புதிய புலம்பெயர்ந்தோர் கொள்கை குறியீட்டில் கேரளா மேலே, கடைசியில் டெல்லி
மும்பை: புலம் பெயர்ந்த தொழிலாளர்களை ஒருங்கிணைப்பதில் கேரளா, கோவா, ராஜஸ்தான் மற்றும் ஆந்திரா மாநிலங்கள் மிகவும் வெற்றிகரமாக உள்ளன. அதே நேரம் டெல்லி உட்பட முக்கிய புலம் பெயர்ந்த மாநிலங்கள் மிக மோசமாக செயல்பட்டுள்ளன என்று, உள்நாட்டு புலம்பெயர்ந்தோரின் ஒருங்கிணைப்பை அளவிட முயற்சிக்கும் இன்டர்ஸ்டேட் மிக்ரண்ட் பாலிசி இண்டெக்ஸ் (IMPEX- ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ்) காட்டுகிறது.
இதில், சராசரி ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ்- 2019 இந்தியாவின் மாநிலங்களுக்கான மதிப்பெண் 28 ஆக உள்ள நிலையில், தேசிய தலைநகர பிராந்தியமான டெல்லி யூனியன் பிரதேசத்திற்கு, 100 இல் 37 ஆகும்; இவ்விஷயத்தில் மாநிலங்கள் செலுத்திய ஒருங்கிணைப்பு முயற்சிகள் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட கவனத்தை பிரதிபலிக்கிறது.
இந்த குறியீட்டை மும்பையை சேர்ந்த ஆராய்ச்சி இலாப நோக்கற்ற இந்தியா மிக்ரேசன் நவ் (IMN- ஐஎம்என்) உருவாக்கியுள்ளது; மேலும், 60-க்கும் மேற்பட்ட கொள்கை குறிகாட்டிகளில், எட்டு கொள்கைகளில் மாநிலங்களின் செயல்திறனை இது மதிப்பிடுகிறது.
இந்தியாவின் 45.5 கோடி உள்நாட்டு புலம்பெயர்ந்தோருக்கான கொள்கையை உருவாக்குவதில் அதிகாரத்துவத்திற்கும் பங்குதாரர்களுக்கும் இந்த குறியீடு உதவக்கூடும், அவர்கள் நாட்டில் மிகவும் சேர்க்கப்படாத குழுக்களில் ஒன்றாக உள்ளனர். இந்த எண்ணிக்கை 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் இருந்து வந்தது, இது 2011-20ம் ஆண்டுக்கு இடையில் மாறியிருக்கலாம்.
கோவிட்-19, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் நிலையை படம் பிடித்து காட்டிய நிலையில், தொற்றானது அவர்கள் சமாளிக்க வேண்டிய சவால்களை அதிகப்படுத்தியது. 2011ம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி 5.4 கோடிக்கும் அதிகமானோர் செய்ததைப்போல, வேலைக்காக மாநில எல்லைகளைக் கடக்கும் புலம்பெயர்ந்தோருக்கு இது குறிப்பான உண்மை. புலம்பெயர்ந்தோர் ஒருங்கிணைப்பை சுற்றியுள்ள பேச்சுகள் - புலம்பெயர்ந்தோர் இலக்கு மாநிலங்களில் நிரந்தரமாக அல்லது தற்காலிகமாக குடியேறுவதையும், பெறும் சமூகங்களுடன் பல வழிகளில் தொடர்பு கொள்வதையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பன்முக செயல்முறை -- கொள்கை வகுப்பாளர்களின் கவனத்தை அரிதாகவே பெறுவதாக நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர்.
புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் ஒருங்கிணைப்பை வளர்ப்பது மத்திய கொள்கைகள் உள்ளன, குறிப்பாக மாநிலங்களுக்கு இடையிலான புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் (ஒழுங்குமுறை மற்றும் சேவை நிபந்தனைகள்) சட்டம் 1979, குறைந்தபட்ச ஊதிய சட்டம் 1948, ஒப்பந்த தொழிலாளர் (ஒழுங்குமுறை மற்றும் ஒழிப்பு) சட்டம் 1970, சம ஊதியம் சட்டம் 1976, மற்றும் கட்டிடம் & பிற கட்டுமானத் தொழிலாளர்கள் (வேலைவாய்ப்பு மற்றும் சேவை நிபந்தனைகளை ஒழுங்குபடுத்துதல்) சட்டம் 1996. எவ்வாறாயினும், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் அன்றாட வாழ்க்கையைத் தொடும் பரந்த அளவிலான கொள்கை பகுதிகளுக்கு மாநில அரசுகளே பொறுப்பு, இதில் மத்திய அரசின் கொள்கைகள் போதுமானதாக இல்லை.
"நாட்டிற்குள் எங்கும் குடியேறுவது ஒவ்வொரு இந்திய குடிமகனுக்கும் ஒரு அடிப்படை உரிமை. எவ்வாறாயினும், மாநிலங்களின் கொள்கைகளின் இடைவிடாத சார்பு காரணமாக இது எப்போதாவது உணரப்படுகிறது,” என்று கேரளாவின் எர்ணாகுளத்தில் உள்ள இடம்பெயர்வு மற்றும் உள்ளடக்கிய மேம்பாட்டு மையத்தின் (CMID - சிஎம்ஐடி) நிர்வாக இயக்குனர் பெனாய் பீட்டர் இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்தார். சி.எம்.ஐ.டி தென்னிந்தியாவில் குடியேறிய சமூகங்களுடன் இணைந்து செயல்படுகிறது மற்றும் ஊரடங்கின் போது கேரளாவில் உள்ள மாநிலங்களுக்கு இடையே புலம் பெயர்ந்தவர்களின் மதிப்பீடுகளை நடத்தியுள்ளது. "மத்திய அரசும் தலையிடவில்லை. புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் நலனைக் குறிக்கும் சட்டங்கள் பெரும்பாலும் ஏட்டளவில்தான் உள்ளன, அவை ஒருபோதும் உணரப்படவில்லை” என்றார்.
Source: India Migration Now, IMPEX data dashboard*Note: Data for Jammu & Kashmir were not evaluated for this index.
குறியீட்டு பற்றி
இன்டர்ஸ்டேட் மிக்ரண்ட் பாலிசி இண்டெக்ஸ் (IMPEX- ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ்) என்பது சர்வதேச புலம்பெயர்ந்த ஒருங்கிணைப்புக் கொள்கைக் குறியீட்டின் பிராந்திய தழுவலாகும், இது இடம்பெயர்வு கொள்கைக் குழு மற்றும் சர்வதேச விவகாரங்களுக்கான பார்சிலோனா மையம் ஆகியவற்றால் கருத்தில் கொள்ளப்படுகிரது, இவை இரண்டும் ஐரோப்பாவை சேர்ந்த இலாப நோக்கற்ற கொள்கை சிந்தனைக் குழுக்கள் ஆகும். குழந்தை உரிமைகள், கல்வி, சுகாதாரம் மற்றும் சுகாதாரம், வீட்டுவசதி, அடையாளம் மற்றும் பதிவு, தொழிலாளர் சந்தை, சமூக நலன்கள் மற்றும் அரசியல் உள்ளடக்கம் ஆகிய எட்டு கொள்கை பகுதிகளை, ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ் ஆராய்கிறது.
இருக்கும் திட்டங்கள் / உரிமைகள் (உதாரணமாக, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான விபத்து காப்பீட்டுத் திட்டம்), அணுகல் / உரிமைகளை எளிதாக்குதல் (உதாரணமாக, இந்தத் திட்டம் தொடர்புகொள்வதை உறுதி செய்வதற்கான பரவல் திட்டம்) ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் மாநிலங்களுக்கு மொத்தம் 100 மதிப்பெண்கள் ஒதுக்கப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு கொள்கை பகுதிக்கும் எதிர்கால மாற்றத்தை அடைவதற்கான நடவடிக்கைகள் (எடுத்துக்காட்டாக, தரவு சேகரிப்பு மற்றும் எதிர்கால மாற்றத்தை செயல்படுத்த ஆராய்ச்சி முயற்சிகள்) இருக்கும். இறுதி மதிப்பெண்ணை உருவாக்க, இந்த கொள்கை பகுதிகளின் சராசரி அனைத்து பரிமாணங்களுக்கும் கணக்கிடப்படுகிறது.
புலம்பெயர்ந்தோருக்கு எளிதான கொள்கையுடைய மாநிலங்கள்
குறியீட்டில் 50 க்கு மேல் மதிப்பெண் பெற்ற மூன்று மாநிலங்கள் கேரளா (57), கோவா (51), ராஜஸ்தான் (51) மட்டுமே. குழந்தை உரிமைகள், கல்வி மற்றும் தூய்மை மற்றும் சுகாதாரம் ஆகிய எட்டு குறிகாட்டிகளில் மூன்றில் கேரளா கூடுதலாக மாநிலங்களை வழிநடத்துகிறது.
Source: India Migration Now, IMPEX data dashboard
கேரளாவின் செயல்திறனுக்கு இரண்டு அம்சங்கள் காரணமாக இருக்கலாம். முதலாவது, புள்ளி விவரங்களை வழிநடத்தும் கணிசமான சக்தியாக புலம்பெயர்ந்தோரை அரசு அங்கீகரிப்பது. இது மாநில குழந்தைகளின் கல்வி கொள்கையான ரோஷ்னி திட்டத்தில் பிரதிபலிக்கிறது, இத்திட்டமானது புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளின் சிறப்பு தேவைகளை கவனிப்பு, கல்வி மற்றும் பாதுகாப்பு ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அங்கீகரிக்கிறது என்று, தொற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்ட பின்னர் இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை தெரிவித்துள்ளது. இரண்டாவதாக, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான இலக்கு திட்டங்கள் இருப்பது மற்றும் அவர்களுக்கு சமூக பாதுகாப்பு, தொழிலாளர் பாதுகாப்பு மற்றும் நலவாரியம் ஆகியவற்றை விரிவுபடுத்துதல் - உதாரணமாக, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான ஆவாஸ் சுகாதார மற்றும் விபத்து காப்பீட்டு திட்டம். கேரளாவில் பொதுக்கொள்கை பிரிவுக்குள் (சமத்துவத்தின் கொள்கை) குடியேறுபவர்களை உள்ளடக்குவது மட்டுமல்லாமல், புலம்பெயர்ந்த சமூகங்கள் கொண்டிருக்கக்கூடிய சிறப்புத் தேவைகளுக்கும் இது காரணமாகிறது (புலம்பெயர்ந்தோர் பாதிக்கப்படக்கூடிய கொள்கை) - இவை இரண்டும் ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ். மதிப்பீட்டின் அடிப்படைக் கொள்கைகளை உருவாக்குகின்றன.
மாநில வேலைவாய்ப்புக்காக குடியேற்ற சான்றிதழ் -- மாநிலத்தில் பிறந்தவர்கள் அல்லது வசிப்பவர்களுக்கு 10 ஆண்டுகள் அல்லது ராஜஸ்தானி ஆண்களை மணந்த பெண்களுக்கு வழங்கப்பட்டவை -- அடிப்படையில் கட்டுப்பாடுகள் இல்லாததால் ராஜஸ்தான் அதிக மதிப்பெண்களை பெற்றது. இந்தியாவின் மிகப்பெரிய மாநிலமான இது, அனைத்து குழந்தைகளுக்கும் புலம் பெயர்ந்த நிலையைப் பொருட்படுத்தாமல் சாதகமான கல்விக் கொள்கைகளைக் கொண்டுள்ளது. ராஜஸ்தான் கல்வி உரிமை விதிகள் 2011, இது ஒரு மத்திய சட்டத்திற்கு மாநில அளவிலான விதிகளைச் சேர்க்கிறது, ராஜஸ்தானுக்குள் உள்ள அனைத்து குழந்தைகளுக்கும் (வசிப்பவராகவோ அல்லது குடியேறியவராகவோ) ஆரம்பக் கல்விக்கான அணுகல் இருப்பதாகக் கூறுகிறது. கூடுதலாக, உள்ளூர் அதிகாரிகள் ஒவ்வொரு மாணவரின் வசிப்பிட நிலையைப் பொருட்படுத்தாமல் ஒரு பதிவைப் பராமரிக்க வேண்டும். இடம்பெயர்வு காரணமாக சிறப்பு / குடியிருப்பு வசதிகள் தேவைப்படும் குழந்தைகளின் விவரங்களை உள்ளூர் அதிகாரிகள் பதிவு செய்ய வேண்டும். புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு சாதகமான கொள்கைகளை, கோவா கொண்டுள்ளது, இது மாநிலங்களுக்குள் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர் விதிகளின் கீழ் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, புலம்பெயர்ந்தோருக்கான அனைத்து தகவல்களும் தங்கள் சொந்த மொழியில் பரப்பப்பட வேண்டும் என்றும் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான ஒப்பந்தக்காரர்கள் அவர்களின் சுகாதார செலவுகளை ஏற்க வேண்டும் என்றும் குறிப்பிடுகிறது.
ஆந்திரா, ஒப்பீட்டளவில் நல்ல ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ். மதிப்பெண்ணாக 49 பெற்றுள்ளது. இது, மாநிலங்களுக்கு இடையிலான இருதரப்பு ஒப்பந்தங்கள் எவ்வாறு ஒருங்கிணைப்பை ஊக்குவிக்க முடியும் என்பதை நிரூபிக்கிறது. ஜூலை 2012 ல், ஆந்திரா மற்றும் ஒடிசா அரசுகள், ஒடிசாவில் இருந்து புலம்பெயர்ந்தவர்களை ஆந்திராவில் ஒருங்கிணைப்பதற்கான ஒரு நிலையான வழிமுறையை உருவாக்குவதற்கான ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டன. இந்த முயற்சியில் புலம்பெயர்ந்த குழந்தைகளும் அடங்குவர், ஒடியா மொழி பாடப்புத்தகங்களைப் பயன்படுத்தி கற்பிக்க ஒடியா ஆசிரியர்களை கயிறு கட்டுவதன் மூலம் அவர்களின் சொந்த மொழியில் கல்வி வழங்கப்படும்.
வீட்டுக் குறிகாட்டியில் பீகார் (64), அசாம் (58) மாநிலங்கள் அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்றன. பீகாரில் புலம்பெயர்ந்தவர்கள், மாநில வீடற்றவர்கள் திட்டத்தின் கீழ் உள்ளனர். இந்திய அரசின் புலம்பெயர்வோருக்கான செயற்குழு தனது 2017 அறிக்கையில், குறுகிய கால புலம்பெயர்ந்தோர் முறைசாரா குடியேற்றங்களுக்கு எவ்வாறு தள்ளப்படுகிறார்கள், இடப்பெயர்வு மற்றும் வெளியேற்ற அச்சுறுத்தலை எதிர்கொள்கின்றனர் என்பதை விளக்குகிறது. அத்தியாவசிய சேவைகளுடன் கூடிய நிரந்தர தீர்வை வழங்குவதன் மூலம் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் உட்பட பாதிக்கப்படக்கூடிய குழுக்கள் எதிர்கொள்ளும் இந்த குறிப்பிட்ட சவால்களை, பீகாரின் இத்திட்டம் களைகிறது.
அசாமில், 2015ம் ஆண்டு நகர்ப்புற மலிவு வீட்டுவசதிக் கொள்கையானது, புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களையும் உள்ளடக்கியது, ஆனால் இது பீகாரை விட மதிப்பெண்களைக் குறைவாகக் கொண்டுள்ளது. ஏனெனில் இது புலம்பெயர்ந்தோருக்கு நீண்டகால வீட்டுவசதி வழங்குவதற்கு வீட்டு ஆவணங்கள் தேவை - அதாவது அசாமில் 20 ஆண்டுகள் குடியேற்றம் அல்லது வசித்ததற்கு சான்றிதழ் மற்றும் விண்ணப்பதாரரின் பெற்றோர் / முன்னோர்கள் 50 ஆண்டுகள் முன் வசித்தவர்களாக இருக்க வேண்டும்.
பிறப்பிட கொள்கை, குடியேற்ற தேவைகள்
பஞ்சாப், ஹரியானா, டெல்லி, குஜராத், மகாராஷ்டிரா, தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளா ஆகிய ஏழு மாநிலங்கள், இந்திய மாநிலங்களுக்கு இடையேயான புலம்பெயர்ந்தோரில் 51% ஐ ஈர்க்கின்றன என்று மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு 2011 தரவுகளின் ஐஎம்என் பகுப்பாய்வு கூறுகிறது. இவற்றில் இரண்டு மாநிலங்களான கேரளா மற்றும் மகாராஷ்டிரா மட்டுமே ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ்-சில் முதல் 10 இடங்களில் உள்ளன.
தேசிய தலைநகராகவும், 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி 60 லட்சத்திற்கும் அதிகமான புலம்பெயர்ந்தோருக்கான முக்கிய இடமாகவும் இருந்தபோதிலும், டெல்லி ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ்- ல் 34 மதிப்பெண்களைப் பெற்றுள்ளது, ஏனெனில் புலம்பெயர்ந்தோருக்கான அணுகல் என்பது குடியேற்றத் தேவைகளுடன் இறுக்கமாக பிணைக்கப்பட்டுள்ளது. குஜராத் மற்றும் தமிழ்நாடு போன்ற புலம்பெயர்ந்த மக்களை ஈர்க்கும் பிரபலமான மாநிலங்களுக்கும் இது பொருந்தும். 2011ம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி ஒரு கோடிக்கும் அதிகமான புலம்பெயர்ந்தோரை பெற்ற தேசிய தலைநகர் பிராந்தியத்தில் (தேசிய தலைநகரான டெல்லி மற்றும் ஹரியானா மற்றும் உத்தரபிரதேசத்தின் சில பகுதிகளை உள்ளடக்கியது), ஹரியானா 15 வது இடத்திலும், உத்தரப்பிரதேசம் 16 வது இடத்திலும், டெல்லி 18 வது இடத்திலும் உள்ளது.
சமூக பாதுகாப்பு திட்டங்களில் பூர்வீக மக்களுக்கான விருப்பம் புலம்பெயர்ந்தோருக்கு பல்வேறு மாநிலங்களில் மாநில காப்பீடு / சுகாதார திட்டங்களை அணுகுவதில் சிரமம் ஏற்படுகிறது. மாநில சமூக பாதுகாப்பு திட்டங்களுக்கான பதிவு பெரும்பாலும் பயனாளிகளுக்கு வீட்டு தேவைகளை பூர்த்தி செய்யும். உதாரணமாக, தெலங்கானாவின் மாநில காப்பீட்டுத் திட்டமான ஆரோக்யஸ்ரீ திட்டத்தில் பயனாளி ஆக வேண்டுமானால் மாநில ரேஷன் கார்டு வைத்திருக்க வேண்டும்.
அரசியல் பங்களிப்பு என்று எடுத்துக் கொண்டால், கிட்டத்தட்ட அனைத்து மாநிலங்களும் சம மதிப்பெண்களை பெறுகின்றன (33). உள்ளாட்சித் தேர்தல்கள் குறித்து புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு தகவல்களை வழங்குவதில் தடைகள் எதுவும் இல்லை, ஆனால் புலம்பெயர்ந்தோர் அரசியல் செயல்முறைகளில் பங்கேற்க எந்த நடவடிக்கைகளும் மேற்கொள்ளப்படவில்லை. ஏனென்றால், அவர்களின் வாக்காளர் அடையாள அட்டையானது, தோற்றுவிக்கப்பட்ட இடத்தில் தேர்தல் பட்டியலில் வேரூன்றியுள்ளது. புலம்பெயர்ந்தோர் தேர்தல் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டால், அவர்கள் அரசியல் பங்கேற்பைப் பெறலாம். மூன்று மாநிலங்கள் -- மிசோரம் (0), மேகாலயா (17) மற்றும் திரிபுரா (17) -- அரசியல் பங்களிப்பில் குறைந்த மதிப்பெண் பெறுகின்றன, பெரும்பாலும் இந்த மாநிலங்களின் தன்னாட்சி நிலை காரணமாக, உள்ளூர் அளவிலான அரசியல் பங்கேற்புக்காக தங்கள் சொந்த கவுன்சில்களை உருவாக்க அனுமதிக்கிறது. பீகார் (17), குஜராத் (17), ஜார்க்கண்ட் (17) ஆகியவையும் குறைந்த மதிப்பெண்களைப் பெறுகின்றன, ஏனெனில் அரசியல் பங்கேற்புக்காக தகவல் பரப்புவதில் செயலில் கொள்கை இல்லை.
அனைத்து மாநிலங்களும், பதிவு மற்றும் அடையாளம் காண்பதில் 50-க்கு மேல் மதிப்பெண் பெறுகின்றன, ஏனென்றால் குடியேறியவர்கள் குடியேறிய தேவைகளை பூர்த்தி செய்தவுடன், பீகார் (43), டெல்லி (49), ஒடிசா (35) மற்றும் மணிப்பூர் (9) தவிர, இலக்கு மாநிலத்திற்குள் உள்ள அனைத்து உரிமைகளையும் அவர்கள் அணுகலாம். மணிப்பூரைப் பொறுத்தவரை, மாநிலத்தின் நிரந்தர குடியிருப்பாளர்கள் மட்டுமே வீட்டுச்சான்றிதழை பெற முடியும். ஒடிசாவில், குடியிருப்பு சான்றிதழின் செல்லுபடியாகும் தன்மை ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு மட்டுமே, அவ்வப்போது புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும். டெல்லியில் தொடர்ச்சியாக வசிப்பதற்கான குறைந்தபட்ச அளவுகோல்கள் மூன்று ஆண்டுகள் ஆகும், டெல்லி மாநிலத்திற்கான குடியிருப்பு மற்றும் அடையாள ஆதாரம் போன்ற சரியான ஆவணங்கள் தயாரிக்கப்பட வேண்டும். ஆகையால், தொடர்ச்சியாக மூன்று ஆண்டுகளாக கல்விச்சான்றிதழ் குடியேற்றத் தேவைகளுக்குத் தகுதி பெற போதுமானதாக இல்லை. இருப்பினும், பீகாரில் இருப்பிடச்சான்றிதழின் செல்லுபடியாகும் காலம் ஆறு மாதங்கள் வரை மட்டுமே நீட்டிக்கப்படுகிறது.
அத்துடன், புலம்பெயர்ந்தோருக்கு அனைத்து மாநிலங்களிலும் தனியார் துறை வேலைகளுக்கு சமமான அணுகல் இருக்கும்போது, பொதுத்துறை வேலைகள் சொந்த மாநில மக்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்டுள்ளன. மத்தியப்பிரதேசம் மற்றும் சிக்கிமில் இது பொருந்தாது, இது தொழிலாளர் சந்தை அளவுருவில் முறையே 72 மற்றும் 78 ஆக உயர்ந்தது. தொழிலாளர் சந்தை குறிகாட்டியில் 72 மதிப்பெண்களைப் பெற்ற மிசோரமில், சிறு மற்றும் நடுத்தர நிறுவன உரிமையாளர்கள் குடியேற்ற சூழலை பொருட்படுத்தாமல் கடன்களை பெற முடியும்.
விலக்கின் விளைவு
புலம்பெயர்ந்தவர்கள் விஷயத்தில் உள்ளூர் மக்களுக்கு சாதகமான பாரபட்சமான கொள்கைகளை வடிவமைக்க மாநிலங்கள் முனைவதாக, ஐ.எம்.பி.இ.எக்ஸ் பகுப்பாய்வு காட்டுகிறது. குடியேற்ற நிலை இவற்றில் மிகச்சிறந்த ஒன்றாகும். பொதுவாக, புலம்பெயர்ந்தவர்கள் குடியிருப்புக்கான சான்றுகளை அல்லது வந்த மாநிலத்தில் இருந்து பள்ளி மாற்றுச்சான்றிதழ் போன்றவையாக இருக்க வேண்டும் என்று புலம்பெயர்ந்தோர் கருகிறார்கள். ஏனெனில், உள்ளூர் வசிப்பிடச் சான்றிதழை புலம்பெயர்ந்தோர் பெறுவது கடினமாக இருப்பதால்; அதே நேரம் அவர்கள் சொந்த மாநிலங்களில் வசிப்பவர்கள் அல்ல, அங்கு கல்வியை மட்டுமே பெற்றிருக்கிறார்கள். சொந்த மாநிலங்களில் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு மாநில-குறிப்பிட்ட சமூக பாதுகாப்பு சலுகைகளுக்கான அணுகலை இது கட்டுப்படுத்துகிறது. இத்தகைய திட்டங்கள் அதிகம் தேவைப்படுபவை முறைசாரா துறையில், ஏனெனில் அதில் குறைந்த வருமானம் கொண்ட தொழிலாளர்கள் இருப்பதால், இத்தகைய கொள்கைகள் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் மற்றும் பிற பாதிக்கப்படக்கூடிய குழுக்களை ஓரங்கட்டுகின்றன.
வீட்டுவசதிகளை அணுக முடியாததால், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் நகர்ப்புற ஒதுக்குப்புறங்களில் முறைசாரா குடியேற்றங்களை மேற்கொள்ளும் நிலைக்கு தள்ளப்படுகிறார்கள் என்று, இந்தியா ஸ்பெண்டின் 2019 ஐஎம்என் பகுப்பாய்வு தெரிவிக்கிறது. புலம் பெயர்ந்தவர்கள் மற்றும் பட்டியல் பழங்குடியினத்தை சேர்ந்த புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் நகரங்களில் இருந்து இன்னும் விலக்கப்படுகிறார்கள், ஏனெனில் புலம்பெயர்ந்தோர் நிலை சமூக-பொருளாதார அந்தஸ்துடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது, இது புலம்பெயர்ந்தவர்களுக்கான பணிக்குழுவின் 2017 அறிக்கையில் பிரதிபலிக்கிறது, ஓரங்கட்டப்பட்ட சமூகங்களில் இருந்து புலம்பெயர்ந்தவர்களுக்கு, விடுதி வசதி செய்து தர வேண்டும் என்று, இது பரிந்துரைத்தது.
சமூக பாதுகாப்புத் திட்டங்கள் பொதுவாக மாநில எல்லைகளுள் சிறியதாக இருக்காது, எனவே புலம்பெயர்ந்தோர் தங்கள் சொந்த மாநிலங்கள் / பகுதிகளை விட்டு வெளியேறும்போது அதற்கான அணுகலை இழக்கிறார்கள், மேலும் அவர்கள் செல்லும் இடங்களிலும் நன்மைகளைப் பெற முடியவில்லை.
உதாரணமாக, பொருளாதார வல்லுனர்களான ஜீன் ட்ரெஸ் மற்றும் ரீட்டிகா கெரா ஆகியோரின் 2013 ஆய்வில், பொது விநியோக முறை (பி.டி.எஸ்) புலம்பெயர்ந்தோர் - அதாவது மாநிலங்களுக்கு இடையே மற்றும் மாநிலங்களுள் - இடம் பெயர்ந்த இடங்களில் உணவு என்பது பாதுகாப்பற்றதாக இருப்பதை கண்டறிந்தது. இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் அறிமுகமான ‘ஒருநாடு ஒரு ரேஷன் கார்டு’ திட்டத்தின் நோக்கமே, புலம் பெயர்வோர் பொது வினியோகத்திட்டத்தில் உணவுப் பொருட்கள் பெறுவதை உறுதி செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இந்தியா தன்னை எவ்வாறு தளவாட மற்றும் தொழில்நுட்ப சவால்களுக்கு உட்படுத்தக்கூடும் என்பது குறித்து முன்பு இந்தியா ஸ்பெண்ட் கட்டுரை அளித்தது. ஸ்ட்ராண்டட் வொர்க்கர்ஸ் ஆக்சன் நெட்வொர்க்கின் 11,000 புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் விரைவு மதிப்பீட்டின்படி, புலம்பெயர்ந்தோர் அரசின் வாயிலாக உணவுப் பொருட்களை பெற முடியாததால், திட்டத்தின் செயல்பாட்டில் உள்ள இடைவெளிகள் கோவிட்-19 ஊரடங்கின்போது வெளிப்பட்டன.
குறிப்பாக "நகரமயமாக்கல் தவிர்ப்பு" காரணமாக, மாநிலங்களுக்குள் குடியேறுபவர்கள் கொள்கை வகுப்பின் நோக்கத்தில் இருந்து நீண்ட காலமாக விடப்பட்டுள்ளனர். கோவிட்19 ஊரடங்கின் போது இத்தகைய முறையான தவிர்ப்பின் தாக்கம் குறிப்பிடத்தக்க விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. நெருக்கடி ஏற்பட்டவுடன், புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு முறையான ஏற்பாடுகள் எதுவும் இல்லை. சட்ட மற்றும் தொழிலாளர் அமைப்பின் குறைந்தபட்சம் ஒரு மதிப்பீட்டின்படி, கிடைக்கக்கூடிய இடங்களில் சரியான செயல்படுத்தல், அணுகல் வசதி மற்றும் அவ்வாறு செய்ய போதுமான தரவு காணவில்லை. ஒவ்வொரு நான்கு புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களில் ஒருவர் வீட்டிற்கு நடந்து செல்வது மட்டுமல்லாமல், 40% தொழிலாளர்கள் உணவு பற்றாக்குறையையும் எதிர்கொண்டனர் என்று, கான் கனெக்ஷன் (Gaon Connection) தேசிய அளவிலான கணக்கெடுப்பு தெரிவிக்கிறது; இது, 20 மாநிலங்கள் மற்றும் மூன்று யூனியன் பிரதேசங்களில் 25,371 கிராமப்புற மக்கள் (புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் உட்பட) ஆய்வு நடத்தியது. நிவாரண நடவடிக்கைகள் மாநில எல்லைகளை கடக்கும் புலம்பெயர்ந்தோரின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண வேண்டியிருந்தது, மாநில பொறுப்புக்கூறல் பற்றிய கேள்விகளை எழுப்பியது. உதாரணமாக, மகாராஷ்டிராவில் பணிபுரியும் ஆந்திராவில் இருந்து குடியேறியவருக்கு எந்த மாநில அரசு பொறுப்பு?
"உலகளாவிய முக்கிய நீரோட்ட புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கான நமது முயற்சிகளை நாம் வலியுறுத்த வேண்டும்," என்று சி.எம்.ஐ.டி.-ன் பீட்டர் கூறினார். "உரிமைகளுக்கு தடையற்ற அணுகல் மக்களுக்கு இருக்க வேண்டும். அணுகலை மாநில எல்லைகள் தடுக்கக்கூடாது” என்றார்.
கோவிட்-19 ஊரடங்கிற்கு பிறகு மீண்டும் தளர்வு அறிவிக்கப்பட்டதால், சமீபத்திய வழிகாட்டுதல்களைப் பின்பற்றி புலம்பெயர்ந்தோர் நகரங்களுக்குத் திரும்புவதால், அவர்கள் தொற்றுநோய்க்கு முந்தைய விலக்கு முறைகளுக்குத் திரும்புவதில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.
(சித்ரா ராவத், ரோஹினி மித்ரா மற்றும் பிரியான்ஷா சிங் ஆகியோர் மிக்ரண்ட் நவ் ஆராய்ச்சியாளர்கள். கட்டுரையை திருத்தியவர், மரிஷா கார்வா).
உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம்.கருத்துகளை respond@indiaspend.org.என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம்.மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.