இந்தியாவின் முதல் முழு இயற்கை விவசாய மாநிலமான சிக்கிம் அதை பசுமையை நோக்கிய நகர்வில் ஏன் தடுமாறுகிறது

"2003 இல் இயற்கை விவசாயம் பற்றிய யோசனை இங்கு எழுப்பப்பட்டபோது, எந்த எதிர்ப்பும் இருந்திருக்க முடியாது என்று கூறிவிட முடியாததற்கு சிக்கிம் ஒரு எடுத்துக்காட்டு. இருந்தபோதும் சிக்கிமின் லட்சக்கணக்கான விவசாயிகளுக்கு நான் வணக்கம் செலுத்துகிறேன், அவர்கள் தங்கள் பாதையை விட்டுவிடவில்லை, தங்கள் விருப்பத்தை கைவிடவில்லை... இன்று உலகம் முழுவதும் சிக்கிம் மாநிலத்துக்காக கைதட்டுகிறது” என்று, காங்டாக்கில் நடந்த, நீடித்த நிலையான விவசாயம் மற்றும் விவசாயிகள் நலன் தொடர்பான தேசிய மாநாட்டின் மைல்கல் மாநாட்டில் மோடி கூறினார்.

அன்றிலிருந்து ஏழு ஆண்டுகள், மற்றும் இரண்டு தசாப்தங்களாக அப்போதைய முதல்வர் சிக்கிம் மாநிலத்தை முற்றிலும் இயற்கை விவசாய மாநிலமாக மாற்றுவதற்கான அரசாங்கக் கொள்கையை அறிவித்ததில் இருந்து, இதற்கான இயக்கம் தள்ளாடுகிறது; குறைந்த வருமானம் மற்றும் நகரங்களுக்கு இடம்பெயர்வது என்பது விவசாயிகள் தொழிலை விட்டு வெளியேறுகிறார்கள், அண்டை மாநிலங்களில் இருந்து மலிவான இயற்கை அல்லாத பொருட்களுக்கு போட்டி உள்ளது, இயற்கை விளைபொருட்களுக்கான விநியோகச் சங்கிலியை பல சிக்கல்கள் பாதிக்கின்றன, மேலும் அண்டை மாநிலமான மேற்கு வங்கத்தின் எல்லையில் உள்ள மாவட்டங்களில் விவசாயிகள் இரசாயன விவசாயத்திற்கு திரும்புவதாக வதந்திகள் உள்ளன, மேலும் இயற்கை விளைபொருட்களால் மட்டுமே மாநிலத்தின் மக்கள்தொகையைத் தக்கவைக்க முடியாது என்பதை, களத்தில் நேரடியாக எங்கள் செய்தி அறிக்கை கண்டறிந்துள்ளது.

இயற்கை விவசாயம் பற்றிய எங்கள் தொடரின் ஏழாவது பகுதியில், சிக்கிம் இயற்கை விவசாயத்திற்கு மாறியதில் நன்றாக வேலை செய்தது பற்றியும் மற்றும் இதற்கான இயக்கத்தை நிலைநிறுத்துவதில் அது எதிர்கொள்ளும் சவால்கள் என்னவென்று பார்ப்போம். இது, இந்தியாவிற்கு படிப்பினைகளை கொண்டுள்ளது என்பதை நாங்கள் காண்கிறோம், குறிப்பாக அரசாங்கம் - பல முயற்சிகள் மூலம் - நாடு முழுவதும் இயற்கை விவசாயத்தை தள்ளுகிறது.

ஏன் சிக்கிம் இயற்கை விவசாயத்திற்கு மாறுவது ஒப்பீட்டளவில் எளிதாக இருந்தது

மலைப்பாங்கான, கட்டைவிரல் வடிவ மாநிலமான சிக்கிம், தெற்கில் மேற்கு வங்கம், சீனாவின் திபெத் தன்னாட்சிப் பகுதி (வடக்கு மற்றும் வடகிழக்கு), பூட்டான் (கிழக்கில்), நேபாளம் (மேற்கில்) ஆகியவற்றுக்கு இடையே பிளவுபட்டு உள்ளது.

இயற்கை வேளாண்மைக்கு சிக்கிம் நகர்வதற்கு உதவுவதற்கு பல காரணங்கள் ஒன்று சேர்ந்தன - அவை… சிறிய நிலப்பரப்பு, ஒப்பீட்டளவில் குறைந்த உரப் பயன்பாடு மற்றும் இயற்கை விவசாயத்திற்கு மாறுவதற்கு முன்பே, இயற்கை விவசாயத்தை ஆதரித்த பிற விவசாய முறைகள்.

சிக்கிமில் மூன்று முக்கிய இனக்குழுக்கள் உள்ளன: லெப்சா, பூட்டியா மற்றும் நேபாளி. 1642 -ம் ஆண்டு முதல், சிக்கிம் சோக்யால் (‘தர்ம ராஜா’)--நம்க்யால் வம்சத்தின் மன்னர்களால் ஆளப்பட்டது, அவர்கள் பிரதேசத்தில் உள்ள அனைத்து நிலங்களையும் சொந்தமாக வைத்திருந்தனர், மேலும் அதை பூட்டியா மற்றும் லெப்சா பிரபுக்களுக்கு குத்தகைக்கு கொடுத்தனர். 1861 ஆம் ஆண்டில் சிக்கிமை ஒரு பாதுகாவலனாக மாற்றிய ஆங்கிலேயர்கள், நேபாளிகளை தொழிலாளர்களுக்காக மாநிலத்திற்கு குடிபெயர ஊக்குவித்தார்கள்.

"சிக்கிமில் நேபாளிகளின் இடம்பெயர்வு சிக்கிமில் விவசாய நடைமுறைகளில் தொழில்நுட்ப மாற்றத்தைக் கொண்டு வந்தது, ஏனெனில் பூட்டியஸ் அல்லது லெப்சாக்கள் குடியேறிய சாகுபடி பற்றி அறிந்திருக்கவில்லை" என்று, ஆராய்ச்சியாளர் அஞ்சன் சக்ரபர்தி, சிக்கிமின் 'இமயமலை இராஜ்ஜியத்தில்' இடம்பெயர்தல் மற்றும் ஓரங்கட்டுதல் (Migration and Marginalisation in the ‘Himalayan Kingdom’ of Sikkim) என்ற கட்டுரையில் எழுதுகிறார். பிரபுக்கள் நேபாள குடியேறியவர்களுக்கு விவசாயத்திற்காக நிலத்தை குத்தகைக்கு விடுவார்கள்.

ஆராய்ச்சியாளர் தேபாஷிஸ் தாஸ், சிக்கிம்: சமூகம், அரசியல், பொருளாதாரம், சுற்றுச்சூழல் (Sikkim: Society, Polity, Economy, Environment) என்ற தனது 1994-ம் ஆண்டு புத்தகத்தில், மாநிலத்தில் "நில உரிமையின் சமமற்ற விநியோகம்" பற்றி எழுதுகிறார். விவசாயம் மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாட்டுக்கான தேசிய வங்கியால் வெளியிடப்பட்ட 'ஸ்டேட் ஃபோகஸ் பேப்பர்ஸ் 2023-24' படி, சிறு மற்றும் குறு விவசாயிகள் - சராசரியாக 0.62 ஹெக்டேர் (1.532 ஏக்கர்) நிலம் - மொத்த நிலத்தின் 79% கணக்கு பங்குகள்.

சிக்கிம் அரசின் விவசாயத்துறையின் இணை இயக்குனரான குங்கா சம்துப், இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறுகையில், "சிறிய நிலப்பரப்புகளைக் கொண்ட சிறிய மாநிலத்தை" பெரிய மாநிலத்துடன் ஒப்பிடும் போது, அதை இயற்கையாக மாற்றுவது எளிது என்றார்.

2002-03ம் ஆண்டில், முன்னாள் முதல்வர் பவன் சாம்லிங், மாநிலத்தை "முற்றிலும் இயற்கை விவசாயத்திற்கு" மாற்றுவதற்கான அரசின் கொள்கையை அறிவிக்கும் முன், மாநிலம் ஒரு ஹெக்டேருக்கு 9.9 கிலோ நைட்ரஜன் மற்றும் பாஸ்பேடிக் (NPK) உரங்களைப் பயன்படுத்தியது. இது நாகாலாந்து மற்றும் அருணாச்சல பிரதேசத்திற்கு அடுத்தபடியாக நாட்டிலேயே மிகக் குறைவானதாகும். ஒரு ஹெக்டேருக்கு 172 கிலோ உரம் பயன்படுத்திய பஞ்சாப் மற்றும் 2002-03ல் ஹெக்டேருக்கு 150.4 கிலோ பயன்படுத்திய ஹரியானா போன்ற மாநிலங்களுடன் இதை ஒப்பிட்டால் மிகவும் குறைவு.

"பாரம்பரியமாக நமது விவசாயிகள் இயற்கை விவசாயத்தை மேற்கொள்கின்றனர், எனவே பழைய நடைமுறைக்கு திரும்புவது கடினம் அல்ல" என்று முன்னாள் முதல்வர் சட்டமன்றத்தில் தனது அறிவிப்பில் கூறியிருந்தார்.

"சிக்கிம் விவசாயிகள் பயிர்களை அகற்றுதல் மற்றும் அரிப்பு மூலம் ஊட்டச்சத்து இழப்புகளை நிரப்ப, நாட்டின் பிற பகுதிகளுடன் ஒப்பிடுகையில், இயற்கை உரத்தை தொடர்ந்து பயன்படுத்துவதன் மூலம் தங்கள் வயலில் அதிக அளவு இயற்கைப் பொருட்களைத் தக்கவைத்துக் கொள்ள சாத்தியமான முயற்சிகளை மேற்கொள்கின்றனர்" என்று, ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆர்.கே. அவஸ்தே, எச். ரஹ்மான், யசோதா பிரதான், ஆர். கருப்பையன் மற்றும் தஸ்வினா ரஹ்மான் ஆகியோர், ஜனவரி 2007 இல், 'சிக்கிமில் இயற்கை விவசாயம் - சூழ்நிலை பகுப்பாய்வு, தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி மற்றும் முன்னோக்கு திட்டமிடல்' (Organic Farming in Sikkim – Situation Analysis, Technology Development and Perspective Planning ) என்ற கட்டுரையில் தெரிவித்தனர்.

சிக்கிம் அரசின் இயற்கை விவசாயத் திட்டம்

சிக்கிமின் இயற்கை விவசாயப் பணி 2003 மற்றும் 2016-ம் ஆண்டுகளுக்கு இடையில் மூன்று கட்டங்களில் செயல்படுத்தப்பட்டது - அதாவது கருத்தாக்கம், தயாரிப்பு மற்றும் செயல்படுத்தல் என்பது அவை.

கருத்தியல் கட்டத்தில், அரசாங்கம் ஒரு செயல் திட்டம் மற்றும் திட்ட வரைபடத்துடன், சிக்கிம் மாநில இயற்கை விவசாய வாரியத்தை உருவாக்கியது. 2004 ஆம் ஆண்டில், திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக, அரசாங்கம் உர மானியங்களைக் குறைத்தது (பின்னர் சிக்கிம் விவசாய தோட்டக்கலை மற்றும் கால்நடை தீவன ஒழுங்குமுறை சட்டம் 2014 இன் கீழ், இது தடை செய்யப்பட்டது), இயற்கை வேளாண்மைக்கான சிக்கிம் மாநிலக் கொள்கை உருவாக்கப்பட்டது. வெர்மிகல்ச்சர் குஞ்சு பொரிப்பகங்கள் மற்றும் செயலாக்க அலகுகளை நிறுவியது. புதிய வகை விதைகளுக்கான திட்டத்தைத் தொடங்கப்பட்டன. சிக்கிம் அரசின் உத்தரவின் பேரில், 2017 இல் வெளியிடப்பட்ட சிக்கிம்: தி ஆர்கானிக் லீடர் (Sikkim: The Organic Leader) புத்தகத்தில் இது கூறப்பட்டுள்ளது. அத்துடன், சிக்கிம் அரசாங்கம் 2009-ம் ஆண்டு வரை 100 கிராமங்களை இயற்கை வேளாண்மை செயல்விளக்கங்கள் மற்றும் சோதனைகளை நடத்துவதற்காக தத்தெடுத்தது.

பெரும்பாலான விவசாயிகள் சிறிய நிலத்தை வைத்திருந்ததால், இயற்கை விவசாய உற்பத்திக்கான தேசிய திட்டத்தின் வழிகாட்டுதலின்படி, கேங்டாக்கை தளமாகக் கொண்ட மெவேதிர் போன்ற சான்றிதழ் நிறுவனங்கள், 2006 இல் சிக்கிம் அரசாங்கத்தால் தனிப்பட்ட விவசாயிகளுக்கு வழங்காமல் விவசாயிகளின் குழுக்களுக்கு இயற்கை சான்றிதழை வழங்குவதில் ஈடுபட்டன.

“விவசாயிகளுக்குப் பயிற்சி அளிப்பதற்கும் விழிப்புணர்வைப் பரப்புவதற்கும் மெவெடிர் (Mevedir) போன்ற சேவை வழங்குநர்கள் மற்றும் சான்றளிக்கும் முகமைகள் கொண்டு வரப்பட்டனர். அவர்கள் தங்கள் நிலத்தின் அனைத்து விவரங்களையும் எடுத்துக் கொண்டனர்,” என்று வேளாண் துறையின் சம்துப் கூறினார்.

பின்னர், 2015ம் ஆண்டில் சிக்கிம் மாநில இயற்கை விவசாய சான்றிதழ் நிறுவனம் அமைக்கப்பட்டது.

கடந்த 2010-ம் ஆண்டு முதல், செயல்படுத்தும் கட்டத்தில், மேலே மேற்கோள் காட்டப்பட்டுள்ள புத்தகத்தின்படி, சிக்கிம் மாநிலத்தை 2015 ஆம் ஆண்டிற்குள் முற்றிலும் இயற்கையான மாநிலமாக மாற்ற, சிக்கிம் இயற்கை விவசாய இயக்கம் (Sikkim Organic Mission) தொடங்கப்பட்டது. இந்த பணியின் ஒரு பகுதியாக, சிக்கிம் அரசாங்கம் உரம் உற்பத்தி உட்பட, இயற்கை விவசாயத்தின் பல்வேறு அம்சங்களில் பயிற்சி தொகுதிகளை ஏற்பாடு செய்து, டெல்லியில் சிக்கிம் இயற்கை விவசாய சில்லறை விற்பனை நிலையத்தைத் திறந்தது. 2018 ஆம் ஆண்டில், சிக்கிம் அரசாங்கம் காங்டாக்கின் புகழ்பெற்ற லால் பஜார் அருகே சிக்கிம் இயற்கை விவசாயச் சந்தையைத் திறந்து வைத்தது, இதில் மாநிலம் முழுவதிலும் இருந்து விவசாயிகள் கூட்டுறவுகள் மூலம் விற்பனை நிலையங்கள் உள்ளன.

2016 ஆம் ஆண்டளவில், அரசாங்கமும் ஒப்பந்த நிறுவனங்களும் 75,000 ஹெக்டேர் நிலத்திற்கு மேல் இயற்கை விவசாயம் என சான்றளித்துள்ளன.

சிக்கிம் இயற்கை விவசாய திட்டம் , அதன் நோக்கத்தை நிறைவேற்றிய பிறகு, அது சிக்கிம் ஆர்கானிக் ஃபார்மிங் டெவலப்மென்ட் ஏஜென்சி (SOFDA) என மறுபெயரிடப்பட்டது. "SOFDA இப்போது சான்றிதழை புதுப்பித்து மண்ணின் இயற்கை விவசாய நிலையை பராமரிக்கிறது" என்று சம்துப் கூறினார்.

அனைத்து விவசாய குடும்பங்களுக்கும் விவசாயம் போதாது, விவசாயிகள் அரசு விதைகளை நம்புவதில்லை

சிக்கிம் மாநிலம் சோம்பரியாவில் உள்ள தனது பண்ணையில் புஷ்பால் சர்மா. அரசு வழங்கும் விதைகள் கலப்பினமா இல்லையா என்பது, அதில் லேபிள் இல்லாததால் அதுபற்றி தனக்குத் தெரியாது என்றும், தனது பண்ணையில் கலப்பின விதைகளைப் பயன்படுத்த விரும்பவில்லை என்றும் கூறும் சர்மா தனது சொந்த விதைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்.

சிக்கிமின் மேற்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ள சோரெங் மாவட்டம் ஆரஞ்சு, பெரிய ஏலக்காய், இஞ்சி, மஞ்சள், செர்ரி மிளகு, பேபிகார்ன், பக்வீட், பருப்பு வகைகள் போன்றவற்றின் சாகுபடிக்கு பெயர் பெற்றது.

இங்கு, 31 வயதான சஞ்சமயா லெப்சாவின் குடும்பம் 1 ஏக்கர் (0.40 ஹெக்டேர்) நிலத்தை வைத்துள்ளது, அவர்கள் மாட்டு சாணத்தில் இருந்து உயிர் உரம் மூலம் இயற்கை முறையில் விவசாயம் செய்கிறார்கள். ஒவ்வொரு 50 கிலோ உருளைக்கிழங்கு விதைக்கும், லெப்சா 200 கிலோ அறுவடை செய்கிறது. "உருளைக்கிழங்கிற்கு ஒரு கிலோவுக்கு சுமார் 30 ரூபாய் கிடைக்கும்... மொத்தத்தில், எனது குடும்பம் மாதம் 2,000-ரூ. 3,000 வரை சம்பாதிக்க முடிகிறது," என்று அவர் கூறினார். லெப்சாவும் மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதித் திட்டம், கிராமப்புற வேலைகள் திட்டத்தில் வேலை செய்கிறார், மற்றும் குடும்ப வருமானத்திற்கு துணையாக மற்றொரு விவசாயியின் வயல்களில் பணி செய்கின்றனர்.

"அரசாங்கத்தின் விதைகளை நம்ப முடியாது என்பதால் நாங்கள் எங்கள் சொந்த விதைகளைப் பயன்படுத்துகிறோம். அவர்கள் கொடுக்கும் விதைகள் நன்றாக இல்லை, நாங்கள் அதை எடுக்க விரும்பவில்லை, ”என்றார் அவர்.

லெப்சாவைப் போலவே, 64 வயதான புஷ்பலால் ஷர்மாவும் தனது சொந்த விதைகளைப் பயன்படுத்துகிறார், அரசாங்கத்தால் வழங்கப்படும் விதைகள் கலப்பினமா இல்லையா என்பது தனக்குத் தெரியாது, ஏனெனில் அவை லேபிளிடப்படவில்லை என்கிறார் அவர்.

சிக்கிம் விவசாய, தோட்டக்கலை உள்ளீடு மற்றும் கால்நடை தீவன ஒழுங்குமுறை சட்டம், 2014, கனிம விவசாய மற்றும் தோட்டக்கலை உள்ளீடுகளை பயன்படுத்துவதை தடை செய்கிறது. சட்டத்தின் பிரிவு 5 மேலும் விளக்குகிறது, "கரிம விதை மற்றும் தாவர பொருட்கள் சாகுபடிக்கு பயன்படுத்தப்படும், ஆனால் சான்றளிக்கப்பட்ட கரிம விதை மற்றும் தாவர பொருட்கள் கிடைக்காதபோது, மாநில அரசின் அனுமதியுடன் இரசாயன சிகிச்சை செய்யப்படாத மரபு பொருட்கள் பயன்படுத்தப்படும்… மரபணு மாற்றப்பட்ட விதைகள், மகரந்தம், டிரான்ஸ்-ஜீன் தாவரங்கள் அல்லது தாவரப் பொருள்களை சாகுபடிக்கு பயன்படுத்துவது தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது".

சிக்கிம் அரசு மஜிதார் மற்றும் ஜோரேதாங்கில் விதை பதப்படுத்தும் அலகுகளைக் அமைத்துள்ளது.

கலப்பின மற்றும் கலப்பு விதைகளை (பல்வேறு வகைகளை இணைக்கும்) அரசாங்கம் தருகிறது என்று கூறிய சம்துப், கலப்பின ரகங்களால் கரிம சூழலில் நிலைத்து நிற்க முடியாது என்று கூறினார். "யூரியாவின் பயன்பாடு அதிகரித்ததாக இன்றுவரை நாங்கள் கேள்விப்பட்டதில்லை. பல கலப்பினங்கள் வந்துள்ளன, அவை உயிர் உரத்திற்கு மிகவும் பதிலளிக்கக்கூடியவை," என்று அவர் கூறினார், இது அனைத்தும் தாவரத்தின் பொருந்தக்கூடிய தன்மையைப் பொறுத்தது.

பல்வேறு உள்ளூர் விதைகளை பாதுகாக்கும் விதை வங்கி சிக்கிமில் இல்லை.

விதை வங்கிகள் "உள்ளூர் தாவரங்களின் பாதுகாப்பிற்கு முக்கியம். அனைத்து கலப்பினங்களையும் வெளியில் இருந்து கொண்டு வந்தால், விவசாயிகள் உள்ளூர் செடிகளை நடவு செய்ய மாட்டார்கள்” என்று சிக்கிம் பல்கலைக்கழகத்தின் தோட்டக்கலைத் துறைத் தலைவர் லக்சுமன் ஷர்மா கூறினார். "இரண்டாவதாக, இது முக்கியமானது, ஏனென்றால் இனப்பெருக்கத் திட்டங்கள் மூலம் பயிரை மேம்படுத்த வங்கிகளில் இருந்து விதைகளைப் பயன்படுத்தலாம்" என்றார்.

உதாரணமாக, ஒடிசாவில், விதை வங்கிகள் இந்தியாவின் உள்நாட்டு விதை பன்முகத்தன்மையை புதுப்பிக்க முயற்சி செய்கின்றன, அதே நேரத்தில் விவசாயிகளை இரசாயன விவசாயத்திலிருந்து விலகிச் செல்ல ஊக்குவிக்கின்றன.

லெப்சாவைப் போலல்லாமல், புஷ்பலால் ஷர்மா என்ற விவசாயி, விவசாயத்தை லாபகரமாகக் காண்கிறார். 64 வயதான அவர் சோரெங் மாவட்டத்தில் உள்ள சோம்பாரியாவில் தனது குடும்பத்திற்கு சொந்தமான நிலத்தில் விவசாயம் செய்து வந்தார். சோரெங்கில் கல்வித் துறையின் துணை இயக்குநராகப் பணியாற்றி ஓய்வு பெற்ற பிறகு, அவர் தனது 2 ஏக்கர் (0.81 ஹெக்டேர்) நிலத்தில் முழு நேர விவசாயத்தை மேற்கொண்டார்.

“கடந்த ஆண்டு, 1,200 கிலோ இஞ்சியை உற்பத்தி செய்ய முடிந்தது, ஒரு போரி (40 கிலோ) ரூ.500 முதல் ரூ.800 வரை விற்பனை செய்தேன். ஆரஞ்சு பழத்தில் இருந்து 10,000 ரூபாய் சம்பாதித்தேன். உழைப்பு மற்றும் போக்குவரத்துக்கு பணம் செலவழித்த பிறகு, அது இன்னும் லாபகரமாக இருந்தது” என்றார். படித்த சில விவசாயிகளில் இவரும் ஒருவர். "இங்குள்ள பெரும்பாலான மக்கள் அரசாங்கத்தை நம்பியிருக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்களால் அதிகம் சம்பாதிக்க முடியவில்லை," என்று அவர் கூறினார்.

போக்குவரத்து கொள்கையில் மாற்றம்

2 ஏக்கர் (0.81 ஹெக்டேர்) நிலத்தை வைத்திருக்கும் கிஷோர் பட்டாராய், 2013 முதல் சிறு விவசாயிகளை வேலைக்கு அமர்த்தியுள்ளார் - சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அவர் வங்கியாளர் வேலையை விட்டுவிட்டு, மனித வாழ்க்கை சீர்திருத்தம் மற்றும் திறன் மேம்பாட்டு சங்கம் என்ற தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனத்தைத் தொடங்கினார்.

சிக்கிமின் இயற்கை விவசாய நடவடிக்கைக்காக பத்தராய் முந்தைய அரசாங்கத்தைப் பாராட்டினார். "முந்தைய அரசாங்கம் தீவிரமாக இருந்தது மற்றும் அனைத்து வகையான விஷயங்களையும் செய்து கொண்டிருந்தது - அது தொடங்கியபோது, இயற்கை விவசாயம் பற்றிய விழிப்புணர்வு இல்லாததால், விவசாயிகள் கனிம உள்ளீடுகளைப் பயன்படுத்துவதைத் தடுத்தனர்" என்றார்.

இயற்கை விவசாயப் பொருட்களை சந்தைக்கு கொண்டு செல்வதற்கு போக்குவரத்து மானியம் தவிர, 2018 ஏப்ரலில், வெளியில் இருந்து பொருட்களை இறக்குமதி செய்வதற்கு அரசாங்கம் தடை விதித்தது.

ஆரம்பத்தில் விலை நிர்ணயம் செய்வதில் சிக்கல்கள் இருந்ததாக பட்டாராய் கூறினார், ஏனெனில் சிலிகுரியில் இருந்து விற்பனையாளர்கள் கனிம பொருட்களை ஆர்கானிக் விளைபொருளாக மாற்றி, மலிவான விலையில் விற்பார்கள். ஆனால் அரசாங்கம் விரைவில் தலையிட்டது. கூடுதலாக, விளைபொருட்களை சந்தைகளுக்கு எடுத்துச் செல்லவும், இயற்கை பொருட்களை அதிக போட்டித்தன்மையுடன் உருவாக்கவும், அரசாங்கம் போக்குவரத்தை வழங்கியது, கிராமப்புற சந்தைப்படுத்தல் மையங்களை அமைத்தது மற்றும் இயற்கை விற்பனை நிலையங்களை நிறுவியது என்று அவர் விளக்கினார். அரசு வழங்கிய லாரிகளை ஓட்டி, விவசாயிகளிடம் சென்று அவர்களின் விளைபொருட்களை சேகரித்து சந்தைகளுக்கு கொண்டு செல்வேன் என்றார் பட்டாராய்.

தற்போது லாரிகள் பயன்படுத்தப்படாமல் கிடக்கின்றன. ஏன் என்று பத்தராய் விளக்குகிறார். "புதிய அரசாங்கம் இனி லாரிகளை இயக்க எங்களுக்கு உதவவில்லை. நாங்கள் முன்பிருந்த போக்குவரத்து மானியம் கிடைக்கவில்லை” என்றார்.

இயற்கை பயிர்களுக்கான அரசின் போக்குவரத்துக் கொள்கை குறித்து SOFDA இன் முதன்மை செயல் அதிகாரி எஸ். அன்பழகனிடம் கேட்டோம். “போக்குவரத்துக்கான கொள்கை நம்மிடம் இல்லை. லாஜிஸ்டிக்ஸ் வணிகத்தின் ஒரு பகுதியாக வருகிறது,” என்று அவர் கூறினார், ஒவ்வொரு அம்சத்திற்கும் மானியம் வழங்க முடியாது என்றார்.

2019 சட்டமன்றத் தேர்தலில், பவன் சாம்லிங்கின் சிக்கிம் ஜனநாயக முன்னணியை எதிர்த்து வெற்றி பெற்று பிரேம் சிங் கோலே தலைமையிலான சிக்கிம் கிராந்திகாரி மோர்ச்சா ஆட்சி அமைத்தது. முதல்வராகப் பதவியேற்ற ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு, கோலே ஹிந்துஸ்தான் டைம்ஸ் இதழுக்கு அளித்த பேட்டியில், “இயற்கை விவசாய பணி காகிதத்தில் மட்டுமே கட்டுப்படுத்தப்பட்டது மற்றும் கள அளவில் நடைபெறவில்லை. நாங்கள் நிச்சயமாக இந்த பணியை ஆதரிப்போம் ஆனால் விவசாயிகள் மீது கட்டாயப்படுத்த மாட்டோம்” என்றார். .

சிக்கிமின் இயற்கை விவசாயத் திட்டம் குறித்து கருத்து தெரிவிக்க, கோலேயின் செய்தித்தொடர்பு செயலாளரான பிகாஷ் பாஸ்நெட்டை தொடர்பு கொண்டுள்ளோம், அவரிடம் இருந்து பதில் கிடைத்தவுடன் இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

மேற்கு வங்க உற்பத்தியில் இருந்து போட்டி

சோரெங்கின் விவசாயிகள், இந்தியா ஸ்பெண்ட் பார்வையிட்ட சோரெங் சந்தை போன்ற சந்தைகளுக்கு தங்கள் விளைபொருட்களை கொண்டு செல்கின்றனர். மேற்கு வங்க மாநிலம் சிலிகுரியில் இருந்து வரும் பொருட்களுடன் போட்டி போட முடியவில்லை என விவசாயிகள் கூறுகின்றனர்.

சந்தைக்கு வெளியே உள்ள இயற்கை விவசாய ஸ்டாலில், சுனிதா ராய் மற்றும் ஜிவான் ராய் ஆகியோர், ஐந்து ஆறு ஆண்டுகளாக நிகழ்ச்சியை நடத்திக் கொண்டிருந்தனர், காய்கறிகளை சல்லடை போட்டுக் கொண்டிருந்தனர். வேளாண் துறையால் நடத்தப்படும் இந்த இயற்கை விவசாயக் கடையில் விற்கப்படும் காய்கறிகளில் சுமார் 50% உள்நாட்டில் இருந்து விற்பனை செய்யப்படுவதாகவும், மீதமுள்ளவை மேற்கு வங்காளத்தின் சிலிகுரியில் இருந்து வருவதாகவும் சுனிதா ராய் கூறினார். "சீசனில் (சிக்கிமில் பெரும்பாலான காய்கறிகளுக்கு குளிர்காலம்), உள்ளூர் காய்கறிகள் அதிகமாக வருகின்றன" என்றார்.

சோரெங் சந்தையில் இயற்கை விவசாயப் பொருட்களுக்கான கடையை படத்தில் காணலாம். சிக்கிம் இயற்கை விவசாயப் பயிர்கள் சிலிகுரியில் இருந்து வரும் மலிவான இயற்கை விளைப் பொருட்களின் போட்டியை எதிர்கொள்கின்றன.

“காலிஃபிளவர் ரூ.50-க்கு கிடைத்து ரூ.60-க்கு விற்கிறோம், முட்டைகோஸ் ரூ.40-க்கும், விவசாயிகளுக்கு ரூ.30-க்கும் விற்பனை செய்கிறோம், அதேபோல பீன்ஸ் ரூ.70-80க்கும், அவரைக்காயை ரூ.80க்கும், பீன்ஸ் ரூ.80க்கும், ரூ. 15-20 என விற்பனை செய்கிறோம்” என்று அவர் இயற்கை விளை பொருட்களின் விலையைப் பற்றி கூறினார். "இயறை உரம் இல்லாத சிலிகுரி விளைச்சல் மலிவானது" என்றார்.

சோரெங் மார்க்கெட்டின் மற்றொரு கடைக்காரர் அசோக் குமார் குப்தா கூறுகையில், “2018 ஆம் ஆண்டில் 10 மாதங்களுக்கு, இயற்கை அல்லாத பொருட்களின் விற்பனையை அரசாங்கம் கட்டுப்படுத்தியபோது, ​​சந்தை இயற்கை விவசாயப் பொருட்களால் நிரம்பியது” என்றார். பிரீமியம் விகிதங்கள் குறைவான நுகர்வோரைக் குறிக்கிறதா என்று கேட்டபோது, "மக்கள் இன்னும் அதை வாங்குகிறார்கள். மேலும் விவசாயிகளும் லாபம் அடைந்தனர். சில [இயற்கை] விளைபொருட்கள் இங்கு வருவதற்குள் வீணாகிவிடும். குறிப்பாக மழைக்காலத்தில் சிலிகுரியிலிருந்து சோரெங்கிற்குச் செல்ல 3.5 மணிநேரம் ஆகும்” என்றார்.

சிறு நிலத்தை வைத்துள்ள மற்ற விவசாயிகளைப் போலவே, நிர்மலா தாஸ் கமியும் வாடகைக்கு 0.40 ஹெக்டேர் (1 ஏக்கர்) நிலத்தில் விவசாயம் செய்கிறார். ராணிபூலில் உள்ள இயற்கை காய்கறிகளை அருகிலுள்ள சந்தையில் விற்பனை செய்வதன் மூலம், பருவத்தைப் பொறுத்து வாரத்திற்கு ரூ.2,000 முதல் ரூ.3,000 வரை சம்பாதிப்பதாக அவர் கூறினார். அவரது தயாரிப்புகள் மலிவான சிலிகுரி தயாரிப்புகளுடன் விற்கப்படுகின்றன, மேலும் அவை பேக்கேஜ் செய்யப்படுவதில்லை அல்லது இயற்கை விவசாயம் என சந்தைப்படுத்தப்படுவதில்லை என்று அவர் கூறினார்.

கேங்டாக்கில் உள்ள புகழ்பெற்ற லால் பஜாரில் மட்டுமே, எஃப்.பி.ஓ.க்கள் இயற்கை விளைபொருட்களை மட்டுமே விற்பனை செய்ய சந்தையின் ஒரு பகுதி முற்றுகையிடப்பட்டுள்ளது.

"முன்னோடி இயற்கை விவசாய மாநிலமாக இருந்தாலும், அதற்குக் கிடைத்த முத்திரை மற்றும் அங்கீகாரம் சந்தைப்படுத்தலுக்கு உதவவில்லை. எப்.பி.ஓ-க்கள் 2017 முதல் மாநிலத்தில் உள்ளன, ஆனால் நாங்கள் இன்னும் நடுத்தர மனிதர்களைப் போலவே இருக்கிறோம். விளைபொருட்களை நேரடியாக விற்பனை செய்ய உதவும் வணிகரின் சான்றிதழ்கள் எங்களுக்கு வழங்கப்படவில்லை, ”என்று சோரெங்கில் உள்ள சன்ரைஸ் கூட்டுறவு சங்கத்தின் தலைவர் மகேந்திர தஹல் கூறினார்.

அன்பழகன் கூறுகையில், அரசு போட்டியை கட்டுப்படுத்தவோ, வெளி மாநிலங்களில் இருந்து வரும் பொருட்களை நிறுத்தவோ முடியாது. "போட்டி உள்ளது, ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள், விஷயங்கள் சாதாரணமாகிவிடும். நல்ல தரமான பொருட்களுக்கு பிரீமியம் விலை இருக்க வேண்டும், இயற்கை விவசாயப் பொருட்களுக்கு விலை அதிகம்” என்றார்.

சிக்கிம் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த லக்சுமன் ஷர்மா, சிக்கிம் தன்னிறைவு பெறாததால், வெளி மாநிலங்களில் இருந்து வரும் பயிர்கள் சிக்கிமில் விற்கப்படுவதைத் தடுக்க முடியாது என்று ஒப்புக்கொண்டார். “நிலம் வைத்திருக்கும் தன்மையால் உற்பத்தி குறைவாக உள்ளது. சிலிகுரியின் காய்கறிகளை நிறுத்தினால், மக்களுக்கு உணவளிக்க முடியாது” என்றார்.

இயற்கை விவசாய சான்றிதழ், ரசாயன பயன்பாடு பற்றிய வதந்திகள்

சிக்கிமில், இயற்கை விவசாய உற்பத்திக்கான தேசிய திட்டத்தின் (NPOP) வழிகாட்டுதல்களின்படி, "வளர் குழுக்கள்" எனப்படும் விவசாயிகளின் குழுக்களுக்கு கரிம சான்றிதழ் அல்லது நோக்கம் சான்றிதழ்கள் வழங்கப்படுகின்றன. இயற்கை விவசாய உற்பத்திக்கான தேசிய திட்டத்தின்படி, உற்பத்தியாளர்கள் "இயற்கை விவசாயத்தின்படி இயற்கை விவசாயத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும்", அவர்களின் பண்ணை வசதிகள் மற்றும் உற்பத்தி முறைகளை தரநிலைகளுக்கு இணங்க மாற்றவும், விரிவான பண்ணை வரலாறு, நடப்பு அமைப்பு, செயல்பாட்டு நடவடிக்கைகள், பயன்படுத்தப்பட்ட உள்ளீடுகள் போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய ஆவணங்களை உருவாக்கவும் மற்றும் சந்தைப்படுத்தல் பதிவுகள் உள்ளன.

சிக்கிமின் விவசாயத் துறையின்படி, சிக்கிமில் உள்ள 191 விவசாயிகள் குழுக்கள் உள் கட்டுப்பாட்டு அமைப்பு அல்லது ஐ.சி.எஸ் எனப்படும் உள் தர மேலாண்மை அமைப்பின் அடிப்படையில் மதிப்பிடப்படுகின்றன. ஐ.சி.எஸ் "மேலாளர்களால்" ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை ஐ.சி.எஸ் மேற்கொள்ளப்பட்ட பிறகுதான், சான்றிதழ் அமைப்பு வெளிப்புற ஆய்வுக்குத் திட்டமிடுகிறது. சிக்கிம் மாநில இயற்கை விவசாய சான்றிதழ் நிறுவனம் சிக்கிமில் சான்றிதழைப் பார்த்துக் கொள்கிறது என்று வேளாண்மைத் துறை இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்துள்ளது.

சிக்கிம், காங்டாக், லால் பஜாரில் இயற்கை விவசாயச் சந்தை. அரசாங்கம் 2018 இல் சந்தையைத் திறந்தது.

என்.பி.ஓ.பி. வழிகாட்டுதல்கள், குழுவின் உறுப்பினர் அல்லது பிரதிநிதியின் முன்னிலையில் ஒரு உள் ஆய்வாளர் குறைந்தபட்சம் இரண்டு ஆய்வுகளை (ஒவ்வொரு பயிரின் வளரும் பருவத்திலும்) நடத்த வேண்டும் என்று கூறுகிறது. முன்னதாக, மெவெடிர் போன்ற ஏஜென்சிகள் உள் ஆய்வுகளை நடத்தும்.

இந்தியா ஸ்பெண்ட் சந்தித்த சோரெங்கில் உள்ள விவசாயிகள், கடந்த சில ஆண்டுகளாக இதுபோன்ற ஆய்வு எதுவும் இல்லை என்று கூறினார். "இப்போது என்ன நடக்கிறது, அவர்கள் சான்றிதழ்களைப் புதுப்பிக்க முந்தைய தரவைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்" என்று சன்ரைஸ் கூட்டுறவு சங்கத்தின் டஹல் கூறினார். "சிம்ஃபெட் (சிக்கிம் மாநில கூட்டுறவு வழங்கல் மற்றும் சந்தைப்படுத்தல் கூட்டமைப்பு) இப்போது இதைச் செய்ய நியமிக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனால் அவர்கள் சீரற்ற மாதிரி மூலம் ஒரு சிறிய மண் பரிசோதனையை மட்டுமே செய்துள்ளனர்" என்றார்.

உழவர் உற்பத்தியாளர் அமைப்புகளின் பிரதிநிதிகள், பகுதி மற்றும் உள்ளூர் விவசாயிகளைப் பற்றி அதிகம் அறிந்திருப்பதாலும், சிம்ஃபெட்-ஐ விட அதிகமான நிலத்தை உள்ளடக்கியிருப்பதாலும், உள் தணிக்கைக்கு அவர்கள் பணிக்கப்பட வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்ததாக டஹல் மேலும் கூறினார்.

என்.பி.ஓ.பி. வழிகாட்டுதல்கள் விவசாயிக் குழுக்களின் உறுப்பினர்களுக்கு "உள்ளூர் மொழிகளில் ஆவணம்" வழங்கப்பட வேண்டும் என்று கூறுகிறது, அதில் செயல்முறை ஓட்டம் (பயிரிடுதல் முதல் அறுவடை வரை மற்றும் தரநிலைகளின் திருத்தம் உட்பட தயாரிப்பு விற்பனை வரை), பண்ணை தரவு தாள், பண்ணை நாட்குறிப்பு, நடைமுறையில் உள்ள விவசாய முறை மற்றும் பயிற்சி திட்டங்கள் குறித்த அட்டவணை. ஆனால், சோரெங்கில் உள்ள லெப்சா மற்றும் ஷர்மா போன்ற விவசாயிகள், இயற்கை விவசாயச் சான்றிதழுக்காக வருடாந்திர உள் மற்றும் வெளிப்புறத் தணிக்கைகள் தேவை என்பதை அறிந்திருக்கவில்லை.

"இந்த தேதியில், விவசாயிகள் பூச்சிக்கொல்லிகள், உயிர் உரங்கள் மற்றும் சான்றிதழை புதுப்பித்தல் நடக்கவில்லை (அல்லது விவசாயிகளுக்கு தெரிவிக்கப்படுகிறது)... இயற்கை வேளாண்மை மிகவும் புதுமையான யோசனையாக இருந்தது, ஆனால் அது சாம்லிங்கின் (முந்தைய அரசாங்கத்தின்) பணியாகக் கருதப்பட்டது, அது இப்போது இலக்கற்றதாகிவிட்டது, ”என்று சோரெங் விவசாயி பட்டாராய் கூறினார்.

முறைப்படி சான்றிதழ் வழங்கப்படுவதில்லை என்று வேளாண்மைத் துறையின் சம்துப் மறுத்தார். "தணிக்கை இல்லாமல், நோக்கம் சான்றிதழ் வழங்க முடியாது," என்று அவர் கூறினார். எஸ்.ஓ.எப்.டி.ஏ அன்பழகன் மேலும் கூறினார். "நாங்கள் செயல்முறை சான்றிதழைப் பின்பற்றுகிறோம், விவசாயிகள் இயற்கை விவசாயக் கொள்கைகள் அல்லது நடைமுறைகளைப் பின்பற்றுவதை நாங்கள் உறுதிசெய்கிறோம், அந்த அளவிற்கு சான்றிதழ்கள் வழங்கப்படுகின்றன. வழக்கமான மண் பரிசோதனை சான்றிதழின் ஒரு பகுதியாக இல்லை. இந்த நடைமுறைகளைப் பின்பற்றினால் உங்கள் மண் ஆரோக்கியமாக இருக்கும் என்று கருதப்படுகிறது” என்றார்.

சோரெங் சந்தையில் செர்ரி பூக்களை வாங்கிக் கொண்டிருந்த ஒரு விவசாயி, சந்தையில் கடைக்காரர்களுடன் எமது இந்த நிருபரின் உரையாடலைக் கேட்டு, குறுக்கிட்டு, “எனது பக்கத்து வீட்டுக்காரர் இயற்கை உரங்களைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கினார், ஏனெனில் போதுமான சோதனைகள் மற்றும் கண்காணிப்பு அமைப்புகள் இல்லை. இது எனது பண்ணைகளை பாதிக்கத் தொடங்கியுள்ளது, ”என்று அவர் அடையாளம் காண வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டார்.

கிழக்கு சிக்கிமின் சம்லிக்- மார்சக் கிராமத்தில், காமி மற்ற இரண்டு விவசாயிகளுடன் சேர்ந்து இஞ்சியை பயிரிட்டிருந்தார். அருகிலுள்ள கிராமமான ராடாங்கில் விவசாயிகள் கனிம உள்ளீடுகளைப் பயன்படுத்துவதாக வதந்திகளைக் கேட்டதாகவும் அவர் கூறினார்.

உணவுப் பாதுகாப்பு, விவசாயிகளைக் குறைத்தல்

சிக்கிம் மாநில ஃபோகஸ் பேப்பர்ஸ் 2023-24 இன் படி, பார்லி தவிர, 2017 மற்றும் 2020 க்கு இடைப்பட்ட ஆண்டுகளில் அரிசி, கோதுமை, மக்காச்சோளம், பக் கோதுமை, தினை, பார்லி, பருப்பு வகைகள் மற்றும் எண்ணெய் வித்துக்களுக்கான உற்பத்தி குறைந்துள்ளது. இது ஒரு ஹெக்டேருக்கு விளைச்சலைக் காட்டிலும் குறைந்த நிலப்பரப்பில் சாகுபடி செய்யப்பட்டதே முக்கிய காரணமாகும்.

"சிலிகுரியில் இருந்து விளைபொருட்கள் வராமல் எங்களால் வாழ முடியாது. எந்த ஒரு மாநிலமும் ஒவ்வொரு பொருளை உற்பத்தி செய்ய முடியாது. எங்களிடம் போதுமான உற்பத்தி இல்லை" என்று சம்துப் கூறினார்.

பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத வேளாண்மைத் துறையின் இரண்டாவது அதிகாரி, இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் கூறுகையில், எந்த சிறிய விளைபொருளும் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறதோ அது அண்டை மாநிலமான மேற்கு வங்காளத்தில் உள்ள சிலிகுரிக்கு மட்டுமே செல்கிறது.

“சிக்கிம் ஒரு சிறிய மாநிலம், அதை (இங்கே உற்பத்தியை) மற்ற மாநிலங்களுடன் ஒப்பிட முடியாது. அதற்கு மேல் இங்குள்ள விவசாயிகள் விவசாயம் செய்வதற்கான அணுகுமுறையில் மிகவும் குறைவானவர்கள், அவர்களுக்கு உந்துதல் இல்லை" என்று அந்த அதிகாரி மேலும் கூறினார். மாநிலத்தின் மொத்த சாகுபடி பரப்பில், 50-60% மட்டுமே பயிரிடப்படுகிறது என்பது இதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு. மீதமுள்ளவை தரிசு கிடக்கின்றன.

2016 மற்றும் 2022 க்கு இடையில், விவசாயிகளின் எண்ணிக்கை 66,000 லிருந்து 65,973 ஆகவும், சாகுபடி நிலம் 76,000 ஹெக்டேரில் இருந்து 75,500 ஹெக்டேராகவும் குறைந்துள்ளதாக சம்துப் கூறினார்.

சிக்கிமில் இயற்கை விவசாயி தனபதி சர்மா, தனது பண்ணையில் விளையும் வெள்ளரிகளை சுட்டிக்காட்டுகிறார். இயற்கை விவசாயத்தில் லாபம் பெற விவசாயிகள் இன்னும் புதுமையாக இருக்க வேண்டும் என்கிறார்.

சிக்கிம் பல்கலைக்கழகத்தின் தோட்டக்கலைத் துறையைச் சேர்ந்த லக்சுமன் ஷர்மா கூறுகையில், "இங்குள்ள மொத்த நிலத்தில் 11% மட்டுமே சாகுபடி செய்யக்கூடியது, வளர்ச்சி, சாலை கட்டுமானம் மற்றும் பல்வேறு உள்கட்டமைப்புகள் வருவதால் இதுவும் குறைந்துள்ளது. விவசாயிகளின் எண்ணிக்கை குறைந்து வருவதால், பலர் நகரங்களுக்கு இடம்பெயர்வதாகவும், மக்கள்தொகையின் கருவுறுதல் விகிதமும் குறைவாக இருப்பதாகவும், அதாவது ஒரு சிறிய கிராமப்புற மக்கள் தொகை” என்றும் அவர் கூறினார்.

2019-2021 தேசிய குடும்ப சுகாதார கணக்கெடுப்பின்படி சிக்கிமில் கருவுறுதல் விகிதம் ஒரு பெண்ணுக்கு 1.1 குழந்தையாக இருந்தது. 2011 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, சிக்கிம் 610,000 க்கும் அதிகமான மக்கள்தொகையைக் கொண்டுள்ளது, இதில் சுமார் 75%, அதாவது 457,000 க்கும் அதிகமானோர் கிராமப்புறங்களில் வாழ்கின்றனர்.

மேலும் பருவமில்லாத வானிலை மற்றும் வன விலங்குகள் பயிர்களைத் தாக்கும் சவால்களும் உள்ளன என்று பத்தராய் மேலும் கூறினார்.

விவசாயிகளை ஊக்குவிக்கும் வகையில், ஏலக்காய், இஞ்சி, மஞ்சள், ஆரஞ்சு மற்றும் பக்வீட் ஆகிய ஐந்து பணப்பயிர்களுக்கான உற்பத்தி ஊக்குவிப்புத் திட்டத்தை 2020-ல் அரசாங்கம் தொடங்கியுள்ளது. பிற பயிர்களுக்கு சந்தைப்படுத்தப்பட்ட அல்லது விற்கப்படும் அளவின் அடிப்படையில் ஊக்கத்தொகை வழங்கும் திட்டத்தை அரசாங்கம் பின்னர் விரிவுபடுத்தியது.

கடந்த 2021-22ம் ஆண்டில் 4,658 விவசாயிகள் ஊக்கத்தொகையாக ரூ.17.46 கோடியும், 2022-23ம் ஆண்டில் 5,998 விவசாயிகள் ரூ.14.27 கோடியும் பெற்றுள்ளனர் என்று சிம்ஃபெட் வழங்கிய தரவுகள் தெரிவிக்கின்றன.

காங்டாக்கிலிருந்து 16 கிமீ தொலைவில் உள்ள அஸ்ஸாம் லிங்ஸே கிராமத்தில், விவசாயி தனபதி சர்மா கூறுகையில், இயற்கை விவசாயத்தில் விவசாயிகள் அதிக லாபம் ஈட்ட வேண்டும். "அரசு எல்லாவற்றையும் செய்துள்ளது, ஆனால் இயற்கை விவசாயிகளுக்கு அதை நாமே செய்ய வேண்டும். உதாரணமாக, இது வெள்ளரிகளுக்கான நேரம் அல்ல; இது 1.2 மாதங்களுக்குப் பிறகு (சந்தையில்) வரும், ஆனால் நான் இப்போது அதை விற்க ஆரம்பித்தேன். ஆர்கானிக் கடையில் ஏப்ரல் மாதத்தில் கிலோ ஒன்றுக்கு 400 ரூபாய் கிடைத்தது, இது அதிக லாபம் தரும்… விவசாயிகள் தங்கள் மூளையை பயன்படுத்தி, இதுபோன்ற உத்திகளை பயன்படுத்த வேண்டும்,'' என்றார்.

மேற்குறிப்பிட்ட பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத வேளாண்மைத் துறை அதிகாரி, சிக்கிமில் உள்ள கரிமத் திட்டம் விவசாயிகளின் வருமானத்தில் குறிப்பிடத்தக்க வகையில் உதவவில்லை என்று ஒப்புக்கொண்டார். "ஆனால் அது சிக்கிமை உலக சந்தையில் வைத்துள்ளது - அது ஒன்றுதான். சுற்றுலாப் பயணிகள் வந்து ஆர்கானிக் வாங்குகிறார்கள், அவர்கள் இங்கே வருகிறார்கள், அவர்களில் பெரும்பாலோர் இது ஒரு ஆர்கானிக் மாநிலம். கிராம சுற்றுலா மிகவும் அதிகரித்துள்ளது” என்றார்.