புதுடெல்லி: 2020 ஆம் ஆண்டில், திருநங்கைகளாக இருந்த 236 பாதிக்கப்பட்டவர்கள் (அல்லது குற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் 0.006%) தேசிய குற்ற ஆவணக் காப்பகம் (NCRB) பதிவு செய்துள்ளது. மற்றும் பாலியல் பலாத்காரம், விபச்சாரத்திற்காக சிறார்களை வாங்குதல் மற்றும் விற்றல் போன்ற வழக்குகள் பதிவு செய்யப்படவில்லை, இதில் மாற்றுத்திறனாளிகள் பாதிக்கப்பட்டனர். இது குறைந்த குற்ற விகிதத்தின் பிரதிபலிப்பு அல்ல, மாறாக திருநங்கைகளின் ஆவணங்கள் இல்லாததால் சமூகத்திற்கு எதிரான குற்றங்களின் தவறான பதிவுக்கு வழிவகுக்கும் என்று நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர்.

2014 ஆஆண்டில், இந்திய தேசிய சட்ட சேவைகள் ஆணையம் (NALSA) தாக்கல் செய்த வழக்கில், உச்சநீதிமன்றம் ஒரு நபரின் பாலினம் அவர்களின் உயிரியல் பாலினத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்காது, ஆனால் அவர்கள் எவ்வாறு அடையாளம் காண்கிறார்கள் என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டது என்று கூறியது. இருப்பினும், "2014 ஆம் ஆண்டிற்குப் பிறகும், மிகச் சிறிய சதவீதத்தினர் [திருநங்கைகள்] தங்கள் சான்றிதழ்களை உருவாக்கியுள்ளனர் அல்லது ஆவணங்கள் புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ளனர்," என்று தன்பாலின உரிமை ஆர்வலர், பிலிப் சி. பிலிப் கூறினார். "எனவே, எந்த ஒரு குற்றமும் நடந்தால், போலீஸ் பைனரி மார்க்கர் கொண்ட ஆவணத்தைப் பார்க்கிறது. அதனால்தான் திருநங்கைகளுக்கு எதிரான குற்றங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கை மிகவும் குறைவாக உள்ளது.

ஜூன் மாதம் பெருமைக்குரிய மாதமாக அனுசரிக்கப்படுகிறது, 1969 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவின் மன்ஹாட்டனில் நடந்த ஸ்டோன்வால் எழுச்சியை கௌரவிக்கும் வகையில் கொண்டாடப்பட்டது, அப்போது ஓரினச்சேர்க்கையாளர்களுக்கான மதுக்கடையில் போலீசார் சோதனை நடத்திய ஆறு நாட்களுக்கு எதிர்ப்புகள் தொடர்ந்தன. மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு எதிரான குற்றங்களின் தவறான தோற்றத்தை வழங்குவதைத் தவிர, குற்றவியல் நீதி அமைப்புக்கான அவர்களின் அணுகலைக் கட்டுப்படுத்தும் மாற்று நபர் சான்றிதழ்களைப் பெறுவதில் உள்ள சிரமங்கள் மற்றும் தாமதங்கள் குறித்து நாங்கள் தெரிவிக்கிறோம். மேலும், திருநங்கைகளுக்கு எதிரான காவல்துறையின் அத்துமீறல், அதிகாரிகளின் பாரபட்சம் மற்றும் திருநங்கைகள் சான்றிதழ் பெறுவதற்கான செயல்முறை குறித்த அறியாமை மற்றும் அவர்களின் அரசியல் மற்றும் சமூக உரிமைகள் ஆகியவை, இந்தியாவில் திருநங்கைகளுக்கு எதிரான குற்றங்கள் குறைவதற்கான மற்ற முக்கிய காரணங்களாகும் என்று வல்லுனர்கள் கூறுகின்றனர்.

சான்றிதழ் இல்லை, உரிமை இல்லை

"இந்திய தேசிய சட்ட சேவைகள் ஆணையம் (NALSA) தீர்ப்புக்கு முன், ஆவணங்களில் 'திருநங்கை' என்ற சான்று பெற எந்த வழியும் இல்லை. எனவே, உங்கள் பிறப்பில் இருந்தே பாலினக் குறிப்பான்களை நீங்கள் தொடர்ந்து வைத்திருக்கிறீர்கள் அல்லது நீங்கள் வசிக்கும் பகுதியில் நீங்கள் போதுமான அளவில் இருந்தால், அதிகாரிகள் ஆணில் இருந்து பெண்ணாக [அல்லது நேர்மாறாக] மாற்றுவார்கள்" என்று பிலிப் கூறினார்.

இப்போது, ​​திருநங்கைகள் (உரிமைகள் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2019ன் கீழ், ஒரு நபரை திருநங்கையாக அங்கீகரிக்கும் அடையாளச் சான்றிதழை, மாவட்ட நீதிபதி வழங்க வேண்டும்.

"திருநங்கையாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட நபருக்கு சுயமாக உணரப்பட்ட பாலின அடையாளத்திற்கான உரிமை உண்டு என்றும், அதே நேரத்தில் திருநங்கை அடையாளச் சான்றிதழை வழங்குவதற்கு, மாவட்ட ஆட்சியரிடம் விண்ணப்பம் செய்ய வேண்டும் என்றும் சட்டம் கூறுகிறது. இந்தச் சட்டம் சுய முரண்பாடானது மற்றும் ஒரு நபரின் பாலினம் என்ன என்பதை தீர்மானிக்க, ஒரு நிறுவனத்திற்கு அதிக அதிகாரத்தை அளிக்கிறது" என்று புதுடெல்லியில் உள்ள மனித உரிமைகள் சட்ட நெட்வொர்க்கில் முன்பு பணியாற்றிய வழக்கறிஞர் ஒயின்ட்ரிலா சென் கூறுகிறார்.

2022 ஜூன் 20 ஆம் தேதி நிலவரப்படி, திருநங்கைகளுக்கான தேசிய போர்ட்டலின் தரவுகளின்படி, திருநங்கைகளுக்கான சான்றிதழ் மற்றும் அடையாள அட்டை வழங்க பெறப்பட்ட 9,064 விண்ணப்பங்களில், 1,995 (22%) நிலுவையில் உள்ளன மற்றும் 1,164 (13%) 'தகுதியற்றவை' என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன. இதற்கு எதிராக, 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவில் கிட்டத்தட்ட 488,000 திருநங்கைகள் உள்ளனர்.

1,995 நிலுவையில் உள்ள விண்ணப்பங்களில், 331 (16.5%) விண்ணப்பங்கள் 7-12 மாதங்களாக நிலுவையில் உள்ளன, மேலும் விண்ணப்பத்தைப் பெற்ற 30 நாட்களுக்குள் மாவட்ட அதிகாரிகள் திருநங்கைகள் சான்றிதழ்கள் மற்றும் அடையாள அட்டைகளை வழங்க வேண்டும் என்று சட்டம் கட்டளையிடுகிறது.

"தெளிவாக நாம் எண்ணிக்கைகளை பார்க்கும்போது, ​​மிகச் சிறிய பகுதியினரே சான்றிதழுக்காக விண்ணப்பித்துள்ளனர் மற்றும் இன்னும் சிறிய சதவீதத்தினர் உண்மையில் அதைப் பெற்றுள்ளனர்" என்று பிலிப் கூறினார்.

சான்றிதழ்களை வழங்குவதில் ஏற்படும் தாமதங்கள் மற்றும் சான்றிதழ்களுக்கு விண்ணப்பிப்பதில் உள்ள சவால்கள் குறித்து சமூக நீதி மற்றும் அதிகாரமளித்தல் அமைச்சகத்திற்கு, இந்தியா ஸ்பெண்ட் கடிதம் எழுதியுள்ளது. அவர்களிடம் இருந்து பதிலைப் பெறும்போது, இக்கட்டுரையை புதுப்பிப்போம்.

2019 சட்டத்தின் கீழ், வசிப்பிட உரிமைகள், வேலையில் பாகுபாடு காட்டாமை மற்றும் பாலின அடையாளச் சான்றிதழ் இல்லாதது சட்டப்பூர்வ அணுகலைத் தடுக்கும் உரிமைகள் போன்ற உரிமைகளைப் பெற, திருநங்கைகளுக்கு இந்தச் சான்றிதழ் தேவை. ஆவணங்கள் இல்லாததால், திருநங்கைகள் அரசாங்கத்தின் நலத் திட்டங்கள் மற்றும் பிற சமூகப் பாதுகாப்புப் பலன்களிலிருந்து பயனடைய முடியாது என்று இந்தியாஸ்பெண்ட் ஜூன் 2021 கட்டுரை தெரிவித்தது.

"திருநங்கைகள் சமூகம் ஏற்கனவே ஓரங்கட்டப்பட்டுள்ளது மற்றும் படிக்காதவர்கள் ஆன்லைன் போர்ட்டல்கள் மூலம் சான்றிதழ்களைப் பெற வழி இல்லை. ஆவணம் தொடர்பான பணி மற்றும் பிற குறைகளுக்கு திருநங்கைகளுக்கு உதவுவதற்கான மையங்களை அரசாங்கம் அணுகக்கூடியதாக மாற்ற வேண்டும் என்று, எச்.ஐ.வி/எய்ட்ஸ் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு ஆதரவு சேவைகளை வழங்கும் நாஸ் அறக்கட்டளையைச் சேர்ந்த கிரண் கூறினார். இவர், லெஸ்பியன், தன்பாலின சேர்க்கையாளர்கள், திருநங்கை, விந்தை, இன்டர்ஸ்க்ஸ் அல்லது பிற பாலின அடையாளங்களைக் கொண்டவர்களுக்கு(LGBTQI+) ஆலோசனை வழங்குகிறார். நாஸ் அறக்கட்டளை 2009 ஆம் ஆண்டு டெல்லி உயர் நீதிமன்றத்தில் ஒரே பாலினத்தவர்களுக்கு இடையிலான உடலுறவைக் குற்றமாக்கும் இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் 377வது பிரிவின் அரசியலமைப்புச் செல்லுபடியை எதிர்த்து மனு தாக்கல் செய்தது.

"கல்வி, வேலை வாய்ப்பு மற்றும் திறன் மேம்பாட்டிற்கான வாய்ப்புகளில் இருந்து திருநங்கைகள் பெரிதும் அந்நியப்பட்டுள்ளனர். மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான ஆதாரங்களுக்கான அணுகல் இல்லாமை அவர்களின் உரிமைகள் மற்றும் அரசாங்கத்தின் நலத்திட்டங்கள் பற்றிய விழிப்புணர்வு இல்லாமையாகவும் மாறியுள்ளது" என்று சென் மேலும் கூறினார்.

புகார்களை பதிவு செய்வதில் சிரமம், போலீஸ் தொந்தரவு

"ஒரு திருநங்கை பாலியல் துன்புறுத்தலுக்கு ஆளான ஒரு வழக்கை நாங்கள் கையாண்டோம், ஆனால் போலீசார் அவரது புகாரை பதிவு செய்ய மறுத்துவிட்டனர். ஐபிசியின் 354A பிரிவு [இந்திய தண்டனைச் சட்டம், பாலியல் துன்புறுத்தலுக்கு எதிரான பிரிவு] ஒரு மாற்றுத்திறனாளி பெண்ணை பாதிக்கப்பட்டவராக சேர்க்கக்கூடாது என்று அவர்கள் வலியுறுத்தியுள்ளனர்" என்று, திருநங்கைகளின் உரிமைக்கான வழக்கறிஞர் திரிப்தி டாண்டன் கூறினார். "நாங்கள் டெல்லி உயர்நீதிமன்றத்தை அணுகிய பின்னரே புகார் பதிவு செய்யப்பட்டது" என்றார்.

"நமது சட்டங்களும் கொள்கைகளும் பாலின-நடுநிலைப்படுத்தப்பட வேண்டும் மற்றும் திருநங்கைகள் (உரிமைகள் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2019 திருத்தப்பட வேண்டும்," என்கிறார் கிரண்.

சென் மேலும் கூறியது: "பாதிக்கப்பட்ட திருநங்கை ஒருவர் காவல் நிலையத்திற்கு புகார் அளிக்கச் சென்றால், ஆவணங்கள் அல்லது காகித வேலைகளுக்கு முந்தைய தடையாக இருப்பது, 'செயல்முறையில் நான் துன்புறுத்தப்பட்டால் என்ன செய்வது?', அல்லது 'எனது பாலின அடையாளத்தைப் பற்றி என்னிடம் கூர்மையான கேள்விகள் கேட்கப்பட்டால் என்ன செய்வது?' அல்லது, 'என்னிடம் சங்கடமான கேள்விகள் கேட்கப்பட்டாலோ அல்லது என் குடும்பத்தினர் இதில் ஈடுபட வேண்டியதாலோ என்ன செய்வது?" என்பதுதான்.

"பல திருநங்கைகள் புது டெல்லியில் உள்ள கபஷேராவில் பாலியல் தொழிலாளிகளாக வேலை செய்கிறார்கள்" என்று கிரண் கூறினார். "போலீஸ் மிருகத்தனத்தின் ஒரு நிகழ்வில், பலர் ஒரே இரவில் தாக்கப்பட்டனர் மற்றும் அவர்களின் பாலின உறுதிப்படுத்தல் அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டுள்ளதா என்பதைச் சரிபார்க்க காவல்துறையினர் ஆடைகளை அகற்றினர். இல்லை என்றால் இரவு முழுவதும் அடித்து உதைத்தனர். கபஷேராவில் ஒரு நீதிபதி, போலீஸ் மற்றும் வழக்கறிஞர்களை அவர் சந்தித்தபோது, ​​​​ஒரு திருநங்கை பெண் தனது காயங்களை நீதிபதியிடம் காட்டுவதற்காக தனது ஆடைகளை கழற்றினார்," என்று கிரண் கூறினார்.

மே 19, 2022 அன்று உச்ச நீதிமன்றம் ஒரு உத்தரவில், "பாலியல் தொழிலாளர்களுக்குச் சட்டத்தின் சமமான பாதுகாப்புக்கு உரிமை உண்டு" என்று கூறியது. "தொழில் எப்படி இருந்தாலும், இந்த நாட்டில் உள்ள ஒவ்வொரு தனிநபருக்கும் 21வது பிரிவின் கீழ் கண்ணியமான வாழ்க்கைக்கு உரிமை உண்டு". வயது வந்த பாலியல் தொழிலாளியின் சம்மதத்துடன் ஈடுபட்டால், காவல்துறை தலையிடவோ அல்லது குற்றவியல் நடவடிக்கை எடுக்கவோ கூடாது.

"திருநங்கைகள் மத்தியில் அவர்களின் சமூக மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் குறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டிய அவசியம் உள்ளது. சட்டங்களைக் கடுமையாகச் செயல்படுத்துவதும், மாற்றுத் திறனாளிகளின் உரிமைகள் தொடர்பான என்ஜிஓக்களின் அதிக தலையீடும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தலாம்" என்கிறார் கிரண். "பொது நிறுவனங்களை நாம் பாதுகாப்பாகவும், திருநங்கைகள் அணுகக்கூடியதாகவும் மாற்ற வேண்டிய நேரம் இது" என்றார்.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.

Vandana Bansal