விரிசல்கள் வழியே சரிவு: பருவகால புலம்பெயர்ந்தவர்களின் குழந்தைகள்

India has 41.4 million seasonal migrant workers . The Holi festival, which marks the arrival of spring, kicks off the journey of many seasonal migrants like Shivam's family. "We usually work for five to six months, until the rainy season or until the drilling in the mines stops," said his father, Sappho. "Then we return home during the sowing season," he said. Sappho calls himself part farmer, part laborer -- unable to fully sustain himself for his livelihood.

An analysis of census data by India Migration Now, a migration research and advocacy organization , estimates that the number of child migrants in 2011 was 63 million , including children who migrated alone and with parents or other family members. There is no public data on seasonal child migrants.

Our field research has found that migrant children have lower nutritional rates, are less likely to complete school and benefit from government policies and programs.

Tragic migration

Since the dawn of civilization, humans have migrated across land and water in search of better opportunities. However, such forced migration has occurred “ often for survival rather than profit .” Migrants, mostly landless workers and marginal farmers, who migrate from areas vulnerable to natural hazards, often face an uncertain future, no matter what destination they choose.

This migration, also known as circular migration, is usually short-term and between source and destination, and usually involves families returning home during the sowing season.

சப்போ சிங் மற்றும் அவரது மகன் ஷிவம். தனது பெற்றோருடன் வேலைக்குச் செல்வதால், சிறுவன் ஷிவம் பள்ளியை விட்டு விலக வேண்டியதாயிற்று.

உதாரணமாக, சப்போ சிங் ஒரு குறு விவசாயி ஆவார், அவர் 1 பிகா நிலத்தில் (தோராயமாக 0.27 ஏக்கர்) மக்காச்சோளத்தை பயிரிடுகிறார். "ஆனால் மகசூல் நமது சொந்த நுகர்வுக்கு மட்டுமே போதுமானது மற்றும் வாழ்வாதாரத்தை சம்பாதிக்க அல்ல" என்று சப்பு இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார். கூடுதல் வருமானம் ஈட்டுவதற்காக கடந்த 20 ஆண்டுகளாக ராஜஸ்தானுக்கு ஒவ்வொரு ஆண்டும் இடம்பெயர்ந்து வருவதாக அவர் கூறினார்.

அவரைப் போலவே, மத்தியப் பிரதேசத்தின் அலிராஜ்பூர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த தாக்கூர் சிங்கும் சுரங்கங்களில் வேலை செய்வதற்காக ஒவ்வொரு ஆண்டும் பூண்டிக்கு இடம்பெயர்ந்து வருகிறார். "எனது பெற்றோர் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இங்கு வேலைக்கு வருவார்கள் - நான் இங்கு பிறந்தேன்" என்று தாக்கூர் கூறினார், "இது நான் இங்கு வந்து 40 வது வருடமாக இருக்கும்".

பெரும்பாலான பருவகால புலம்பெயர்ந்தோர் பட்டியல் சாதிகள் அல்லது பழங்குடியினத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், மேலும் "பெரும்பாலும் கொள்கை வகுப்பாளர்களின் ரேடாரில் இருந்து விழுவார்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களால் கூட கண்ணுக்கு தெரியாதவர்கள்" என்று இந்தியன் இன்ஸ்டிடியூட் ஃபார் ஹியூமன் செட்டில்மெண்ட்ஸ் (IIHS) ராகவ் மெஹ்ரோத்ரா கூறினார். "கொள்கைகளில் பல வட்டாரங்கள் பற்றிய கற்பனை எதுவும் இல்லை," என்று அவர் கூறினார், அதாவது ஒரு வருட காலப்பகுதியில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட இடங்களில் வசிக்கும் மக்களை இலக்காகக் கொண்ட கொள்கைகள் இல்லை என்பதாகும்.

குடும்பங்கள், குறிப்பாக புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் குழந்தைகள் என்று வரும்போது இந்த கண்ணுக்குத் தெரியாதது இன்னும் அப்பட்டமாக இருக்கிறது என்கிறார் இந்தியன் இன்ஸ்டிடியூட் ஃபார் ஹியூமன் செட்டில்மெண்ட்ஸ் (IIHS) ஆராய்ச்சியாளர் திவ்யா ரவீந்திரநாத். “குடியேற்றம் எப்போதும் ஒரு பொருளாதார நடவடிக்கையாகவே பார்க்கப்படுகிறது. இருப்பினும், குறிப்பாக பருவகால இடம்பெயர்வுகளில், முழு குடும்பமும் ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு ஒரு யூனிட்டாக நகர்கிறது,” என்று ரவீந்திரநாத், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்.

புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகள் ஊட்டச்சத்து சவாலை எதிர்கொள்கின்றனர்

"புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கு அங்கன்வாடி மையங்களில் அனுமதி இல்லை - அவர்களின் பெற்றோர் வேலை செய்யும் இடத்திலோ அல்லது அவர்களின் சொந்த கிராமத்திலோ கூட இல்லை" என்று, அகமதாபாத்தில் புலம்பெயர்ந்த கட்டுமானத் தொழிலாளர்களிடையே குழந்தைகளின் ஊட்டச்சத்து நிலை குறித்து முனைவர் பட்டம் பெற்ற ரவீந்திரநாத் கூறினார். அங்கன்வாடி மையங்கள், அரசின் ஒருங்கிணைந்த குழந்தைகள் மேம்பாட்டுத் திட்டத்தின் (ICDS - ஐசிடிஎஸ்) ஒரு பகுதியாகும், இதன் கீழ் ஆறு வயது வரையிலான குழந்தைகள், மற்றும் அவர்களின் தாய்மார்களுக்கு சத்தான உணவு, ஆரம்ப சுகாதாரம், நோய்த்தடுப்பு, பாலர் கல்வி மற்றும் பரிந்துரை சேவைகள் வழங்கப்படுகின்றன.

"எங்களுக்குத் தெரிந்தபடி, ஒரு குழந்தை பிறந்து முதல் 1,000 நாட்கள் அவர்களின் வாழ்க்கையின் ஆரோக்கியத்தை தீர்மானிப்பதில் முக்கியமானது, ஆனால் ஒரு பெண் கூலித் தொழிலாளி தனது கர்ப்பத்தின் ஒன்பதாவது மாதம் வரை வேலை செய்து, இரண்டு அல்லது மூன்று வாரங்களுக்குப் பிறகு வேலைக்குச் செல்கிறார். தன் குழந்தையை நன்றாகக் கவனிக்க முடியவில்லை” என்று ரவீந்திரநாத் கூறினார். புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளில் 50.4% எடை குறைவாக இருப்பதாகவும், 40.5% வளர்ச்சி குன்றியதாகவும் (அவர்களின் வயதுக்குக் குறைவு) மற்றும் 22.1% வீதம் (உயரம் குறைந்த எடை) இருப்பதாகவும் அவரது ஆராய்ச்சி கண்டறிந்துள்ளது. 2019-21 தேசிய குடும்ப நலக் கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியா முழுவதும், ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளில் 32.1% எடை குறைவாகவும், 35.5% வளர்ச்சி குன்றியவர்களாகவும், 19.3% சத்து குறைந்தவர்களாகவும் வீதமானவர்களாகவும் உள்ளனர்.

"ஒருங்கிணைந்த குழந்தைகள் மேம்பாட்டுத் திட்டத்தின் உலகளாவியது என்ற வாதம் இன்னும் இந்த குழந்தைகளுக்கு உடல்நலம் மற்றும் பிற சேவைகளுக்கான அணுகலை வழங்கவில்லை, ஏனெனில் அவர்கள் நகர்கிறார்கள்".

கல்விக்கான அணுகல்

யுனெஸ்கோ உலகளாவிய கல்வி கண்காணிப்பு அறிக்கை 2019 (UNESCO Global Education Monitoring Report 2019) இன் படி, இந்தியாவில், பருவகால புலம்பெயர்ந்த குடும்பங்களின் 40% குழந்தைகள் பள்ளிகளுக்குப் பதிலாக வேலையில் முடிவடைய வாய்ப்புள்ளது. பருவகால புலம்பெயர்ந்தோருடன் கிராமப்புற குடும்பத்தில் வளர்ந்த இளைஞர்களில், 28% பேர் கல்வி பெறாதவர்கள் அல்லது முழுமையற்ற ஆரம்பக் கல்வியைக் கொண்டவர்களாக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளனர்.

"பள்ளிகளில் (ஜூன்-ஏப்ரல்) கல்வி அமர்வுகள் மற்றும் பருவகால இடம்பெயர்வு சுழற்சி (நவம்பர்-ஜூன்) ஒன்றுடன் ஒன்று உள்ளது, இதன் காரணமாக பள்ளியில் சேர்க்கப்பட்ட புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகள் ஜூன் மற்றும் நவம்பர் மாதங்களுக்கு இடையில் மட்டுமே கலந்துகொள்வார்கள்" என்று யுனெஸ்கோ 2013 இல் மற்றொரு அறிக்கையில் தெரிவித்தது. இந்த அடிக்கடி இடைநிறுத்தம் பெரும்பாலும் அவர்கள் பள்ளியை முற்றிலுமாக இடைநிறுத்துகிறது.

"அவர்கள் இலக்கில், மொழி தடை மற்றும் கல்வி பாடத்திட்டங்களில் வேறுபாடுகள் போன்ற பிற கற்றல் சவால்கள் உள்ளன" என்று, தொழிலாளர் மற்றும் இடம்பெயர்வு பிரச்சினையில் பணியாற்றும் இலாப நோக்கற்ற ஆஜீவிகா பணியகத்தின் மகேஷ் கஜேரா கூறினார். புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கான கல்விக்கு சரியான தீர்வு இல்லை.

தேசிய கல்விக் கொள்கை 2020, புலம்பெயர்ந்த சமூகங்கள் போன்ற சமூக-பொருளாதார ரீதியாக பின்தங்கிய குழுக்களுக்கு "பெரிய ஏற்றத்தாழ்வுகள்" இருப்பதை அங்கீகரிக்கிறது. "புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் குழந்தைகள் மற்றும் பள்ளியை விட்டு வெளியேறும் பிற குழந்தைகளின் குழந்தைகள்... மீண்டும் பிரதான கல்விக்கு கொண்டு வரப்படுவதை உறுதி செய்வதற்காக சிவில் சமூகத்தின் ஒத்துழைப்புடன் மாற்று மற்றும் புதுமையான கல்வி மையங்கள் அமைக்கப்படும்" என்கிறது.

இருப்பினும் களத்தில், பருவகால புலம்பெயர்ந்தோரின் குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை குறித்த எந்தத் தகவலும் - குழுவிற்கு கவனம் செலுத்தும் தலையீட்டைத் தொடங்குவதற்கான முதல்படி, தங்களிடம் இல்லை என்று கல்வி அமைச்சகத்தின் பள்ளிக் கல்வி மற்றும் எழுத்தறிவுத் துறையின் செயலாளர் சஞ்சய் குமார் கூறினார். "தொழிலாளர் துறையானது குறிப்பிட்ட வயதினரின் குழந்தைகளின் தரவுத்தளத்தை உருவாக்கி வருகிறது. இது எங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளப்படும், மேலும் எந்தவொரு தலையீட்டிற்கும் நாங்கள் அதைப் பரிந்துரைப்போம், ”என்று குமார், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார்.

வேறு மாநிலத்தில் புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கான கல்வியை அணுகும் போது மொழி சவாலானது என்பதை ஒப்புக்கொள்வதாக குமார் கூறினார். “பாஷினி போன்ற முன்முயற்சிகள் வளர்ச்சியின் மேம்பட்ட கட்டத்தில் இருக்கும் ஒரு மொழியிலிருந்து மற்றொரு மொழிக்கு தகவல்களை மொழிபெயர்க்க உதவும். ஆனால் பருவகால புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கு இது எவ்வாறு உதவும் என்பது எங்களிடம் தரவு கிடைத்தவுடன் மட்டுமே தீர்மானிக்கப்படும்” என்றார். பாஷினி என்பது மின்னணுவியல் மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப அமைச்சகத்தால் உருவாக்கப்பட்ட வாட்ஸ்அப் அடிப்படையிலான அரட்டை குழு ஆகும், இது மொழிகளுக்கான தேசிய பொது டிஜிட்டல் தளத்தை உருவாக்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது, இதன் மூலம் மக்கள் தங்கள் மொழியில் தகவல்களை அணுக முடியும்.

புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கான திட்டங்கள் குறித்த தகவலுக்காக, பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அமைச்சகம் மற்றும் தொழிலாளர் அமைச்சகத்தையும் நாங்கள் தொடர்பு கொண்டோம், அவர்கள் பதிலளிக்கும் போது இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

டோமினோ விளைவு

கோவிட் பரவலின் தாக்கத்தின் போது நாடு முழுவதில் இருந்து புலம்பெயர்ந்தோர், மோசமான சூழ்நிலையில் தங்களது வீட்டிற்கு விரைந்தனர்; இப்போது, மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், கோவிட்-19 தொற்றுநோயின் தாக்கங்களில் இருந்து புலம்பெயர்ந்தோர் இன்னும் மீளவில்லை.

சப்போ சிங், வேலையில்லாமல் இருந்தபோது, தனது கிராமத்தில் உள்ள கந்துவட்டிக்காரரிடம் வாங்கிய ரூ.30,000 கடனை இன்னும் செலுத்தி வருவதாகக் கூறினார். “எனக்கு ஐந்து குழந்தைகள் மற்றும் நிறைய செலவுகள் உள்ளன. எனது இரண்டு மகள்களுக்கும் திருமணம் ஆக வேண்டும், எனது மனைவிக்கு சமீபத்தில் தைராய்டு கோளாறு இருப்பது கண்டறியப்பட்டது,” என்றார். கோவிட் -19 இன் பொருளாதாரத் தாக்கங்கள், குடும்பத்தின் மருத்துவத் தேவைகளுடன், அவரது குழந்தைகளை உழைப்புக்குத் தள்ளியுள்ளது. அவரது 19 வயது மகன் பூண்டியில் உள்ள குவாரியில் அவருடன் வேலை செய்கிறார், மேலும் இந்த ஆண்டு, அவர் தனது 15 வயது மகளை குஜராத்திற்கு பருத்தி வயல்களில் விவசாயத் தொழிலாளியாக வேலைக்கு அனுப்பினார். "நான் அவளை என் மூத்த சகோதரனுடன் அனுப்பியிருக்கிறேன்... அவள் ஒரு நாளைக்கு 300 ரூபாய் சம்பாதிக்கிறாள், அது அவளுடைய சொந்த திருமணத்திற்கு உதவியாக இருக்கும்" என்றார்.

2013 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவைப் பற்றிய ஒரு அறிக்கையில், சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு (ILO) கிராமங்களில் இருந்து இடம்பெயர்வதன் விளைவு, பாதுகாப்பின்மை, துஷ்பிரயோகம், அடிப்படை வசதிகள் இல்லாமை, யாருடன் வெளியேறினாலும், குழந்தைகளை மிகவும் சுரண்டுவதாக உள்ளது என்று கூறியது. "பெற்றோர்கள் அல்லது தெரிந்த நபர்களுடன் வந்தாலும், குழந்தைகள் சுரண்டப்பட்ட சூழ்நிலைகளில் பெரும்பாலான நேரம் அவர்களாகவே வேலை செய்ய வைக்கப்பட்டுள்ளனர் என்பதை எங்கள் ஆராய்ச்சி காட்டுகிறது" என்றார்.

சமூக ஆராய்ச்சிக் கொள்கை அறக்கட்டளை, தொண்டு அறக்கட்டளை வெளியிட்டுள்ள அறிவிப்பின்படி, குழந்தை புலம்பெயர்ந்தோர், உடன் சென்றவர்கள், துணையில்லாதவர்கள் மற்றும் பின்தங்கிய குழந்தைகள் என பரவலாக வகைப்படுத்தப்படுகிறார்கள். துணையில்லாத குழந்தைகள் - தாங்களாகவே புலம்பெயர்ந்தவர்கள் - குழந்தைத் தொழிலாளர்களின் அதிக ஆபத்தில் உள்ளனர் என்று எழுத்தாளர் ரஷித் ஷா கட்டுரையில் எழுதினார்.

ஏட்டளவில் கொள்கைகள், களத்தில் முன்முயற்சிகள்

குறுகிய கால இடம்பெயர்வு தொடர்பான கொள்கைகளை மதிப்பிடுவதில், இந்தியா மைக்ரேஷன் நவ்வின் செயல்பாடுகள் மற்றும் ஆலோசக அமைப்பின் முன்னணியில் உள்ள பிரியன்ஷா சிங், குழந்தைகள் மீது கவனம் செலுத்தாததைக் கண்டறிந்தார்.

"புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் ஒட்டுமொத்த கண்ணோட்டத்தில், (கொள்கை மட்டத்தில்) இரண்டு முக்கிய இடைவெளிகள் உள்ளன : ஒன்று புலம்பெயர்ந்தோரின் தனித்துவமான பாதிப்புகளை ஒப்புக்கொள்வது, இரண்டாவது புலம்பெயர்ந்த மக்களைப் பொறுத்தவரை இடங்களின் சிறந்த ஒருங்கிணைப்பு இருக்க வேண்டும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வது,” என்று சிங், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறினார். இதன் பொருள் என்னவென்றால், புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்கு பள்ளிகள் போன்ற இடங்களுக்கு மட்டுமே அணுகல் தேவையில்லை, ஆனால் கற்பித்தல் மொழி போன்ற கற்றல் செயல்பாட்டில் உள்ள பிற தடைகளை அகற்றுவதற்கான கொள்கைகளும் திட்டங்களும் இருக்க வேண்டும்.

2019 ஆம் ஆண்டில், தொழிலாளர் மற்றும் வேலைவாய்ப்பு அமைச்சகம், 29 மத்திய சட்டங்களை உள்ளடக்குவதற்கு நான்கு தொழிலாளர் குறியீடுகளை அறிமுகப்படுத்தியது. இதில், தொழில் பாதுகாப்பு, உடல்நலம் மற்றும் பணி நிலைமைகள் (OSH) விதிகள், 2020 இல் உள்ளடங்கிய புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் நலன்களைப் பாதுகாப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையேயான புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் (வேலைவாய்ப்பு மற்றும் சேவை ஒழுங்குமுறை) சட்டம் 1979 அடங்கும்.

ஆனால், "புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் சட்டம் அடங்கிய பிறகும் பெரிதாக எதுவும் மாறவில்லை" என்று சிங் கூறினார். ரவீந்திரநாத் மேலும் கூறுகையில், "இந்தச் சட்டம் தொழிலாளர்களுக்கு இருக்க வேண்டிய அளவுக்கு பலன் அளிக்கவில்லை". தொழில் பாதுகாப்பு, உடல்நலம் மற்றும் பணி நிலைமைகள் (OSH) விதிகள், 2020 என்பது புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் நலன்களைப் பாதுகாப்பதாக இருந்தாலும், ஒழுக்கமான பணிச்சூழல், குறைகளை நிவர்த்தி செய்யும் வழிமுறைகள், கட்டணமில்லா உதவி எண்கள் மற்றும் சமூகப் பாதுகாப்பு போன்றவற்றில் பெரும்பாலானவை காகிதத்தில் உள்ளன, சிங் விளக்கினார். "தொழிலாளர்கள் தங்கள் உரிமைகளைக் கோருவதற்காக இந்தச் சட்டத்தைப் பற்றி அறிந்திருக்கவில்லை, மேலும் அவர்கள் பல ஆண்டுகளாகத் தங்களுடைய வழியில் வாழ்கிறார்கள்" என்று ரவீந்திரநாத் மேலும் கூறினார்.

அதே நேரத்தில், புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகள் எதிர்கொள்ளும் சில சவால்களை எதிர்கொள்ள பல்வேறு மாநிலங்களில், சிவில் சமூகத்துடன் முன்முயற்சிகள் உள்ளன.

உதாரணமாக, குஜராத்தில், சமூக அறிவு மற்றும் செயல் மையம் (CSKA) மாநிலத்தின் ஐந்து மாவட்டங்களில் 2003 முதல் 11 முதல் 14 வயதுக்குட்பட்ட புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் குழந்தைகளுக்காக 70 பருவகால விடுதிகளைக் கொண்டுள்ளது. இந்த விடுதிகளில் குழந்தைகள் தங்களுடைய கிராமங்களில் தங்கி, அவர்களின் பெற்றோர்கள் இடம்பெயர்ந்தவுடன் கல்வியைத் தொடரலாம். அவர்கள் வேலை செய்யும் இடங்களில் 100 உதவிப் பள்ளிகளையும் தொடங்கினர், அதில் ஒன்று மேற்கு வங்கம், சத்தீஸ்கர், ஒடிசா, ராஜஸ்தான், மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் குஜராத்தில் இருந்து புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக ஆறு மொழிகளில் கற்பிக்கும் ஆசிரியர்களைக் கொண்டிருந்தது, என்று சமூக அறிவு மற்றும் செயல் மையம் (CSKA) திட்ட நிர்வாகி அசோக் ஸ்ரீமாலி கூறினார்.

"2001 நிலநடுக்கத்திற்குப் பிறகு நிவாரணப் பணிகளைச் செய்யும்போது பிரச்சனையின் அளவை நாங்கள் உணர்ந்தோம்... உதாரணமாக, நீங்கள் ஒரு கிராமத்திற்குச் சென்றீர்கள் என்றால், பள்ளியில் சேர்க்கப்பட்ட 60-70% குழந்தைகள் கிட்டத்தட்ட வருகைப் பதிவு இல்லாமல் இருப்பதைக் காணலாம்." அவர்கள் புலம்பெயர்ந்தவர்களின் குழந்தைகள்.

"பருவகால விடுதி மாதிரியானது, இந்தியாவின் பள்ளிக் கல்வித் திட்டமான சர்வ சிக்ஷா அபியான் மூலம், மாநில மற்றும் மத்திய அளவில், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் குழந்தைகள் கல்வியைத் தவறவிடுவதைத் தடுக்கும் ஒரு சிறந்த முன்மாதிரியாக பின்னர் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது," என்று அவர் கூறினார்.

இதேபோல், ஜெனீவாவை தளமாகக் கொண்ட ஒரு தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனமான Aide et Action, தெலுங்கானாவில் புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளுக்காக 2017 முதல் பருவகாலமாக பணியிட பள்ளிகளை இயக்கி வருவதாகக் கூறுகிறது. பெரும்பாலான பெற்றோர்கள் செங்கல் சூளை தொழிலாளர்களாக வேலை செய்கிறார்கள் மற்றும் ஒடிசாவை சேர்ந்தவர்கள். இந்த அமைப்பு பாடப்புத்தகங்களைப் பயன்படுத்துகிறது மற்றும் மொழித் தடையைக் கருத்தில் கொண்டு ஒடிசாவிலிருந்து தன்னார்வலர்களைத் திரட்டுகிறது. இந்தியா ஸ்பெண்ட் உடன் பகிர்ந்து கொண்ட Aide et Action அறிக்கையின்படி, இடம்பெயர்வு சுழற்சியின் அடிப்படையில் நவம்பர் மற்றும் ஜூன் மாதங்களுக்கு இடையில் இந்தப் பள்ளிகள் இயங்குகின்றன - மேலும் 5,538 குழந்தைகளை எட்டியுள்ளன. 2022 ஆம் ஆண்டில், 55 மராத்தி மொழி பேசும் குழந்தைகளுக்காக பணியிடப் பள்ளிகள் திறக்கப்பட்டன, அவர்களின் பெற்றோர்கள் தெலுங்கானாவிற்கு வேலைக்காக பருவகாலமாக இடம்பெயர்கின்றனர்.

ஹைதராபாத்தில் உள்ள புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளை ஐசிடிஎஸ் சேவைகள் சென்றடைவதை உறுதிசெய்ய, தெலுங்கானா மாநில பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டுத் துறை, சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நலத் துறை, காவல்துறை மற்றும் சமக்ரா ஷிஸ்கா அபியான் (எஸ்எஸ்ஏ) ஆகியவற்றுடன், Aide et Action செயல்படுகிறது.

India Migration Now's Interstate Migrant Policy Index, which assessed 28 states and the National Capital Territory of Delhi in 2019, found that Kerala, Goa, Rajasthan and Andhra Pradesh were the most successful in integrating migrants. Kerala topped three out of eight indicators: child rights, education and health and sanitation .

Kerala's ' Roshni ' scheme helps bridge the language gap in access to education for migrant children by providing multi-lingual education in selected government and government-aided schools . The impact of this scheme is that during the COVID-19 lockdown from March 2020, when migrants returned home in large numbers, we reported in a July 2020 article that 90% of families in Ernakulam remained in the area.

The state also has other migrant welfare schemes like Apna Ghar , which provides rented accommodation to inter-state migrant workers, and Aawas, a health insurance scheme.

"The reasons for their migration - poor agriculture and infrastructure in their homes, social pressure and industrial development closer to towns and cities - continue to persist," said Kajera.

A more integrated approach to addressing the multiple challenges faced by migrant workers and their families, including children, should see a migrant resource centre in every constituency in the country, said Suresh Gutta, regional manager of Aide et Action. “This resource centre can address all their queries and problems,” he said.

This article was written with the support of Work: No Child's Business (WNCB).

We welcome your comments. You can send them to respond@indiaspend.org . We reserve the right to edit them for language and grammar.