உத்தரகாண்டில் அரசின் ஹர் கர் ஜல் திட்ட குழாய்களில் தண்ணீர் வராத அவலம்

ருத்ரபிரயாக் மட்டுமின்றி, சமோலி மற்றும் தெஹ்ரி மாவட்டத்தில் உள்ள பல கிராமங்களுக்கும் குழாய் இணைப்புகள் இருந்தும், தண்ணீர் இல்லை.

உத்தரகாண்ட் அதன் வலிமையான ஆறுகள் மற்றும் வற்றாத நீர் ஆதாரங்களுக்கு பெயர் பெற்றது. இருப்பினும், கோடை காலத்தில், மக்கள் - குறிப்பாக மலைகளில் வசிப்பவர்கள் - தண்ணீர் பற்றாக்குறையை எதிர்கொள்கின்றனர்.

அனைத்து வீடுகளுக்கும் குடிநீர் வழங்கும் ஹர்கர் ஜல் திட்டம், ஆகஸ்ட் 15, 2019 அன்று செங்கோட்டையில் இருந்து பிரதமர் நரேந்திர மோடியால் தொடங்கப்பட்டது. உத்தரகாண்டில், கிராமப்புறங்களில் உள்ள 1.5 மில்லியனுக்கும் அதிகமான குடும்பங்களில், ஆகஸ்ட் 2019 இல் 130,325 வீடுகளில் இருந்து, 934,259 அல்லது 62.5% இப்போது குழாய் இணைப்பு பெற்றுள்ளன.

ஜல் ஜீவன் மிஷன் திட்டத்தின் கீழ், டேராடூன் மாவட்டத்தில் 95% குடும்பங்கள் குழாய் இணைப்பைக் கொண்டுள்ளன, இது மாநிலத்தின் எந்த மாவட்டத்திலும் இல்லாத அளவுக்கு அதிகமாக உள்ளது, அதே சமயம் ஹரித்வாரில் 39% குடும்பங்கள் குழாய்களைக் கொண்டுள்ளன, குறைந்த இணைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன.

ஜல் ஜீவன் மிஷன் தகவல் பலகை, மைகண்டாவின் 80% வீடுகளில் குழாய் இணைப்பு இருப்பதைக் காட்டுகிறது. 

குழாய்கள் உண்டு, ஆனால் தண்ணீர் இல்லை

சுமார் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, மைகண்டாவில் பல குடும்பங்களுக்கு குழாய் இணைப்பு கிடைத்தது. ஆனால் இந்தக் குழாய்களில் இருந்து தண்ணீர் வருவதில்லை, மேலும், ஒரேயொரு கிராமக் குழாய்தான், நீரின் ஆதாரமாகும்.

ஆனால், இந்த தண்ணீருக்கு கூட உத்தரவாதம் இல்லை. "கோடை காலங்களில், குழாயில் இருந்து தண்ணீர் வெளியேறும் மற்றும் மழைக்காலங்களில், குழாய் சேதமடைகிறது, அதை சரிசெய்ய பல மாதங்கள் ஆகும்" என்று, பன்னிரண்டாம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவி முஸ்கான், இவர் தினமும் காலையில் பள்ளிக்கு முன்பு தனது வீட்டிற்கு தண்ணீர் நிரப்புகிறார். வீட்டு ஆண்கள் வேலைக்காக வெளியே செல்கிறார்கள்,முஸ்கானின் அம்மா வீட்டு வேலைகளில் மும்முரமாக இருக்கிறார், அதாவது முஸ்கான் அடிக்கடி தண்ணீர் குழாயில் வரிசையில் காத்திருந்து பள்ளிக்கு தாமதமாக வருவார். 'இது எனது படிப்பைப் பாதிக்கிறது' என்கிறார்.

மந்தாகினி நதிக்கரையில் உள்ள கேதார் பள்ளத்தாக்கில் உள்ள இயற்கை எழில் கொஞ்சும் கிராமமான மைகண்டா, பொருளாதார ரீதியாகவும் சமூக ரீதியாகவும் பின்தங்கிய நிலையில் உள்ளது. மற்றும் கிட்டத்தட்ட 80% குடும்பங்கள் பட்டியல் சாதியினருக்கும், 5% பழங்குடியினருக்கும் சொந்தமானது. இக்கிராமம் தேசிய நெடுஞ்சாலைக்கு அருகில் உள்ளதால், அரசு பள்ளிகள், ஆரம்ப சுகாதார நிலையம், மளிகை கடைகள் உள்ளிட்டவை எளிதில் சென்று சேரும். ஆனாலும், தண்ணீர் கிடைப்பது தொடர் போராட்டமாக உள்ளது.

"ஹர் கர் ஜல் திட்டத்தின் நோக்கம் ஏற்கனவே இருக்கும் நீர் ஆதாரங்களில் இருந்து குழாய் இணைப்புகள் மூலம் வீடுகளுக்கு தண்ணீர் வழங்குவதாகும்" என்று, ருத்ரபிரயாக் மாவட்டத்தில் இத்திட்டத்திற்கான நோடல் அதிகாரி நவல் குமார் சிங் கூறினார். ஆனால், மைகந்தா கிராம சபைக்கு அருகில் உள்ள நீர் ஆதாரத்தில் போதிய தண்ணீர் இல்லாததால், அக்கிராமத்தில் வசிக்கும் மக்களுக்கு குழாய்களில் தண்ணீர் கிடைப்பதில்லை. மாற்று நீர் ஆதாரங்களை தேடி வருகிறோம்,'' என்றார்.

இதேபோல், தெஹ்ரி கர்வால் மாவட்டத்தில் உள்ள ரவுடேலி கிராமத்தில் வசிப்பவர்கள், குழாய்கள் நீர் ஆதாரத்துடன் இணைக்கப்படவில்லை என்று புகார் கூறுகின்றனர்.

"இதற்கு காரணம் என்ன என்று அதிகாரிகளிடம் கேட்டபோது, ​​எங்கள் கிராமத்திற்கு இன்னும் நீர் ஆதாரம் அமைக்கப்படவில்லை என்று கூறுகிறார்கள்" என்று ரவுடேலி கிராமத் தலைவர் தினேஷ் சிங் கூறினார். கிராமத்திற்கு அருகில் பல நீர் ஆதாரங்கள் உள்ளதாகவும், ஆனால் அவை முறையாக பயன்படுத்தப்படுவதில்லை என்றும் அவர் கூறினார். "எங்கள் கிராமத்தின் உச்சியில், பாஞ்ச் கருவேல மரங்களின் வேர்களிலிருந்து தெளிவான நீரை பெறும் பழங்கால நீர் ஆதாரம் உள்ளது. தவிர, ஹெபல் ஆறு எங்கள் கிராமத்திற்கு மிக அருகில் பாய்கிறது. இருந்த போதிலும், எங்கள் கிராமம் கடுமையான தண்ணீர் பஞ்சத்தை எதிர்கொள்கிறது.

மோசமான நீர் மேலாண்மை, நீர் ஆதாரங்களை பாதிக்கிறது

ஹர்கர் ஜல் திட்டத்தின் கீழ், ஒவ்வொரு நபரும் தினமும் 55 லிட்டர் தண்ணீர் பெற வேண்டும். தற்போதுள்ள நீர் ஆதாரம் போதுமான தண்ணீரை வழங்க போதுமானதாக இல்லாவிட்டால், கிராமத்தில் உள்ள நீர் குழாய் வேறு ஏதேனும் நீர் ஆதாரத்துடன் இணைக்கப்படும் என்று ருத்ரபிரயாக்கில் உள்ள திட்டத்தின் நோடல் அதிகாரி குமார் கூறினார். உத்தரகாண்ட் மலைப் பகுதிகளில், வெப்பநிலை அதிகரித்து வருவதால், இந்த நீர் ஆதாரங்களில் உள்ள நீர்மட்டம் வேகமாக குறைந்து வருவதாக, கிராம மக்கள் தெரிவித்தனர்.

டெஹ்ரியின் கிராமத் தலைவர் சிங், நிர்வாகத்தை குற்றம் சாட்டுகிறார், "எங்கள் கிராமத்தில், நாங்கள் விரண்டா என்ற ஓடையில் இருந்து தண்ணீர் பெறுகிறோம். ஆனால், நிர்வாகத்தின் தவறான கொள்கைகளால், இந்த ஓடையில் இருந்து மற்ற கிராமங்களுக்கும் தண்ணீர் வழங்கப்படுகிறது. இதனால், எங்கள் கிராமம் உட்பட எந்த கிராமத்திற்கும் போதிய தண்ணீர் கிடைப்பதில்லை,'' என்றார்.

"எந்தவொரு திட்டத்தையும் தொடங்குவதற்கு முன், ஒரு விரிவான திட்ட அறிக்கை (டிபிஆர்) தயாரிக்கப்படுகிறது. எனது கிராமத்துக்காக தயாரிக்கப்பட்ட டிபிஆரை என்னிடம் வழங்குமாறு அதிகாரிகளிடம் கேட்டுக் கொண்டேன், அவர்கள் எப்படி நீர் ஆதாரத்துடன் குழாய்களை இணைக்க திட்டமிட்டுள்ளனர் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆனால் அந்த அறிக்கையை பகிர்ந்து கொள்ள துறை தயாராக இல்லை.

சாமோலி மாவட்டத்தில் உள்ள பைனி கிராமத்தில் 100% வீடுகளுக்கு குழாய் இணைப்புகள் உள்ளன. "இப்போது ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் இணைப்பு இருப்பதால், மக்கள் இந்த தண்ணீரை அன்றாட வேலைகளுக்கு மட்டுமல்ல, பாசனத்திற்கும் பயன்படுத்துகின்றனர். இதனால், குடிநீர் பயன்பாடு அதிகரித்துள்ள நிலையில், போதிய தண்ணீர் கிடைப்பதில்லை. இது நாங்கள் எதிர்கொள்ளும் புதிய பிரச்சினை, "என்று ஒரு பெயரைக் கொண்ட கிராமவாசி மன்மோகன் கூறினார்.

தண்ணீர் பற்றாக்குறை இல்லை, தண்ணீர் மேலாண்மை தான் பிரச்சினை

மார்ச் 22 அன்று, உலக தண்ணீர் தினத்தன்று, டேராடூனில் ஒரு கருத்தரங்கில் உரையாற்றும் போது, ​​உத்தரகண்ட் மாநில அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்ப கவுன்சிலின் (UCOST) இயக்குநர் ஜெனரல் ராஜேந்திர டோபால், உத்தரகண்டில் தண்ணீர் பற்றாக்குறை இல்லை என்று மீண்டும் கூறினார். அதிகாரிகளின் மோசமான நீர் மேலாண்மை நடைமுறைகளால் மக்கள் அவதிப்படுகின்றனர். நாட்டின் இரண்டு பெரிய ஆறுகள் - கங்கை மற்றும் யமுனை - மற்றும் இந்த இரண்டு ஆறுகளின் பல துணை நதிகளும் உத்தரகாண்ட் பனிப்பாறையிலிருந்து உருவாகின்றன, மேலும் வட இந்தியாவின் பல பகுதிகளுக்கு நீரை வழங்குகின்றன.

2018 ஆம் ஆண்டு இந்திய தலைமை கணக்கு தணிக்கையாளரின் அறிக்கையின்படி, உத்தரகாண்ட் மக்கள்தொகையில் 50% க்கும் குறைவானவர்கள் சுத்தமான மற்றும் போதுமான குடிநீரைப் பெறுகின்றனர்.

குடிநீர் நெருக்கடியைத் தவிர, நிலத்தடி நீரை அதிகமாகச் சுரண்டுதல், காடழிப்பு மற்றும் இயற்கை நீர் ஆதாரங்களான நீரோடைகள் மற்றும் நீர்வீழ்ச்சிகள் வறண்டு போவது போன்ற கடுமையான பிரச்சினைகளிலும் மாநிலம் சிக்கித் தவிக்கிறது என்று சிஏஜி அறிக்கை கூறுகிறது.

"உத்தரகாண்ட் உருவானதில் இருந்து எங்கள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் பலர் மாநிலத்தில் குடிநீர் பிரச்சனை குறித்து ஆய்வு செய்து வருகின்றனர். அனைத்து கண்டுபிடிப்புகளும் எதிர்காலத்தில் கடுமையான குடிநீர் பிரச்சனைகளை சுட்டிக்காட்டுகின்றன" என்று யுகோஸ்டின் துணை ஒருங்கிணைப்பாளரும், தயானந்த் ஆங்கிலோ-வேதிக் கல்லூரியின் வேதியியல் பேராசிரியருமான பிரசாந்த் சிங் கூறினார்.

புவி வெப்பமடைதல், மலைகளில் திட்டமிடப்படாத சாலைகள் அமைத்தல், சாலைகள் அமைப்பதற்காக மலைகளை சட்டவிரோதமாக வெடிக்கச் செய்தல் மற்றும் சிர்பைன் காடுகள் போன்ற காரணிகள் மலைகளில் நீர் பற்றாக்குறையை அதிகரிக்கின்றன, என்றார். "எங்கள் இயற்கையான நீர் ஆதாரங்களைப் பாதுகாக்க நாம் சில திடமான நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டும்".

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.