பங்களாதேஷின் நதி தீவுகளில் இருந்து ஆயிரக்கணக்கானோர் ஏன் வெளியேறுகிறார்கள்?

இரண்டு தசாப்தங்களாக தொடர்ச்சியான அரிப்பு காரணமாக, தீவின் குடியிருப்பு பகுதி 15 சதுர கிலோமீட்டரில் இருந்து வெறும் 3.5 சதுர கிலோமீட்டராக சுருங்கிவிட்டது. பங்களாதேஷில் மேக்னா நதியின் டெல்டா பகுதியில் அமைந்துள்ள தால்சார் என்ற கடற்கரை தீவு, மறைந்து போகிறது. சுமார் 3,500 குடும்பங்களை கொண்ட சுமார் 17,000 மக்கள் இருந்த நிலையில் தற்போது 8,000 பேருடன் சுமார் 1,000 குடும்பங்கள் என குறைந்துவிட்டதாக, தால்சார் யூனியன் கவுன்சில் தெரிவித்துள்ளது.

நினைவுகளுடன் வழியும் கண்ணீரைத் துடைத்துக்கொண்டு, "எனக்கு இங்கு ஐந்து சொந்த வீடுகள் இருந்தன" என்கிறார் 65 வயதான சைபுல் ஹக். "20 ஏக்கர் நிலம் பயிரிடப்பட்டு இருந்தது. நிறைய எருமைகள் இருந்தன. எனது வாழ்நாள் சேமிப்பு முழுவதையும் இங்கு செலவழித்துள்ளேன். இப்போது நான் ஆதரவற்றவன். இந்த மேகனா நதி எனது அனைத்து உடமைகளையும் எடுத்துக் கொண்டது" என்றார். ஆயிரக்கணக்கான மற்றவர்களுடன் பொதுவாக, தால் சாரை விட்டு ஹக் வெளியேறினார், அவருக்கு மீண்டும் திரும்பும் எண்ணம் இல்லை.

45 வயதான ஜர்னா பேகம், தொடர்ந்து அங்கேயே இருப்பது என்று முடிவு செய்தவர்களில் ஒருவர். பங்களாதேஷில் உள்ள லக்ஷ்மிபூர் மாவட்டத்தின் ராம்கதி உபாசிலாவில் (ஒருகாலத்தில், மாவட்டத்தின் துணைப்பிரிவு) சார் அப்துல்லாவில் வசிக்கும் ஜர்னா, "நான் ஐந்து முறை வீடு மாறிவிட்டேன்" என்கிறார். "அரசு வீடு ஆற்றில் காணாமல் போன பிறகு, நான் மற்றொரு வீட்டைக் கட்டினேன், அதுவும் இடிந்து விழும் நிலையில் உள்ளது. இப்போது போக இடமில்லை. நாங்கள் ஏதாவது ஒரு புதிய தீவில் ஒரு இடத்தைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்" என்றார்.

ஜர்னா பேகத்தின் இழப்பு பற்றிய விவரிப்பு, சுமார் 20 ஆண்டுகள் -நதி படிப்படியாக மனித வாழ்விடங்களுக்குள் நுழைவதற்கு எடுத்துக் கொண்ட நேரம்.

மற்றொரு தீவைக் கண்டுபிடிப்பது நிரந்தரத் தீர்வு அல்ல. அலாவுதீன் மாஸ்டர், 55, சார் அப்துல்லாவில் இருந்து சார் கஜாரியாவுக்கு எப்படிச் சென்றார் என்பதைச் சொல்கிறார். "நான் சார் கஜாரியாவுக்கு வந்து இரண்டு முறை வீட்டை மாற்றினேன்". பின்னர் அவர் தெளிர் சார் நகருக்குச் சென்றார். "அடர்ந்த காடுகளை அழித்த பிறகு, நாங்கள் தெளிர் சார் மீது குடியிருப்புகளைக் கட்டினோம் - ஆனால் எனது நிலம், வீடுகள், பயிர்கள் அனைத்தும் மேகனாவில் மூழ்கியுள்ளன. எனக்கும் இங்கு ஸ்திரத்தன்மை இல்லை. அடுத்து எங்கு செல்வது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை" என்றார்.

மெரினா பேகத்தின் அண்டை வீட்டார் பலர், கடலுடன் மல்லுக்கட்டி போராடி சோர்வடைந்து கடைசியில் வெளியேறினர். பங்களாதேஷின் கிழக்குக் கடற்கரையில் உள்ள குதுப்டியா தீவில் வசிக்கும் மெரினா, "நான் பயப்படுகிறேன். நம்ம வீடு ஒரு நாள் அடித்துச் செல்லப்படும். மழைக்காலத்தில் இங்கு இருக்கவே முடியாது. ஆனால் நாம் எங்கே போவது?" என்று கேட்கிறார்.

குதுப்டியா தீவில், சுமார் 100,000 மக்கள் மெலிந்த வாழ்க்கை வாழ்கின்றனர். கடற்கரை பகுதியில் சேவையாற்றி வரும் பங்களாதேஷ் அரசு சாரா நிறுவனமான கோஸ்ட் பவுண்டேஷன், 50 ஆண்டுகளுக்குள் முழுத் தீவும் தண்ணீருக்குள் மறைந்துவிடும் என்று எச்சரித்துள்ளது. பலர் ஏற்கனவே 80 கிமீ தொலைவில் உள்ள காக்ஸ் பஜார் நகரின் குடிசைப் பகுதிக்கு குடிபெயர்ந்துள்ளனர், மற்றவர்கள் வாழ்வாதாரத்தைத் தேடி சிட்டகாங் மற்றும் டாக்காவின் குடிசைப்பகுதிகளுக்கு சென்றுள்ளனர்.

பருவநிலை மாற்றத்தால் பங்களாதேஷ் அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது

சார்ஸ் - அல்லது நதி தீவுகள் - டெல்டாயிக் படுகையில் குவிந்து கிடக்கும் வண்டல் மண்ணால் உருவாகின்றன. வண்டல் மண் குவிந்து, கரி பெரிதாக வளரும்போது, ​​மக்கள் – மண்ணின் வளத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு– இந்தத் தீவுகளில் குடியேறி விவசாயத்திற்குச் செல்கிறார்கள். அவர்கள் வீடுகளை கட்டுகிறார்கள், தொழிற்சங்கங்களை உருவாக்குகிறார்கள். பள்ளிகள் மற்றும் சுகாதார வசதிகள் உருவாகின்றன.

பங்களாதேஷின் முக்கிய நதிகளின் கரையோரப் பகுதிகள் மற்றும் முகத்துவாரங்களில் நூற்றுக்கணக்கான நதித்தீவுகள் அல்லது தீவுகள் உள்ளன.

"பங்களாதேஷின் கடலோர சதுப்பு நிலங்களும், தீவுகளும் செயலில் உள்ள டெல்டா பகுதிகளில் அமைந்துள்ளன. இதன் காரணமாக, கரிகளும் தீவுகளும் விரைவாக வடிவத்தை மாற்றுகின்றன" என்று காலநிலை நிபுணரும், பங்களாதேஷை சேர்ந்த இலாப நோக்கற்ற அமைப்பான, பங்கேற்பு ஆராய்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டுக்கான மையத்தின் தலைமை நிர்வாகியுமான முகமது ஷம்சுத்தோஹா கூறினார். "கடல் மட்ட உயர்வு கடலோரப் பகுதிகளில் ஆற்றின் அரிப்பு மற்றும் உப்புத்தன்மையை அதிகரிக்கும்... மேலும் மக்களின் வாழ்க்கை மற்றும் வாழ்வாதாரங்களில் பாதகமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்" என்றார்.

2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, பங்களாதேஷின் 19 கடலோர மாவட்டங்களில் சுமார் 40 மில்லியன் மக்கள் வாழ்கின்றனர். இவற்றில் 16 மாவட்டங்கள் புயல், வெள்ளம் மற்றும் அரிப்பு அபாயத்தில் உள்ளன என்று ஷம்சுதோஹா கூறினார்.

இதை கதைப்போலத்தான் பிரம்மபுத்திரா நதி, தீவுகளை தழுவி, அசாம் வழியாக பாய்கிறது, ஒரு நதி பின்னர் வங்காளதேசத்தை நோக்கி செல்கிறது, மேக்னாவை சந்தித்து வங்காள விரிகுடாவில் பாய்கிறது. மேக்னா பத்மா மற்றும் ஜமுனா (பிரம்மபுத்ரா வங்கதேசத்தில் அழைக்கப்படுகிறது) ஆகியவற்றின் ஒருங்கிணைந்த தண்ணீரைப் பெறுகிறது. பங்களாதேஷிற்குள் முழுவதுமாக பாயும் பரந்த ஆறு, மேக்னா அதன் அகலத்தில் 13 கி.மீ.

இந்தியாவில் பிரம்மபுத்திராவைப் போலவே மேக்னா நதி அமைப்பிலும் வெள்ளம் ஏற்படுவது பொதுவானது, ஆனால் இவை இன்று மனித நடவடிக்கைகளால் மோசமடைகின்றன. உதாரணமாக, கங்கை-பிரம்மபுத்திரா-மேகனா டெல்டாவில் ஆகஸ்ட் 2019 ஆய்வின்படி, 1960களில் இருந்து கட்டப்பட்ட கடலோரக் கரைகளின் விரிவான அமைப்பு வெள்ளத்தைக் குறைத்து, நீர் நிலைகளை நிர்வகிக்க உதவியது மற்றும் விவசாயத்தை மேம்படுத்தியது. ஆனால் இவை, "ஆற்றுப் படுகைகளில் வண்டல் படிவதால் நீடித்த நீர் தேங்கலுக்கு வழிவகுத்தது, அதனால் வெள்ளப்பெருக்குகளின் வடிகால் திறன் குறைகிறது", இது "தவறான திட்டமிடப்பட்ட அல்லது சரியாக செயல்படுத்தப்படாத உள்கட்டமைப்பு திட்டங்களால் மேலும் மோசமடைகிறது. உள் சாலை அமைப்பு, நீர் கட்டுப்பாட்டு உள்கட்டமைப்பு சரியாக பராமரிக்கப்படாதது மற்றும் மீன்வளர்ப்பு மற்றும் பிற பொருளாதார நடவடிக்கைகள் வடிகால் தடைபடும்".

தால் சார் மற்றும் தெளிர் சார் வரலாறு

தால் சார் குடியேற்றம், கடந்த 1960-65 இல் தொடங்கியது. 1970 இல், ஒரு சூறாவளியானது தீவை அழித்தது. 1971 இல் பங்களாதேஷ் சுதந்திரமடைந்த பிறகு, தீவின் மக்கள் தொகை தொடர்ந்து அதிகரித்து வந்தது. கடலின் முகத்துவாரத்தில் அதன் இடம் ஹில்சா மீன்பிடிக்கான புகழ்பெற்ற மையமாக மாறியது - ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்தத் தீவில் இருந்து சுமார் 200 கோடி டாக்கா (ரூ. 166 கோடி அல்லது $21 மில்லியன்) மதிப்புள்ள ஹில்சா வந்ததாக, தால் சார் யூனியன் கவுன்சில் கூறுகிறது.

ஜாபர் மியான், 60, ஒரு காலத்தில் தால் சார் பணக்காரர்களில் ஒருவராக இருந்தார். சிறுவயதில் தந்தையுடன் அந்தத் தீவுக்கு வந்தவர்ன, காலப்போக்கில் மீன்பிடித் தொழில் அவரை பணக்காரனாக்கியது. "என் வாழ்நாள் முழுவதையும் இங்கேயே கழித்திருக்கிறேன்," என்று அவர் கூறுகிறார்.

கடந்த 2003ம் ஆண்டில்தான் மண் அரிப்பு ஏற்பட்டதாக அப்பகுதி மக்கள் கூறுகின்றனர். காலப்போக்கில், அதன் உச்சக்கட்டத்தில் சுமார் 12 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவில் உள்ள தீவு இப்போது 2 சதுர கிலோமீட்டராக குறைக்கப்பட்டது. தல் சார் யூனியன் கவுன்சில் தலைவர் அப்துஸ் சலாம் ஹவ்லதார் கூறினார்.

தீவுகளுக்கும் நிலப்பரப்புக்கும் இடையே பயணம் செய்வதற்கான ஒரே வழி இழுவை படகுகள் மட்டுமே. டெலிர் சார், ஜூன் 15, 2022 இல் எடுத்த படம்.

"தால் சார் இவ்வளவு வேகமாக மறைந்துவிடும் என்பதை நாங்கள் உணரவில்லை" என்கிறார் ஹவ்லேடர். "இங்குள்ள சுமார் 95% குடும்பங்கள் ஆதரவற்றவர்களாகிவிட்டன… நதி அரிப்பை தடுக்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என, அரசுக்கு பலமுறை கடிதம் எழுதியும், எந்த பணியும் நடக்கவில்லை. தால் சாருக்கு தெற்கே, வனத்துறையின் கீழ் ஏராளமான காஸ் நிலம் (அரசுக்கு சொந்தமான தரிசு நிலம்) உள்ளது. தால் சார் மக்களுக்கு அங்கு மறுவாழ்வு அளிக்க வேண்டும் என்று நான் கேட்டுக் கொண்டேன் - ஆனால் மீண்டும் எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படவில்லை.

ஆனால், 644 ஏக்கர் காஸ் நிலம் வனத்துறையின் கீழ் உள்ளது. இந்த விஷயத்தை கையாளும் சார்ஃபெசன் துணை மாவட்டத்தின் உதவி ஆணையர் (நிலங்கள்) அப்துல் மத்தின் கான் கூறினார். எனவே, அது 'டி-ரிசர்வ்' செய்யாவிட்டால், நிலமற்றவர்களுக்கு ஒதுக்க முடியாது, மேலும் உள்ளூர் நிர்வாகம் இதற்கான விண்ணப்பத்தை பங்களாதேஷின் சுற்றுச்சூழல் அமைச்சகத்திற்கு அனுப்பியுள்ளது. வனத்துறை இந்த இடஒதுக்கீட்டை எதிர்க்கிறது, ஏனெனில் இது அப்பகுதியின் சுற்றுச்சூழலை சேதப்படுத்தும் என்று வனத்துறையின் தால் சார் ரேஞ்ச் அதிகாரி கூறினார்.

1997 இல் முதன்முதலில் குடியேறிய டெலிர் சார் வாழ்க்கையும் வேறுபட்டதல்ல.கடல் அலைகளால் எச்சரிக்கையாக இருக்கும் கரி மக்கள் தங்கள் வீடுகளை தரையில் இருந்து ஆறு முதல் ஏழு அடி உயரத்தில் கட்டியுள்ளனர். "ஆனால் மழைக்காலத்தில் நாங்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே வர முடியாது" என்கிறார் மாஸ்டர், "ஆறு கொந்தளிப்பாக இருப்பதால். அத்தியாவசியப் பொருட்கள் வாங்குவது, பொருட்களை விற்பது போன்ற அத்தியாவசியப் பணிகளுக்குக் கூட உபாசிலா தலைமையகத்துக்குச் செல்வது ஆபத்து - நாங்கள் இழுவை படகுகளில் ஆற்றைக் கடக்கிறோம், அதற்கு ஒன்றரை மணி நேரம் ஆகும்."

"இவ்வளவு பேரழிவை நாங்கள் இதற்கு முன் பார்த்ததில்லை" என்று 65 வயதான அப்துல் மத்தின் மாஜி மேலும் கூறுகிறார். "எங்கள் வீடுகளுக்கு முன்பு தண்ணீர் உயரவில்லை, ஆனால் இப்போது அலை அழுத்தம் அதிகரித்து, அது எங்கள் மேல் அறைகளுக்கு மேல் தண்ணீரை அனுப்புகிறது.மேலும், கடல் அலைகளால் வரும் உப்புநீரால் விவசாய நிலம் மூழ்கி, பயிர்களை கூட பயிரிட முடியவில்லை.

பரவலான இடப்பெயர்ச்சி

செப்டம்பர் 2021 இல் வெளியிடப்பட்ட உலக வங்கி அதன் களநிலவர அறிக்கையில், பருவநிலை மாற்றத்தைத் தடுக்க தேவையான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்படாவிட்டால், 2050 ஆம் ஆண்டில் உலகின் ஆறு பிராந்தியங்களில் உள்ள 216 மில்லியன் மக்கள் உள்நாட்டில் இடம்பெயர்வார்கள் என்று கணித்துள்ளது. இதில், 40 மில்லியன் மக்கள் தெற்காசியாவில் இடம்பெயர்வார்கள், அதில் கிட்டத்தட்ட பாதி பேர் பங்களாதேஷில் மட்டும் இடம்பெயர்வார்கள்.

சுவிட்சர்லாந்தை சேர்ந்த உள்நாட்டு இடப்பெயர்ச்சி கண்காணிப்பு மையம் (IDMC) படி, பங்களாதேஷில் 2008 மற்றும் 2021 ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் இயற்கை பேரழிவுகள் காரணமாக 15.5 மில்லியன் உள் இடப்பெயர்வுகளை சந்தித்துள்ளது. 2020 ஆம் ஆண்டில் மட்டும், இதுபோன்ற நான்கு மில்லியனுக்கும் அதிகமான நிகழ்வுகள் இருந்தன என்று தரவு காட்டுகிறது.

ஒட்டுமொத்த கடலோரப் பகுதிகளும் கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. 2007 காலநிலை மாற்றத்திற்கான அரசுகளுக்கு இடையேயான குழுவில் பங்களாதேஷைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய பொருளாதார நிபுணரான காசி காலிகுஸ்ஸமான் அகமது கூறினார். "காலநிலை மாற்றத்தின் விளைவுகளைத் தணிக்க நடவடிக்கை எடுக்காவிட்டால், தெற்காசியாவில் விவசாய உற்பத்தியில் 30% வரை இழக்க நேரிடும்" என்று அகமது கூறினார்.

பங்களாதேஷ் தென்கிழக்கு கடற்கரையில் உள்ள பன்ஷ்காலி மற்றும் குதுப்டியா ஆகிய இடங்களில் இருந்து 2019 வரையிலான ஐந்து ஆண்டுகளில் சுமார் 15,000 பேர் காலநிலை மாற்றத்தால் இடம் பெயர்ந்துள்ளனர் என்று 2019 ஆம் ஆண்டின் அடிப்படையில், யங் பவர் இன் சோஷியல் ஆக்ஷன் (YPSA) துணை இயக்குநர் முகமது ஷாஜஹான் தெரிவித்தார். அவர்கள் நடத்திய ஆய்வு. யங் பவர் இன் சோஷியல் ஆக்ஷன் (YPSA) என்பது பங்களாதேஷ் அரசு சாரா மேம்பாட்டு அமைப்பாகும், இது கடலோரப் பகுதிகளில் செயல்படுகிறது. இடம்பெயர்ந்தவர்கள் தற்காலிக கரைகள் மற்றும் சாலை ஓரங்களில் வாழ்கின்றனர். அப்பகுதியில் உள்ள 60% மக்கள் மாத வருமானம் 5,000-6,000 (ரூ. 4,237-ரூ. 5,084 தற்போதைய மாற்று விகிதத்தில் ஒவ்வொரு இந்திய ரூபாய்க்கும் 1.18 டாக்கா).

பங்களாதேஷ் அரசாங்கம் அதன் பாதுகாப்பு வலைத் திட்டத்தின் கீழ் பல பகுதிகளைக் கொண்டுள்ளது, இதில் போர்வைகள் மற்றும் வீடற்றவர்களுக்கு உணவு மற்றும் வீடுகள் போன்ற நிவாரணப் பொருட்கள் உள்ளன. எனினும், இயற்கை அனர்த்தங்களினால் இடம்பெயர்ந்தவர்களில் 93% பேர் வீடுகள் உட்பட நிரந்தர மறுவாழ்வு தொடர்பான எந்தவொரு உதவியையும் பெறவில்லை என ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

"மக்களின் வசதியைக் கருத்தில் கொண்டு நாங்கள் தங்குமிடத் திட்டத்திற்கான இடத்தைத் தேர்வு செய்கிறோம்," மற்றும் வீடற்றவர்கள் அங்கு தங்கவைக்கப்படுகிறார்கள், என்று அரசின் வீட்டுத் திட்டமான அஸ்ரோயன் புரோகல்பாவின் துணைத் திட்ட இயக்குநர் முகமது மஹ்முதுல் ஹோக் கூறினார். கடலோரப் பகுதிகளில் இதுபோன்ற பல திட்டங்கள் உள்ளன, மேலும் வீடற்றவர்களுக்கு பயிற்சி மற்றும் கடன் வசதிகள் உள்ளதாக அவர் கூறினார்.

பிரபால் பருவா மற்றும் சையத் ஹபிசுர் ரஹ்மான் தலைமையில் ஜஹாங்கிர்நகர் பல்கலைக்கழகத்தின் சுற்றுச்சூழல் அறிவியல் துறை நடத்திய மற்றொரு ஆய்வில், பங்களாதேஷின் தென்கிழக்கு கடற்கரையில் உள்ள குதுப்டியா, சாண்ட்விப் மற்றும் மகேஷ்காலி தீவுகளில் இருந்து 1960 முதல் 2016ஆம் ஆண்டு வரை பல்வேறு இயற்கை பேரிடர்களால் 574,000 பேர் இடம்பெயர்ந்துள்ளனர்.

இந்த ஆய்வில் உள்ள சமூகங்களின் கூற்றுப்படி, தீவுப் பகுதியில் சூறாவளி, புயல்கள் முக்கிய அழிவு சக்தியாகும். மேலும், பாழடைந்த கரைகள் வழியாக உப்புத் தன்மை ஊடுருவி விவசாயப் பகுதிகளை சேதப்படுத்தியுள்ளது மற்றும் அலைகள் மற்றும் கனமழையின் போது இந்த சேதம் துரிதப்படுத்துகிறது. கரையோர சமூகங்களும் அரிப்பினால் பாதிக்கப்படுகின்றனர், இது ஆறுகள் பெருக்கெடுக்கும் போது பருவமழையின் வழக்கமான அம்சமாகும்.

ஒய்.பி.எஸ்.ஏ., துணை இயக்குனர் முகமது ஷாஜகான் கூறுகையில், ''முதலில் பருவநிலை மாற்றத்தால் இடம்பெயர்ந்த மக்களின் விபரங்களை சேகரித்து, தரவுத்தளத்தை உருவாக்க வேண்டும். இடம்பெயர்ந்த மக்களுக்கு விழிப்புணர்வும் தொழில்நுட்பக் கல்வியும் உறுதி செய்யப்பட வேண்டும். அவர்களுக்கு நிலையான மற்றும் சமூக அடிப்படையிலான திட்டமிட்ட மீள்குடியேற்றம் (நிலம் மற்றும் வீடுகள் உட்பட) தேவை. பருவநிலைக்கு ஏற்ப விவசாயம் மற்றும் மாற்று வேலை வாய்ப்புகள் உருவாக்கப்பட வேண்டும்" என்றார்.

கடலோரத் தீவான டெலிர் சார் தீவுகளில் இருந்து, படகுகள் லக்ஷ்மிபூர் மாவட்டத்தின் ராம்கதி உபாசிலாவில் உள்ள அலெக்சாண்டர் பஜாரை வந்தடையும் தீவுவாசிகள், மருத்துவச் சேவைகள் மற்றும் அரசாங்க வேலைகளை பெற மேக்னாவை கடக்க வேண்டும், ஏனெனில் அந்த வசதிகள் நிலப்பரப்பில் உள்ளன. ஜூன் 16, 2022 அன்று அலெக்சாண்டர் பஜார் அருகே மேக்னா நதிக்கரையில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட படம்.

கடைசி புகழிடம், நகர குடிசைப்பகுதி

அப்படியென்றால் எங்கு செல்வது, எங்கும் செல்ல முடியாத இவர்கள்?

கடலோரத் தீவுகளின் இழப்பால் இடம்பெயர்ந்த மக்களில் பெரும் பகுதியினர் நாட்டின் முக்கிய நகரங்களுக்குச் செல்கின்றனர். இதனால் டாக்கா, சிட்டகாங் மற்றும் குல்னா போன்ற நகரங்களில் மக்கள் கூட்டம் அதிகமாக உள்ளது. நகரங்களில் உள்ள குடிசைப்பகுதிகளில் வாழ்கிறார்கள், வேலை தேடுகிறார்கள்.

இந்தியா ஸ்பெண்ட், வங்காளதேசத்தின் தலைநகரான டாக்காவில் உள்ள கல்யன்பூர் குடிசைப்பகுதிக்கு சென்று, போலா தீவு மாவட்டத்தில் காணாமல் போன கிராமங்களில் இருந்து வெளியேறிய பல குடும்பங்களைக் கண்டறிந்தது. அவர்களில் பலர் பதுகாலி மாவட்டத்தில் உப்புநீரில் மூழ்கிய ஒரு கிராமத்தில் இருந்து வந்தவர்கள். வீடுகளை இழந்த அவர்கள் முதலில் கரையை ஒட்டி சிறிய வீடுகளை கட்டினர். பின்னர் அவர்கள் மாவட்டம் மற்றும் மலையடிவாரத்தின் குடிசைப்பகுதிகளில் தஞ்சம் புகுந்தனர். இறுதியில், அவர்கள் வேலை மற்றும் உணவு தேடி டாக்காவுக்கு வந்தனர்.

பங்களாதேஷ் நாரி ஸ்ராமிக் கேந்திரா மற்றும் மாற்ற முயற்சியின் மூலம் காலநிலை குடியேறிய பெண்களின் கணக்கெடுப்பின்படி, கணக்கெடுக்கப்பட்டவர்களில் 21% பேர் சூறாவளி பாதிப்புக்குள்ளான பாரிசல் மாவட்டத்தில் இருந்து டாக்காவிற்கும், 10% பேர் நோகாலியிலிருந்தும், 7% பேர் போலாவிலிருந்தும் வந்துள்ளனர். மாநிலங்களில். சுமார் 93% மக்கள் தங்கள் வாழ்வாதாரத்தை இழந்துள்ளனர், 52% பேர் வீடுகளை இழந்துள்ளனர். டாக்காவில் ஐந்தில் ஒரு பகுதியினருக்கு மட்டுமே முறையான வேலைவாய்ப்பு உள்ளது.

இதற்கிடையில், ஒவ்வொரு ஆண்டும் அதிக இடம்பெயர்ந்த மக்கள் வெள்ளம் டாக்காவிற்குள் புகுந்து, நகரத்தின் மீதான அழுத்தங்களைச் சேர்க்கின்றனர். ஒவ்வொரு ஆண்டும் 300,000 முதல் 400,000 புதிய குடியேற்றவாசிகள் டாக்காவிற்கு வருகிறார்கள், இதில் காலநிலை அகதிகள் மற்றும் முக்கியமாக நகரத்தில் உள்ள 5,000 க்கும் மேற்பட்ட சேரிகளில் குடியேறுகின்றனர். 2021 ஆம் ஆண்டின் உலகளாவிய வாழ்வாதாரக் குறியீடு டாக்காவை உலகின் மிகக் குறைந்த வாழக்கூடிய நகரங்களின் பட்டியலில் சேர்த்துள்ளது.

அவர்களுக்கு வேலை கிடைக்க வாய்ப்பில்லை என்று தெரிந்தாலும், ஆயிரக்கணக்கான மக்களை டாக்காவிற்கும் பிற நகரங்களுக்கும் கொண்டு வருவது விரக்தியே தவிர தேர்வு அல்ல.

கல்யாண்பூர் சேரி மறுவாழ்வு ஒற்றுமை கவுன்சிலின் தலைவர் எஸ்கந்தர் அலி மொல்லா கூறுகையில், "இந்த (டாக்கா) குடிசைப்பகுதியில் உள்ள 95% மக்கள் வங்காளதேசத்தின் பல்வேறு கடலோர மாவட்டங்களில் இருந்து வருகிறார்கள். ஆற்றில் தங்கள் நிலம் காணாமல் போன பிறகு அவர்கள் இங்கு வந்தனர். 1998 இல் ஐந்து வீடுகள் மட்டுமே கொண்ட குடிசைப்பகுதி உருவாக்கப்பட்டது" என்றார்.

தால் சார் பகுதியில் உள்ள ஒரு சந்தை, அங்கு மீனவர்கள் தங்கள் மீன்களை விற்கிறார்கள். இதுபோன்ற நான்கு சந்தைகள் ஏற்கனவே மறைந்துவிட்டன மற்றும் ஒரு சந்தை மற்றொரு தீவுக்கு மாற்றப்பட்டுள்ளது. இது, தால் சாரில், ஜூன் 19, 2022 இல் எடுக்கப்பட்ட படம்.

இயற்கை பேரிடர்களால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு முன்னுரிமை அளித்து, நிலமற்ற மற்றும் ஏழை மக்களின் மறுவாழ்வுக்காக வங்கதேச அரசு பல்வேறு திட்டங்களை செயல்படுத்தி வருகிறது. ஆனால், பாதிக்கப்பட்டவர்களின் பட்டியலைத் தொகுப்பதில் முறைகேடுகள், தனித் தீவுகளில் குடியேற்றம், மீள்குடியேற்றப்பட்ட மக்கள் மீது உள்ளூர் மக்களின் எதிர்மறையான அணுகுமுறை, வெளிப்படைத்தன்மை இல்லாமை போன்ற காரணங்களால் இந்தத் திட்டங்களால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு தங்குமிடத்தை உறுதி செய்ய முடியவில்லை என்று உள்ளூர்வாசிகள் கூறுகின்றனர்.

"டாக்கா நார்த் சிட்டி கார்ப்பரேஷன், நகரத்தின் முறைசாரா குடியேற்றத்தில் வாழ்க்கை நிலைமைகளை மேம்படுத்த தேசிய அரசாங்கத்துடன் இணைந்து செயல்பட்டு வருகிறது, இதில் மிகவும் நம்பகமான, மேம்பட்ட மற்றும் காலநிலை-தாக்கக்கூடிய நீர் மற்றும் சுகாதார சேவைகளை வழங்குதல் உட்பட அடக்கம்," என்று டாக்கா நார்த் மேயர் முகமது அத்திகுல் இஸ்லாம் கூறினார். "இந்த திட்டம், காலநிலை தாக்கங்கள் காரணமாக நாட்டின் பிற பகுதிகளில் இருந்து நகரத்திற்கு குடிபெயர்ந்த குடும்பங்கள் உட்பட வடக்கு டாக்காவின் மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடிய குடியிருப்பாளர்களுக்கு பயனளிக்கும்," என்றார்.

"காலநிலை மாற்றத்தால் இடம்பெயர்ந்த மக்களின் நலன் மற்றும் மறுவாழ்வுக்காக கடலோர நகரங்களில் சிறிய நகரங்கள் திட்டமிடப்பட வேண்டும்" என்று, சேஞ்ச் இனிஷியேடிவ் ( Change Initiative) என்ற அமைப்பின் நிர்வாக இயக்குநரும், காலநிலை நிதி ஆய்வாளருமான ஜாகிர் ஹொசைன் கான் கூறுகிறார். "எனவே, ஆபத்தில் உள்ள மக்களுக்கு பயிற்சி அளிப்பது மற்றும் பங்களாதேஷின் சொந்த வளங்கள் மற்றும் சர்வதேச நிதியுதவி மூலம் சிறு தொழில்முனைவோரை உருவாக்குவது உட்பட, உத்திகளை வகுத்து, பகுதி சார்ந்த திட்டங்களை செயல்படுத்துவது அவசியம்". என்றார்.