ஒடிசாவில் உள்ள விதை வங்கிகள் எப்படி இயற்கை விவசாயத்தை ஊக்குவிக்கின்றன

ஜானி மட்டும் இல்லை; கோந்த் பழங்குடியினர் ஆதிக்கம் செலுத்தும் நயகார்க் மாவட்டத்தில் உள்ள தஸ்பல்லா ஒன்றியத்தில் உள்ள குக்கிராமத்தில் இருக்கும் 27 குடும்பங்கள் இயற்கை விவசாயத்தை மேற்கொண்டுள்ளனர். இந்த மாற்றத்தின் மையத்தில், ஒரு விதை வங்கி உள்ளது.

பெயரில் உள்ளது போல, விதைகள் 'வங்கி' (கிராம அளவில்) பல்வேறு வகையான உள்நாட்டு விதைகளை சேமித்து வைக்கின்றன, மேலும் விவசாயிகள் இந்த விதைகளை அறுவடையின் முடிவில், அதே அளவை திருப்பித் தருவதாக உறுதியளித்து கடன் வாங்கலாம். இந்த விதை வங்கிகள், பயிரிடப்படும் பயிர்களை பல்வகைப்படுத்துவதற்கும், அப்பகுதியில் ரசாயனமற்ற விவசாயத்தை மீண்டும் அறிமுகப்படுத்துவதற்கும் கருவியாக மாறியுள்ளது என்பதை, எங்களது கட்டுரை கண்டறிந்துள்ளது.

ஒடிசாவின் மக்கள்தொகையில் 70% க்கும் அதிகமானோர், விவசாயம் மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய துறைகளில் ஈடுபட்டுள்ளனர், இது முதன்மையாக விவசாயப் பொருளாதாரமாக உள்ளது. மாநிலத்தில் இயற்கை விவசாயம் முதலில் ஒடிசா, இயற்கை விவசாயக் கொள்கை- 2018 மூலம் உந்துதலைப் பெற்றது. இப்போது மாநில அரசின் ஒடிசா விவசாயக் கொள்கை- 2020ன் நோக்கம், சம்ருதி (அதாவது முன்னேற்றம்) என்று பெயரிடப்பட்டது, மாநிலத்தில் இயற்கை முறை விவசாய நிலங்களை 2020 ஆம் ஆண்டில் 20,800 ஹெக்டேரிலிருந்து, வருகிறா 2025 ஆம் ஆண்டில் 200,000 ஹெக்டேராக அதிகரிப்பதாகும். ஒடிசா விவசாயத் துறையின் மூத்த அதிகாரி ஒருவர் கூறுகையில், இந்த இலக்கை அடைவதற்கான பாதையில் இருப்பதாகவும், ஆனால் இயற்கை விவசாயத்தின் கீழ் தற்போதைய விவசாய நிலத்தின் தரவைப் பகிர்ந்து கொள்ள இயலாது என்றும் கூறினார்.

எங்களின் இயற்கை விவசாயம் குறித்த தொடரின் இந்த ஐந்தாவது பகுதியில், ஒடிசாவின் விதை வங்கிகள் மற்றும் கலப்பினத்தில் இருந்து உள்நாட்டு விதை வகைகள் மற்றும் ரசாயனமற்ற விவசாயத்திற்கு மாறுவதில், விவசாயிகளின் அனுபவத்தைப் பற்றி ஆராய்வோம். எங்கள் தொடரின் மீதமுள்ள கட்டுரைகளை நீங்கள் இங்கே படிக்கலாம்.

விதைகளுக்கான வங்கி

ஒடிசாவின் நயாக் மாவட்டத்தில் உள்ள ரைசர் கிராமத்தில், ஒரு சமூக விதை வங்கியை படத்தில் காணலாம்.

விதை வங்கியில் விதைகளானது மண் பானைகளிலும், சிலவற்றில் பிளாஸ்டிக் பெட்டிகளிளும் வைத்து விதை வங்கியின் அலமாரிகளை அலங்கரிக்கின்றன.

ஆரம்பத்தில் விதைகளின் பன்முகத்தன்மையை அடைய, அதே மாவட்டத்தில் உள்ள கம்பரிகோலா கிராமத்தில் ஒரு, 'பிஹான் மேளா' அல்லது விதைத்திருவிழாவுக்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. பல்வேறு பகுதிகளைச் சேர்ந்த விவசாயிகள், நாட்டு விதைகளுடன் வந்து விதைத்திருவிழாவில் பங்கேற்று, பிறருடன் பரிமாறிக் கொள்ளுமாறு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது.

விதை வங்கியானது, ஒரு பொதுவான வங்கியைப் போலவே செயல்படுகிறது, ஆனால் பணத்திற்கு பதிலாக இங்கே விதைகள் உள்ளன.

ஒவ்வொரு 'பரிவர்த்தனையும்' இங்கே பதிவு செய்யப்படுகிறது. "நாங்கள் விதை வங்கியில் ஒரு பதிவேட்டைப் பராமரிக்கிறோம். ஒரு விவசாயிக்கு 1 கிலோ விதைகளை கொடுத்தால், அறுவடைக்குப் பிறகு அதே அளவினை அவர் திருப்பித்தர வேண்டும்" என்று பெஹெரா கூறினார். "சில காரணங்களால் அவரால் அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை என்றால், அடுத்த ஆண்டு வட்டியாக இரண்டு மடங்கு விதையை அவர்கள் திருப்பித்தர வேண்டும்" என்றார்.

2019 ஆம் ஆண்டில் 12 வகை விதைகள் இருந்த நிலையில், ரைசர் கிராம விதை வங்கியில் இப்போது 52 வகையான நெல் விதைகள், நான்கு வகையான தினைகள் மற்றும் பல்வேறு காய்கறிகள் உள்ளன.

விதை வங்கியில் உள்ள உள்நாட்டு நெல் வகைகளில் கற்பூரகேளி, காலஜீரா மற்றும் துளசி உள்பட பல வகையான பயறு விதைகள் மற்றும் சில உள்ளூர் பயிர்களான ஜான்ஹா, குருச்சி மற்றும் கங்கு உள்ளிட்டவையும் அடங்கும்.

வேர்களை நோக்கி திரும்புதல்

பாரம்பரிய விவசாய அறிவை தலைமுறைகளாகக் கொண்டிருந்த பெரும்பாலான விவசாயிகளுக்கு, உள்நாட்டு விதைகளைப் பயன்படுத்துவது புதிதல்ல. ஆனால், ரசாயன விவசாயத்தில் அதிக மகசூல் கிடைக்கும் என்ற உறுதிமொழிதான் அவர்களை பாரம்பரிய விவசாய முறைகளில் இருந்து விலக வைத்தது.

"ரசாயன விவசாயமானது அதிக மகசூல் தருவதாக உறுதியளித்தது, மேலும் எங்கள் முந்தைய தலைமுறை விவசாயிகள் அதைத் தேர்ந்தெடுத்தது வெளிப்படையானது. நாங்கள் அவர்களின் வழியை தொடர்ந்தோம்," என்று ஜானி கூறினார். "யாருக்குத்தான் அதிக பணம் கிடைப்பது பிடிக்காது?" என்றார்.

நிலையான சுற்றுச்சூழல் அமைப்பை மேம்படுத்தும் நோக்கில் செயல்படும் ஒரு இலாப நோக்கற்ற நிர்மான், 2019 இல் ரைசரில் 'விதை வங்கி' என்ற கருத்தை அறிமுகப்படுத்தியபோது, ​​கிராம மக்கள் தங்கள் விவசாய முறைகளை மாற்றத் தயங்கினார்கள். "விதை வங்கி என்ற கருத்துடன் அவர்கள் எங்களிடம் வந்தபோது, ​​​​விளைச்சல் குறித்து நாங்கள் பயந்து அந்த யோசனையை நிராகரித்தோம்," என்று ஜானி கூறினார்.

"விளைச்சலைப் பற்றி கேட்டபோது, ​​கிராமவாசிகளிடம் [ரசாயன விவசாயத்தின்] உள்ளீட்டு செலவை அவர்கள் எப்போதாவது கணக்கிட்டார்களா என்று நாங்கள் கேள்வி எழுப்பினோம்," என்று அப்பகுதியில் நிர்மானைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் கைலாஷ் சாஹூ கூறினார். இரசாயன விவசாயத்தின் உள்ளீட்டுச் செலவுகளை (கலப்பின விதைகள், உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லிகள் மற்றும் நீர்ப்பாசன ஆதாரங்கள்) எடுத்துரைத்த அவர், ரசாயனமற்ற விவசாயத்துடன் ஒப்பிடுமாறு விவசாயிகளைக் கேட்டுக்கொண்டார். எதிர்க்கும், அதாவது அவை காலநிலை மாறுபாடுகளையும் தாங்கும்.

இது வேலை செய்தது, சாஹூ கூறினார், மேலும் ஒரு சில விவசாயிகள் இதை முயற்சிக்க ஒப்புக்கொண்டனர்.

விவசாயிகள் இப்போது ரசாயன விவசாயத்தை விட பாரம்பரிய விவசாயத்தின் மூலம் அதிக லாபம் அடைகிறார்கள் என்கிறார்கள். முன்பு குவிண்டால் ஒன்றுக்கு 1,200 ரூபாய்க்கு விற்கும் ஜானி, தற்போது பாரம்பரிய அரிசி வகையை குவிண்டால் 2,000 ரூபாய்க்கு விற்கிறார்.

நெல்லுக்கான நிலையான குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை உள்ளது, ஆனால் பெரும்பாலான விவசாயிகள் விழிப்புணர்வின்மையால் அதை முகவர்களிடம் என்ன விலை சொன்னாலும் விற்று வந்தனர். நிர்வாகத்தால் நிறுவப்பட்ட மண்டி அமைப்பு ஒரு சிக்கலான செயல்முறையை கொண்டிருந்தது. பதிவு, டோக்கன் முறை மூலம் விவசாயி தனது விளைபொருட்களை அருகிலுள்ள மண்டியில் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையில் விற்க ஒரு மாத கால அவகாசம் வழங்கப்படும். எனவே விவசாயிகள் விரும்புவார்கள். குறைந்தபட்ச விலையை விட குறைவாக இருந்தாலும் விரைவான பணம் வரும்" என்று சாஹூ விளக்கினார். "இயற்கை விவசாயத்திற்கு மாறிய பிறகு, தேவை அதிகமாக இருப்பதால், அவர்கள் பயிர்களை சிறந்த விலையில் விற்கிறார்கள்" என்றார்.

கிராம மக்கள் நெல்லுடன் பலவகையான காய்கறிகள் மற்றும் பழங்களை விளைவிப்பதால், சுய நுகர்வும் அதிகரித்துள்ளது.

"கலப்பின விதைகளுக்கு, யூரியா மற்றும் பொட்டாஷ் பயன்படுத்துகிறோம், இதன் காரணமாக மண் அதன் போரோசிட்டியை இழந்துவிட்டது. கருவுறுதல் குறைந்துவிட்டது," என்கிறார் காஞ்சன் பெஹெரா; இவர் ஒரு விவசாயி மற்றும் விதை வங்கியின் செயலில் உள்ள உறுப்பினர், அவர் இப்போது உள்ளூர் பயிர்களையும் முக்கிய பயிரான நெல்லுடன் பயறுகளையும் பயிரிடுவதாக கூறுகிறார். "இப்போது நாமே தயாரித்துக்கொள்ளும் உரத்தைப் பயன்படுத்துகிறோம். மண் மென்மையாகி, மண்ணின் நுண்ணுயிரிகள் பயிர் ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்துகின்றன" என்றார்.

பூர்வீக விதைகள் மற்றும் மேம்பட்ட மண் ஆரோக்கியம் குறைவான பராமரிப்பைக் குறிக்கிறது, மேலும் பாரம்பரிய ரகங்களுக்கு கலப்பின வகைகளை விட குறைவான தண்ணீர் தேவைப்படுகிறது.

"கடந்த சில ஆண்டுகளாக, வானிலை மிகவும் ஏற்ற இறக்கமாக உள்ளது. ஒழுங்கற்ற பருவமழை, பருவமழை அடிக்கடி எங்கள் பயிர்களை சேதப்படுத்துகிறது," என்கிறார் அனிதா மல்லிக் என்ற விவசாயி. "ஆனால் பாரம்பரிய விதைகள் தட்பவெப்ப நிலையைத் தாங்கக்கூடியவை. பருவமழை தாமதமானால், பயிர்கள் எளிதில் சேதமடையாது. குறைந்த தண்ணீரிலும் அவர்கள் உயிர்வாழ முடியும்" என்றார்.

முன்னிலை வகிக்கும் பெண்கள்

ரைசர் கிராமத்தில் சமுதாய விதை வங்கி உறுப்பினர்களின் கூட்டம் நடபெற்றது.

ஆக்ஸ்ஃபாம் இந்தியாவின் (OXFAM India) புள்ளிவிவரங்கள், "பொருளாதார ரீதியாக சுறுசுறுப்பான" இந்தியப் பெண்களில் சுமார் 85% பேர் விவசாயத்தில் ஈடுபட்டுள்ளதாகக் கூறுகின்றன; இன்னும் 13% பேர் மட்டுமே நிலத்தை வைத்துள்ளனர். ஒடிசாவில் உள்ள விதை வங்கிகள் பெண்களை மீண்டும் முன்னோக்கி கொண்டு வர முயற்சிக்கின்றன, மேலும் விவசாயத்தில் முடிவெடுக்கும் பகுதியாக மாறுகின்றன.

"கிராமத்தில் விதை வங்கி அமைக்கும் போது நாங்கள் அவர்களை கூட்டங்களுக்கு அழைத்தபோது, ​​​​சிலர் மட்டுமே திரும்பி வந்து ஆண்களுக்குப் பின்னால் அமைதியாக அமர்ந்திருப்பார்கள்" என்று சாஹூ கூறினார். "ஆனால் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளில், கூட்டத்திற்கு அழைக்கப்பட்டால் பெண்கள்தான் முதலில் பதிலளிப்பார்கள். ஆண் உறுப்பினர்கள் பின் இருக்கையில் அமர்ந்திருக்கும் போது அவர்கள் முன் அமர்ந்துள்ளனர்" என்றார்.

பெண்களும் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். ''முன்பு, ஆண் உறுப்பினர்கள் பஞ்சாயத்து அலுவலகத்துக்குச் சென்று, கலப்பின விதைகளை சாகுபடிக்கு கொண்டு வருவார்கள். அறுவடை, களையெடுத்தல் போன்ற உழைப்பு மிகுந்த வேலைகளில் மட்டுமே எங்கள் வேலை இருந்தது. ஆனால், இப்போது என்னென்ன விதைகளைப் பயன்படுத்த வேண்டும், எருவைப் போட வேண்டும் என்று அவர்களுக்குச் சொல்கிறோம்" என்கிறார் ரைசர் கிராமத்தைச் சேர்ந்த அனிதா.

பிரசித்தி பெறுதல்

கடந்த 2019 ஆம் ஆண்டில், நியூ இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் நாளிதழ், ஒடிசாவின் தோட்டக்கலை இயக்குநரகம், நயகர்க் உட்பட மாநிலத்தின் 8 மாவட்டங்களில் இயற்கை விவசாயத்திற்கு 250 ஹெக்டேர் நிலத்தை ஒதுக்குவதற்கான வழிகாட்டுதலை உருவாக்கியுள்ளது, ஐந்து ஆண்டுகளில் 178 கோடி ரூபாய் பட்ஜெட் ஒதுக்கப்பட்டது என்று செய்தி வெளியிட்டது.

"ஒடிசாவில், விதைகள் கலாச்சாரத்துடன் தொடர்புடையவை," என்கிறார், சிவில் சமூக அமைப்புகளின் நெட்வொர்க் அமைப்பான வாசான் இணை இயக்குநர் தினேஷ் பலாம் தெரிவித்தார். இந்த அமைப்பு, மானாவாரிப் பகுதிகளுக்கு சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பை வழங்க அரசாங்கம், சிவில் சமூகங்கள், ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் சமூகங்களுடன் இணைந்து செயல்படுகிறது. உதாரணமாக, காலாஹண்டி மற்றும் ராயகடா பெல்ட்டில், நுகாய் (ஒடிசாவில் விவசாயம் தொடர்பான திருவிழா) போது, ​​குறிப்பிட்ட தினை வகையான சிறிய தினைகளை மக்கள் உட்கொள்வார்கள் என்று அவர் விளக்கினார். "இப்போது பயிர் தீர்ந்துவிட்டதால், மக்கள் அதைப் பயன்படுத்துவதில்லை. எனவே, நீங்கள் ஒரு விதை வங்கியை மட்டுமல்ல, அதைச் சுற்றியுள்ள கலாச்சாரத்தையும் பாதுகாக்கிறீர்கள்" என்றார்.

கடலோரப் பகுதிகளில் முதன்மையான பயிர் அரிசி மற்றும் பழங்குடியினர் பகுதிகளில், தினை, பருப்பு வகைகள் மற்றும் காய்கறிகள், மானாவாரி பகுதிகளில் அதிக பன்முகத்தன்மை கொண்டவை என்று பலாம் கூறுகிறார். பழங்குடியினப் பகுதிகளில் அதிக விதை வங்கிகள் இருந்தாலும், பல்வேறு அமைப்புகள், அரசாங்கத்துடன் இணைந்து, அங்கு திட்டங்களை நடத்துவதால், இந்த கருத்து விரைவில் இடம் பெறுகிறது என்று அவர் மேலும் கூறுகிறார். "பல தனிநபர்களும் குழுக்களும் தங்கள் விவசாய நிலங்களில் இயற்கை விவசாயத்தை கையகப்படுத்தியுள்ளனர்" என்றார்.

மாநிலத்தில் இயற்கை வேளாண்மையின் பழமையான பயிற்சியாளர்களில் ஒருவரான தந்தை-மகள் இரட்டையர்கள், ஒடகான், நயாக்கரில் தரிசு நிலத்தில் 'உணவுக் காடு' ஒன்றை உருவாக்கியுள்ளனர்.

தந்தை, மறைந்த பேராசிரியர் ராதம்மோகன், ஒடிசா அரசாங்கத்தின் முன்னாள் தகவல் ஆணையர், சுற்றுச்சூழலின் சீரழிவால் ஆழ்ந்த கவலையில் இருந்தார் மற்றும் போக்கை மாற்ற விரும்பினார். 1980-களின் பிற்பகுதியில், தரிசு நிலத்தில் 'உணவுக் காடு' உருவாக்கும் யோசனையில் அவர் பணியாற்றத் தொடங்கினார்.

"வளமான நிலத்தில் காடுகளை மீண்டும் உருவாக்க முயற்சித்தால் அவர் நிரூபிக்க எந்த அர்த்தமும் இல்லை. எனவே அவர் புல், மரங்கள் இல்லாமல் முற்றிலும் தரிசாக இருந்த ஒரு நிலத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தார்" என்று இப்போது காட்டை நிர்வகிக்கும் அவரது மகள் சபர்மதி கூறுகிறார். "இது ஒரு 'அசம்பவ்' (சாத்தியமற்ற) பணி என்று மக்கள் சொன்னார்கள், ஆனால் என் தந்தை அதை 'சாம்பவ்' (சாத்தியம்) செய்ய விரும்பினார்". அவர் சாம்பவ் என்ற இலாப நோக்கற்ற நிறுவனத்தைத் தொடங்கினார், இது இப்போது இயற்கை வேளாண்மைக்கான அறிவு வள மையமாக உள்ளது.

சபர்மதியும் அவரது மறைந்த தந்தையும் ஒடிசாவின் நாயகர் மாவட்டத்தில் தரிசு நிலத்தில் இயற்கை விவசாயத்தின் மூலம் உணவுக் காடுகளை உருவாக்கினர்.

இருவரும், புல் வகைகள் உட்பட உள்ளூர் விவசாயிகளிடம் இருந்து தங்களுக்குக் கிடைக்கும் ஒவ்வொரு விதையையும் கொண்டுவந்து, அவற்றை கையால் நிலத்தில் [சிதறி] ஒளிபரப்பினர். தண்ணீர் தேவையை பூர்த்தி செய்ய, அவர்கள் கல்லி பிளக்கிங் (தண்ணீர் ஓட்டத்தை கட்டுப்படுத்த சிறிய தடுப்பு அணைகள்) கட்டமைப்புகள் மற்றும் மழைநீர் அறுவடை குழிகளை தேர்வு செய்தனர். மண்ணைப் பிணைப்பதற்காக, அவர்கள் தாவர மூட்டைகள் மற்றும் விளிம்பு பிணைப்பு நீர்வீழ்ச்சி நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தினர் - நீர் வழிந்தோடுவதை நிறுத்தவும், மண் ஊடுருவலை மேம்படுத்தவும். அவர்கள் விதைகளை சேமித்து வைத்து, அவற்றைப் பார்வையிடும் விவசாயிகள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களுடன் பரிமாறிக் கொள்கிறார்கள்.

இருவரும் சேர்ந்து, கிட்டத்தட்ட 90 ஏக்கர் நிலத்தை, 11 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக மீட்டெடுத்துள்ளனர், மேலும் நான்காவது மிக உயர்ந்த சிவிலியன் விருதான பத்மஸ்ரீ, 2020 இல் வழங்கப்பட்டது என்கிறார் சபர்மதி.

"இப்போது எங்களிடம் சுமார் 1,000 இனங்கள் உள்ளன, இது இனங்களுக்கிடையில் மட்டுமல்ல, இனங்களுக்குள் பாதுகாப்பும் ஆகும். எனவே, நான் தக்காளி என்று சொன்னால் - நீங்கள் சிறிய தக்காளி, சில்லி தக்காளி மற்றும் கருப்பு தக்காளியை பார்க்கலாம். மிளகாயில் 12 முதல் 13 வகைகள், 50 கிராம் மற்றும் 2.5 கிலோ எடையுள்ள எலுமிச்சை வகைகள் உள்ளன. நாங்கள் 550 க்கும் மேற்பட்ட அரிசி வகைகள், பேஷன் பழங்கள் மற்றும் டிராகன் பழங்கள் போன்ற கவர்ச்சியான பழங்களை வளர்க்கிறோம்," என்கிறார் சபர்மதி. "முழு அமைப்பும் சூழலியல் ரீதியாக மீண்டும் உருவாக்கப்பட்டது, நாங்கள் எந்த இரசாயனங்களையும் பயன்படுத்தவில்லை" என்றார்.

மாநிலம் முழுவதும் பூரி, கலஹண்டி மற்றும் ராயகடா மாவட்டங்களில் இருந்து இதேபோன்ற இயற்கை விவசாயத்தின் நிகழ்வுகள் பதிவாகியுள்ளன.

ஒடிசாவில் உள்ள பர்கார்க் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த விவசாயி சுதம் சாஹு, இரண்டு தசாப்தங்களாக 1,000 வகையான விதைகளை பாதுகாத்து வருகிறார். பாலசோர் மாவட்டத்தில், ஒரு தம்பதியினர் மிகப்பெரிய தனியார் விதை வங்கியை அமைத்து 1,000 க்கும் மேற்பட்ட விதைகளை பாதுகாத்து வருகின்றனர். இந்தியா ஸ்பெண்ட் 2022 அக்டோபரில் சூழலியல் நிபுணர் டெபல் டெப் என்பவரை பேட்டி கண்டது, அவர் திறந்த நாட்டுப்புற நெல் விதை வங்கியான Vrihi ஐ நடத்தி வருகிறார், மேலும் 1,400 நிலப்பகுதிகளை பாதுகாத்து, விதைகளை கிட்டத்தட்ட 8,000 விவசாயிகளுடன் இலவசமாகப் பகிர்ந்துள்ளார்.

சந்தை சவால்கள்

ரசாயனமற்ற விவசாயத்தில் பல சவால்கள் உள்ளன.

பரம்பரகத் கிருஷி விகாஸ் யோஜனா (PKVY - பிகேவிஒய்) போன்ற திட்டங்கள், 'சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த, குறைந்த விலை தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி ரசாயனங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகள் இல்லாத விவசாயப் பொருட்களை உற்பத்தி செய்யவும்' மற்றும் இயற்கை வேளாண்மைக்கு உயிர் உரங்களுக்கு மானியம் வழங்கும் தேசிய உணவுப் பாதுகாப்பு இயக்கம் மற்றும் இயற்கைச் சான்றிதழுக்காக உழவர் உற்பத்தியாளர் அமைப்புகளுக்கு நிதியுதவி வழங்குவது போதாது என்று நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். கொத்து அடிப்படையிலான இயற்கை விவசாயத்தை ஊக்குவிக்கும் பிகேவிஒய்-இல், தனிப்பட்ட விவசாயிகளுக்கு பயிற்சி, சான்றிதழ் மற்றும் சந்தைப்படுத்தல் சலுகைகளுடன் மூன்று ஆண்டுகளுக்கு ஒரு ஹெக்டேருக்கு 50,000 ரூபாய் நிதியுதவி வழங்கப்படுகிறது. ஆனால் ஒரு பிடிப்பு உள்ளது.

"1960 களில் பசுமைப் புரட்சி ஏற்பட்டதில் இருந்து, அரசு இரசாயன உள்ளீடுகள், அதிக மகசூல் தரும் மற்றும் கலப்பின விதைகள் மற்றும் இயந்திரங்களுக்கு ஆதரவை வழங்கியுள்ளது" என்கிறார் சபர்மதி. "ஆனால் இயற்கை விவசாயத்திற்கான திட்டங்களைப் பற்றி நீங்கள் பேசும்போது, ​​​​அது மூன்று வருடங்கள் என்று சொல்கிறீர்களா? கடந்த 70 ஆண்டுகளாக, நீங்கள் ஒரு கருத்தை முன்வைத்து வருகிறீர்கள், ஆனால் இப்போது நீங்கள் மூன்று வருடங்களில் ஒரு மாற்றத்தை விரும்புகிறீர்கள்? அது எப்படி சாத்தியம்?" என்றார்.

அவர் மேலும் கூறுகிறார், "திட்டங்கள் மிக சமீபத்தில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன, எனவே நோக்கம் நல்லது, ஆனால் செயல்படுத்துவது முக்கியமானது, ஏனென்றால் நீங்கள் முற்றிலும் எதிர்மாறாக செய்ய மக்களைக் கேட்கிறீர்கள்" என்றார் அவர்.

செயல்பாடுகள் படிப்படியாக இருக்கலாம்; ஆனால் நேர்மறையான திசையில் செல்கிறது என்று நிர்வாகம் கூறுகிறது.

"ஒடிசாவில், நாங்கள் விவசாயிகளுடன் நெருக்கமாக பணியாற்றி வருகிறோம் மற்றும் இயற்கை முறைகளை பின்பற்ற அவர்களை ஊக்குவிக்கிறோம்" என்று, ஒடிசா மாநில அரசின் வேளாண்மை மற்றும் விவசாயிகள் அதிகாரமளித்தல் மற்றும் கைத்தறி, ஜவுளி மற்றும் கைவினைப் பொருட்கள் துறையின் முதன்மைச் செயலாளரான அரபிந்தா பதீ கூறினார்.

நெல் அறுவடைக்குப் பின் குறுகிய கால பயறு வகைகளையோ அல்லது நைட்ரஜனை நிலைநிறுத்தும் பயிர்களையோ பயிரிட விவசாயிகளை ஊக்குவிக்கும் வகையில் 'நெல் தரிசு மேலாண்மை' முறையைச் சேர்த்துக்கொள்ளுமாறு விவசாயிகளை அரசாங்கம் கேட்டுக்கொள்கிறது என்றும் அவர் கூறினார். அவர் மேலும் கூறியதாவது: ரசாயன விவசாயத்தில் இருந்து மாறும்போது, ​​குறைந்தது மூன்று ஆண்டுகளுக்கு மகசூல் இழப்பு ஏற்பட்டு, வழக்கம் போல் ஆகிவிடும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. எனவே, திட்டங்கள் அப்படி வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன" என்றார்.

இரசாயனமில்லாத உணவுக்கான தேவையை அதிகரிக்க உண்பதற்கு எது பாதுகாப்பானது என்பதைப் பற்றி நுகர்வோர்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தவும், அத்துடன் கரிமப் பொருட்களுக்கான "சரியான சந்தையை" அடிமட்டத்திலிருந்து காஸ்மோபாலிட்டன் நகரங்கள் வரை உருவாக்கவும் சபர்மதி பரிந்துரைக்கிறது. "நமது கல்வி நிறுவனங்கள், விவசாய பல்கலைக்கழகங்கள் போன்ற நல்ல புரிதலுடன் ஒரு நல்ல பாடத்திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும், இதன் மூலம் மனித வள ஆதாரத்தை நாங்கள் தயார் செய்கிறோம், அது [ரசாயனமற்ற விவசாயத்தை] முன்னோக்கி கொண்டு செல்லும்" என்றார்.