தரவுக்காட்சி: மனநலச் செலவுகளைக் கொண்ட ஐந்தில் ஒரு குடும்பம் வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழே உள்ளது

ஜர்னல் ஆஃப் ஹெல்த் மேனேஜ்மென்ட் (Journal of Health Management) இதழில் வெளியிடப்பட்ட “இந்தியாவில் மனநோயால் ஏற்படும் பேரிடருக்கான சுகாதாரச் செலவுகள் மற்றும் வறுமைத் தாக்கம்” என்ற ஆய்வு, மனநலப் பாதுகாப்பின் நிதித் தாக்கத்தையும், மனநோயால் பாதிக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்ட குடும்பங்களுக்கு நிதி ஆபத்துப் பாதுகாப்பின் அவசியத்தையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது.

ஜூலை மற்றும் டிசம்பர் 2018-ம் ஆண்டுக்கு இடையில் நடத்தப்பட்ட தேசிய மாதிரி ஆய்வின் (NSS) 76வது சுற்றின் தரவை, இந்த ஆய்வு பயன்படுத்துகிறது. கணக்கெடுப்பின் போது, இந்தியாவில் மாற்றுத்திறனாளிகள் கணக்கெடுப்பின் ஒரு பகுதியாக 6,679 குடும்பங்கள், மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு நபரை கொண்டிருப்பதாக தாமாகத் தெரிவித்தன.

மனநோய் பரவல்

2016 ஆம் ஆண்டில், தேசிய மனநலம் மற்றும் நரம்பியல் அறிவியல் கழகத்தின் (NIMHANS), தேசிய மனநலக் கணக்கெடுப்பு (NMHS), 18 வயதுக்கு மேற்பட்ட இந்திய மக்கள் தொகையில் சுமார் 10.6% பேர் மனநலக் கோளாறுடன் வாழ்வதாக மதிப்பிட்டுள்ளது. இது புகையிலை பயன்பாட்டுக் கோளாறுகளை விலக்குகிறது, ஆனால் மற்ற பொருள் பயன்பாட்டுக் கோளாறுகளையும் உள்ளடக்கியது.

இந்தியாவில் உள்ள குடும்பங்களுக்கு மனநலக் கோளாறுகள் மற்றும் மனநலக் கோளாறுகளின் பொருளாதாரச் செலவுகள் பற்றிய கூடுதல் தகவலுக்கு, தேசிய மனநலம் மற்றும் நரம்பியல் அறிவியல் கழகத்தின் இயக்குநர் டாக்டர் பிரதிமா மூர்த்தியை, இந்தியா ஸ்பெண்ட் அணுகியுள்ளது.

தேசிய மாதிரி ஆய்வானது, மனநோயை "சிந்தனை, மனநிலை, உணர்தல், நோக்குநிலை அல்லது நினைவாற்றல் ஆகியவற்றின் கணிசமான கோளாறு” என வரையறுத்துள்ளது. இது முடிவு, நடத்தை, யதார்த்தத்தை அங்கீகரிக்கும் திறன் அல்லது வாழ்க்கையின் சாதாரண தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யும் திறன் ஆகியவற்றை மோசமாக பாதிக்கிறது", ஆனால் அதில் "தாழ்த்துதல், இது கைது செய்யப்பட்ட அல்லது ஒரு நபரின் மன வளர்ச்சியின் முழுமையற்ற வளர்ச்சியின் ஒரு நிலை" என்று சேர்க்கப்படவில்லை.

தேசிய மாதிரி ஆய்வு தரவுகளின்படி, 1,000 நபர்களில் ஒருவர் மனநோயால் பாதிக்கப்படுகிறார்.

சுகாதாரத்திற்கான செலவு

சராசரியாக, 2023 ஆம் ஆண்டின் ஆய்வில், ஒரு உறுப்பினருக்கு மனநோய் இருந்தால், ஒரு குடும்பத்தால் ஒவ்வொரு மாதமும் ரூ.2,115 சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்காக செலவிடப்படுகிறது. இது குடும்பத்தின் மாதச் செலவில் 18.1% வரை சேர்க்கிறது. பணக்கார குடும்பங்களில், மாதச் செலவு ரூ. 3,754 ஆகும், ஆனால் ஏழைக் குடும்பங்களில் சுமை அதிகமாக உள்ளது, அங்கு மாதச் செலவில் கால் பகுதி சுகாதாரப் பராமரிப்புக்காகச் செய்யப்படுகிறது.

தேசிய மாதிரி ஆய்வு 2017-18 இன் படி, மனநல மற்றும் நரம்பியல் நோய்களுக்கான மருத்துவமனையில் சேர்க்கும் சராசரி செலவு ரூ. 26,843 ஆகும், பொது மருத்துவமனைகளில் சிகிச்சைக்காக சராசரியாக ரூ. 7,235 மற்றும் தனியார் மருத்துவமனைகளுக்கு ரூ. 41,239 ஆகும். இது இருதய நோய்களுடன் தொடர்புடைய செலவுகளுடன் ஒப்பிடத்தக்கது.

மனநலப் பராமரிப்புக்கான செலவில் நேரடிச் செலவுகள் மற்றும் மறைமுகச் செலவுகள் இரண்டும் அடங்கும். சிகிச்சை, மருந்து, மருத்துவமனை பயணம் போன்றவற்றுக்குச் செலவிடப்படும் தொகை நேரடிச் செலவாகும். மறைமுக செலவுகளில் நோயாளிகள் அல்லது பராமரிப்பாளர்களின் உற்பத்தித்திறன் இழப்பின் பண மதிப்பு மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவர்களால் ஏற்படும் மன அழுத்தம், களங்கம் போன்றவற்றின் அடிப்படையில் அருவமான செலவுகள் அடங்கும்.

குறைந்த மற்றும் நடுத்தர வருமானம் கொண்ட நாடுகளில் பராமரிப்பு செலவுகள் அதிகரிப்பதற்கு வழிவகுக்கும் முக்கியமான காரணிகளில் ஒன்று, மனநோய்க்கான சுகாதாரப் பாதுகாப்பை மக்கள் பெறாததால், நாள்பட்ட தன்மை மற்றும் துன்பத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்றும் ஆய்வு கூறுகிறது. தேசிய மனநலக் கணக்கெடுப்பு அறிக்கையின்படி, கடந்த 12 மாதங்களாக மனநலக் கோளாறுகள் உள்ள 5 பேரில் ஒருவர் மட்டுமே சான்று அடிப்படையிலான சிகிச்சைகளைப் பெற்றார்கள்.

கேரளா, ஒடிசா, அருணாச்சலப் பிரதேசம், ஜார்கண்ட் மற்றும் மேற்கு வங்காளத்தைச் சேர்ந்த குடும்பங்கள் 100 குடும்பங்களில் ஒருவருக்கு மனநோயால் அதிக பாதிப்பு ஏற்படுவதாக தெரிவிக்கின்றன. இருப்பினும், இந்த மாநிலங்களில் சுகாதாரப் பராமரிப்புக்கான மாதாந்திர செலவு என்பது, சொந்த பாக்கெட்டில் (OOPE) இருந்து ரூ. 2,000-க்கும் குறைவாக உள்ளது. மனநோய் அதிகமாக இருப்பதாகப் புகாரளிக்கும் மாநிலங்களில், உத்தரகாண்ட் (ரூ. 3,951) மற்றும் ராஜஸ்தானில் (ரூ. 3,327) சுகாதாரப் பாதுகாப்பில் மாதாந்திர சொந்த செலவு என்பது அதிகமாக உள்ளது.

மன ஆரோக்கியத்திற்கான செலவு குறைத்து மதிப்பிடப்படலாம்

"தரவு ஒருங்கிணைக்கப்பட்டுள்ளதால், தேசிய மாதிரி ஆய்வு தரவைக் கொண்டு [மனநோய்க்கான] செலவின் இயக்கிகளை எங்களால் தீர்மானிக்க முடியவில்லை" என்று, ஹெல்த் மேனேஜ்மென்ட் இதழில் வெளியிடப்பட்ட ஆய்வின் இணை ஆசிரியரும், மான்பூம் ஆனந்தா ஆசிரமம் நித்யானந்தா அறக்கட்டளையின் (MANT), ஆராய்ச்சி பிரிவான பொது சுகாதார ஆராய்ச்சி மையத்தின் (CPHR) ஆராய்ச்சியாளருமான டெனி ஜான் கூறுகிறார். கணக்கெடுப்பாளர்கள் சுகாதாரத்திற்காக செலவழிக்கப்பட்ட மொத்தத் தொகையை [ஆலோசனை, மருந்து, சிகிச்சை, மருத்துவமனையில் சேர்த்தல் போன்றவை உட்பட] ஒரு மொத்த எண்ணிக்கையாக இருப்பதாக அவர் விளக்குகிறார்.

"மேலும், மனநோய்கள் நீண்ட காலத்திற்கு நோயாளிகளை பாதித்தாலும், வெளிநோயாளிகளுக்கு ஒரு மாதமும், உள்நோயாளிகளுக்கு 365 நாட்களும் திரும்ப அழைக்கும் காலத்தை இது பயன்படுத்துகிறது" என்று, பராமரிப்பாளரின் உற்பத்தித்திறன் இழப்பு குறித்த தரவு கிடைக்காதது போன்ற செலவுகளை குறைவாக மதிப்பிடுவதற்கு வழிவகுக்கும் பிற வரம்புகள் உள்ளன என்று ஜான் மேலும் கூறுகிறார்.

மனநோயால் பாதிக்கப்பட்ட நோயாளிகளுக்கான பல்வேறு வகையான செலவுகளை மதிப்பிடும் நாடு தழுவிய ஆய்வுகள் எதுவும் இல்லை என்றாலும், புனேவில் உள்ள இந்திய சட்ட சங்கத்தின் (ILS) ஒரு அங்கமான, இந்திய மனநலக் கண்காணிப்பகம் (IMHO) ஒரு அறிக்கையை வெளியிட்டது.

இந்தியாவில் மனநலப் பராமரிப்பு நிபுணர்கள் இல்லாததால், குடும்ப துஷ்பிரயோகம் அல்லது மனநலப் பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தும் பாகுபாடு போன்ற முறையான, சமூகப் பிரச்சினைகள், சமூக மனநலத் திட்டங்கள் அதிகமான மக்களைச் சென்றடைவதற்கும் மனநலக் கவலைகளைக் குறைப்பதற்கும் சிறந்த வழியாகும் என்று இந்தியா ஸ்பெண்ட் மார்ச் 2023 கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது.

வருமானம் மற்றும் வறுமை மீதான தாக்கம்

சொந்த செலவு என்பது, மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்ட குடும்பங்களை வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழே தள்ளியது எப்படி என்பதையும் ஆய்வு பகுப்பாய்வு செய்கிறது. இந்த குடும்பங்களில் சுமார் 20.7% சுகாதாரச் செலவுகள் காரணமாக வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழே உள்ளனர். கிராமப்புற குடும்பங்களில், 17% நகர்ப்புற குடும்பங்களுடன் ஒப்பிடுகையில், 22.5% பேர் ஆரம்பத்தில் ஏழைகள் அல்லாதவர்களாக இருந்து வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழே தள்ளப்பட்டனர்.

ரங்கராஜன் கமிட்டியின் பரிந்துரையின்படி, வறுமைக் கோட்டை அளவிடுவதற்கு, ஆய்வில் தனிநபர் குடும்பத்தின் மாதச் செலவு கிராமப்புறங்களில் ரூ.972 ஆகவும், நகர்ப்புறங்களில் ரூ.1,407 ஆகவும் பயன்படுத்தப்பட்டது.

உத்தரகாண்டில், மருத்துவச் செலவுகள் காரணமாக கிட்டத்தட்ட 50% குடும்பங்கள் வறுமையில் வாடுகின்றன. பெரிய மாநிலங்களில், மத்தியப் பிரதேசம், உத்தரப் பிரதேசம், பீகார் மற்றும் ஒடிசா ஆகிய மாநிலங்களிலும், மனநோய்க்கான மருத்துவச் செலவுகள் காரணமாக நான்கில் ஒரு பகுதி குடும்பங்கள், வறுமைக் கோட்டிற்குக் கீழே தள்ளப்பட்டுள்ளன.

பொருளாதாரத்தில் தாக்கம்

மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் அதிகமானோர் 19-55 வயதுக்குட்பட்ட பொருளாதார ரீதியாக உற்பத்தி செய்யும் வயதினராக உள்ளனர், 2023 ஆம் ஆண்டு ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது, இது இந்தியாவில் பொருளாதார இழப்புக்கு பெரும் பங்களிப்பாகும். 2012-2030 க்கு இடையில் இந்தியாவில் மனநல நிலைமைகளால் ஏற்பட்ட பொருளாதார இழப்பு 1.03 டிரில்லியன் அமெரிக்க டாலர்களாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது என்று உலக சுகாதார அமைப்பு கூறுகிறது.

"மனநோய்க்கு பொதுவாக வெளிநோயாளர் சிகிச்சை தேவைப்படுகிறது மற்றும் பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் காப்பீட்டின் கீழ் இல்லை, இது கூடுதல் சுமை" என்கிறார் ஜான். "இது நோயாளிகளின் வேலை வாய்ப்பு மற்றும் உற்பத்தித்திறனையும் பாதிக்கிறது, மேலும் மனநோயால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்க நாட்டின் சட்டங்களும் போதுமான அளவு செயல்படவில்லை. மனநோய் ஏற்பட்டால் தடுப்புக்கு ஒரு சிறிய பங்கு உள்ளது மற்றும் பாதுகாப்பு முக்கியமானது" என்றார்.