கடலுக்கு எதிராக: ரத்னகிரியில் கடல் மட்டம் உயர்ந்து விவசாய நிலங்களை சதுப்புநிலக் காடுகளாக மாற்றுகிறது

தொலைவில் ஒரு பரபரப்பான துறைமுகக்கரை உள்ளது, அருகிலுள்ள ராய்காட் மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு நகரத்திற்கு மக்களை ஏற்றிச் செல்ல படகுகள் காத்திருக்கின்றன. ராய்காட் மாவட்டத்தை ரத்னகிரியில் உள்ள மந்தங்காட் தாலுகாவுடன் இணைக்க, கடந்த எட்டு ஆண்டுகளாக உருவாக்கப்பட்டு வரும் பாலமும் உள்ளது. ஆனால் கொரோனா பொது முடக்கத்திற்கு பிறகு, பகுதி முடிக்கப்பட்ட இந்தப்பணி கைவிடப்பட்டது. கிராமவாசிகளுக்கு இது ஏன் என்று தெரியவில்லை, மேலும் கேள்வியைத் தொடர்வதில் எந்த அர்த்தமும் இல்லை.

வேலாஸ் மற்றும் பான்கோட் போன்ற கடல் அலைகளை எதிர்கொள்ளும் கிராமங்களில் அன்றாட வாழ்க்கையின் இயல்பான தன்மை, அவர்கள் பார்த்த அல்லது ஒரு பகுதியாக இருக்கும் பெரிய மாற்றங்களைச் சுட்டிக்காட்டவில்லை. ஆனால் சில கிராமவாசிகள் விழிப்போடு இருப்பவர்களாக உள்ளனர். அவர்களில் ஒருவர் மோகன் உபாதாய்.

உபாதாய், ஒரு இயற்கை ஆர்வலர் மற்றும் ஒரு பாதுகாவலர். கடந்த இரண்டு தசாப்தங்களில், அவரது பகுதியில் உள்ள கரையோரம் எவ்வாறு மாறியுள்ளது மற்றும் பல்லுயிர் செயல்முறை எவ்வாறு பாதிக்கப்படுகிறது என்பதை, அவர் படங்கள் மற்றும் எழுத்துக்கள் மூலம் ஆவணப்படுத்தியுள்ளார். பக்கத்து பகுதியில் உள்ள பான்கோட் கிராமத்தில் கடல் உள்நோக்கி வந்துள்ளது, இது கடல் மட்டம் உயரும் சமிக்ஞையாகும், அதே நேரத்தில் அவரது கிராமமான வேலாஸில், கடற்கரை பாலம் கட்டப்பட்டதால் அலை வடிவங்கள் மாறிவிட்டன என்று, அவர் எங்களிடம் கூறினார்.

இவை அனைத்தும் கடலோர அரிப்பு என்று குறிப்பிடப்படுவதற்கு காரணமாகின்றன - உள்ளூர் கடல் மட்ட உயர்வு, கடற்கரைகள் அரிப்பு, வலுவான அலை நடவடிக்கை மற்றும் கடலோர வெள்ளம் ஆகியவற்றைக் காணும் ஒரு செயல்முறையாகும். ரத்னகிரி கடற்கரையில் சுமார் 37% கடலோர அரிப்புக்கு அதிக ஆபத்துள்ளதாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளதாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. 1978 ஆம் ஆண்டு முதல், ரத்னகிரியில் அதிக அலை அளவுகள் 5-6 சென்டிமீட்டர்கள் உயர்ந்தது, இதனால் கடற்கரைகள் அரிப்பு மற்றும் முகத்துவாரங்கள் மற்றும் சமதளப்பகுதிகளுக்கு சேதம் ஏற்பட்டது என்று, ரத்னகிரி கடற்கரையின் பாதிப்பு குறித்து கல்வியாளர்கள் லலித் தாக்கரே மற்றும் துஷார் ஷிடோல் ஆகியோர் மார்ச் 2021 ஆய்வு அறிக்கை தெரிவிக்கிறது.

கடல் அரிப்பைக் கட்டுக்குள் வைத்திருக்க அரசாங்கம் கடலோரத்தில் பெரிய சுவர்களைக் கட்டியெழுப்பி, மீண்டும் கட்டும் போது, கடல் உள் நிலங்களிலும், ஓடைகள் மற்றும் முகத்துவாரங்கள் வழியாகவும், உள்ளூர் பல்லுயிர் மற்றும் மக்களின் வாழ்வாதாரத்திற்கு விலையாக கிராம மக்களின் தனியார் நிலங்களுக்குள் ஊடுருவி வருகிறது.

இந்தக் கட்டுரை, இந்தியா ஸ்பெண்டின் பருவநிலை மாற்ற ஆபத்துள்ள பகுதிகள் என்ற திட்டத்தின் (IndiaSpend’s Climate Hotspot project) ஒரு பகுதியாகும். எங்கள் முந்தைய கட்டுரைகளை இங்கே படிக்கவும்.

மோகன் உபாதாய், பாதுகாவலர் மற்றும் ரத்னகிரியில் உள்ள வேலாஸ் பகுதியைச் சேர்ந்தவர். இவர், மகாராஷ்டிரா அரசின் கீழ் உள்ள சதுப்புநில அறக்கட்டளையில் பணிபுரிகிறார் மற்றும் அவரது கிராமத்தில் கடலோர அரிப்பைக் கவனித்து வருகிறார். (புகைப்படம் ஜனவரி 9, 2023 அன்று எடுக்கப்பட்டது).

கடற்கரை விளிம்பில்

பாங்கோட் கிராமத்தில் உள்ள ராஜேஷ் கர்கரேவின் வீட்டின் பின்புற சுவர், கடலில் இருந்து ஒரு படி தொலைவில் உள்ளது. வீட்டின் பிரதான அறை ஜன்னல் வழியே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த 48 வயதான கர்கரே, கடல் தங்களது வீட்டுக்கு எவ்வளவு அருகில் வந்திருக்கிறது என்பதைச் சுட்டிக்காட்டுகிறார். தனது சிறுவயதில் தனது வீட்டிற்கு 50 மீட்டர் தொலைவில் கடல் இருந்துள்ளதை கண்டதாக அவர் கூறுகிறார்.

அவரது பின்புற சுவரில் இருந்து சுமார் 40 மீட்டர் தொலைவில், 2000 களின் பிற்பகுதியில் கடலைக் கட்டுப்படுத்துவதற்காக கட்டப்பட்ட இடிந்து விழும் கல் கட்டை உள்ளது. இந்த கட்டு இன்று முற்றிலுமாக உடைந்து கிடப்பதால், கடல் மீன்கள் தங்கும் இடமாக தவிர வேறு எந்த நோக்கமும் இல்லாமல் உள்ளது.

ராஜேஷ் கர்கரேவின் வீட்டின் பின்புறமுள்ள கற்களால் ஆன தடுப்புக்கரை, ஜனவரி 2023-ல் முற்றிலும் உடைந்துவிட்டது. இது, 2000களின் பிற்பகுதியில் கட்டப்பட்டது என்று கர்கரே கூறினார்.

ராஜேஷ் கர்கரேவின் வீட்டு பிரதான அறையின் ஜன்னலிலிருந்து தெரியும் கடலை, கர்கரே மற்றும் மோகன் உபாதாய் இருவரும் பார்க்கின்றனர். ஆனால் கற்களால் ஆன கரை உடைந்து அதன் வழியாக கடல் நீர் உள்ளே புகுந்தாலும், அலைகள் இன்னும் உருவாகவில்லை என்று கர்கரே குறிப்பிட்டார். (புகைப்படம் ஜனவரி 2023 இல் எடுக்கப்பட்டது)

முன்பகுதி தோட்டம் முழுவதும் பல்வேறு வகையான சதுப்பு நிலக்காடுகளுக்கே உரிய எனப்படும் மாங்குரோவ் மரங்கள் நிறைந்துள்ளன. கர்கரே கூறுகையில், சதுப்புநிலங்கள், கடல் எவ்வளவு தூரம் நிலப்பகுதிக்கு வந்துள்ளது என்பதைக் குறிக்கிறது. முன்பு கடற்கரை முழுவதும் விவசாய நிலங்கள் இருந்தன" என்று கர்கரே குறிப்பிட்டார். "இன்று, அவை கடற்கரை அல்லது கடலுக்கு அடியில் உள்ளன" என்றார்.

குஜராத், மகாராஷ்டிரா, கோவா, கர்நாடகா மற்றும் தமிழகத்தின் ஒரு பகுதி முழுவதும் பரவி, இந்தியாவின் மேற்குக் கடற்கரையில் 1,600 கி.மீ.க்கு மேல் பரந்து விரிந்திருக்கும் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் ஒரு பகுதியான சயாத்ரி மலைகளின் அடிவாரத்தில் வேலாஸ் மற்றும் பாங்கோட் கிராமங்கள் உள்ளன. இரண்டு கிராமங்களும் ஒருபுறம் மலைகளுக்கும் மறுபுறம் ஆக்கிரமிக்கும் கடலுக்கும் நடுவே இவை உள்ளன.

சிறிது தொலைவில் உள்ள டாபோலி தெஹ்சில் அஞ்சர்லே கிராமத்தில், கடற்கரையிலிருந்து 100 மீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் அபினய் கெலஸ்கர், பல ஆண்டுகளாக கடற்கரை எப்படி சுருங்கிவிட்டது என்பதைக் காட்டுகிறது. "பாருங்கள், இப்பகுதி ஈரமாக இருக்கிறது, அதாவது சில மணிநேரங்களுக்கு முன்பு இங்கு அலை வந்துள்ளது," என்று அவர் நாங்கள் அருகில் நிற்கும் கடல் சுவரில் உள்ள உயரமான நீர் அடையாளத்தை சுட்டிக்காட்டுகிறார். "பல ஆண்டுகளாக, கடலானது குறைந்தது 15-20 மீட்டர் உள்ளே வந்துவிட்டது. அதிக அலைகளின் போது, நீர் கடல் சுவரைத் தொடும், பெரும்பாலும் சுவரைத் தாண்டிச் செல்லும்,” என்று அவர் குறிப்பிட்டார். இந்த நிலையான கடல் உள்நாட்டில் ஊர்ந்து செல்வது இந்தியாவின் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு கடற்கரை முழுவதும் நிஜம்.

"வண்டல் மாற்றம் (பாறை மற்றும் மண்ணின் போக்குவரத்து) ஒரு தேங்கி நிற்கும் நிகழ்வு அல்ல" என்று கடல் சூழலியல் நிபுணர், பாதுகாவலர்; மற்றும் பம்பாய் இயற்கை வரலாற்று சங்கத்தின் முன்னாள் இயக்குனரான தீபக் ஆப்தே கூறினார். "கடலோரங்களில் அரிப்பு மற்றும் திரட்சி நீண்ட காலமாக செயல்முறையின் ஒரு பகுதியாக உள்ளது. ஆனால் இது மெதுவாகவும் நுட்பமாகவும் இருந்தது. இப்போது தரவு வடிவங்கள் எவ்வாறு மாறுகின்றன என்பதைக் காட்டுகிறது, இது கடல் மட்ட உயர்வு என்ற மிகப் பெரிய நிகழ்வுக்கு காரணமாக இருக்கலாம்” என்றார்.

மத்திய புவி அறிவியல் அமைச்சகத்தின் கீழ் உள்ள அரசு அமைப்பான கடற்கரை ஆராய்ச்சிக்கான தேசிய மையம், 1990- ஆண்டு முதல், 2018 வரை இந்திய நிலப்பரப்பில் 6,907 கிலோமீட்டர் கடற்கரையை ஆய்வு செய்தது. இந்தியாவின் 33.6% கடற்கரை கடந்த 28 ஆண்டுகளாக பல்வேறு அளவு அரிப்புக்கு உள்ளாகியிருப்பதாக அவர்கள் கண்டறிந்ததாக, டிசம்பர் 2022 இல் பாராளுமன்றத்தில் அமைச்சகம் குறிப்பிட்டது.

பருவநிலை மாற்றம், மணல் அகழ்வு, துறைமுகங்கள் மற்றும் துறைமுகங்கள் அமைத்தல், கடற்கரையின் குறுக்கே கட்டப்பட்ட தடுப்பணைகள் போன்ற மானுடவியல் நடவடிக்கைகள் காரணமாக கடல் மட்ட உயர்வு காரணமாக இந்த மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ளதாக அமைச்சகம் குறிப்பிட்டுள்ளது.

"ஒன்று அல்லது பிற காரணிகளை சுட்டிக்காட்டுவது கடினம், ஏனெனில் இவை கூட்டு விளைவுகள்" என்று ஆப்தே கூறினார். "உதாரணமாக, துறைமுகங்கள் ஒரு சிறிய பகுதியில் செல்வாக்கு செலுத்தும், ஆனால் அது மாவட்டம் அல்லது மாநிலம் முழுவதும் கடற்கரையை மாற்றாது" என்றார்.

மகாராஷ்டிராவின் கடற்கரைப் பகுதியில் துறைமுகங்கள் மற்றும் மீன்பிடித் துறைமுகங்கள் உள்ளன, இது மேற்குக் கடற்கரையில் கடலோர அரிப்புக்குப் பின்னால் புவி அறிவியல் அமைச்சகத்தால் மேற்கோள் காட்டப்பட்ட காரணங்களில் ஒன்றாகும். ஆதாரம்: கடலோர ஆராய்ச்சிக்கான தேசிய மையத்தின் ஏப்ரல் 2022 அறிக்கை.

2018-ம் ஆண்டின் காலநிலை மாற்றத்திற்கான அரசுகளுக்கிடையேயான குழுவின் (IPCC) அறிக்கையின்படி, 2100 ஆம் ஆண்டில் உலகளாவிய கடல் மட்டம் 0.52-0.98 மீ உயரும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இதனால் கரையோரப் பகுதிகள் மேலும் பாதிக்கப்படுவதுடன், தாழ்வான கரையோரப் பகுதிகள் நீரில் மூழ்கும் அபாயம் உள்ளது.

2009, 2019 மற்றும் 2021 ஆம் ஆண்டுகளில் வேலாஸில் உள்ள கடற்கரையின் ஒரு முனை. கடலோரப் பாலம் கட்டப்பட்டதால் அலை ஓட்டத்தை மாற்றியமைத்ததாக, மோகன் உபாதாய் கூறுகிறார்.

தேசிய கடலோர ஆராய்ச்சி மையத்தின் (NCCR) 2021 ஆய்வின்படி, ரத்னகிரியில் உள்ள வெத்தி, மிர்யா மற்றும் அஞ்சர்லே போன்ற கடற்கரைகளின் சில பாக்கெட்டுகளில் இந்த தற்போதைய கடலோர அரிப்பு முக்கியமானது. அவர்களின் கருத்துகளுக்காக நாங்கள் மையம் மற்றும் அமைச்சகத்தை அணுகினோம். அவர்களிடம் இருந்து பதில் கிடைத்ததும் இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

இம்மாவட்டம், மகாராஷ்டிராவில் மிகப்பெரிய கடற்கரையைக் கொண்டிருக்கும் போது, 2020 ஆம் ஆண்டில் மகாராஷ்டிராவின் சுற்றுச்சூழல் துறை மற்றும் மகாராஷ்டிரா மாசுக் கட்டுப்பாட்டு வாரியத்தால் தயாரிக்கப்பட்ட மாவட்ட சுற்றுச்சூழல் செயல் திட்டமானது கடலோர அரிப்பு பிரச்சனையை கவனிக்கத் தவறிவிட்டது. நாங்கள் இது குறித்து ரத்னகிரி மாவட்ட நிர்வாகத்திற்குக் கருத்து கேட்டு கடிதம் எழுதியுள்ளோம், ஆனால் இந்தக் கட்டுரை வெளியிடும்வரை பதில் வரவில்லை.

உள்ளூர் பல்லுயிர் பெருக்கத்தில் கடலோர அரிப்பின் மறைக்கப்பட்ட தாக்கம்

ஜனவரி 9 ஆம் தேதி அதிகாலை, அஞ்சார்லே கடற்கரையில் மேலும் ஒரு ஆமைக்கூடு ஒதுங்கி இருப்பதாக உபாத்யாயிடம் தெரிவிக்க, வேலாஸைச் சேர்ந்த விதி வானி என்பவர் வந்தார். நாள் முழுவதும், நான் சந்தித்த பல கிராமவாசிகள் இந்த செய்தியை நம்பிக்கையின் தொனியில், பெரும்பாலும் உற்சாகமான கொண்டாட்டத்தில் கொண்டு சென்றனர்.

ரத்னகிரியில் உள்ள வேலாஸ் மற்றும் அஞ்சார்லே கடற்கரைகள், இந்தியாவின் மேற்கு கடற்கரையில் உள்ள ஆலிவ் ரிட்லி ஆமைகளுக்கான பிரபலமான கூடு கட்டும் பகுதிகளில் ஒன்றாகும். இந்தியாவின் கிழக்குக் கடற்கரையில், ஒடிசாவில் இத்தகைய கூடு கட்டும் இடங்கள் அதிகளவில் உள்ளன.

ஜனவரி மற்றும் பிப்ரவரி மாதங்களுக்கு இடையில், இந்த கடற்கரைகள் இந்த ஆமைகளின் அவ்வப்போது வருகையைக் காண்கின்றன, அவற்றின் ஓடுகளின் ஆலிவ் பச்சை நிறத்தால் வேறுபடுகின்றன. அவை, கரையில் முட்டையிட வருகின்றன, இது 'அரிபடாஸ்' என்று அழைக்கப்படுகிறது, அதாவது ஸ்பானிஷ் மொழியில் 'வருகை'. ஆனால் கடந்த இருபதாண்டுகளாக, மகாராஷ்டிராவின் கடற்கரையோரங்களில் முட்டையிட வரும் ஆமைகளின் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளது.

2000-ம் ஆண்டுகளின் முற்பகுதியில், ஆலிவ் ரிட்லியின் எண்ணிக்கை ஏன் குறைந்து வருகிறது என்பதை அறிந்து கொள்ள உபாதாய், சஹ்யாத்ரி நிசார்க் மித்ரா என்ற பாதுகாப்புக் குழுவில் சேர்ந்தார். கிராமவாசிகள் முட்டைகளைத் திருடுவதுதான் பிரச்சினையாக இருந்தது, எனவே அவர்கள், தசாப்தத்தின் பெரும் பகுதியை கடல் ஆமைகள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் அமைப்பில் அவற்றின் பங்கைப் பற்றி கிராம மக்களுக்குக் கற்பித்ததாக அவர் குறிப்பிட்டார்.

ஆனால் இரண்டு தசாப்தங்களாக ஆமை பாதுகாப்பு பணியில், சஹ்யாத்ரி நிசர்க் மித்ரா மற்றும் பின்னர் சதுப்புநில அறக்கட்டளை மூலம், உபாதாய் மற்றொரு அதிரிகரித்து வரும் பிரச்சனையை சந்தித்தார் - அது கடற்கரையோர அரிப்பு.

வேலாஸ் மற்றும் அஞ்சார்லே கடற்கரைகள், ஆலிவ் ரிட்லி கடல் ஆமைகளின் பிரபலமான கூடு கட்டும் இடங்களாகும். ஆனால் கரையோர அரிப்பு காரணமாக பல ஆண்டுகளாக அவற்றின் எண்ணிக்கை குறைந்துவிட்டது.

ஆலிவ் ரிட்லி கடல் ஆமை முட்டைகளை வைப்பதற்கான பாதுகாப்பு கூடாரங்கள் ஜனவரி 2023 முதல் கடற்கரையில் இருந்து அமைக்கப்படுகின்றன. கடற்கரையில் முட்டைகள் இடப்பட்டவுடன், பாதுகாவலர்கள் முட்டைகள் குஞ்சு பொரிக்க இந்த பாதுகாப்பான கூடாரங்களுக்கு அவற்றை மாற்றுகிறார்கள்.

கெலஸ்கர், அஞ்சார்லே, டாபோலியில் உள்ள தனது கடற்கரை-முன் வீட்டில் உபாத்யாயுடன் அமர்ந்து, கடல் மட்டம் உயரும் மற்றும் கடலின் அரிப்பு எவ்வாறு ஆமை மக்களை பாதிக்கிறது என்பதை விவரித்தார். “ஒரு விதியாக, கடல் ஆமைகள் உள்ளே வந்து, உலர்ந்த மணலை நோக்கி, முட்டையிடும். ஆனால் கடந்த சில ஆண்டுகளாக கடல் அலைகள் இந்த மணலை ஈரமாக்குகின்றன. மேலும், கடல் சுவர்கள் எவ்வளவு தூரம் உள்ளே வரமுடியும் என்பதை தடை செய்து வருகிறது. அதனால்தான் நிறைய ரிட்லி பெண் ஆமைகள் சுவர் வரை வந்து முட்டையிடாமல் திரும்பிச் செல்கிறார்கள், இது அவற்றின் கால்தடங்களில் அடிக்கடி தெரியும்” என்றார்.

ரிட்லி ஆமைகளின் முத்திரைகள் கடலின் வடிவங்களை உள்ளூர்வாசிகள் புரிந்து கொள்வதற்கு ஒரு குறிகாட்டியாக இருந்து வருகிறது. ஒரு சிறிய பாறை மலையின் மேல் மணலில் ரிட்லி ஆமை முட்டைகளைக் கண்டறிவதாக உபாத்யாய் குறிப்பிட்டார், அதிக அலைகள் காரணமாக அவை உயரத்தை எட்டியுள்ளன என்பதை பின்னர் உணர்ந்தார்.

"மற்ற நேரங்களில், அவை கடலுக்கு மிக அருகில் முட்டைகளை இடுகின்றன, அதிக அலைகளின் போது மட்டுமே அடித்துச் செல்லப்படும்" என்று உபாதாய் குறிப்பிட்டார். "அத்தகைய சூழ்நிலைகளில், இந்த இனங்களை பாதுகாப்பாக வைத்திருக்க வெளிப்புற தலையீடு அல்லது பாதுகாப்பு பணி மிகவும் முக்கியமானது" என்றார்.

ஒரு ஆலிவ் ரிட்லி ஆமை பொதுவாக 120 முதல் 150 முட்டைகள் இடும், குஞ்சுகள், 45 முதல் 60 நாட்களுக்குள் இந்த முட்டைகளில் இருந்து வெளிப்பட்டு கடலுக்குச் செல்லும். அவை தாய் இல்லாமல் வளர்கின்றன. இந்த உயிரினங்களின் உயிர்வாழ்வு விகிதம் மிகவும் குறைவாக உள்ளது, அதனால்தான் அவை வனவிலங்கு (பாதுகாப்பு) சட்டம், 1972 இன் அட்டவணை - I இல் முழுமையான பாதுகாப்பு தேவைப்படும் இனமாக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன. இயற்கையின் சிவப்பு பட்டியலின் பாதுகாப்புக்கான சர்வதேச ஒன்றியத்தின் கீழ் இந்த இனங்கள் பாதிக்கப்படக்கூடியவை என பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது மற்றும் புலம்பெயர்ந்த இனங்கள் மற்றும் வனவிலங்கு தாவரங்கள் மற்றும் விலங்கினங்கள் மீதான சர்வதேச வர்த்தக (CITES) உடன்படிக்கையின் கீழ் பாதுகாக்கப்படுகிறது.

மகாராஷ்டிரா அரசாங்கத்தின் சதுப்புநிலக் கலத்தின் கீழ் அமைக்கப்பட்ட சதுப்புநில அறக்கட்டளையின் 2019 ஆய்வில், அதிகரித்து வரும் வெப்பநிலை மற்றும் மாறிவரும் வானிலை முறைகளும் கூடுகளின் அடைகாக்கும் வெப்பநிலையை பாதிக்கிறது என்பதைக் கண்டறிந்துள்ளது. அடைகாக்கும் வெப்பநிலை என்பது ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய வெப்பநிலை வரம்பாகும், அதில் முட்டைகள் குஞ்சு பொரிக்க முடியும்.

சதுப்புநில அறக்கட்டளையின் கீழ் உபாதாய் மற்றும் கெலஸ்கர் மேற்கொண்ட பாதுகாப்பு முயற்சிகள், குஞ்சு பொரிப்பகத்தை மூடிய மற்றும் சூடாக வைத்திருப்பது, அதனால் தண்ணீர் நுழையாது மற்றும் வெப்பநிலை பராமரிக்கப்படுகிறது.

கடல் உப்பு நீர் ஊடுருவல் உள்ளூர் வாழ்வாதாரத்திற்கு அச்சுறுத்தலாக உள்ளது

கடற்கரையில் இருந்து ஊருக்குள் அரை கிலோமீட்டர் தொலைவில், வேலாஸ் கிராமத்தில், சதுப்புநிலக் காடுகளால் அழிக்கப்பட்ட விவசாய நிலங்களைக் காண்கிறோம்.

பிரஃபுல் மனோகர் மகாதிகர், 55, கிராமத்தின் போலீஸ் பாட்டீல் (வருவாய் சேகரிக்கும் மற்றும் பிறப்பு மற்றும் இறப்பு பதிவேடுகள் மற்றும் உரிமை கோரப்படாத சொத்துக்களை பராமரிக்கும் பணியை ஒப்படைக்கப்பட்ட பிரிட்டிஷ் கால பதவி). அவர் பகுதி நேர விவசாயம் செய்து வருகிறார், மேலும் அவரது வீட்டைச் சுற்றி சுமார் 1.5 ஏக்கர் நிலம் உள்ளது. காலப்போக்கில், அவர் நெல் விதைத்த நிலத்தில் சதுப்புநிலங்கள் எழுவதை அவர் கண்கூடாகப் பார்த்திருக்கிறார். 

முரண்பாடாக, கடலோர நிலப்பரப்புகளுக்கு சதுப்புநிலங்கள் முக்கியமானவை. சதுப்புநிலங்கள் கடலுக்கும் நிலத்திற்கும் இடையில் ஒரு இடையகமாக செயல்படுவதாகவும், காற்று, அலைகள் மற்றும் வெள்ளம் ஆகியவற்றில் இருந்து கரையோரங்களை பாதுகாப்பதாகவும் ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.

மகாராஷ்டிராவின் கடலோர மாவட்டங்களில் சதுப்புநிலங்கள் ஆக்கிரமிப்பதாக பாதுகாவலர் தீபக் ஆப்தே குறிப்பிட்டுள்ளார். "நிச்சயமாக நிறைய வெள்ளம் ஏற்படுகிறது மற்றும் நிறைய விவசாய நிலங்கள் சதுப்புநிலங்களாக மாற்றப்படுகின்றன," என்று அவர் கூறினார். "சதுப்புநிலங்களின் இயற்கையான வளர்ச்சி எவ்வளவு மற்றும் கடல் நீரால் நிலம் மூழ்கியதால் எவ்வளவு இருக்கிறது என்பதை நாங்கள் இப்போது புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கிறோம்" என்றார்.

மகாதிகாரின் பண்ணையில் சதுப்புநிலங்கள் வளரும் சிறு திட்டுகள் பயிரிடப்படாமல் விடப்பட்டுள்ளன. மஹதிகரும் அவரது மனைவி வீடும் சதுப்புநிலங்களால் ஆக்கிரமிக்கப்படுவதற்கு முன்பு, மீதமுள்ள நிலத்தில் மண்ணில் உப்புத்தன்மையை பொறுத்துக் கொள்ளக்கூடிய தென்னை மரங்களை நடுவதற்கு இப்போது யோசித்து வருகின்றனர். தென்னை மரங்களை வளர்ப்பது சுமார் 16 ஆண்டுகளுக்கு ஒரு நீண்ட முதலீடாக இருக்கும், ஆனால் அதன் மதிப்பு என்னவென்றால், அவைகளால் மட்டுமே மண்ணில் உள்ள உப்புத்தன்மையை பொறுத்துக்கொள்ள முடியும்.

மற்ற இடங்களில், முரளிதர் சதானந்த் ஷெட்டே மற்றொரு சிக்கலை எதிர்கொள்கிறார். சதுப்புநிலங்கள் ஆக்கிரமித்துள்ளதால், அவர் முன்பு பயன்படுத்திய விவசாய நிலத்தில் தனது கால்நடைகளை மேய்க்க முடியாது, மேலும் கால்நடைகளை மேய்க்க மலைகளில் மேலும் ஏறிச் செல்ல வேண்டும்.

விகாஸ் வானிக்கு முன்னால் ஓடும் நீரோடை, அதிக அலை ஏற்படும் போதெல்லாம், தலைகீழ் நீரின் ஓட்டத்தைப் பார்க்கிறது, அவர் எங்களிடம் கூறினார் - ஒரு நாளைக்கு இரண்டு முறை, அலைகளால் உயர்த்தப்பட்ட கடல் நீர், ஓடையின் புதிய நீரை மீறி மேலும் உள்பகுதிக்கு வருகிறது. "உப்பு நீர் என்று நீங்கள் அதை அடையாளம் காணலாம், ஏனெனில் இது உவர்நீர் மற்றும் ஓடை நீர் ஓட்டம் போல் சுத்தமாக இல்லை," என்று அவர் கூறினார். கடல் நீர் மேலும் உள்நாட்டிற்கு வருவதன் விளைவு என்னவென்றால், அது உப்புநீருடன் மண்ணை விதைக்கிறது, மேலும் இது அவரது பண்ணையில் உள்ள மா மரங்களை பாதிக்கிறது, ஏனெனில் ஆழமான வேர்களைக் கொண்ட அத்தகைய மரங்கள் மண்ணில் அதிக உப்புத்தன்மையை பொறுத்துக்கொள்ளாது.

இன்று கிராமத்தில் 11 குடும்பங்கள் மட்டுமே விவசாயத்தில் ஈடுபட்டு வருவதாக அப்டேய் குறிப்பிட்டார். ஜூன் 2020 இல் நிசார்க் சூறாவளி மேற்கு கடற்கரையைத் தாக்கியபோது இந்த மாற்றம் ஏற்பட்டது மற்றும் அனைத்து வயல்களும் கடல் நீரில் மூழ்கின. "அரசு அதிகாரிகள் மண்ணின் மாதிரிகளை எடுக்க வந்தனர், உப்புத்தன்மையின் அளவைப் புரிந்து கொள்ள, ஆனால் முடிவுகள் இன்னும் வெளிவரவில்லை," என்று அவர் கூறினார். நாங்கள் மகாராஷ்டிரா அரசாங்கத்தின் சுற்றுச்சூழல் துறையை அணுகினோம், அவர்கள் பதிலளிக்கும் போது இக்கட்டுரையைப் புதுப்பிப்போம்.

மண்ணில் உப்புத்தன்மை அளவு மாறிக்கொண்டே இருந்ததால், கிராம மக்கள் மண்ணில் வளரும் பல்வேறு வகையான விதைகளை பரிசோதித்தனர். வேலாஸின் மற்றொரு கிராமவாசியான சுஜய் மகாதேவ் பகத் விளக்கினார், “முன்பு, மண்ணில் உப்புத்தன்மை குறைவாக இருந்தபோது, விதைகளை கரே பாத் (உப்பு அரிசி விதைகள்) என்று மாற்றினோம். இந்த விதைகள் பாரம்பரியமாக உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன, மேலும் வளர்ந்த அரிசியும் வித்தியாசமாக, சிவப்பு நிறத்தில் இருந்தது. இப்போது, இந்த விதைகளும் அவற்றின் சகிப்புத்தன்மையை மீறி உப்பு அளவு அதிகரித்துள்ளதால் வளரவில்லை” என்றார்.

"அதிக உப்புத்தன்மையுடன், விவசாய நிலங்கள் பாரம்பரிய விவசாயத்திற்கு தகுதியற்றதாக மாறும்" என்று ஆப்தே, இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார். "சமூகங்கள் உப்பு-சகிப்புத்தன்மை கொண்ட விவசாயத்திற்கு மாற வேண்டும்" என்றார் அவர்.

ஏற்றுக் கொள்வதே, முன்னோக்கி செல்லும் வழி?

"கடல் மட்ட உயர்வு என்பது ஒரு உண்மை" என்று ஆப்தே கூறினார். "நாங்கள் அதை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்வது ஒரு காலத்தின் விஷயம்” என்றார். அவரும், நான் பேசிய மற்ற நிபுணர்களும், மாறிவரும் கடல் மட்டத்தை எப்படிக் கையாள்வது என்பதைக் கையாள்வதில் முயற்சிகள் மையமாக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார்கள்.

இந்தியா முழுவதும், அரசாங்கங்கள் கடல் சுவர்கள் போன்ற பௌதீக பாதுகாப்புகளை அரிப்பைத் தடுக்க ஒரு ஏற்பு நடவடிக்கையாக நம்பியுள்ளன. ஏற்கனவே, 560 கிலோமீட்டர் நீளமுள்ள கேரள கடற்கரையில், 386 கிலோமீட்டர் கடல் சுவர்கள் உள்ளன. ஆகஸ்ட் 2022 இல், மகாராஷ்டிரா அரசாங்கம் மாநில கடற்கரை முழுவதும் 42 கடல் சுவர்களை முன்மொழிந்ததாக கூறப்படுகிறது.

ஆனால் பிப்ரவரி 2022 இல், காலநிலை மாற்றத்திற்கான அரசுகளுக்கிடையேயான குழுவானது, கடல் மட்ட உயர்வு மற்றும் புயல் அலைகளிலிருந்து பாதுகாக்க கடல் சுவர்களை கட்டுவதற்கு எதிராக எச்சரித்தது. கடல் சுவர்கள், கடல் மட்ட உயர்வைச் சமாளிக்க மக்களுக்கு உதவ வேண்டும், ஆனால் ஒரு சிறிய பகுதியைப் பாதுகாப்பது அல்லது பவளப்பாறைகள் போன்ற இயற்கை தடைகளுக்கு தீங்கு விளைவிப்பது போன்ற எதிர்பாராத விளைவுகளை ஏற்படுத்தும். கடல் சுவர்கள் அரிப்பை கடற்கரையின் மற்ற பகுதிகளுக்கு மாற்றுவதாகவும் அறியப்படுகிறது.

"கடல்கள் அல்லது கரைகளை வைப்பதன் மூலம் நீங்கள் கடலில் இருந்து தப்பிக்க முடியாது, ஏனென்றால் கடல் வேறு எங்காவது ஊடுருவும்," என்று ஆப்தே குறிப்பிட்டார். "எனவே நீங்கள் பிரச்சனையை ஒரு இடத்திலிருந்து இன்னொரு இடத்திற்கு மாற்றுவீர்கள்" என்றார்.

பெரும்பாலும் கவனிக்கப்படாத பிற ஏற்கக்கூடிய வழிமுறைகள் உள்ளன. உதாரணமாக, நண்டு வளர்ப்பு, தேனீ வளர்ப்பு, மீன் வளர்ப்பு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் சுற்றுலா போன்ற சதுப்புநில அடிப்படையிலான வாழ்வாதார வாய்ப்புகளை மேம்படுத்துவதற்காக 2017 ஆம் ஆண்டில் மகாராஷ்டிரா அரசு சதுப்புநில பாதுகாப்பு மற்றும் வேலைவாய்ப்பு உருவாக்கும் திட்டத்தை கொண்டு வந்தது.

இத்திட்டத்தின் கீழ், சதுப்புநிலத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட வாழ்வாதாரங்களைத் தொடர, தனிநபர்கள் மற்றும் கூட்டு நிறுவனங்களுக்கு அரசாங்கம் மானியங்களை வழங்கும். கூட்டாக இருந்தால், மாநிலம் 90% முதலீடு செய்யும், பயனாளிகள் 10% முதலீடு செய்வார்கள். ஒரு நபரின் விஷயத்தில், அரசு 75% முதலீடு செய்யும், தனிநபர் 25% முதலீடு செய்வார். மாவட்ட அதிகாரசபை மற்றும் சதுப்புநில அறக்கட்டளை மூலம் நிதி கிடைக்கிறது. சதுப்புநில அறக்கட்டளையுடன் பணிபுரியும் உபாதாய், இந்தத் திட்டத்தைப் பற்றி பலருக்குத் தெரியாது, அதனால்தான் அது இருக்கக்கூடிய அளவிற்கு அது செயல்படவில்லை என்று குறிப்பிட்டார்.

"எங்கள் கடலோரப் பகுதியில் சதுப்புநிலங்கள் மிக அதிகமாக இருக்கும் ஒரு காலம் வரும் என்று நான் அஞ்சுகிறேன்," என்று உபாதாய் குறிப்பிட்டார். "இத்தகைய உப்பு-சகிப்புத்தன்மை கொண்ட இனங்கள் மூலம் வாழ்க்கையை உருவாக்குவதே ஒரே வழி" என்றார்.