தழும்புகளால் பயம்: ஆசிட் தாக்குதல்கள் மற்றும் சருமத்தின் வடுக்கள்

அப்பெண் என்னை கவனிக்கிறார், தொலைபேசியை அணைத்துவிட்டு என்னை நோக்கி முண்டியடித்தார். டெல்லியில் உள்ள அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் கழக (AIIMS) மருத்துவமனையில் இருந்து, 10 நாட்களுக்கும் மேலாக தனது 13வது தோல் ஒட்டு அறுவை சிகிச்சையை மேற்கொண்ட பிறகு, அவர் இப்போதுதான் திரும்பியுள்ளார். குறைந்த பட்சம், இது தனக்கு 13வது என்று அவர் நினைக்கிறார் - நிறைய இருந்தன, அவரால் எண்ணிக்கை நினைவில் இல்லை. இந்த நேரத்தில், அவரது வலது காலில் இருந்து தோல் அவரது கழுத்தில் மோசமாக எரிந்த பகுதியில் ஒட்டப்பட்டது.

2016 ஆம் ஆண்டில், சீமாவுக்கு வெறும் 18 வயது மற்றும் அவர் ஆசிட் வீச்சுக்கு ஆளானபோது, பன்னிரண்டாம் வகுப்பு பொதுத் தேர்வு எழுதவிருந்தார். அன்று காலையில், தேர்வுக்காக தான் வீட்டைவிட்டு வெளியேறியதை சீமா நினைவு கூர்ந்தார் - வீட்டில் கழிப்பறை இல்லை; குடும்ப உறுப்பினர்கள் வழக்கமாக அருகிலுள்ள வயல்களைப் பயன்படுத்துகின்றனர். “காலை 6 மணியளவில் அவர்கள் ஸ்கார்பியோ காரில் வந்தார்கள். அதில் மூன்று பேர் இருந்தனர்; என்னைத் தாக்கியவர் பின்னால் அமர்ந்திருந்தார்” என்றார்.

"சுற்றிலும் யாரும் இல்லை. நான் பயத்துடனும் வலியுடனும் கத்தினேன், நேராக என் வீட்டை நோக்கி ஓடினேன். என் தோல் சுருங்க ஆரம்பித்தது, அதிலிருந்து நீராவி வந்தது, நீங்கள் சமைத்த அரிசியில் பார்ப்பது போல,” என்று அவர் கூறுகிறார். "நான் என் அம்மாவைப் பார்த்தது போலவே நுழைவாயிலுக்கு அருகில் விழுந்தேன்" என்கிறார்.

சீமாவின் தந்தை, உத்தரப்பிரதேசத்தில் உள்ள அம்பேத்கர் நகர் மாவட்டத்தில் உள்ள அக்பர்பூர் தாலுகாவில், ஒரு சிறிய மோமோ ஸ்டால் நடத்தி வருபவர். அவரது மூத்த சகோதரர், தனது நண்பரின் உறவினரை திருமணம் செய்ய மறுத்ததால், அவர் மீதான தாக்குதல் "பழிவாங்கும்" ஆகும் இது.

சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகம், அதன் 2021-22 ஆண்டு அறிக்கையில், இந்தியாவில் ஆண்டுக்கு 7 மில்லியன் தீக்காயங்கள் மற்றும் 140,000 இறப்புகள் இருப்பதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது, இது தீக்காயங்கள் காயங்களின் இரண்டாவது பெரிய குழுவாகும். "தீக்காயத்தால் ஏற்படும் மரணம் மற்றும் இயலாமை ஆகியவை பெரிய அளவில் தடுக்கப்படுகின்றன. பயிற்சி பெற்ற சுகாதார நிபுணர்களால் சரியான நேரத்தில் மற்றும் பொருத்தமான சிகிச்சை அளிக்கப்படுகிறது" என்று அறிக்கை கூறுகிறது. ஆசிட் வீச்சால் ஏற்படும் தீக்காயங்கள், இரசாயன தீக்காயங்கள் மற்றும் வெப்ப தீக்காயங்களை விட சிகிச்சையளிப்பது கடினம் என்று மருத்துவர்கள் கூறுகின்றனர்.

என்.சி.ஆர்.பி தரவுகளின்படி, இந்தியாவில் பெண்களுக்கு எதிரான குற்றங்கள் 2021 இல் 15.3% அதிகரித்துள்ளன, மேலும் 100,000 பெண்கள் என்ற அடிப்படையில் வழக்குகளின் விகிதம் 2020ம் ஆண்டில் 56.5 இல் இருந்து 2021 இல் 64.5 ஆக அதிகரித்துள்ளது. 2017 முதல் 2021 வரையிலான ஐந்து ஆண்டுகளில் 1,115 பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு எதிராக 1,070 ஆசிட் தாக்குதல்களை என்.சி.ஆர்.பி பதிவு செய்துள்ளது. இதில், 656 பெண்களுக்கு எதிராக 636 தாக்குதல்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. 2021 ஆம் ஆண்டில், சமீபத்திய தரவுகளின்படி, 176 அமில தாக்குதல்கள் மேலும் 73 "ஆசிட் தாக்குதலுக்கான முயற்சிகள்" பதிவாகியுள்ளன. இதில் 107 பெண்களுக்கு எதிராக 102 தாக்குதல்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.

“ரசாயன தீக்காயங்கள் குறித்து இதுவரை எங்களிடம் தனிப்பதிவு இல்லை. எங்களிடம் உள்ள ஆசிட் தாக்குதல்கள் பற்றிய தகவல்கள் அனைத்தும் என்.சி.ஆர்.பி [தேசிய குற்றப் பதிவுப் பணியகம்] மூலம் கிடைத்தவை” என்று, சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகத்தின் சுகாதார சேவைகள் இயக்குநரகத்தின் கீழ் உள்ள தொற்று அல்லாத நோய்களுக்கான கூடுதல் இயக்குநர் ஜெனரல் மனாஸ் பிரதீம் ராய் கூறினார். உள்துறை அமைச்சகத்தின் பெண்கள் பாதுகாப்புப் பிரிவைச் சேர்ந்த ஆர்.வி. யாதவ், ஆசிட் வீச்சு வழக்குகளைப் பதிவு செய்தல், காவல்துறை விழிப்புணர்வு அல்லது இரசாயன தீக்காயங்கள் குறித்த தரவுகள் குறித்து கேட்டதற்கு தொலைபேசியில் பதில் தெரிவிக்கவில்லை, மேலும் எங்களுக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்புமாறு கேட்டுக் கொண்டோம். இக்கட்டுரை வெளியிடும் நேரம் வரை எங்களுக்கு எந்த பதிலும் வரவில்லை, பதில் கிடைத்தவுடன் இக்கட்டுரையைப் புதுப்பிப்போம்.

இந்தியா உட்பட ஆறு நாடுகளில் உள்ள உள்ளூர் கூட்டாளர்களைக் கொண்டுள்ள இங்கிலாந்தை சேர்ந்த ஆசிட் சர்வைவர்ஸ் டிரஸ்ட் இன்டர்நேஷனல் (ASTI) அறிக்கையின்படி, கிட்டத்தட்ட 76% வழக்குகளில், பாதிக்கப்பட்டவருக்குத் தெரிந்த ஒருவரால் தாக்குதல் நடத்தப்பட்டது. பெரும்பாலான தாக்குதல்கள் வீடுகளில் நிகழும் பங்களாதேஷைப் போலல்லாமல், இந்தியாவில் தாக்குதல்கள் பெரும்பாலும் சாலைகள், பள்ளிகள் மற்றும் கல்லூரிகள் போன்ற பொது இடங்களில் நிகழ்கின்றன.

சீமா தன் தினசரி வேலைகளை செய்தும் ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டும் தன் இருட்டு அறையில் அமர்ந்திருக்கிறார்.

சீமாவைப் போலவே, திறந்த வெளியில் மலம் கழிப்பது பெண்களின் பாதுகாப்பிற்கான முக்கிய அச்சுறுத்தல்களில் ஒன்றாகும், ஏனெனில் இது ஒதுங்கிய பகுதிகளில் பெரும்பாலும் இரவு நேரத்திலும், அதிகாலையிலும் வன்முறைக் குற்றங்களுக்கு ஆளாக நேரிடுகிறது. 2016-17 பொருளாதார ஆய்வில் மேற்கோள் காட்டப்பட்ட பாலின விதிமுறைகள் மற்றும் சுகாதாரம் மற்றும் தாக்கங்கள் குறித்த 2016 விரைவான கணக்கெடுப்பின்படி, கழிவறை இல்லாத குடும்பங்களில் உள்ள பெண்களில் மூன்றில் ஒரு பெண் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகியுள்ளதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. மேலும், இதுபோன்ற கிராமப்புற குடும்பங்களைச் சேர்ந்த 34% பெண்கள், நகர்ப்புற குடும்பங்களில் இருந்து 30% பேர் தாக்குதலை எதிர்கொள்வதாக தெரிவித்தனர். 2016 ஆம் ஆண்டு நடத்தப்பட்ட ஆய்வில், திறந்த வெளியில் மலம் கழிக்கும் பெண்கள், வீட்டுக் கழிப்பறை உள்ள பெண்களை விட இரு மடங்கு வன்முறையை எதிர்கொள்கின்றனர் என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

இது, இந்தியா ஸ்பெண்டின் ‘ஆசிட் அட்டாக்’ அதாவது ஆசித் தாக்குதல் குறித்த தொடரின் இரண்டாவது கட்டுரையாகும், இது ஆசிட் தாக்குதலில் இருந்து தப்பியவர்கள் தங்கள் பார்வையை மீட்டெடுக்கவும், அவர்களின் சருமத்தை மறுகட்டமைக்கவும் எதிர்கொள்ளும் முறையான உடல்நலப் பிரச்சினைகளுக்குள் மூழ்கி, சுகாதார அமைப்புகளின் பதில், கொள்கைத் தலையீடுகள் மற்றும் உயிர் பிழைத்தவர்களுக்கான மருத்துவ அணுகல் ஆகியவற்றை ஆராய்கிறது. ஆசிட் தாக்குதலில் இருந்து தப்பியவரின் பார்வையை மீண்டும் பெறுவதற்கான பயணத்தின் முதல் பகுதியை நீங்கள், இங்கே படிக்கலாம்.

சருமத்திற்கு சேதம் ஏற்படும் நிலைகள்

ஆசிட் ஆனது தோல் மற்றும் தசை திசுக்களை அடுக்கடுக்காக சாப்பிடுவதால் கடுமையான வலி மற்றும் சேதத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்று மருத்துவர்கள் விளக்குகிறார்கள். இது மேல்தோலின் இரண்டு அடுக்குகள் வழியாக அடிப்படை கொழுப்பு மற்றும் தசைக்குள் செல்கிறது, மேலும் எப்போதாவது எலும்பைச் சென்றடைகிறது, இது எலும்பை சிதைக்கச் செய்யும்.

சேதத்தின் தீவிரம் அமிலத்தின் வலிமை மற்றும் தோலுடன் எவ்வளவு நேரம் தொடர்பில் இருந்தது என்பதன் மூலம் தீர்மானிக்கப்படுகிறது; அமிலம் முழுவதுமாக தண்ணீரில் அகற்றப்படும் வரை எரியும் நீடிக்கும். ஒரு தாக்குதலுக்குப் பிறகு, பாதிக்கப்பட்டவரின் மேல்தோல் சில நாட்களுக்குள் அடிக்கடி வெள்ளைத் திட்டுகளை உருவாக்குகிறது. இந்த பகுதிகள் இறுதியில் இருண்ட நிறத்தை உருவாக்குகின்றன. கருமையான மற்றும் சேதமடைந்த தோல் உதிர்ந்து விட்டால், அடியில் உள்ள தோல் பச்சையாகவும், சதைப்பற்றுள்ளதாகவும், சிவப்பு நிறமாகவும், வீக்கமாகவும் தோன்றும்.

"சம்பவத்தின் போது, முதலில் என்ன நடந்தது என்பதை யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை," என்று சீமா கூறுகிறார். "என்னுடைய தோல் தொடர்ந்து நீராவியை வெளியேற்றியதால் என் சகோதரர் என்னை பைக்கில் அருகிலுள்ள மாவட்ட மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் சென்றார்” என்றார். அங்கிருந்த மருத்துவர், சீமாவுக்கு சிகிச்சை அளிக்க முடியாது என்று சீமாவின் குடும்பத்தினருக்குத் தெரிவிக்கும் முன், இரண்டு மணிநேரம் எடுத்து, உப்புக் கரைசலில் தோலைச் சுத்தம் செய்தார். அவர்கள் அப்பெண்ணுக்கு தடவுவதற்கு ஒரு "கிரீம்" கொடுத்தனர், மேலும் சீமாவை லக்னோவிற்கு அழைத்துச் செல்லும்படி பரிந்துரைத்தனர்.

மார்ச் 2023 இல் நான் சீமாவைச் சந்தித்தபோது, அவர் 13 வது தோல் ஒட்டு அறுவை சிகிச்சைக்கு உட்பட்டிருந்தாள். அவள் கால்களை சுட்டிக்காட்டி, “என் கால்களில் தோலை எடுக்காத பகுதியே இல்லை. அதையெல்லாம் என் முகத்தில் போட்டுவிட்டார்கள்” என்றார்.

உடலின் ஒரு பகுதியிலிருந்து தோலை எடுத்து மற்றொரு பகுதியில் சேதமடைந்த தோலை மாற்றும் செயல்முறை தோல் ஒட்டுதல் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

மார்ச் 1, 2023 அன்று ஒட்டப்பட்ட கழுத்தை சீமா காட்டுகிறார்.

மனித தோலில் ஏற்படும் காயங்களைப் புரிந்துகொள்வது

தீக்காயம் அல்லது இரசாயன காயம் ஏற்படும் போதெல்லாம், சீமாவுக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்த மருத்துவரும், பிளாஸ்டிக் மற்றும் புனரமைப்பு அறுவை சிகிச்சை நிபுணரும், டெல்லி எய்ம்ஸில் உதவி பேராசிரியருமான ஷிவாங்கி சாஹா விளக்குகிறார், “ஜாக்சன் காயங்களின் மண்டலங்களின்படி மூன்று வெவ்வேறு காயங்கள் உள்ளன" என்றார். “உட்புற மண்டலம் உறைதல் மண்டலம். இது ஆற்றல் பாதிப்பிற்கு உள்ளாகி இறந்து விடுகிறது. இதைத் தொடர்ந்து ஒரு பகுதி உடனடியாக அதைச் சுற்றியுள்ளது, இது தேக்க மண்டலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இங்கு, நோயாளிக்கு நல்ல முதலுதவி அளிக்கப்பட்டால், அதை மீட்க வாய்ப்பு உள்ளது. மூன்றாவது மற்றும் வெளிப்புற மண்டலம் ஹைபிரேமியாவின் மண்டலமாகும், இது ஆரம்பத்தில் சிவப்பு நிறமாகத் தெரிகிறது, ஆனால் நோயாளி குணமடையத் தொடங்கியவுடன் இந்த மண்டலம் குணமாகும்” என்றார்.

"காயத்தின் ஆழத்தைப் பொறுத்து, மேலோட்டமான காயம் இருக்கலாம், இது மேலோட்டமான மேல்தோல் மற்றும் தோலை மட்டுமே உள்ளடக்கியது; ஆழமான காயம் ஏற்படலாம்” என்றும் சகா, “இது சருமத்தின் ஆழமான அடுக்குகள் மற்றும் தோலடி திசுக்களை உள்ளடக்கியது. மேலும் மிக ஆழமான தீக்காயம் இருக்கலாம், இது மூன்றாம் நிலை எரிப்பு என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. மேலோட்டமான தீக்காயங்கள் அறுவை சிகிச்சை இல்லாமல் குணமாகும், அதேசமயம் ஆழமான தீக்காயங்கள் மற்றும் மூன்றாம் நிலை தீக்காயங்கள் குணமடைய அறுவை சிகிச்சை தேவைப்படுகிறது” என்றார்.

உயிர் பிழைத்தவர்கள் தோல் காயங்களுடன் என்ன சந்திக்கிறார்கள்

சீமா தனது வழுக்கை உச்சந்தலையை மறைக்கும் முயற்சியில் தன் தலைமுடியை முன்னும் பின்னும் கோடுகிறார். "என் தலையின் மேல் முடி இல்லை," என்று அவர் கூறுகிறார். "எனவே நான் இதைச் செய்ய வேண்டும்” என்றார்.

சீமா மற்றபடி சாதாரணமாக எடுத்துக் கொண்ட விஷயங்களைக் கூட காயங்கள் எவ்வாறு பாதித்தன என்பதை அவர் மெதுவாகப் புரிந்துகொண்டுள்ளார். ஒட்டப்பட்ட தோலில் எண்ணெய் சுரப்பிகள் இல்லாததால் வியர்வை ஏற்படாது என்று அவர் கூறுகிறார் - மேலும் தீக்காயங்கள் உடலின் வெப்பநிலையை பராமரிக்கும் தோலின் திறனையும் பாதிக்கலாம்.

சீமா தனது கையை [இடது] காட்டுகிறார், அது பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒட்டப்பட்டது.

"உடலில் உள்ள தோலின் செயல்பாடு வெப்பநிலையை பராமரிப்பதும் ஆகும். தீக்காயங்கள் ஏற்படும் போது, தோல் இழக்கப்படுகிறது, பாதுகாப்பு அடுக்கு இழக்கப்படுகிறது. எனவே தீக்காயத்திற்குப் பிறகு அந்த நபர் ஆரம்பத்தில் அதிக வெப்பத்தை இழக்க நேரிடும், மேலும் அது தாழ்வெப்பநிலை எனப்படும் நிலையை ஏற்படுத்துகிறது, ”என்று லக்னோவில் உள்ள கிங் ஜார்ஜ் மருத்துவப் பல்கலைக்கழகத்தின் பிளாஸ்டிக் மற்றும் மறுசீரமைப்பு அறுவை சிகிச்சைத் துறையின் பேராசிரியரும் தலைவருமான விஜய் குமார் விளக்கினார். 2016ல் முதன்முறையாக அக்பர்பூரில் இருந்து லக்னோவுக்கு சீமாவை அழைத்துச் சென்றபோது சீமாவைப் பார்த்தார்.

ஹைப்போதெர்மியா என்பது உடல் உறிஞ்சும் அல்லது உருவாக்குவதை விட அதிக வெப்பத்தை சிதறடித்து, ஹோமியோஸ்டாசிஸை பராமரிக்க போதுமான வெப்பத்தை உடலால் உருவாக்க முடியாமல் போகும், அதாவது சமநிலை நிலை மற்றும் சரியான உடல் செயல்பாடு. "தீக்காயத்திற்குப் பிறகு சிறிது நேரம் கழித்து, மூன்று, நான்கு நாட்களுக்குப் பிறகு, உடலைக் குணப்படுத்த, உடல் செல்கள் அதிக வெப்பத்தை உற்பத்தி செய்யத் தொடங்குகின்றன - இது தீக்காயத்திற்கு ஹைப்பர் மெட்டபாலிக் பதில் என்று அழைக்கப்படுகிறது," குமார் விளக்குகிறார்.

இந்த ஹைப்பர் மெட்டபாலிக் ரெஸ்பான்ஸில், இழக்கப்படும் வெப்பத்தை ஈடுசெய்ய உடல் உடலுக்குள் நிறைய சக்தியை எரிக்கும். இது உடல் வெப்பநிலை அதிகரிப்பதற்கு வழிவகுக்கிறது. கடுமையான தீக்காயத்தை தொடர்ந்து ஒரு ஹைப்பர் மெட்டபாலிக் பதில் காயத்திற்குப் பிறகு 24 மாதங்கள் வரை நீடிக்கும்.

"நாங்கள் முடி ஒட்டுதலில் [மருத்துவ] மேம்பாடுகளை எதிர்நோக்குகிறோம், ஏனெனில் இந்த அமில வீச்சு நோயாளிகளில், முடி உதிர்தல் மற்றும் புருவங்களும் கூட" என்று குமார் கூறுகிறார்.

இந்த தாக்குதலில் சீமாவின் தலை, வலது காது, உதடுகள் மற்றும் மூக்கு உட்பட அவரது உடலில் கிட்டத்தட்ட 80% தீக்காயம் ஏற்பட்டது. "நான் எனது முழு நேரத்தையும் ஒரு அறையில் பூட்டினேன்," என்று அவர் கூறுகிறார். "நான் நீண்ட காலமாக பார்வையாளர்களைப் பார்க்கவில்லை."

“எனது உடலும் முகமும் மிகவும் மோசமாக இருந்தது, அதைக் கண்டு என் அம்மா கூட மயக்கமடைந்தார். இந்த தழும்புகளை யாரும் தொட விரும்ப மாட்டார்கள் என்பதால் நானே டிரஸ்ஸிங் செய்தேன்.

தாக்குதலுக்குப் பிறகு கிளிக் செய்யப்பட்ட படங்களில், சீமாவின் உதடுகள் கடுமையாக வீங்கி, மூக்கு சுருங்கியது. "நான் இப்போது இருப்பதைப் பெற எனக்கு 13 அறுவை சிகிச்சைகள் நடந்துள்ளன - ஆனால் இது கூட சாதாரணமானது அல்ல, நீங்கள் பார்க்கிறீர்களா?" என்றார்.

மனித தோலில் உள்ள அமில தீக்காயங்களுக்கு சிகிச்சை

மீட்சியின் தரம், தாக்குதலுக்குப் பிறகு உடனடியாக வழங்கப்படும் முதலுதவியைப் பொறுத்தது. முதலுதவி அளிப்பவர் முதலில் சில வகையான பாதுகாப்பு உபகரணங்களை அணிந்து தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று சாஹா கூறினார்.

செய்ய வேண்டிய இரண்டாவது விஷயம் முதலுதவி வழங்குவது. சஹா விளக்குகிறார், “முதலுதவி மூலம், நான் தண்ணீரைப் பயன்படுத்துகிறேன் - தண்ணீரை மட்டுமே பயன்படுத்துகிறேன். இது சாதாரண வெப்பநிலையில் இருக்க வேண்டும், வெறுமனே ஓடும் நீர் ஆனால் அது இல்லாமல், ஒரு வாளி அல்லது வேறு எந்த பாத்திரத்தையும் பயன்படுத்தவும். நீங்கள் மிகவும் குளிர்ந்த நீரைப் பயன்படுத்த வேண்டாம், ஏனெனில் அது அந்தப் பகுதியைச் சுற்றியுள்ள பாத்திரங்களின் பிடிப்பை ஏற்படுத்துவதன் மூலம் காயத்தை மேலும் மோசமாக்கும்” என்றார்.

"பின்னர் 20 நிமிடங்கள் அல்லது வலி நீங்கும் வரை, நீங்கள் பாதிக்கப்பட்ட பகுதியைக் கழுவிக்கொண்டே இருங்கள், இதனால் அமில முகவர் உடலில் இருந்து கழுவப்படும். பெரும்பாலும் புறக்கணிக்கப்படும் ஆனால் மிகவும் அவசியமான ஒன்று, உடலின் மற்ற பகுதிகளிலிருந்து அமில தீக்காயங்களை தனிமைப்படுத்துவதாகும்.

ஒரு வருடத்திற்கு முன்புதான் சீமாவை நான் முதன்முதலில் சந்தித்தேன். பின்னர், அவர் எப்போதும் தனியாக இருந்தார், பெரும்பாலும் அமைதியாக இருந்தார், ஒருபோதும் சிரிக்கவில்லை. இந்த இரண்டாவது சந்திப்பில், அவரது சமீபத்திய அறுவை சிகிச்சைக்குப் பிறகு, நாங்கள் அவரது இருண்ட அறையில் அமர்ந்திருந்ததால், அவர் இன்னும் வரவிருந்தாள். வெட்கக்கேடான மற்றும் ஆசிட் தாக்குதலில் இருந்து தப்பிய பலரில் இளையவர், அவர் அடிக்கடி தன் அறையில் தனியாக நேரத்தை செலவிடுகிறார். "அக்பர்பூரில் இருந்து லக்னோவிற்கு நான்கு மணி நேர பயணத்தை என்னால் மறக்கவே முடியாது--என் வாழ்க்கையின் மிக பயங்கரமான நான்கு மணிநேரம்" என்றார்.

நண்பகலில் லக்னோ மருத்துவக் கல்லூரியை அடைந்ததும், அவர் தனது முதல் தோல் ஒட்டு அறுவை சிகிச்சையை மேற்கொண்டார். "அவர்கள் என் இடது காலில் இருந்து தோலை எடுத்தார்கள்" என்று நினைவுகூர்ந்தார். அப்போது அவருக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்த குமார், “உறவினர் அல்லது தொடர்பில்லாத நன்கொடையாளரிடம் இருந்து தோல் எடுக்கப்படும் நடைமுறைகளும் உள்ளன. இறந்த உடலிலிருந்து கூட எடுக்கலாம்” என்றார்.

சீமா தனது கழுத்தில் ஒட்டுவதற்கு, தனது வலது காலில் இருந்து தோல் எடுக்கப்பட்ட இடத்தைக் காட்டுகிறார்.

இத்தகைய செயல்பாடுகளில், உடலின் ஒரு பகுதியில் இருந்து மேல்தோல் மற்றும் தோலழற்சியின் ஒரு பகுதி - நன்கொடையாளர் தளம் - முதலில் அதன் இரத்த விநியோகத்திலிருந்து முற்றிலும் பிரிக்கப்பட்டு, உடலின் மற்றொரு பகுதி, பெறுநரின் தளத்திற்கு இடமாற்றம் செய்யப்படும். இத்தகைய செயல்பாடுகள் முக்கியமாக உடலின் மேல் தோல் இல்லாமல், மூலப் பகுதிகள் இருக்கும்போது செய்யப்படுகின்றன.

"இதுபோன்ற பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு செய்யக்கூடிய பிற நடைமுறைகள் பல்வேறு வகையான புனரமைப்புகளாகும்" என்று குமார் விளக்குகிறார். இந்த புனரமைப்புகள் தோல் ஒட்டுதலைப் பயன்படுத்தலாம், அவை மடிப்புகளைப் பயன்படுத்தலாம் [இரத்த விநியோகத்துடன் இணைக்கப்பட்ட திசு], அவை பல்வேறு வகையான வெளியீடு மற்றும் மறுவடிவமைப்பு அறுவை சிகிச்சைகளைப் பயன்படுத்தலாம். "நீங்கள் கண் இமைகளை உருவாக்க வேண்டும் என்றால், நீங்கள் ஒரு ரிலீஸ் அறுவை சிகிச்சை செய்து [இது அமிலத்தால் சுருக்கப்பட்ட தசைகள், தோல் மற்றும் அருகிலுள்ள திசுக்களை வெளியிடுகிறது] பின்னர் புதிய கண் இமைகளை உருவாக்க கண் இமைகளின் மேல் தோல் ஒட்டுதலைப் போடுகிறீர்கள்" என்றார்.

ஆசிட் தாக்குதலின் சில சந்தர்ப்பங்களில், கழுத்து மார்பில் சிக்கிக்கொண்டால் - ஒரு சிதைக்கும் நிலை, சுருக்கம் என்று அழைக்கப்படுகிறது - சுருக்கத்தை விடுவித்த பிறகு கழுத்து பகுதியில் தோல் ஒட்டுதல்கள் செய்யப்படுகின்றன.

குமார் கூறும்போது, “புருவம், இமைகள் மற்றும் இமைகளை உருவாக்க முடி மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்யலாம். மூக்கை உருவாக்க நெற்றியில் இருந்து தோலைப் பயன்படுத்தலாம். காதை புனரமைக்க உச்சந்தலையில் இருந்து தோல் மற்றும் மார்பில் இருந்து விலா எலும்பு குருத்தெலும்புகளை எடுக்கலாம்” என்றார்.

ஒப்பனை அறுவை சிகிச்சை: வெகுமதிகள் மற்றும் அபாயங்கள்

சீமாவுக்கு செய்யப்பட்ட அறுவை சிகிச்சை ஒப்பனை மற்றும் மறுசீரமைப்பு அறுவை சிகிச்சையின் கலவையாகும். தொழில்நுட்ப ரீதியாக, அனைத்து மறுசீரமைப்பு அறுவை சிகிச்சை முறைகளும் முடிந்த பின்னரே ஒப்பனை அறுவை சிகிச்சை செய்யப்படுகிறது. "காலப்போக்கில் சிதைவு குறைந்துவிட்டால், முகம் நன்றாகவும் சிறப்பாகவும் மாறும்" என்று எய்ம்ஸ் அறுவை சிகிச்சை நிபுணர் சாஹா விளக்குகிறார்.

சீமா ஒருமுறை தன் தாயிடம் தனக்கு திருமணம் செய்ய ஆண் வரனை தேடுகிறாயா என்று கேட்டார். "உன்னை யார் திருமணம் செய்து கொள்வார்கள்?" என்று அவரது அம்மா சொன்னார். சீமாவுக்கு ஒரு இரட்டை சகோதரி இருக்கிறார், அவருக்கு குடும்பம் ஒரு பொருத்தமானவரை தேடுகிறது.

சீமா எப்பொழுதும் தனது பழைய படங்களை எடுத்துச் செல்வார். படங்கள் எடுப்பதை விரும்புவதாக அவர் கூறுகிறார்.

"என் முகமும் உடலும் மாறுவதை நான் எப்போதும் பார்த்திருக்கிறேன்," என்று அவர் கூறுகிறார். "என் மூக்கு மற்றும் வலது காதையும் சரிசெய்ய முடியும் என்று டாக்டர் கூறினார், ஆனால் நான் இப்போது சோர்வாக இருக்கிறேன்" என்றார்.

சீமாவின் ஆரம்ப சிகிச்சைகள் தனக்கு அதிகம் உதவியதா என்று தெரியவில்லை. "எனக்கு சில தொற்று ஏற்பட்டது," என்று அவர் கூறினார். லக்னோவில் உள்ள கே.ஜி.எம்.யூ.வில் அவருக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்த குமார், `சீமாவின் குறிப்பிட்ட வழக்கு தனக்கு நினைவில் இல்லை, ஆனால் சில நோய்த்தொற்றுகளுக்கு நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பிகளால் சிகிச்சையளிக்க முடியும், மற்றவர்களுக்கு அறுவை சிகிச்சை தேவை’ என்று கூறுகிறார்.

13 அறுவை சிகிச்சைகள் செய்த போதிலும், சீமாவின் முன்னேற்றம் விகிதாச்சாரத்தில் இல்லை என்பது குறித்து, குமார் கூறுகையில், “இந்த நடைமுறைகள் பலவற்றால், ஒரு கட்டத்தில் மிகச் சிறந்த முடிவுகளைப் பெற முடியாது. இத்தகைய நோயாளிகளுக்கு நீண்ட காலத்திற்கு பல நடைமுறைகள் தேவைப்படுகின்றன. அறுவைசிகிச்சைக்குப் பிறகும், பிசியோதெரபி மற்றும் மறுவாழ்வு மிகவும் முக்கியமானது - அவர்கள் பிசியோதெரபி மற்றும் மறுவாழ்வுக்கு உட்படுத்தப்படாவிட்டால், அவர்கள் மீண்டும் வடுவை உருவாக்கலாம்” என்றார். சீமாவுக்கு பிசியோதெரபியோ, மறுவாழ்வு சிகிச்சையோ இல்லை.

சுகாதார அமைப்பு பதில்

தான் தாக்கப்பட்ட அன்று நண்பகல் லக்னோ மருத்துவக் கல்லூரியை அடைந்தபோது, மருத்துவர்கள் தன்னை காத்திருக்கச் சொன்னதை சீமா நினைவு கூர்ந்தார். "சில படிவங்களை நிரப்பும்படி கேட்கப்பட்டோம்” என்றார் அவர். அவசர சிகிச்சை பிரிவில் இருந்து, நோயாளி பொதுவாக அறுவை சிகிச்சை அறைக்கு மாற்றப்படுவார். “நான் மருத்துவமனையை அடைந்து கிட்டத்தட்ட 14 மணி நேரம் கழித்து, மறுநாள் அதிகாலை 4 மணிக்கு அறுவை சிகிச்சை அறைக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டேன். நான் இரவு முழுவதும் அவசர அறையில் தங்கினேன்” என்றார்.

“நான் சந்தித்த ஆசிட் தாக்குதலில் இருந்து தப்பியவர்களில் பெரும்பாலானோர் மருத்துவமனைகளில் நீண்ட நேரம் காத்திருந்ததைப் போன்ற கதைகளைச் சொல்கிறார்கள். இந்த தாமதங்கள் நோயாளிகளுக்கு அதன் பாதிப்பை இரட்டிப்பாகும் - முதலுதவி மற்றும் சிகிச்சை உடனடியாக அளிக்கப்பட்டால் தாக்குதலின் விளைவுகள் மோசமாக இருக்கும்; தாக்குதலிலிருந்து சிகிச்சை வரை நீண்ட காலம், அமிலம் அதிக நேரம் சேதமடைய வேண்டும், அதன் விளைவாக, மீட்பு செயல்முறை மிகவும் சிக்கலானதாக இருக்கும் என்று மருத்துவர்கள் என்னிடம் சொன்னார்கள்” என்றார்.

புதுடெல்லியில் உள்ள அப்பல்லோ மருத்துவமனையின் பிளாஸ்டிக் அறுவை சிகிச்சை நிபுணரான ஷாஹின் நூரேயஸ்தான், மாவட்ட மருத்துவமனைகள் உட்பட முதன்மை மற்றும் இரண்டாம் நிலை சுகாதார அமைப்பின் செயல்பாடு, முதலுதவி அளித்து, பாதிக்கப்பட்டவர்களை மூன்றாம் நிலை வசதிக்கு அனுப்புவதாக என்னிடம் கூறுகிறார். "ஆசிட் வீச்சு வழக்குகளை நாங்கள் வழக்கமாக சந்திக்கிறோம், அவர்கள் ஏற்கனவே பல ஆண்டுகளாக காயங்களுடன் வாழ்ந்தபோது, ​​" என்று அவர் கூறுகிறார். “நாங்கள் ஒரு தனியார் மருத்துவமனை. இங்கு வரும் நோயாளிகளில் பெரும்பாலோர் அதை வாங்க முடியாது, எனவே அவர்கள் தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனங்களால் எங்களிடம் கொண்டு வரப்படுகிறார்கள்” என்றார்.

"இறந்த நபரின் தோலை ஆய்வகத்தில் ஒட்டுவதற்கும் செயற்கை தோலை உற்பத்தி செய்வதற்கும் மருத்துவ முன்னேற்றங்களைத் தவிர, மேலும் ஆராய்ச்சி மற்றும் கண்டுபிடிப்புகளில் முதலீடு செய்வதன் மூலம் சிகிச்சை செலவைக் குறைப்பதில் எங்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தேவை,” என்கிறார் சாஹா.

"அனைத்து அரசு மற்றும் தனியார் மருத்துவமனைகளில் ஆசிட் வீச்சால் தப்பியவர்களுக்கு சிகிச்சை இலவசம் மற்றும் தவிர்க்க முடியாதது, நோயாளியின் பணம் செலுத்தும் திறனைப் பொருட்படுத்தாமல்," என்று சுகாதார அமைச்சகத்தின் ராய் கூறினார். "நோயாளிகள் அரசாங்கத்திடமிருந்து நிதியைப் பெறக்கூடிய பிற விதிகள் உள்ளன." உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பின் அடிப்படையில், ஆசிட் வீச்சுக்கு ஆளானவர்களுக்கு எந்த ஒரு அரசு அல்லது தனியார் மருத்துவமனையும் சிகிச்சை அளிக்க மறுக்கக் கூடாது” என்று உள்துறை அமைச்சகம் கேட்டுக் கொண்டது. பாதிக்கப்பட்டவர்களின் இழப்பீட்டு நிதியிலிருந்து ‘குறைந்தது ரூ. 300,000’ மற்றும் நிர்பயா நிதியிலிருந்து ரூ. 100,000 இழப்பீடுகளையும் அரசு வழங்குகிறது.

ஜனவரி 2021 இல், அப்போதைய மத்திய சுகாதார அமைச்சர் ஹர்ஷ் வர்தன் டெல்லியில் உள்ள எய்ம்ஸ் மருத்துவமனை மையத்தில் தீக்காயங்களால் பாதிக்கப்பட்ட நோயாளிகளுக்கு சிகிச்சையளிக்க 100 படுக்கைகள் கொண்ட பிரத்யேக வசதியை திறந்து வைத்தார். அதுவரை, பெரும்பாலான தீக்காய நோயாளிகள் சப்தர்ஜங், ராம் மனோகர் லோஹியா அல்லது லோக் நாயக் மருத்துவமனைகளுக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர்.

மருத்துவமனையில் ஏற்படுத்தப்பட்ட புதிய வசதியில், ஆறு அறுவை சிகிச்சை அறைகள், 10 தனிமைப்படுத்தும் அறைகள் மற்றும் 30 தனிப்பட்ட ஐசியூ க்யூபிக்கிள்கள் உள்ளன. கூடுதலாக, இது தோல் வங்கி, குழந்தைகளுக்கான பிசியோதெரபி, ஹைபர்பரிக் ஆக்ஸிஜன் சிகிச்சை மற்றும் தீக்காயங்களுக்கான நீர் சிகிச்சை போன்றவற்றிற்கான வசதிகளை உருவாக்குவதற்கு ஒதுக்கப்பட்ட பகுதிகளைக் கொண்டுள்ளது.

மார்ச் 1, 2023 அன்று, இந்த புதிய வசதியில், ஆசிட் வீச்சில் தப்பிய நான்கு பேர் கொண்ட குழுவுடன் சீமாவுக்கு அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டது. "நாங்கள் அவற்றை ஒன்றாக இயக்கினோம், ஏனென்றால் ஒரு பராமரிப்பாளர் அவர்கள் அனைவரையும் ஒன்றாக கவனித்துக் கொள்ள முடியும்," என்று சாஹா என்னிடம் கூறுகிறார்.

தனது 13வது தோல் ஒட்டு அறுவை சிகிச்சைக்கு சற்று முன்பு, சீமா புது டெல்லியில் உள்ள எய்ம்ஸ் மருத்துவமனையில் படுக்கையில் கிடந்தார்.

புகைப்பட உதவி: ரிது சைனி, சக ஆசிட் வீச்சு உயிர் பிழைத்தவர் மற்றும் சீமாவின் தோழி.

அவரது அறுவை சிகிச்சையின் ஒரு வாரத்திற்குப் பிறகு, சீமா மற்ற உயிர் பிழைத்தவர்களுடன், எய்ம்ஸ் விருந்தினர் மாளிகைக்கு மாற்றப்பட்டார். "நாங்கள் அங்கு நீண்ட காலம் இருக்க வேண்டும், ஆனால் அது மிகவும் வசதியாக இல்லாததால் நாங்கள் வீட்டிற்கு வந்தோம்" என்று சீமா என்னிடம் கூறினார். அவர் திரும்பி வந்த சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு நான் அவரைப் பார்த்தபோது, அவரால் நேராக நடக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவரது கால்கள் தோலை வேறு இடத்தில் ஒட்டுவதற்கு அகற்றப்பட்டதன் விளைவுகளை இன்னும் உணர்ந்தன” என்றார்.

கொள்கை தலையீடுகள்

"எய்ம்ஸ் அரசுடன் பல கொள்கைகளில் பணியாற்றி வருகிறது, ஆனால் அவற்றில் சில செயல்பாட்டில் உள்ளன" என்று சாஹா கூறுகிறார். "அதைச் சுற்றி சில சிவப்பு நாடா இருப்பதால், கொள்கைகள் உண்மையில் வெளியிடப்படும் வரை, என்னால் அதிகம் வெளியிட முடியாது".

எவ்வாறாயினும், இந்த நோயாளிகளுக்கு தகுந்த கவனிப்பு தேவைப்படும்போது எளிதாக மூன்றாம் நிலை மருத்துவமனைக்கு பரிந்துரைக்கப்படும் வகையில், செயல்படக்கூடிய பரிந்துரை கொள்கையை அரசாங்கம் கொண்டு வர முயற்சிப்பதாக அவர் கூறுகிறார். "தீக்காயங்கள் தடுப்பு மற்றும் மேலாண்மைக்கான தேசிய திட்டத்தின் (NPPMBI) கீழ் அரசாங்கம், மருத்துவர்கள், செவிலியர்கள் மற்றும் டிரஸ்ஸிங் அசிஸ்டெண்ட்கள் உட்பட பல மருத்துவ நபர்களுக்கு பயிற்சி அளிக்க முயற்சிக்கிறது" என்றார். தீக்காயங்கள் தடுப்பு மற்றும் மேலாண்மைக்கான தேசிய திட்டமானது (NPPMBI) 2010 ஆம் ஆண்டில் 29 கோடி ரூபாய் செலவில் தொடங்கப்பட்ட ஒரு முன்னோடித் திட்டமாகும்.

தீக்காயங்களைத் தடுப்பது மற்றும் உடனடி சிகிச்சை குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதற்காக, மூன்று மருத்துவப் பள்ளிகள் மற்றும் ஹரியானா, இமாச்சலப் பிரதேசம் மற்றும் அஸ்ஸாமில் உள்ள ஆறு மாவட்ட மருத்துவமனைகளில் அமைச்சகம் இந்த முன்னோடித் திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. 2014 ஆம் ஆண்டில், ஒரு முழு அளவிலான முதன்மைத் திட்டமாக மாறியது, 12 வது ஐந்தின் போது 67 மாநில அரசு மருத்துவக் கல்லூரிகள் மற்றும் 19 மாவட்ட மருத்துவமனைகளில் தீக்காய அலகுகளை அமைக்கும் திட்டத்துடன், அதிர்ச்சி மற்றும் தீக்காயங்கள் தடுப்பு மற்றும் மேலாண்மைக்கான தேசிய திட்டம் (NPPMTBI). ஆண்டு திட்டம் (2012-2017). பின்னர் இத்திட்டம் மார்ச் 2020 வரை நீட்டிக்கப்பட்டது.

திட்டமிடப்பட்ட 67 தீக்காயப் பிரிவுகளுக்கு, 47 மருத்துவக் கல்லூரிகள் அங்கீகரிக்கப்பட்டு, 17 மாவட்ட மருத்துவமனைகள் நிதி உதவிக்காக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன.

இந்தத் திட்டம் 2020 வரை சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகத்தின் ‘மூன்றாம் நிலை பராமரிப்பு திட்டங்கள்’ என்ற குடை திட்டத்தின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது, இதில் மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் இரண்டும் பங்களித்தன. 2019 முதல், இந்தத் திட்டம் தேசிய சுகாதார இயக்கத்தின் கீழ் உள்ளது.

திட்டத்தின் நிலை குறித்து, சுகாதார அமைச்சகத்தின் கூடுதல் இயக்குனர் ராய் கருத்து தெரிவிக்கையில், “நாம் முழுவதும் உள்ள மையங்களை நாங்கள் கண்டறிந்து, மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு இடையே விகிதாச்சாரப்படி நிதியைப் பகிர்ந்து கொண்டோம். முக்கியமாக மூன்று விஷயங்கள் இருந்தன--உள்கட்டமைப்பை உருவாக்குதல், உபகரணங்கள் வாங்குதல் மற்றும் பணியாளர்களை பணியமர்த்துதல்/பயிற்சி செய்தல்… அதில் சில ஏற்கனவே செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளன. நாங்கள் இன்னும் உபகரணங்களை வாங்குகிறோம், ஆனால் கோவிட்-19 மற்றும் பிற காரணங்களால் அது தாமதமானது. அவர் எந்த தரவுகளையும் வழங்கவில்லை.

PRS Legislative Research, ஒரு சுயாதீன கொள்கை ஆராய்ச்சி அமைப்பின் படி, 65% க்கும் அதிகமான இந்தியர்கள் அரசின் சுகாதார வசதிகளைப் பயன்படுத்துவதில்லை, ஏனெனில் அவை மிகவும் தொலைவில் உள்ளன, போதுமான பணியாளர்கள் மற்றும் மோசமான சேவைகளை வழங்குகின்றன.

செலவைக் கருத்தில் கொண்டு, தனியார் மருத்துவமனைகள் பலருக்கு விருப்பமாக இல்லை. அவரது தாக்குதலுக்குப் பிறகு, அவர் எட்டு மாதங்கள் முழுவதுமாக லக்னோவில் உள்ள மருத்துவமனையில் கழித்தார், குடும்பத்தின் நிதி நிலைமையைப் பொறுத்தவரை இது சாத்தியமற்றதாக இருந்திருக்கும் - தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் ஒன்றின் ஆதரவின் காரணமாக மட்டுமே அவரால் மூன்றாம் நிலை சிகிச்சையைப் பெற முடிந்தது.

அந்த அதிர்ச்சிகரமான முதல் சில மாதங்களை நினைவு கூர்ந்த சீமா, தான் முதன்முறையாக மருத்துவமனை லிப்ட்டின் கண்ணாடி பக்கத்தில் தன்னைப் பார்த்ததாக கூறுகிறார். “என் உடல் முழுவதும் உடை இருந்தது. என் ஒரு கண்ணைத்தான் பார்க்க முடிந்தது” என்றார்.

சீமா தன் வகுப்பிற்குப் புறப்படுமுன் தன் கழுத்தில் வளையம் அணிந்தார்.

அவர், ஆஃப்லைன் ஆங்கிலப் பயிற்சி வகுப்பிற்குப் புறப்படத் தயாரானபோது என்னிடம், “நான் இங்கே டெல்லியில் என் முகத்தை மூடுவதில்லை, ஆனால் இன்றும் நான் வீட்டிற்குச் செல்லும்போது (உத்தரபிரதேசத்தில் உள்ள அவரது கிராமத்திற்கு) நான் என் முகத்தை மறைக்க வேண்டும். என் குடும்பம் விரும்பாததால் என் முகம் மறைக்க வேண்டும்” என்றார்.

"இங்கே டெல்லியில், நான் சுதந்திரமாக இருக்கிறேன்," என்றவாறே சீமா தன் பையை எடுத்துக்கொண்டு வகுப்பிற்கு புறப்பட்டு செல்கிறார்.

(HSTP–Health Journalism Fellowship 2022 இன் ஒரு பகுதியாக, ஹெல்த் சிஸ்டம்ஸ் டிரான்ஸ்ஃபர்மேஷன் பிளாட்ஃபார்ம் மூலம் இந்தக் கட்டுரை ஆதரிக்கப்பட்டது).

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.