‘தேர்தல் பத்திரங்கள் ஜனநாயக விரோதமானவை, வெளிப்படைத்தன்மையை கொன்றது, சட்டபூர்வமான அடிவருடி முதலாளித்துவம்’
பெங்களூரு: கட்சிகளுக்கான தேர்தல் பத்திரங்களில் “நன்கொடையாளர் பெயர் வெளியே தெரியாதபடி இருப்பதால், அது வெளிப்படைத்தன்மையை கொல்கிறது; அவை ஜனநாயக விரோதமானது” என்று இந்தியாவின் முன்னாள் தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் எஸ் ஒய் குரைஷி, மின்னஞ்சல் நேர்காணலில் இந்தியா ஸ்பெண்டிடம் தெரிவித்துள்ளார்.
இந்த பத்திரங்கள் - 2017-18 ஆம் ஆண்டில் இதில் 95% ஆளும் பாரதிய ஜனதாவுக்கு (பா.ஜ.க.) கிடைத்துள்ளன - அவை "நியாயமான அடிவருடும் முதலாளித்துவம்" கொண்டுள்ளன என்று, 2010 முதல் 2012 வரை, இந்திய தேர்தல் ஆணையத்தை - இசிஐ (ECI) நடத்திய 72 வயதான குரைஷி கூறினார்.
நம்முடனான நேர்காணலின் போது, இந்தியாவின் பாராளுமன்றத்துக்கும் அதன் மாநிலங்களுக்கும் ஒரே நேரத்தில் தேர்தல் நடத்தும் பாஜகவின் யோசனை, தற்போதைய தேர்தல் ஆணையர்களில் ஒருவரின் கருத்து வேறுபாடு உள்ளிட்ட பல தலைப்புகளில் குரேஷி, கருத்துத் தெரிவித்தார்.
தேர்தல் ஆணைக்குழுவில் இருவேறு கருத்துகள்பதிவு செய்யப்படாது என்று முடிவு செய்தபோது, 2019 பொதுத் தேர்தலில் தேர்தல் ஆணையம் சர்ச்சையில் சிக்கியது. தேர்தல் நடத்தை விதிமுறை - எம்.சி.சி (MCC) மீறியதாக பிரதமர் நரேந்திர மோடி மற்றும் பாஜக தலைவர் அமித் ஷா மீதான புகாரிய தேர்தல் குழு ஏற்காத நிலையில், தேர்தல் ஆணையர் அசோக் லாவாசா, மே 4, 2019 அன்று மாதிரி நடத்தை விதிமுறை (எம்.சி.சி) கூட்டங்களில் இருந்து விலகிக் கொள்வதாக அறிவித்தார்.
இக்குழு கருத்து வேறுபாட்டை "வெளிப்படைத்தன்மையின் நலனுக்காக பகிரங்கப்படுத்தியது" மற்றும் ஆனால் சர்ச்சையைத் தவிர்த்திருக்க வேண்டும் என்று, குரேஷி கூறினார். இவர், ஹரியானா அரசு ஊழியர் மற்றும்மத்திய அரசின் பல அமைச்சகங்கள் - மின்சாரம் , இளைஞர் விவகாரங்கள் மற்றும் விளையாட்டு மற்றும் எஃகு - ஆகியவற்றில் முப்பது ஆண்டுகளாக பணி புரிந்து, 2006 இல் ஓய்வு பெறுவதற்கு முன்பு தேர்தல் ஆணையத்திற்கு நியமிக்கப்பட்டார்.
தேர்தல் ஆணையர்கள் மற்றும் தலைமைத் தேர்தல் ஆணியயர் ஆகியோர், கொலீஜியம் குழுவால் - உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் போல - தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்; நடத்தை விதிமீறல்களை தடுக்க, தேர்தல்கள் குறுகிய காலம் கொண்டதாக இருக்க வேண்டும், குறிப்பாக சமூக ஊடகங்கள் வழியே அரசியல் கட்சிகளுக்கு நிதியுதவி தருவதை இந்தியா பரிசீலிக்க வேண்டும் என்று குரேஷி கூறினார்.
குரேஷி, ‘ஒரு ஆவணமற்ற அதிசயம்: சிறந்த இந்தியத் தேர்தலை உருவாக்குதல்’ (An Undocumented Wonder: The Making Of The Great Indian Election) என்ற நூலை எழுதியுள்ளார்; அத்துடன் The Great March of Democracy: Seven Decades Of India’s Elections என்ற தலைப்பில் கட்டுரை தொகுப்பை திருத்தி இருக்கிறார்.
‘ஒரே தேசம், ஒரு தேர்தல்’ என்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகளை ஆராய ஒரு குழுவை அமைக்க, பிரதமர் நரேந்திர மோடி விரும்புகிறார். ஒரே நேரத்தில் மாநில சட்டமன்றங்கள் மற்றும் நாடாளுமன்றத்திற்கு தேர்தல்கள் நடத்துவது பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? அத்தகைய நடவடிக்கையை பரிந்துரை செய்கிறீர்களா?
‘ஒரு தேசம், ஒரு தேர்தல்’ என்பது நிச்சயம் ஈர்க்கக்கூடிய ஒரு யோசனை. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, தேர்தல்களின் போது அதிகரித்து வரும் அதிக செலவினங்களின் சுமைகளை குறைப்பதை யாரும் எதிர்க்க மாட்டார்கள். 2019 ஆம் ஆண்டில், இந்த பயிற்சிக்காக 60,000 கோடி ரூபாய் செலவிடப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. தேர்தல் நடத்திய விதிகள் காரணமாக, அரசு இயந்திரங்களும் சாதாரண குடிமக்களின் வாழ்க்கையும் மோசமாக பாதிக்கப்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது. தேர்தல்களை நடத்துவதில் முழு அரசு இயந்திரங்களும் ஈடுபடுவதால், எந்தவொரு வளர்ச்சி நடவடிக்கையும் நடக்காது.
தேர்தல்களின் போது 3சி (3Cs) - வகுப்புவாதம், சாதிவாதம் மற்றும் ஊழல் - ஆகியன உச்சத்தில் உள்ளன என்பதையும் நான் கூற விரும்புகிறேன். [சமீபத்திய] தேர்தல்களில் இது, அரசியல் காட்சிகள் மத்தியில் மேலும் தரம் தாழ்ந்தது.
இந்திய தேர்தல் ஆணையத்தை பொறுத்தவரை, ஒரே நேரத்தில் தேர்தல்களை நடத்துவது வசதியானது மற்றும் தர்க்கரீதியானது. அனைத்து வாக்குச் சாவடிக்கு பிறகு, ஊழியர்கள், வாக்காளர்கள் அனைவரும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கிறார்கள். தேர்தல்களில் தடுமாறுவதற்கு முக்கிய காரணம் நாடு முழுவதும் குறைந்த எண்ணிக்கையிலான பாதுகாப்புப் படைகள்தான். வாக்காளர்களின் பாதுகாப்பு மிக முக்கியமானது.
அரசியலமைப்பு மற்றும் நடைமுறை சிக்கல்கள் காரணமாக நான் இதை பரிந்துரைக்க மாட்டேன். முதலாவதாக, இந்தியா ஒரு பாராளுமன்ற முறையைப் பின்பற்றுகிறது, அதில், ஐந்தாண்டு காலத்திற்கு உத்தரவாதம் இல்லை. பெரும்பாலும், ஒருமித்த கருத்தின் அடிப்படையில் மிகவும் தளர்வான கூட்டணிகள் செயல்படுகின்றன. முன்கூட்டியே கலைக்கப்பட்டால் என்ன ஆகும்? அனைத்து மாநில சட்டசபைகளும் மீண்டும் தேர்தலுக்கு செல்லுமா? இது அபத்தமானது மற்றும் அடிப்படையில் ஜனநாயக விரோதமானது.
இரண்டாவதாக, தேர்தல்களின் போது வளர்ச்சி பணிகளை தேர்தல் ஆணையம் தடுக்கிறது என்று சொல்வது தவறானது. தேர்தல்களுக்கு முன்பாக வாக்காளர்களை கவர்ந்திழுக்க அல்லது லஞ்சம் கொடுப்பதற்கு சமமானதாக இருக்கும் புதிய திட்டங்கள் மட்டுமே நிறுத்தப்படுகின்றன. செயல்பாட்டில் உள்ள அனைத்து திட்டங்களும் தடையின்றி தொடர்கின்றன. அவசர பொது நலன் சார்ந்த் அபுதிய அறிவிப்புகளை ஆணையத்தின் முன் ஒப்புதலுடன் வெளியிட அனுமதி இருக்கிறது.
இன்னொறு விஷயம், ஏழை மக்கள் அடிக்கடி தேர்தல்களை விரும்புகிறார்கள்; ஏனெனில் அப்போது தான் அரசியல்வாதிகள் தங்கள் வாக்காளர்களை தேடி வருவதை, இது உறுதி செய்கிறது. உள்ளூர், மாநில மற்றும் தேசிய அளவிலான பிரச்சினைகள் சில நேரங்களில் நமது மக்கள்தொகையின் பன்முகத்தன்மை மற்றும் அதன் தேவைகள் காரணமாக பரவலாக வேறுபடுகின்றன. தேசிய மற்றும் உள்ளூர் பிரச்சினைகள் கலக்கப்படவில்லை என்பதை நமது கூட்டாட்சி அரசியல் உறுதி செய்கிறது. உள்ளூர் ஆணைகளுக்கு அப்பால் அரசியலின் விருப்பங்களுக்கு அடிபணிவது விவேகமற்றது.
தொடர்ச்சியான தேர்தல்களுடன் தொடர்புடைய சிக்கல்களின் மிகுதியை அகற்ற, சாத்தியமான மாற்று வழிகள் உள்ளன, அவை பயனுள்ளதாக இருக்கும். தேர்தல் செலவுகளைத் தடுப்பதற்காக, அதில் அரசியல் கட்சிகளால் ஏற்படும் செலவுகளை ஈடுசெய்ய முடியும்.
நாடாளுமன்ற மா நிலங்களவையில் ஜூலை 3ம் தேதி தேர்தல் சீர்திருத்தம் தொடர்பான விவாதத்தின் போது, பாஜகவின் வினய் சஹஸ்ரபுத்தே (எம்.பி.) ஒரு திட்டத்தை முன்வைத்தார். இந்த திட்டத்தை, 'ஒரு தேசம், ஒரு தேர்தல்' என்பதை விட, குறைந்தபட்ச தேர்தல் சுழற்சிக்கான அழைப்பாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இதை நான் ஆதரிக்கிறேன். மத்திய ஆயுதப்படையினரின் அதிக பட்டாலியன்களை உயர்த்துவதன் மூலம், தேர்தல் நாட்களை 33 முதல் 35 நாட்களாக குறைக்கப்படலாம். நான் முன்பு கூறியது போல, போதுமான பாதுகாப்புப் படைகள் இருந்தால் ஒரே நாளில் கூட தேர்தலை நடத்த முடியும். ஒரே நாளில் தேர்தல் நடத்தப்பட்டால் வன்முறை, சமூக ஊடகங்களில் மீறல்கள் மற்றும் தேர்தல் நடத்தை விதி அமலாக்கம் தொடர்பான பிரச்சினைகள் மறைந்துவிடும்.
‘ஒரு தேசம், ஒரு தேர்தல்’ ஒரு கவர்ச்சியான தேர்வாக இருக்கலாம், ஆனால் அது நடைமுறையில் இல்லை. தேர்தலின் குறைந்தபட்ச சுழற்சி திட்டம் சிறந்தது. உறுதியான ஒருமித்த கருத்தை எட்டும் வரை அரசியலமைப்போடு தொடர்பு கொள்வது விவேகமற்றது என்பது எனது பரிந்துரை. இந்த திட்டத்தின் நன்மை தீமைகள் பற்றி விவாதிப்பதற்கான ஒரு குழு என்பது வரவேற்கத்தக்கது.
2019 நாடாளுமன்றத் தேர்தலின் போது தேர்தல் நடத்தை விதிமீறல் தொடர்பான புகார்களில் பிரதமர் மோடி மற்றும் பாஜக தலைவர் அமித் ஷா ஆகியோருக்கு நற்சான்று கொடுத்ததாக தேர்தல் ஆணையத்திற்கு எதிராக புகார்கள் வந்தன. இதில், பெரும்பான்மை கருத்தில் இருந்து மாறுபட்டிருந்த தேர்தல் ஆணையர் அசோக் லாவாசா, விதி மீறல்கள் தொடர்பான புகார் விசாரிக்கும் குழுவில் இருந்து தன்னை விடுவித்துக் கொண்டார். இந்த விஷயத்தில் சமீபத்திய தேர்தல்களில் தேர்தல் ஆணையத்தின் பங்கை நீங்கள் எவ்வாறு கருதுகிறீர்கள்? கருத்து வேறுபாடுகள் முன்மாதிரி இல்லாதவையா அல்லது அவை வழக்கமானவையா? எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளை எவ்வாறு தடுக்க முடியும்?
துரதிர்ஷ்டவசமாக, இத்தேர்தல் வாக்குப்பதிவில் 1.2 கோடி ஊழியர்கள் [தேர்தல்களை நடத்துவதில்] ஒரு சாதனை எண்ணிக்கையாக பங்கேற்றனர். ஆனால் பல சர்ச்சைகளால் இது மறைக்கப்பட்டது. தொடர்ந்து தேர்தல் நடத்தை விதிமீறல், பரவலான வெறுக்கத்தக்க பேச்சு, மோசமான பிரசார பேச்சுகள், ஒடிசாவில் ஹெலிகாப்டர் சோதனை, ஆணையத்தின் தாமதமான பதில் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை இல்லாதது, பணம், ஊடகங்கள் மற்றும் மாஃபியாவின் பங்கு மற்றும் நீதித்துறையின் தொடர்ச்சியான தலையீடுகள் மற்றும் தேர்தல் ஆணையத்தின் சக்திகள் துரதிர்ஷ்டவசமாக தனித்து நிற்கின்றன. இப்போது ஒரு உண்மையான வரலாற்று சாதனைக்கு தீர்வு கண்டுள்ளது, இது தேர்தல் செயல்முறையின் பங்குகளை எடுக்க வேண்டிய நேரம்.
[தேர்தல்] ஆணையத்திற்குள் இருக்கும் கருத்து வேறுபாட்டைப் பொறுத்தவரை, அவை வழக்கமானவை அல்ல என்றாலும், அவை முன்னோடியில்லாதவை அல்ல. வெளிப்படைத்தன்மையின் நலனுக்காக அவை பகிரங்கப்படுத்தப்பட்டு இருக்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன். ஆணையம், தன்னை சுயபரிசோதனை செய்து, இதுபோன்ற தவிர்க்க வேண்டிய சர்ச்சைகளில் இதுவும் ஒன்றாகும்.
21 ஆம் நூற்றாண்டில் உலகின் மிகப்பெரிய தேர்தல்களை நடத்துவதற்கான சவால்களுடன் இந்திய தேர்தல் ஆணையத்திற்கு அதிகாரம் அளிக்க வேண்டிய நேரம் இது என்று நான் நம்புகிறேன். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஆணைக்குழு தொலைதூர அரசியலமைப்பு ஆணை கொண்ட ஒரு சுயேச்சை அமைப்பாக கருதப்பட்டது.
இந்த தீர்வுகளுக்கு அரசியல் விருப்பமும், கட்சி அரசியல் கணக்கீடுகளில் தேசிய நலனையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். தேர்தல் ஆணையர்களையும், தலைமைத் தேர்தல் ஆணையரையும் ஒரு பரந்த அடிப்படையிலான கொலீஜியம் மூலம் தேர்ந்தெடுப்பதால், அரசியலமைப்பு நியமனங்களை நீக்குதல், குறிப்பாக சமூக ஊடகங்களில் தேர்தல் நடத்தை விதிமீல தடுப்பதற்கான தேர்தல் சுழற்சியைக் குறைத்தல், கறுப்புப் பணத்தின் அதிகரித்துவரும் செல்வாக்கைக் கட்டுப்படுத்த அரசியல் கட்சிகளின் அரசு நிதி, மற்றும் வழங்குதல் மறுசீரமைப்பு மற்றும் குற்றமற்ற அரசியல் கட்சிகளை பதிவு செய்வதற்கான ஆணையத்தின் அதிகாரங்கள் அவசர தீர்வுகள், அவை ஆணைக்குழுவின் கடுமையான சுதந்திரத்தையும் வரலாற்று நம்பகத்தன்மையையும் பராமரிக்க உதவும், இது தற்போது நம்பமுடியாத மன அழுத்தத்தில் இருப்பதாக தெரிகிறது.
தவறிழைக்கும் வேட்பாளர்கள் அல்லது அரசியல் கட்சிகளுக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுக்கவும், சுதந்திரமான மற்றும் நியாயமான தேர்தல்களை உறுதிப்படுத்தவும் இந்திய தேர்தல் ஆணையத்திற்கு போதுமான அதிகாரங்கள் உள்ளதாக நீங்கள் நம்புகிறீர்களா?
சிறிய மாற்றங்கள் பெரிய மேம்பாடுகளுக்கு வழிவகுக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன். இந்திய தேர்தல் ஆணையம், உலகின் மிக சக்திவாய்ந்த தேர்தல் நிர்வாக அமைப்பாகக் கருதப்படுகிறது. இது மிகவும் கடினமான சூழ்நிலைகளில் சுதந்திரமான மற்றும் நியாயமான தேர்தல்களை நடத்துவதில் அதன் சாதனைகளை தக்க வைத்துக் கொண்டுள்ளது.
இந்திய தேர்தல் ஆணையம் ஒரு தார்மீக நெறிமுறை அமைப்பு என்று நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது; எனினும், ஒவ்வொரு தேர்தலிலும் விஷயங்கள் படிப்படியாக மோசமடைந்து வருவதாகத் தெரிகிறது. அரசியல்வாதிகளின் அரசியலமைப்பு புறம்பான நடத்தை மற்றும் பரவலான வெறுக்கத்தக்க பேச்சின் விளைவுகள் தேர்தல் சொல்லாட்சிக்கு அப்பாற்பட்டது. இது மெதுவாக சமுதாயத்தின் உயிரணுக்களை உண்ணுகிறது மற்றும் சமூகத்தில் பிளவு உண்டாக்குவதற்கான முரண்பாட்டையும் ஏற்படுத்துகிறது.
இருப்பினும், மக்கள் கருத்துக்கு மாறாக தேர்தல் நடத்தை விதிமுறைகளை சட்டமாக்குவது எதிமறையாக விளைவிக்கும். இது வழக்குகளின் சுமையை அதிகரிப்பது மட்டுமல்லாமல், அதிகாரங்களை ஆணையத்தில் இருந்து நீதித்துறையின் களத்திற்கு மாற்றும். தேர்தல் ஆணையத்திற்கு அதிக அதிகாரங்கள் தேவையில்லை, அது ஒருபோதும் அதைக் கேட்கவில்லை. இதற்கு இருக்கும் சட்டங்கள் நன்றாக இருக்க வேண்டும்.
உதாரணமாக, ஆணையம் என்பது அரசியல் கட்சிகளை பதிவு அதிகார அமைப்பாகும். ஆனால் தற்போது அவற்றை பதிவு செய்ய அதிகாரம் இல்லை. எனவே, ஆணைக்குழுவின் பலமுறை ஆலோசனைகள் இருந்தபோதிலும், மறுபரிசீலனை செய்யும் அரசியல் கட்சிகள் கடுமையான மீறல்களிலிருந்து தப்பிக்கின்றன. சுருக்கமாக சொல்வதானால், கடந்த நான்கு தசாப்தங்களாக நிலுவையில் உள்ள 40-க்கும் மேற்பட்ட சீர்திருத்த திட்டங்கள் குறித்து பாராளுமன்றத்தின் நடவடிக்கை தேவை.
மின்னணு வாக்குப்பதிவு இயந்திரம் ஈ.வி.எம் (EVM) மற்றும் வாக்காளர் வாக்களித்ததை சரிபார்க்கும் இயந்திரமான விவிபேட் (VVPAT) ஆகியன தவறாக செயல்படுவதாக ஒருவர் தரும் புகார் தவறானது எனில், அவர் மீது (தேர்தல் விதிமுறைகளின் பிரிவு 49 எம்.ஏ. கீழ்) வழக்கு தொடரப்படும். குற்ற விலக்கு எதிராக பொது நலன் மனுமீது பதில் அளிக்கும்படி மத்திய அரசு மற்றும் தேர்தல் ஆணையத்திற்கு உச்ச நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டிருந்தது. இதுபற்றி உங்கள் கருத்து என்ன?
மின்னணு வாக்கு இயந்திரம் செயலிழப்பு பற்றிய தவறான புகார்களுக்கு எதிராக ஒரு தடுப்பு இருக்க வேண்டும் என்பது உண்மைதான் என்றாலும், தற்போதைய விதி மறுபரிசீலனை செய்யப்பட வேண்டும். பல ஆண்டுகளாக, ஈ.வி.எம் ஒவ்வொரு வாக்குகளையும் முன் திட்டமிடப்பட்ட இடத்திற்கு அனுப்பக்கூடாது, மற்ற ஒவ்வொரு வாக்குகளும் மூன்றாவது அல்லது ஐந்தாவது என்று சொல்வதாக குற்றச்சாட்டு உள்ளது. இச்சூழலில், மின்னணு வாக்கு இயந்திரம் தவறால்ல என்றும் புகார்தாரர் குற்றவாளி என்றும் அறிவிக்கப்படுவதற்கு முன், சந்தேகத்திற்குரிய இயந்திரத்தில் குறைந்தது ஐந்து, 10 வாக்குகள் வெறுமனே போடப்பட வேண்டும்.
2017-18 ஆம் ஆண்டில் பாஜக கிட்டத்தட்ட 95% தேர்தல் பத்திரங்களையும், 2017-18 வரையிலான ஆறு ஆண்டுகளில் கிட்டத்தட்ட ரூ.600 கோடி வரை டிஎல்எஃப் மற்றும் பாரதி எண்டர்பிரைசஸ் போன்ற நிறுவனங்களிடம் இருந்து பெற்றது. தேர்தல் பத்திரங்கள் "அடிவறுடும் முதலாளித்துவத்தை" நியாயப்படுத்துகின்றன என்று நீங்கள் கூறினீர்கள். தீர்வு என்ன, தேர்தல் நிதியில் வெளிப்படைத்தன்மை எவ்வாறு அறிமுகப்படுத்தப்படலாம்?
[இந்த] தேர்தல் சீர்திருத்தத்தின் பிற்போக்கு தாக்கம் 2019 தேர்தல்களில் முழுமையாக காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டது. இந்த பத்திரங்கள் ஜனநாயக விரோதமானவை, ஏனெனில் அவை நன்கொடையாளர் பெயர் தெரியாததால், வெளிப்படைத்தன்மையை அழிக்கிறது. இவை, அடிவருடும் முதலாளித்துவ முறையை நியாயப்படுத்துகிறது. மொத்த நன்கொடைகளில் 99% ரூ .10 லட்சம் மற்றும் அதற்கு மேல் இருந்ததில் ஆச்சரியமில்லை, அவற்றில் பெரும்பாலானவை ஆளும் கட்சிக்கு. சாதாரண குடிமகனுக்கு இவ்வளவு பெரிய அளவில் நன்கொடை அளிக்க பணம் இருக்கிறதா? க்விட் ப்ரோ குவோ என்பது பெரிய கார்ப்பரேட் நன்கொடையாளர்கள் அரசியல் கட்சிகளுக்கு நிதியளிக்கும் ஒரு அமைப்பின் பொதுவான குறைபாடு ஆகும்.
இதற்கான எனது தீர்வு, நான் பல இடங்களில் ஏற்கனவே விரிவாக விவரித்த ஒன்றாகும்; அரசியல் கட்சிகளுக்கு மாநில நிதி என்பதாகும். இது தேர்தல்களுக்கான மாநில நிதியிலிருந்து வேறுபட்டது, இது பொதுவான மருந்து. ஒரு தேர்தலில் மொத்த செலவினங்களையும் அதன் பல்வேறு ஆதாரங்களையும் நாம் ஒருபோதும் மதிப்பிட முடியாது, ஏனெனில் இது ஒரு கவனமான கனவாக இருக்கும்.ஆனால் அரசியல் கட்சிகள் தங்கள் கணக்குகளின் சிஏஜி [தலைமை கணக்கு தணிக்கை அதிகாரி] தணிக்கைகளை மேற்கொள்வதன் மூலம் எளிதாக கண்காணிக்க முடியும்.
அரசியல் கட்சிகளுக்கு மாநில அரசு எவ்வாறு நிதியளிக்கும்? முந்தைய தேர்தலில் பெறப்பட்ட வாக்குகளின் எண்ணிக்கையின் அடிப்படையில். கார்ப்பரேட் நன்கொடைகள் அத்தகைய அமைப்பின் கீழ் முற்றிலும் தடை செய்யப்படும். உதாரணமாக, ஒரு வாக்குக்கு ரூ.100 வழங்கலாம். மற்றொரு விருப்பம் குடிமக்கள் மற்றும் நிறுவனங்கள் நன்கொடை அளிக்கக்கூடிய ஒரு தேசிய தேர்தல் நிதி. தற்போதைய அமைப்பு அர்த்தமுள்ள ஜனநாயகத்தின் நீண்டகால நலன்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
“[உச்சநீதிமன்றத்தின்] தீர்ப்பு [அரசியலில் குற்றவாளிகள் குறித்து] ஒரு பெரிய ஏமாற்றமாக இருந்தது. இது அறியப்படாத நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் தேவையின் சூழலில் பார்க்கும்போது” என்று நீங்கள் எழுதி இருந்தீர்கள். பாராளுமன்றத்தில் புதிதாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களில் (எம்.பி.க்கள்) சுமார் 43% பேர் குற்ற வழக்குகளை எதிர்கொள்கின்றனர். இது முந்தைய (16வது) மக்களவை விட 26% அதிகரிப்பு. இது கவலைக்குரிய போக்குதானா? சட்டத்தின் அடிப்படையில் என்ன மாற்ற வேண்டும், இதுபோன்ற விஷயங்களில் தலைமை தேர்தல் ஆணையம் எவ்வாறு செயல்பட முடியும்?
இவை திகிலூட்டும் புள்ளி விவரங்கள். கிரிமினல் வழக்குகள் கொண்ட சட்டமன்ற உறுப்பினர்களிடமிருந்து அர்த்தமுள்ள மற்றும் முற்போக்கான சட்டத்தை எவ்வாறு எதிர்பார்க்கலாம்? குற்றப்பின்னணி இல்லாத எம்.பி.க்கள் பெற நமக்கு என்ன தேவை? கடந்த 20 ஆண்டுகளாக, இவ்விஷயத்தில் உதவியற்ற தன்மையால் விரக்தியடைந்த இந்திய தேர்தல் ஆணையம், சட்டமன்ற, பாராளுமன்றங்களில் ஊழல் தாக்கங்களைத் தடுக்க உதவுவதற்காக அரசுக்கும் அரசியல் கட்சிகளுக்கும், உச்சநீதிமன்றத்திற்கும் கடும் அழுத்தம் தருகிறது. ஆனால் செப்டம்பர் 2018 தீர்ப்பானது நீதிமன்றத்தில் அதற்கான வாய்ப்பை இழக்கச் செய்ததால், நீதிமன்றத்தில் தேர்தல் ஆணையம் மீண்டும் பந்தை வீசத் தொடங்கியது.
மேலும், அரசியலமைப்பு 102 (1) வது பிரிவின்படி, இந்த விஷயத்தில் ஒரு சட்டத்தை உருவாக்க பாராளுமன்றம் கடமைப்பட்டுள்ளது. ஆனால் வரலாறு ஏதேனும் ஒரு குறிகாட்டியாக இருந்தால், அந்த சட்டமன்ற நடவடிக்கை உச்சநீதிமன்ற தீர்ப்பைப் பின்பற்றும் ஒரு மெலிதான வாய்ப்பு உள்ளது. உண்மையில், அரசியல் கட்சிகள் குற்றவியல் வேட்பாளர்களை களமிறக்குவதற்கு போட்டியிடுவதாகத் தோன்றுகிறது, ஏனெனில் அவர்களின் ‘வெற்றி திறன்’ அதிகமாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.கடந்த மூன்று மக்களவை [தேர்தல்கள்] குற்றவியல் பின்னணியைக் கொண்ட உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையை அதிகரித்துள்ளன - 2004இல் 128, 2009ஆம் ஆண்டில் 162; அதேபோல் 2014 இல் 185 மற்றும் 2019 இல் 233 ஆகும். தீர்ப்பு ஒரு வருடத்திற்குள் வழங்கப்பட்டாலும் ஆச்சரியப்பட ஒன்றும்மில்லை. புதிய மக்களவை உறுப்பினர்கள் சிலர் மீது கடும் வழக்குகள் கொண்டவர்களாக உள்ளனர்.
தேர்தல் ஆணையத்தின் பரிந்துரைகள் நிலையானது; வேட்பாளர் மீதான குற்றம்சாட்டப்பட்ட புகார் நீதிமன்றட்தில் நிரூபிக்கப்பட்டால், பின்னர் தேர்தலில் போட்டியிடுவதில் இருந்து தடை, குறைந்தபட்சம் ஐந்து ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை வேட்பாளருக்கு விதிக்கப்படும். ஆனால், பெரும்பாலான அரசியல் கட்சிகள், இதை அரசியல் ரீதியானதுஎன்று ஊக்கப்படுத்தி, குற்றச்சாட்டு நிரூபிக்கப்படும் வரை [அவர்கள்] நிரபராதிகள் என்று கூறுகின்றன. அந்த அளவுகோல், நமது சிறைகளில் இருக்கும் 3,00,000 கைதிகளுக்கும் ஏன் பொருந்தாது?
அனைத்து கிரிமினல் வழக்குகளும் உறுப்பினர் மீது தடையை விதிக்காது; பாலியல் வன்கொடுமை, கொலை மற்றும் கடத்தல் போன்ற கொடூரமான குற்றங்களுடன் தொடர்புடையவர்கள் மட்டுமே தண்டனைக்குள்ளாகின்றனர். இரண்டாவதாக, தேர்தலுக்கு குறைந்தது ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பே வழக்கு பதிவு செய்யப்பட வேண்டும். மூன்றாவதாக, ஒரு நீதிமன்றம் குற்றச்சாட்டுகளை உருவாக்கியிருக்க வேண்டும். இந்த விவகாரத்தில் பாராளுமன்றம் தான் செயல்பட வேண்டும். அதில் தான் எனக்கு சந்தேகம். அது எப்படி தனது சுய ஆர்வம் கொண்டு, உறுப்பினர்களுக்கு எதிராக சட்டமியற்றும்?
நிர்வாகமும் சட்டமன்றமும் செயல்பட விரும்பாதபோது நீதித்துறை செயல்பாடுகள் இந்த நாட்டை பலமுறை காப்பாற்றியுள்ளன. அது நீதித்துறையின் ஒரு செயற்பாட்டாளர் நடவடிக்கையாக இருந்தது.
(பல்லியத், இந்தியா ஸ்பெண்ட் பகுப்பாய்வாளர்).
உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.