும் அனைத்து வயதுவந்த நபர்களுக்கும் [தொடர்பான நடவடிக்கைகள்] செய்யக்கூடிய திறன் உள்ளது, அது அவர்களின் விருப்பமாக இருக்க வேண்டும்" என்றார். பொது அல்லது வீட்டுத்துறைகளுக்கு இடையே தேர்வு செய்ய அல்லது இரண்டையும் செய்வதற்கான சுதந்திரம் இந்தக் கொள்கையை பாதிக்காது என்று அவர் கூறினார்.

பெண்கள் வீட்டிற்கு வெளியே சம்பாதிக்கும்போது கூட, அவர்கள் சம்பாதிப்பதில் அதிக கட்டுப்பாடு இல்லை, அதை கணவன் அல்லது மாமியாரிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார். அரசு அந்தப் பெண்ணுக்கு வீட்டு வேலைகளுக்கு பணம் கொடுத்தால், 'நீங்கள் ஏற்கனவே சம்பளம் பெறுகிறீர்கள், பிறகு ஏன் வெளியே சென்று வேலை செய்கிறீர்கள்' என்று குடும்பங்கள் சொல்லும் வாய்ப்பு உள்ளது, என்று அவர் கூறினார்.

மேலும், பாலின நிலையை மாற்றுவதற்கான கொள்கைகள் பெரும்பாலும் ஒரு ஆணாதிக்க சமூகம் இத்தகைய மாற்றங்களுக்கு எதிராகத் தள்ளப்படுவதால், எதிர்பாராத தாக்கங்களை ஏற்படுத்தக்கூடும், மார்ச் 2021 இல் நாங்கள் கட்டுரை வெளியிட்டோம். எனவே, வீட்டு வேலைகளுக்கான தொகை வழங்கலால், இந்த கொள்கையின் எதிர்பாராத தாக்கங்களை குறைக்க விழிப்புணர்வு திட்டங்கள் மற்றும் பெண்களுக்கான உரிமைகள் சாசனத்துடன் செயல்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று கோடிஸ்வரன் பரிந்துரைத்தார்.

அத்தகைய கொள்கை எவ்வாறு செயல்படுத்தப்படும்?

கோவிட்-19 தொற்றுநோய்களின் போது, ​​செலவுகளுக்கு உதவ பெண்களுக்கு ரூ.500 ரொக்க ஊக்கத்தொகையை அரசு வழங்கியது. இந்த பணப்பரிமாற்றம் சாத்தியமானது, ஏனெனில் இந்தியா முழுவதும் 53% பெண்கள் 2015-16 ஆம் ஆண்டில் தனிப்பட்ட முறையில் வங்கிக் கணக்குகளை வைத்திருந்ததால் அணுகினர், இது 2005-06 ஆம் ஆண்டில் 15% ஆக இருந்தது. இந்த மாற்றம் ஒரு பகுதியாக நிகழ்ந்தது, ஏனெனில் பிரதம மந்திரி ஜனதன் யோஜனாவின் கீழ் திறக்கப்பட்ட வங்கிக் கணக்குகள், இது முன்னர் வங்கியில்லாதவர்களுக்கு இருப்பு இல்லாத கணக்கை ஏற்படுத்தி தருகிறது.

பெண்கள் வங்கிக் கணக்குகளில் அரசு செலுத்தும் மாதத்திற்கு ரூ.3,000 தொகை, அத்தகைய திட்டத்திற்கான தொடக்க புள்ளியாக சாத்தியமாகும் என்று கோட்டீஸ்வரன் கூறினார். இந்த தொகை 2001 ல் இருந்து ஒரு வழக்கில் இழப்பீடாக முடிவு செய்யப்பட்டது, மற்ற நிகழ்வுகளிலும் முடிவுகளுக்கு இது பயன்படுத்தப்படுகிறது, என்று அவர் விளக்கினார்.

அரசால் வழங்கப்படும் ஒரு திட்டம் ஏழை பெண்களை இலக்காகக் கொண்ட ஒரு நிலையான அடிப்படை தொகையை வழங்க முடியும், அதே நேரத்தில் அனைத்து பெண்களுக்கும் உலகளாவிய தொகை செலுத்துவது நிதி ரீதியாக கடினமாக இருக்கும் என்று கபூர் மேத்தா கூறினார். ஆனால் முக்கியமானது "நல்ல கொள்கை வகுத்தல்", கவனமான ஆலோசனை மற்றும் திட்டமிடலுடன் நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று அவர் எச்சரித்தார். வீட்டு வேலைகளுக்கு பெண்கள் மற்றும் ஆண்களுக்கு பணம் கொடுப்பதே சிறந்த கொள்கையாக இருக்கும், ஆனால் அத்தகைய கொள்கையை வடிவமைப்பது கடினமாக இருக்கும் (உதாரணமாக, உண்மையில் வீட்டு வேலைகளை யார் செய்கிறார்கள் என்பதை அரசு எவ்வாறு உறுதிப்படுத்தும்?) மற்றும் செயல்படுத்தும் (உதாரணமாக, ஆண்கள், வீட்டு வேலைகளில் சராசரியாக இரண்டு மணிநேரம் செலவழிக்கிறார்கள் என்று தரவு காட்டுகிறது - அது ஈடுசெய்யப்படுமா?) என்று அவர் கேட்டார்.

மாற்றுக் கொள்கைகள்

இது வாதத்தை ஆராய்வதால் சிறந்த கொள்கையை உருவாக்கக்கூடும், மேலும் வீட்டு வேலைகளுக்கு பெண்களுக்கு பணம் கொடுப்பதை விட பெண்களின் சுமையை குறைப்பதற்கான கொள்கைகளை இயற்ற வேண்டும் என்று, கபூர் மேத்தா பரிந்துரைத்தார். உஜ்ஜுவாலா யோஜனாவின் உதாரணத்தை அவர் காட்டினார் , அதன் கீழ் ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் ஒரு சமையல் எரிவாயு சிலிண்டர் வழங்கப்பட்டது, இது விறகு சேகரிப்பதற்கும் சமையல் செய்வதற்கும் செலவழிக்கும் நேரத்தை குறைக்கிறது. இதேபோல், அணுகக்கூடிய, நல்ல குழந்தை பராமரிப்பு மையங்கள் தாய்மார்களின் பராமரிப்பு சுமையை குறைக்கும்.

பணப் பரிமாற்றத்தால் பெண்கள் அதிகம் பயனடைவதில்லை, இதற்காக செலவு முடிவுகள் வீட்டிலுள்ள ஆண்களால் எடுக்கப்படலாம் என்று பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் உரிமைகள் குறித்து செயல்படும் அரசு சாரா அமைப்பான அகில இந்திய மகளிர் மாநாட்டின் (All India Women's Conference) பொதுச்செயலாளர் குல்ஜித் கவுர் கூறினார். அதற்கு பதிலாக வாஷிங் மெஷின், உழைப்பைக் குறைக்கும் ஏற்பாடுகள் மற்றும் நடமாட்டத்தை அதிகரிக்கக்கூடிய சலுகை கட்டண போக்குவரத்து போன்ற நடவடிக்கைகளை அவர் பரிந்துரைத்தார்.

அகமதாபாத்தை சேர்ந்த அபிவிருத்தி பொருளாதார மையத்தின் இயக்குனர் இந்திரா ஹிர்வே, வீட்டு வேலைகளைப் பகிர்வதற்கு ஆண்களுக்கு ஊக்கத்தொகை, அதாவது நிதி ஊக்கத்தொகை, மற்றும் வீட்டு வேலைகள் மற்றும் குழந்தை பராமரிப்பு ஆகியவற்றில் ஆண்களுக்கு கட்டாய பயிற்சி தரப்பட வேண்டும் என்று, மார்ச் 2020 தி இந்து கட்டுரை தெரிவித்தது.

பெண்களுக்கு வேலைக்கு ஊதியம் வழங்குவதில் முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டால், அரசுகள் "விவசாயிகள், கைவினைஞர்கள் போன்றவர்களாக அவர்கள் செய்யும் ஊதியம் இல்லாத வேலைக்காக அவர்களை தொழிலாளர்களாக அங்கீகரிக்கத் தொடங்க வேண்டும்" என்று தேஷ்பாண்டே கூறினார். வீட்டு வேலைகளின் "சுமைகளை பகிர்ந்து கொள்ள" பணியிட சமத்துவம் மற்றும் அரசு செய்தியிடலுக்கான கொள்கைகளையும் அவர் பரிந்துரைத்தார்.

"இது ஒருவேளை / அல்லது நிலைமை அல்ல" என்று கோடிஸ்வரன் கூறினார். இந்த மற்ற கொள்கைகளுடன் வீட்டு வேலைகளுக்கான ஊதியங்களும் செயல்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று அவர் கூறினார். ஆண்கள் செலுத்தப்படாத பராமரிப்புப் பணிகளை அங்கீகரிக்க ஒரு சிறிய தொகையை செலுத்துவது பற்றிய இந்த விஷயங்களைப் பற்றி பேசுவது ஒரு "ஆரம்பம்" என்று அவர் கூறினார். அரசியல் கட்சிகள் அதுபற்றி பேசுகின்றன, ஏனெனில் அதனால் வாக்காளர்கள் மத்தியில் தாக்கம் இருப்பதாக அவர்கள் கருதுகிறார்கள். "இது இந்த கேள்விகளைச் சுற்றி ஒரு உரையாடலைத் திறக்கிறது" என்றார்.